maandag 30 november 2009

Tegenspraak

Voor een goede discussie heb je mensen nodig die zich niet zo maar neerleggen bij de mening van de meerderheid. Bij gebrek aan meningsverschil heb ik wel eens de neiging om het tegengestelde van de mening van mijn gesprekspartner(s) te beargumenteren. Toen ik Boukje pas kende en haar vrienden leerde kennen, bleken die nogal links (PSP) te zijn. Na een tijdje vroegen zij zich af wat Boukje in die rechtse bal zag. Ik heb ze uit de droom geholpen.

Binnenkort wordt in Kopenhagen de 'Milieutop' gehouden. De overgrote meerderheid van de aanwezigen zal het erover eens zijn dat we ons milieu naar de knoppen helpen en dat we daar iets aan moeten doen. Over wat eraan gedaan moet worden en wanneer zullen ze nog lang geen eensluidende opvatting bereiken. Nu zijn er ook de zogenaamde 'klimaatsceptici', die beweren dat de klimaatverandering puur natuur is. We kennen nu eenmaal warme en koude perioden. Daarmee ben ik het wel eens, maar ik ben ook van mening dat je de natuurlijke opwarming niet een extra handje hoeft te helpen. Maar goed, het kan geen kwaad als er ook wat klimaatsceptici aan het woord komen in Kopenhagen, maar dan wel graag van enig wetenschappelijk postuur.

Het Europees parlement stuurt een vijftienkoppige delegatie naar Kopenhagen. Daarin zit ook de klimaatscepticus Nick Griffin. Hij is de leider van de British National Party. Daarmee vergeleken is 'onze' PVV bijna links te noemen. In de Guardian las ik een uitspraak die deze Griffin onlangs in Straatsburg deed: "The anti-western intellectual cranks of the left suffered a collective breakdown when communism collapsed. Climate change is their new theology… But the heretics will have a voice in Copenhagen and the truth will out. Climate change is being used to impose an anti-human utopia as deadly as anything conceived by Stalin or Mao." Griffin heeft eerder de Holocaust ontkend. De EU had iets zorgvuldiger kunnen zijn bij het samenstellen van haar delegatie.
x

zondag 29 november 2009

Ergste

De overheden in de westerse wereld houden hun burgers van tijd tot tijd voor dat we nog steeds alert moeten zijn in verband met mogelijke terroristische aanslagen en andere crimineel gedrag van gewelddadige aard. Er komt nog een keer een tijd, denk ik dan, dat je pas een vliegtuig in kunt als je door een MRI-scan bent gehaald. Hetzelfde zal dan gaan gelden voor overheidsgebouwen en misschien wel voor elk gebouw waarin zich normaliter meer dan vijftig personen tegelijkertijd ophouden. Je kunt immers niet voorzichtig genoeg zijn.

Ik ben zo'n type dat waarschuwingen van de overheid nog wel eens in de wind slaat. "Que sera sera", weet je wel en "Een mens lijdt dikwijls 't meest door 't lijden dat hij vreest doch dat nooit op komt dagen." Diezelfde overheden maken trouwens een potje van hun eigen beveiliging. Onlangs konden we op tv zien hoe een verslaggever zonder al te veel moeite naast het paleis Noordeinde een auto kon parkeren die met een (nep)bom was geladen. Nog recenter kon zomaar een echtpaar rustig het Witte Huis binnenwandelen en daar de hand schudden van Barack Obama. Ze hadden geen wapens bij zich, want ze waren door metaalpoortjes gekomen. Maar er was een staatsdiner aan de gang. Er zullen hier en daar wat messen en vorken gelegen hebben. Misschien stond hier of daar ook wel een wijnfles. Daar kun je rake klappen mee uitdelen.

Wanneer 30 april a.s. de koninklijke familie door Wemeldinge wandelt kan daar geen onverwachte auto in de buurt komen. De beveiligingsdiensten hebben vorig jaar hun lesje wel geleerd.  Probleem is dat potentiële aanslagplegers datzelfde lesje leren en weten dat ze die manier niet moeten gebruiken. Die verzinnen wat anders. Nog altijd worden maatregelen genomen om de laatste ramp of aanslag te voorkomen. Opvallend kenmerk van onverwachte gebeurtenissen is dat ze niet te voorzien zijn. We bereiden ons voor op wat we 'het ergste' noemen. Zijn we er al uit wat dat is?
x

zaterdag 28 november 2009

Huilen

Dat ik niet enthousiast was over de megabestseller 'Komt een vrouw bij de dokter' heb ik al eens duidelijk gemaakt. Nu is de daarnaar gemaakte film in de bioscopen gaan draaien en Trouw wijdt daar een artikel aan. Ik lees dus: Er is in meerdere bioscopen in het land een Ladies Night georganiseerd geweest, met tapas, of een drie gangen filmmenu, zoals in Tilburg, met een vers gebakken beenhammetje als hoofdgerecht. In Heerlen stond op de uitnodiging in Heerlen: 'Laat u verwennen tijdens onze Ladies Night: geen vervelende mannen, wel heel veel lekkers en een romantische film.'

Ik zou zo'n "vervelende man" geweest kunnen zijn: nogal kritisch, nogal cynisch (en een romanticus tegen wil en dank). Er is een website aan die film gewijd en daar kun je iets schrijven in een Gastenboek. Ik heb wat reacties gelezen. Hieronder een kleine bloemlezing.
"Het laatste uur alleen maar gehuild. Super film."
"Ben nog steeds een beetje van slag."
"Het leeft echt, overal in de bios hoorde je zakdoekjes."
"... heb behoorlijk gejankt net als de rest van de zaal!"
"Tijdens de afscheidsscene met Luna huilde de hele zaal".
"Heb er nog kippenvel van!"
"Jeetje man wat heb ik weer heerlijk zitten janken..."
"Ik raak al ontroerd bij het zien van de foto's!"
"Heb trailer bekeken,zit met tranen in mijn ogen."


Alleen al de foto's en de trailer leiden tot ontroering en tranen. Gooi er een beenhammetje en tapas tegenaan en je krijgt bijna een tsunami aan tranen en de zakdoekjes zijn niet aan te slepen. Bijna aan het eind van het artikel staat: Kanker is moderne horror. Een goede horrorfilm ga ik niet uit de weg, maar deze zal ik niet zien, want als ik de rest van het artikel goed begrijp hebben we hier te maken met een onvervalste 'tear jerker', net als het boek. Ik misgun niemand haar/zijn momenten van betraande ontroering. 't Is maar een film, toch?
x

vrijdag 27 november 2009

Plaag

De mens is een onderdeel van de natuur. Om zich te voeden gebruikt hij vertegenwoordigers van soorten uit de hem omringende flora  en fauna. Ook dat hoort bij zijn natuur, al denken vegetariërs en veganisten daar wat anders over. Zolang de mens niet meer plukt of doodt dan hij op kan blijft in principe het natuurlijk evenwicht gehandhaafd. Maar helaas, als we het even alleen over de fauna hebben, doodt de mens dieren niet alleen om zich te voeden, maar om allerlei andere reden. Sommige dieren worden uitsluitend gedood vanwege hun vacht, waarvan luxe kleding wordt gemaakt, voor hun veren ter verdere verfraaiing, voor hun slagtanden en ga zo maar door. Nog een graadje erger is het doden puur voor de sport. Veel diersoorten werden en worden op die manier (vrijwel) geheel uitgeroeid. De enige soort die zijn verstand kan gebruiken laat dat nogal eens achterwege.

Ook op andere wijze heeft de mens dom gedaan, namelijk door diersoorten te introduceren op plekken waar ze van nature niet thuishoren. Een bekend voorbeeld daarvan is in Nederland de muskusrat. Door een Tsjechische graaf is die ooit uit Noord-Amerika meegenomen en intussen heeft hij zich over zo ongeveer heel Europa verspreid. In Nederland houdt hij zich onledig met het ondergraven van dijken, wat in ons land als doodzonde wordt beschouwd. Medio 19e eeuw werd het konijn in Australië geïntroduceerd, waar het door gebrek aan natuurlijke vijanden een plaag werd en nog steeds is. Eveneens in de 19e eeuw werd de possum vanuit Australië in Nieuw-Zeeland ingevoerd omdat hij een aantrekkelijke vacht opleverde. Er ontsnapten er een paar en nu hebben ze er daar tachtig miljoen, bijna twintig voor elke Nieuw-Zeelander. Ze verspreiden ziektes onder het vee en tasten de fauna, met name bomen, aan. Een doodgereden possum is in Nieuw-Zeeland net zo gewoon als een doodgereden konijn in Nederland.

Hoe kom ik hier nu weer op? In Trouw stond een artikeltje over een 'bijbelse plaag' in Australië. Ook in de 19e eeuw werd de dromedaris in Australië geïntroduceerd. Australië heeft veel woestijn dus het beest voelde zich daar wel lekker. Intussen lopen er een miljoen verwilderde dromedarissen rond. Ze kunnen een tijd zonder drinken, maar uiteindelijk zullen ze toch water moeten zoeken. Nu heerst er in het midden van Australië extreme droogte. Een kudde van 6.000 dromedarissen, op zoek naar water, vond dat in het plaatsje Docker River, waar ze waterleidingen vernielden. Een aantal inwoners van Docker River durft hun huizen soms niet te verlaten uit angst voor de viervoeters, zo meldde een lokale functionaris. (...) "Dit is een plaag van bijbelse proporties die verwoestingen veroorzaakt in een droog en kwetsbaar gebied", aldus Luke Bowen, de voorzitter van een belangenorganisatie van veehouders. De autoriteiten gaan die zesduizend beesten nu vijftien kilometer verder opdrijven en ze daar afmaken.

Ik heb het al eens eerder gedaan, een ruimpje van John O'Mill citeren:
Het is het dier dat aan de rand
Van het gevaar terugspringt.
Het is de mens met zijn verstand
Die er elke keer weer instinct.

x

donderdag 26 november 2009

Rechtsstaat

Wanneer de Europese Unie moet besluiten of ze weer een nieuw lid toelaten, wordt er onder andere bekeken hoe het staat met het rechtssysteem in dat kandidaatlid. Zo wordt er door velen met argusogen gekeken naar Turkije dat graag lid wil worden. Ik vraag me wel eens af of het rechtssysteem - in ieder geval de feitelijke uitwerking daarvan - in de lidstaten Roemenië en Bulgarije zoveel beter is dan het Turkse. Maar daar wilde ik het niet over hebben vandaag. Ik ga het hebben over Italië, dat met Frankrijk, Duitsland, België, Luxemburg en Nederland de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de voorloper van de EU, oprichtte.

Silvio Berlusconi is sinds mei vorig jaar premier van Italië. Dat was hij eerder van 2001 tot 2006 en van 1994 tot 1995. Daarnaast is hij een van de rijkste mensen in Italië, vooral vanwege zijn media-imperium. Tenslotte wordt hij al jaren verdacht van o.a. corruptie. Gedurende een aantal jaren kon hij daarvoor niet vervolgd worden omdat hij als parlementslid immuniteit genoot. (Er wordt zelfs beweerd dat hij juist daarom parlementslid werd.) Als premier genoot hij die immuniteit niet, dus dat regelde hij maar even. Maar het Constitutionele Hof van Italië verklaarde dat besluit onwettig en dus kon de Italiaanse justitie weer aan de slag met de zaak-Berlusconi.

Berlusconi zit nooit voor één gat gevangen. In de Volkskrant las ik dat hij weer een nieuwe truc bedacht heeft: Een plan van de Italiaanse premier Silvio Berlusconi dat een tijdslimiet stelt aan rechtszaken, kan ertoe leiden dat meer dan van 40 procent van de procedures sneuvelt. Als de nieuwe wetgeving gerealiseerd zou worden, zou die terugwerkende kracht hebben en raad nou eens welke van corruptie verdachte Italiaan daarvan zou profiteren.

Volgens Berlusconi zelf gaat het allemaal om één grote hetze tegen hem, vooral van 'links'. Dat zou best kunnen, maar áls hij zo onschuldig is, waarom wringt hij zich dan al jaren in allerlei bochten om aan vervolging te ontkomen? Je zult maar regeringsleider van een ander EU-land zijn. Dan moet je minimaal twee maal per jaar toch de hand van die man schdden.
x

woensdag 25 november 2009

Dik

Tijdens mijn lagereschooltijd (1945-1951) en nog jaren daarna woonden we in een van de plezierigste wijken van Amsterdam, de Rivierenbuurt. Wij konden midden op straat voetballen of andere spelletjes doen, want een auto kwam 'wel eens' langs. Het aantal inwoners van Amsterdam is sindsdien afgenomen: van 835.834 op 1 januari 1950 tot 756.347 op 1 januari 2008. (Bron: Bureau Onderzoek en Statistiek van de gemeente.) Zie de grafiek hieronder.

Het grondgebied van de gemeente werd met de Bijlmer aanzienlijk uitgebreid en veel weilanden binnen de gemeente werden volgebouwd: minder mensen op een groter oppervlak. Door het afnemende kinderaantal per gezin nam ook nog eens het aantal spelende en naar school gaande kinderen af. We weten ook dat er nauwelijks nog kinderen op straat spelen en ze nauwelijks meer lopend of fietsend naar school gaan. In Het PAROOL lezen we wat de gevolgen zijn. Sanne de Vries is daarop gepromoveerd. "Kinderen moeten minstens een uur per dag bewegen," zegt De Vries. "Maar in de stad halen veel kinderen dat niet." Overgewicht komt daardoor veel vaker voor dan vroeger. In 1980 had vijf procent van de Nederlandse kinderen last van overgewicht. In 2004 was dat zestien procent. In stadswijken kampt zelfs één op de drie kinderen met overgewicht. De Vries: "Bij bepaalde groepen is het nog erger: de helft van de Turkse meisjes in bepaalde stadswijken is te zwaar." En dat wordt alleen nóg maar erger.

De gemeente zwelgt in grootse en geldverslindende plannen voor bijvoorbeeld de herinrichting van het Museumplein of een Kunsthal bij de Zuidas. "In veel wijken is nauwelijks plek om buiten te spelen. En om de speelveldjes te bereiken moeten kinderen vaak gevaarlijke straten oversteken. Het gevolg is dat veel kinderen alleen maar binnen zitten, en zelden lopend of met de fiets naar school gaan." Misschien kunnen ze daar wat geld aan besteden.
x

Beeld

In mijn lagereschooltijd werd je geacht geen stripverhalen te lezen/bekijken. Een illustratie hier en daar in een echt boek mocht, maar van overwegend beeld en nauwelijks tekst scheen je geestelijk lui te worden. Ronduit verboden waren toen in mijn omgeving de boekjes over Dick Bos, want die waren veel te gewelddadig. Vergeleken met de huidige computergames waren het bijna vreedzame verhaaltjes. Dick Bos hanteerde af en toe jiujitsu. Dat was alles.

Tegen de tijd dat ik naar de middelbare school ging was de Donald Duck wel min of meer algemeen geaccepteerd. Mijn ouders kozen (voor mijn broers en zussen en mij) voor het christelijke stripblad 'Arend'. Dat was overigens geen al te lang leven beschoren.

Ik ben nooit een groot stripbewonderaar en -lezer geweest. Daarmee geef ik geen waardeoordeel. Het had, vermoed ik, vooral te maken met het feit dat je een stripboek nogal gauw uit had. Tussendoor las ik wel Kapitein Rob en Eric de Noorman en uiteraard Tom Poes, maar dat waren toch meer ruim geïllustreerde verhalen dan strips. Later kwam daar nog bij dat Marten Toonder een groot woordkunstenaar was, die onze taal verrijkt heeft met woorden als minkukel, bovenbaas en denkraam.

Een trend van de laatste jaren is het rijk illustreren van wat als literatuur beschouwd wordt. Zo is er de geïllustreerde versie van Reve's 'De Avonden'. Ook dat is aan mij niet besteed, maar - nogmaals - dat ligt helemaal aan mij en mijn smaak. Laat me het er maar op houden dat ik meer verbaal dan picturaal ingesteld ben.

En nu wordt er dus ruim aandacht besteed aan het Bijbelboek Genesis als strip van de hand van de cultheld uit de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw Robert Crumb. Allerwegen wordt benadrukt dat Crumb, bijna tegen de verwachtingen in, op serieuze wijze met het Bijbelverhaal is omgegaan. Maar in het zich nog altijd christelijke noemende Nederland kon het natuurlijk niet uitblijven dat er vragen kwamen als "Kan dat wel?" en "Mag dat wel?" Dat leidt dan weer tot onzinnige discussies. Een lezer reageert op een artikel in Trouw over het boek van Crumb met: (...) de oorverdovende stilte van de commentator van Trouw, van de linkse elite, van de politiek correcten. Die 'linkse elite' zou, volgens de schrijver, moord en brand schreeuwen als er een dergelijk beeldverhaal zou verschijnen waarin Allah en Mohammed figureerden. Moslims mag je (van links) niet beledigen. Maar goed. Nu zijn het christenen. En die mogen beledigd worden. Het allerergste is misschien nog wel dat het de meeste 'christenen' niks meer boeit dat God zo afgebeeld wordt. Hun geloof is dood. Hoe wordt God dan afgebeeld? Zoals de meeste christenen, denk ik, zich Hem voorstellen: als een oude man die, heb ik begrepen, het meeste lijkt op de vader van Crumb.

Hieronder zie je links de God van Michelangelo (echte artistieke kunst!), zoals die te zien is in de Sixtijnse kapel en rechts de God van Crumb. Als je niet beter wist, zou je Crumb haast van plagiaat verdenken.

dinsdag 24 november 2009

Beleid

De overheid bepaalt haar beleid aan de hand van feiten en opvattingen. Een feit kan zijn: 150.000 mensen in de publieke sector verdienen meer dan de Balkenendenorm. De opvattingen daarover kunnen variëren van "Nou, en?" tot "Schande!" De daarop gebaseerde maatregelen kunnen, afhankelijk van de aan het bewind zijnde partijen, variëren van niets doen tot het verbieden van salarissen boven die norm of het invoeren van een 100%-tarief in de belasting op het salaris boven die norm.

Veel beleid is gericht op toekomstige doelen. Probleempje is dat alleen in bepaalde esoterische kringen enige duidelijkheid bestaat over toekomstige feiten, zoals: op 21 december 2012 vergaat de wereld. Gewone mensen, waartoe ik ook politici reken, moeten het doen met prognoses: "Als we vandaag dit besluiten zal, naar alle waarschijnlijkheid, over tien jaar dat het resultaat zijn." Zo nodig laat je deskundologen alles nog eens goed doorrekenen.

Onze immer opgewekt en daadkrachtig ogende minister van verkeer en waterstaat, Camiel Eurlings, wil dat er een spitsheffng komt. Daardoor zal, las ik in Trouw, volgens hem het aantal gereden kilometers met 15% en het aantal files met maar liefst 50% afnemen. Zo wordt verwacht dat mensen vaker thuis gaan werken, voor korte afstanden de fiets pakken en voor langere reizen het openbaar vervoer kiezen. Het gebruik van het openbaar vervoer zal met 6 procent toenemen, zo is de voorspelling. Dat is ook nog eens fijn voor het milieu.

Camiel weet niet alles van het openbaar vervoer, want daar gaat Tineke Huizinga, de staatssecretaris van hetzelfde ministerie over. Tineke wil de ov-chipkaart voor al het openbaar vervoer invoeren. En in het kader daarvan moet er juist van alles aan gedaan worden om in de spits minder reizigers is (sic) het openbaar vervoer te krijgen.Camiel jaagt de spitsautomobilisten de trein in en Tineke jaagt ze er weer uit. Voor al die extra reizigers in de spits heeft Tineke namelijk extra treinen, trams en bussen nodig, die de rest van de dag ergens staan of vrijwel leeg rijden. De ov-chipknip zou een besparing van 480 miljoen moeten opleveren, maar door al dat extra materiaal zou het een verlies van honderden miljoenen worden.

En het wordt nog veel leuker. Als t.z.t. de wegenbelasting wordt afgeschaft, lopen de provincies geld mis. Die heffen nu nog 'opcenten' over de wegenbelasting. Dat zullen de provincies op de een of andere manier willen goedmaken. Mag ik, nooit een auto gehad, dan meehelpen het verlies goed te maken? En als over een paar jaar de tarieven voor het openbaar vervoer omhoog gaan, kunnen Camiel en Tineke (of hun opvolgers) daar echt helemaal niets aan doen: Over die tarieven gaan straks de regionale overheden en niet het ministerie, aldus de zegsvrouw van minister Eurlings. Provincies en stadsregio’s bepalen straks wat de spitsreiziger moet betalen en dus ook welke winsten of tekorten er door de ov-chipkaart zullen ontstaan. Het zou dus zomaar kunnen dat je bij de RET (Rotterdam e.o), duurder uit bent dan bij de HTM (Den Haag e.o.) en het GVB (Amsterdam e.o). Je bent dan het goedkoopst - per kilometer - uit als je - ik noem maar een dwarsstraat - toevallig op een vrijdagavond na elf uur met de bus van Weesp naar Vreeland reist.

Ik behoor niet tot degenen die voortdurend roepen dat die lapzwansen in Den Haag er een grote rotzooi van maken. Maar als ik weer eens onder het genot van een drankje en een hapje met deze gene of gene over 'de politiek' praat, moet ik nog wel een beetje geloofwaardig kunnen overkomen. De moet de politiek me niet zelf alle argumenten uit handen slaan.

Toegevoegd op 25 november 2009
In de Volkskrant las ik: (Het PvdA-lid van de Tweede Kamer) Roefs dreigt met een voorstel bij de evaluatie van de geldende Wet personenvervoer komend voorjaar waarin staat dat niet meer de lagere overheden de ov-tarieven betalen (bedoeld zal zijn bepalen). "Als stok achter de deur. Dan kan de staatssecretaris die tijd gebruiken om te polderen."
x

maandag 23 november 2009

Facebook

Eerst maar weer eens een wijd open staande deur intrappen: via het internet kun je heel snel met veel mensen tegelijk communiceren. Dat begon al met e-mail. Daarmee kun je in één keer je hele familie- en vriendenkring op de hoogste stellen van iets wat jij van belang vindt. Later kwamen daar de  'sociale netwerksites' bij. Het weblog kun je daartoe rekenen, wanneer je de mogelijkheid tot reageren openstelt, maar voor het echte (net)werk meld je je natuurlijk aan bij Hyves of Facebook. Maak je toevallig met je mobieltje een leuke foto van je nieuwe vriend(in), dan kun je al je bekenden meteen laten meegenieten. Net terug van vakantie zet je meteen de leukste foto's (met bijbehorend leuk commentaar) op het internet. Je hoeft niet meer nog gauw vóór je eerstvolgende verjaardag panisch alle vakantiefoto's in te plakken.

Maar: pas op! Er zijn mensen die met heel andere bedoelingen al die sociale netwerksites bekijken en dan heb ik het niet over enge mannen. Dat ondervond een 29-jarige Canadese vrouw, las ik in Trouw. Zij had een foto op Facebook geplaatst, waarop ze aan het strand in bikini poseert. Er waren ook nog foto's waarop te zien is hoe zij zich vermaakt met een mannelijke stripper. Niks mis mee, natuurlijk. Als zij vindt dat ze er aantrekkelijk uitziet in bikini, mag zij die foto aan iedereen laten zien. Het probleem was dat een verzekeringsmaatschappij die foto's ook bekeken had. Die verschafte haar al geruime tijd een maandelijkse uitkering. De vrouw zat al een jaar thuis met een zware depressie toen ze een foto op Facebook plaatste. Die foto's brachten de verzekeringsmaatschappij ernstig aan het twijfelen over de aard en de ernst van haar ziekte. Die twijfel leidde ertoe dat de uitkering werd stopgezet. Of het intrekken van de uitkering al of niet terecht was wordt in het artikel niet vermeld. De laatste zin is opmerkelijk: De (...) verzekeringsmaatschappij erkende wel dat dergelijke sites worden geraadpleegd om meer over cliënten te weten te komen.Bedenk dus wel: alles wat je op het internet zet kan (ook) tegen je gebruikt worden. Ik ben me daar altijd van bewust geweest, maar neem wel eens een 'calculated risk'.
x

zondag 22 november 2009

Haiku

Herman van Rompuy schijnt een erudiet man te zijn. Hij heeft ook gevoel voor humor. Toch nog onverwacht werd hij een klein jaar geleden premier van België, een functie die hij nooit nagestreefd had. Niet veel minder onverwacht wordt hij de eerste voorzitter van de Europese Raad. De functie wordt vaak 'President van Europa' genoemd, maar daar lijkt het niet op. Bij 'president' immers denk je aan leiding geven en aan ideeën hebben. Dat zijn twee dingen die de 27 Europese regeringsleiders juist helemaal niet van hem verwachten. Ergens heb ik gelezen dat zijn voornaamste taken zijn het opstellen van agenda's en zorgdragen voor een verslag van de bijeenkomsten. Het lijkt me nauwelijks een dagvullende taak. Dat komt Herman misschien wel goed uit, want dan heeft hij nog meer tijd voor het schrijven van haiku's. De haiku is van oorsprong een Japanse dichtvorm en is een uitkomst voor would be dichters die geen flauw idee hebben van metrum en denken dat de amfibrachys een exotische vlindersoort is. Hij is ook handig als je na "Sint heeft heel lang moeten denken" geen volgende regel met een goed rijmend woord weet te vinden. De haiku heeft geen voorgeschreven metrum en hoeft niet te rijmen. Hij heeft twee simpele voorschriften: hij bestaat uit drie regels en precies zeventien lettergrepen. Hieronder zie je een voorbeeld uit eigen taalkeuken.

Nu even niet storen.
Herman is nog bezig
Met de agenda.

x

zaterdag 21 november 2009

Vervuiling

Wat hebben een modem, de afvoerbuis van de gootsteen en onze aderen gemeen? Ze kunnen verstopt raken. Daar ben ik gisteren dankzij een advies van goede vriend en trouw Beggartalklezer John achter gekomen.

Wat was het geval? Donderdagavond had ik nog vrij laat zitten internetten. Daarna had ik volgens de regelen der kunst mijn pc afgesloten. Voor het internetten gebruik ik Internet Explorer (IE), Firefox en Googel Chrome, vaak alle drie tegelijk. Gisterochtend startte ik Firefox om Beggartalk te publiceren. Firefox wilde niet. Ik startte IE. IE wilde ook niet. Ik startte Chrome. Chrome wilde wel, dus ik kon Beggartalk publiceren. Het merkwaardige was dat precies een week geleden dezelfde situatie zich had voorgedaan, maar toen werkte na een tijdje, om voor mij onnaspeurbare redenen, IE en Firefox ineens wel weer. Dat gebeurde gisteren niet spontaan.

In noodgevallen qua pc kan ik altijd een beroep doen op John, maar op vrijdag kan ik dat niet te vroeg doen, want dat is zijn vrije dag en dan slaapt hij graag lang door. Voor alle zekerheid belde ik dus maar eens met de helpdesk van KPN, al vermoedde ik al dat die er weinig aan kon doen. Ik kon immers gewoon verbinding maken met het internet. Een overigens alleraardigste medewerker zei niet meteen "Daarvoor moet u niet bij ons wezen.", maar was zelfs bereid nog enkele dingen met mij door te nemen. Maar die werkten dus niet.

Rond het middaguur had ik John aan de lijn. Na enige uitleg stelde hij voor:
- sluit de pc af;
- haal de stroom van de modem af;
- sluit na een minuut of vijf de modem weer op het elektriciteitsnet aan;
- zet de pc aan;
- maak via IE en/of Firefox verbinding met het internet.
Ik volgde die procedure nauwgezet en "Bingo!" Alles werkte weer.

Voor de verklaring: zie boven. Kennelijk laat het internetten elektronische restjes in de modem achter die hetzelfde effect hebben als cholesterol in onze aderen, of vet in de afvoerpijp. Mocht je ook eens zo'n probleem hebben, dan weet je nu de oplossing.

Wat ik wel vreemd vind: waarom weten ze dat niet bij KPN die mij die modem geleverd heeft?
x

vrijdag 20 november 2009

Geheim

Het VVD-Kamerlid Arend-Jan Boekestijn was al diverse keren in het nieuws vanwege publieke blunders. Zijn laatste blunder heeft hem de (politieke) kop gekost. Hij heeft zijn kamerlidmaatschap opgezegd, naar ik aanneem onder druk van zijn fractiegenoten. ("Nu ben je echt te ver gegaan Arend-Jan!") Wat heeft hij nu weer gedaan? Met nog 49 andere Kamerleden had hij een gesprek gehad met onze Hare Majesteit. Na afloop liet hij zich interviewen door Frits Wester van RTL Nieuws. Toen ik een stukje daarvan in NOS-journaal van 20.00 uur zag, zag ik ook de bui al boven zijn kop hangen. (Het hele interview kun je hier zien.) In dat interview vertelde Arend-Jan o.a. dat de koningin 'bezorgd' was over de 'hyperige cultuur' op het Binnenhof, de vele spoeddebatten en de kloof tussen kiezer en gekozene. Hij vertelde ongetwijfeld de waarheid, maar iedereen die maar een heel klein beetje van ons staatsrecht afweet (ook het ongeschrevene), weet dat je na een gesprek met ons staatshoofd nooit iets zegt over wat dat staatshoofd zei of vond. Voor een Kamerlid moet dat helemaal gesneden koek zijn.

Ik ben een doorgewinterd republikein en de kans dat ik ooit in gesprek kom met ons staatshoofd is nihil. Maar mocht die situatie zich ooit voordoen en het staatshoofd zou zich laten ontvallen dat de dan zittende premier (of première) eigenlijk een nitwit is, zou ik dat niet verder vertellen. Waarom niet? Omdat we dat nu eenmaal afgesproken hebben. Als een goede vriend met net één borrel teveel op mij vertelt dat hij kort daarvoor is vreemd gegaan, hoeft hij er niet bij te zeggen dat hij dat in vertrouwen vertelt. Het is, wat mij betreft, een ongeschreven wet dat je zoiets niet meteen in geuren en kleuren verder vertelt.

Nu zit ik alleen nog met enige belangstelling af te wachten of er een partij is die het nodig vindt een spoeddebat aan te vragen waarin aan Jan Peter wordt gevraagd of hij/de regering inderdaad van mening is dat er sprake is van een "hyperige cultuur op het Binnenhof". Ik zou dat niet netjes vinden.
x

donderdag 19 november 2009

Bestel

Nu schijnt NOVA, de (werk)dagelijkse actualiteitenrubriek na het NOS-journaal van 22.00 uur, weer op de schop te moeten. Er werd, las ik in de Volkskrant, al lang gesproken over de toekomst van het nieuws. Henk Hagoort, voorzitter van de raad van bestuur, noemde de bestaande programma’s al eens 'drie keer de Volkskrant'. Dat schijnt allemaal te maken te hebben met het feit dat de nieuwe omroepen, WNL en Powned, zich ook met het nieuws bezig willen gaan houden, evenals de al wat oudere omroepen Max en BNN. Dan moeten al die oude omroepen weer gaan uitmaken wie met wie gaat samenwerken, zoals in 'Een Vandaag' en NOVA. Maar ja, dan zit je weer met de vraag of de eigen identiteit van die omroepen nog wel voldoende uit de verf komt.

Vroeger, vóór de komst van de commerciële omroepen, was alles lekker duidelijk. Het pure nieuws zag je in het NOS-journaal en voor de commentaren en de achtergronden had iedere omroepvereniging zijn eigen rubriek. Nu heb je drie publieke netten die ieder een soort eigen karakter en doelgroep hebben en netwerkbeheerders die dat allemaal in de gaten houden. Powned wil bijvoorbeeld een nieuwsrubriek, maar dan 's avonds laat en op het derde net. Daarover moeten ze dus onderhandelen met de netwerkbeheerder. Ik neem aan dat daarna de raad van bestuur van de publieke omroep er ook nog iets over wil zeggen. Misschien wel daarvoor. Ik begrijp er niet zo veel meer van. Het enige wat me nog een beetje duidelijk lijkt is dat een omroepvereniging al lang niet meer zelf mag uitmaken wat zij het kijkersvolk wil bieden en op welk tijdstip van de dag. Los daarvan: hoeveel mensen kijken er naar 'Boer zoekt vrouw' omdat het 'typisch KRO' is en wat is er nou 'typisch AVRO' aan 'Tussen kunst & kitsch'? Het maakt de Paul de Leeuw niet uit of hij zijn grappen en grollen bij de VARA of de NCRV laat zien en zijn fans ook niet.

Meer en meer kom ik tot de overtuiging dat we dat hele kneuterige publieke bestel moeten afschaffen en naar een soort BBC-model moeten overstappen. Er is dan nog maar één zendgemachtigde die een soort 'polderbestuur' krijgt, iets SER-achtigs. Dat bestuur maakt uit wat er op de drie (of twee, of vier) netten te zien is. De programma's zijn van eigen makelij of worden ingekocht. Dan houd je, laat dat duidelijk zijn, al het gezever en geleuter dat het te links is, of te rechts, te elitair of te onbenullig, te veel of te weinig sport en waarover je nog meer tot in het oneindige kunt ouwehoeren. Maar je bent in ieder geval af van een bestuur dat wordt samengesteld uit vertegenwoordigers van een paar clubjes waarvan de houdbaarheidsdatum al jaren geleden verstreken is.
x

woensdag 18 november 2009

Goedkoper

Voor mijn mobiele telefoon had ik een abonnement, het goedkoopte wat de KPN bij het afsluiten te bieden had, naast het gratis apparaat. De was 12 euro per maand. Een paar dagen geleden verstuurde ik 's ochtends een sms'je. Daarna vergat ik het apparaat weer uit te schakelen. Ik schrok me rot toen het plotseling pal naast me afging. Het bleek de KPN zelf te zijn die me een nog lager tarief aanbod met weer een nieuw apparaat voor niks. Ik vroeg wat door, maar de jonge man aan de lijn (zo klonk hij tenminste) bezat niet de gave van het helder uitleggen.  Ik heb het gesprek beëindigd met de mededeling dat ik er nog eens over zou nadenken.

Het nadenken leidde vooral tot de vraag: zou ik met prepaid niet een stuk goedkoper uit zijn? Dat had ik tot het afsluiten van dat abonnement (dat 31 oktober j.l. afliep) afgehouden, omdat ik begrepen had dat het tegoed  vervalt als het niet binnen een bepaalde tijd opgebruikt is. Bij het boodschappen doen kwam ik dicht bij een Primafoonwinkel waar ik binnengestapt ben. Wat bleek? In een half jaar had ik totaal 25 minuten mobiel gebeld en een stuk of tien sms'jes gestuurd, dus geruim gerekend: per maand gemiddeld 5 minuten bellen en 2 sm's'jes versturen. Een mobiel gesprek kost bij KPN 35 cent per minuut, een sms'je 25 cent. Per maand zou ik 2,25 euro kwijt zijn. Ik stap dus over naar prepaid.
x

Gescheiden

Aan de gemeenteraadsverkiezingen die komend voorjaar worden gehouden neemt in Den Haag ook de PVV deel. Uiteraard zien de andere partijen de populistische bui al hangen. Net als in andere grote steden kent Den Haag een hoog percentage allochtonen (rond de 45%), die vooral in enkele buurten - Schilderswijk, Transvaal, om er twee te noemen - geconcentreerd zijn. Een deel van die ander 55% van de bevolking is daar, op zijn zachtst gezegd, niet onverdeeld gelukkig mee en zal zich in het stemhokje het gebral van Geert Wilders c.s. herinneren.

Op zich is het niet meer dan logisch dat de andere partijen tijdig hun strategie voor de komende verkiezingen gaan bepalen en dat zij een richting kiezen die moet voorkomen dat de PVV te veel stemmen krijgt. Onderdeel van die strategie kan zijn: duidelijk maken dat de partij, waar het allochtonen betreft, echt niet 'soft' is en geen onnodig voorkeursbeleid wil voeren.

Het lijkt erop alsof de Haagse VVD maar vast een voorschotje heeft genomen op de hiervoor beschreven strategie. Ik lees althans in Trouw dat VVD-wethouder Sander Dekker heeft besloten dat per 1 januari 2010 in het gemeentelijk zwembad de gescheiden zwemuren voor mannen en vrouwen worden afgeschaft. Dat houdt in dat er op vrijdagavond vanaf 20.45 uur niet meer alleen door vrouwen gezwommen kan worden. Het lijkt me duidelijk dat op die avond vooral allochtone (moslim)vrouwen naar het zwembad kwamen. Dat is al vast één ding waarop de PVV de andere partijen niet meer kan 'afrekenen'. Sander heeft vooraf nog even laten vaststellen dat de vrouwen die van dat gescheiden zwemuur gebruik maken niet na een tijdje 'doorstromen' naar het gewone gemengde zwemmen. Dat had ik hem zonder onderzoek wel kunnen vertellen. Er zijn ook weinig moslims die na een tijdje moskeebezoek 'doorstromen' naar een kerk.

Intussen maakt Sander voor aardig wat allochtone vrouwen een van de weinige wekelijkse uitjes onmogelijk, terwijl juist 'het huis uit komen' emancipatie- en integratiebevorderend werkt. Er is nog een uitweg: ze kunnen een vereniging oprichten die voor een bepaalde tijd het zwembad afhuurt voor leden. Dat ziet VVD-raadslid Else van Dijk wel zitten: "(...) islamitische vrouwen zullen moeten wennen aan gemengd sporten. Apart zwemmen is toch een vorm van verwennerij. Wanneer zij zelf een bad afhuren, komt het ook niet voor rekening van de belastingbetaler." Dat is twee vliegen in één klap: we 'verwennen' niet meer en we besparen ook nog belastingcentjes. Daar zal de PVV van schrikken.

Ik heb het eens even opgezocht. In datzelfde zwembad is zwemmen voor iedereen alleen toegestaan op:
- zondag van 14.00 - 16.00 uur;
- woensdag van 13.00 - 14.45 uur;
- zaterdag van 13.15 - 16.00 uur.
Dat is zesenhalf uur per week. Op alle andere tijden worden alleen bepaalde categorieën toegelaten, zoals ouders met kinderen of moeders met (maximaal) twee kinderen. (Zijn er helemaal geen alleenstaande vaders die wel eens met hun kinderen willen zwemmen?) Verder zullen er wel zwemlessen zijn of is het bad verhuurd. Dankzij de VVD komt er nu voor 'alle categorieën' één uur en drie kwartier bij. Zul je zien dat die tijd wordt ingepikt door de zojuist opgerichte 'Vereniging van naaktzwemmende Weightwatchers'.

PS
Gisteren zag ik in het NOS-journaal Eberhard van der Laan, onze minister die over de integratie gaat. Voor hem bestaan er geen allochtonen meer. Dat zijn nu NIEUWE NEDERLANDERS. Zo los je de allochtonenproblematiek in één keer op.
x

dinsdag 17 november 2009

Effect

Die kilometerheffing schijnt er wel door te zijn, begrijp ik. Daardoor wordt op termijn de aanschafprijs van een auto, lees ik in Het PAROOL, 18 tot 29% lager. Dat kan als effect hebben: meer autobezit. Door die kilometerheffing wordt er mogelijk wat minder gereden. Wat betekent dat? Dat er nog meer auto's voor de deur komen te staan. In sommige delen van Amsterdam is er nu al een wachttijd voor een parkeervergunning waarmee je jouw auto min of meer in de buurt van je woning kunt parkeren. Ik blijf lachen.
x

5000

Als je geen liefhebber van schaatsen bent, is dit blog (vandaag) niet aan jou besteed. Ik heb het niet over zelf schaatsen - dat heb ik ook al tientallen jaren niet meer gedaan - maar over naar schaatsen kijken. Dat doe ik wel, ook al tientallen jaren. Toen ik eenmaal over een eigen website beschikte, heb ik ook al vrij gauw diverse pagina's aan het schaatsen gewijd. Het waren geen pagina's vol cijfertjes, maar meer beschouwingen naar aanleiding van of analyses van de cijfertjes die ik van andere websites haalde. Langs die weg kwam ik zo'n kleine twee jaar geleden in contact met Frans van Bakel. Frans is iemand die al tientallen jaren (hij is een paar jaar jonger dan ik) echt alle tijden van alle Nederlandse schaatsers bijhoudt. De oudste namen en cijfers dateren nog uit het einde van de negentiende eeuw.

Frans stuurde mij een voorbeeld per e-mail en ik was onder de indruk. Omdat ik vermoedde dat meer mensen/schaatsliefhebbers in zijn overzichten geïnteresseerd zouden zijn, stelde ik hem voor zijn overzichten op mijn website te publiceren. Na ampele overweging leek dat Frans ook wel leuk en zo verschenen zijn overzichten op 1 juni 2008 op beggar.nl. Mijn vermoeden bleek juist: het merendeel van de bezoekers van beggar.nl komt juist op die schaatspagina's af. Zelfs gedurende de zomermaanden gaat er geen dag voorbij waarop niet op die pagina's gekeken wordt.

Hoewel er al in juli en augustus weer wordt geschaatst, loopt het 'echte' seizoen ruwweg van oktober tot en met maart. Gedurende die tijd krijg ik wekelijks updates van Frans ter publicatie. (Dat kost hem overigens heel wat meer werk dan mij.)

Voor velen heeft dit schaatsseizoen een extra dimensie vanwege de Olympische Winterspelen in februari 2010. Hoewel meer Nederlandse schaatsers (m/v) kans maken op een medaille, zijn natuurlijk alle ogen vooral gericht op Sven Kramer, die bij wijze van spreken al minimaal twee gouden medailles om zijn nek heeft hangen. Helemaal onterecht zijn die verwachtingen niet. Het is vandaag precies twee jaar geleden dat hij voor het laatst niet won op de 5000 of 10000 meter. Aan die verwachtingen gaf hij afgelopen zaterdag bij de World Cup wedstrijden in Heerenveen een extra dimensie. Hij was niet fit, had twee dagen op bed gelegen, had niet eens ingereden. Hij stapte, zoals ik ergens las, vanuit zijn bed de schaatsbaan op in de laatste rit van de 5000 meter, tegen zijn grote rivaal Håvard Bøkko. Tot en met de voorlaatste ronde lag hij achter op Bøkko, maar hij won met een verschil van 0,89 sec. En passant reed hij ook nog 0,09 sec. sneller dan Bob de Jong, die eerder had gereden.

Ik kan het analyseren nog niet laten en heb dus een pagina gewijd aan 'De 5000 m van Kramer'. Alleen al de afgelopen drie dagen werd deze pagina door 98 personen bekeken. Ben ik hevig teleurgesteld als Kramer geen goud haalt in Vancouver? Helemaal niet! Als ik maar spannende races zie, and may the best man win.

Nog een aardige bijzonderheid: gisteren werden mijn schaatspagina's door een record aantal personen bezocht: 152! Het oude record van 15 oktober 2008 stond op 95.
x

maandag 16 november 2009

Inspiratie

Raad eens waaraan het ontbrak? Drie keer ben ik begonnen aan het schrijven over een onderwerp - steeds een ander - maar het schoot niet op. Morgen is er weer een dag.
x

zondag 15 november 2009

Veranderingen

Het aardige van mijn leeftijd is dat je, terugkijkend, ziet dat er veel veranderd is. Gelukkig, vind ik tenminste, behoor ik niet tot dezulken die vinden 'dat vroeger alles beter was'. Ik plaats af en toe wel eens een vraagteken, maar bedenk dan dat mijn ouders dat ook deden. De meeste van mijn generatiegenoten werden en worden nog wat directer dan ik met veranderingen, met name veranderde opvattingen, geconfronteerd door kinderen en kleinkinderen.

Een van de vakken die mij op de kweekschool werden onderwezen was psychologie. Op een gegeven moment kwam daarbij het menselijke driftleven ter sprake. De sterkste menselijke driften, vertelde de leraar, zijn de voedingsdrift en de seksdrift. Beide immers zijn onlosmakelijk verbonden met het voortbestaan van het individu en de mensheid in zijn geheel. De leraar vertelde erbij dat de voedingsdrift van de twee de sterkste is: het individu kan uiteindelijk wel voortbestaan zonder seks, maar niet zonder voeding.

In Trouw stond een uitgebreid artikel onder de kop Bedachtzaam eten, nonchalante seks.Het is een verkorte versie van een essay van Mary Eberstadt, onderzoeker aan de Stanford University, dat zij als titel meegaf: Is food the new sex? Ik moest direct denken aan een boek dat in 1964 verscheen: Ik Jan Cremer. Dat boek baarde veel opzien, omdat er nogal openhartig over seks geschreven werd, wat destijds bepaald nog niet gebruikelijk was. Ik herinner me ook nog steeds een opmerking die ik toen ergens over dat boek las: "Als op eten dezelfde taboes rustten als op seks, had Jan Cremer een kookboek geschreven." Geloof het of niet: ik heb dat boek nooit gelezen. Uit alle discussies er omheen had ik al gauw begrepen dat het meer choquerende dan literaire waarden had en ook toen al werd ik niet zo gauw gechoqueerd, dus waarom zou ik de moeite nemen?

Eberhardt constateert dat voedsel en seks door de eeuwen heen en bij ieder volk altijd door veel, vaak strenge en morele (of:moralistische), regels omgeven zijn. Denk bij voeding maar aan begrippen als kosher en halal bij joden, resp. moslims. Zij constateert verder dat waar de regels m.b.t. seks de afgelopen decennia steeds ruimer werden, die m.b.t. voeding steeds strakker werden. Zelfs in christelijke kringen, de meest behoudende uitgezonderd, kijkt men tegenwoordig niet meer op van seks vóór het huwelijk, ongehuwd samenwonen en paren van hetzelfde geslacht. Maar het is 'not done' junkfood te eten, of teveel verzadigde vetten in te nemen, in plaats van omega 3. We 'moeten' eigenlijk biologisch eten en de boeken over allerlei verantwoorde diëten vliegen bij honderdduizenden de winkels uit. Ik geef een sterk overdreven voorbeeld. Je ontmoet een aantrekkelijk persoon en nodigt die voor een avondje bij jou thuis uit. Je maakt veel werk van het eten, het wordt niet alleen lekker, maar ook zeer verantwoord, de tafel wordt met zorg gedekt (kaarsje erbij!) en het gaat allemaal naar wens. Na afloop duik je, zonder verder veel nadenken en/of voorbereiding ook nog even samen in bed.

In hetzelfde Trouw worden de ideeën van Eberstadt als het ware ondersteund door de kop boven een ander artikel: De vegetariër als beter mens. Ik eet met plezier een stukje vlees of vis en vind alles best, maar ik weiger vooralsnog aan te nemen dat ik moreel gezien een trapje lager sta dan Marianne Thieme.

Er is gedurende mijn leven tot nu toe het nodige veranderd op het terrein van seks en voeding. Ik kan het moeilijk ontkennen. Maar over wie hebben we het hier? Over het rijke westen waar je kunt kiezen tussen junkfood en biologisch verntwoord voedsel en alle varianten daar tussenin. Waar je dankzij de pil, het condoom en andere voorbehoedmiddelen à la minute aan je seksuele behoeften kunt voldoen. (Mocht er toch iets misgaan, dan kun je een beroep doen op uitgebreide medische voorzieningen.) En het merendeel van de mensen in die rijke westerse wereld leeft braaf en monogaam en eet stamppot boerenkool met rookworst (of de nationale variant daarvan).

zaterdag 14 november 2009

Bibliotheek

In Trouw van gisteren stond een leuk artikeltje. De auteur beschrijft hoe zhij vanuit de trein vlak vóór Amsterdam Centraal (oostzijde) regelmatig in een gebouw kijkt waarin mensen onder witte lampen en aan witte tafels zitten te lezen. Zhij kent dat gebouw wel - het is de OBA, de Openbare Bibliotheek Amsterdam - maar was er nog nooit geweest in de twee jaar dat dit gebouw er nu staat, want: Eigenlijk ben ik geen bibliotheekmens. Boeken wil je bezitten, niet lenen. In die uitspraak kan ik me geheel vinden.

Intussen ben ik wel al een paar keer in de OBA geweest, niet om een boek te lenen, maar een dvd. Ook daarvan heeft de OBA een grote collectie en als AOW-er ben ik gratis lid en kan ik gratis lenen. Net als die auteur, die naar een tentoonstelling in het gebouw was geweest,  ben ik daar heel enthousiast over. Het is ruim opgezet, dus zelfs als er veel mensen zijn heb je niet het gevoel dat het druk is. Op alle etages staan tientallen pc's (in totaal zo'n 500) die vrij te gebruiken zijn, zowel om de catalogus te bekijken als om te internetten. Nog een aardig detail: in de centrale hal op de begane grond staat een piano, waarop bezoekers mogen spelen. Twee keer heb ik meegemaakt dat dat heel aardig klonk.

Op de bovenste verdieping is een aangenaam restaurant, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over Amsterdam. Hier kom ik op het enige minpuntje: het restaurant heeft ook een terras, in de buitenlucht dus, maar ook daar mag je niet roken. Maar goed, mocht je weer eens in Amsterdam zijn, breng dan een bezoek aan de OBA. Vanaf Amsterdam Centraal loop je er in hooguit tien minuten naartoe. Ben je slecht ter been, neem dan tegenover het Victoriahotel het Stop/Go busje dat je voor de deur afzet.
x

vrijdag 13 november 2009

Beroemd

Toen ik daarover herhaaldelijk zeurde, kreeg ik te horen dat ik niet snap hoe in X  zaken worden gedaan omdat ik er niet ben geboren. Alles wordt geregeld met vriendjes en bekenden. Dat las ik in de Volkskrant. Wie is hier aan het woord en over welk ontwikkelingsland gaat het? Fout! Aan het woord is hoogleraar (aan de universiteit van Maastricht) en voormalig voorzitter van woningstichting Servatius Tjeu Blommaert. "X" is Maastricht. Servatius gaat voor 60 miljoen euro het schip in. Die zijn ze gewoon kwijt.

Servatius had op zich genomen een campus te bouwen voor de universiteit van Maastricht. Dat moest een prestigieus project worden en dan huur je niet zomaar de eerste de beste architect in, dan wil je een heel goeie architect. Het oog viel op de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava. Toen ik die naam las, dacht ik: die naam heb ik toch eerder gehoord? Dat klopte. De gemeente Haarlemmermeer vond het een paar jaar geleden al nodig zich door middel van een aantal bruggen 'op de kaart te zetten'. Die hadden dus ook Santiago ingehuurd. Ik zeg niets over de esthetische/architectonische waarde van die bruggen, maar vraag me - net als veel anderen - af waarom je een brug met een lengte van 143 meter legt over een vaart, eigenlijk niet meer dan een wat brede sloot, die 9 meter breed is. Die bruggen zouden aanvankelijk 16,8 miljoen euro kosten. Dat werd uiteindelijk 28,8 mlijoen. Daar kwam later nog eens (minimaal) 5 miljoen euro bij, omdat al na een jaar of vier de zaak begon te roesten.

De kosten van die campus waren eerst geraamd op 45 tot 50 miljoen. Dat werd 165 miljoen. Afgelopen mei werd de bouw al stil gelegd omdat de kosten inmiddels waren opgelopen tot 200 miljoen. Dat werd nog eens 225 miljoen. De universiteit zou de belangrijkste klant van Servatius worden als alles er stond, maar daarover was niets op papier gezet. Blommaert: De universiteit wordt straks de belangrijkste klant, maar daarmee is geen contract gesloten. Er staat niets op papier. Het komt er gewoon op neer dat er geen exploitatieplan is. (Zie boven.) Blommaert zei ook: 'Dit heeft niets meer te maken met verantwoord omgaan met gemeenschapsgeld. Het is avonturieren.' Hij werd in april aangetrokken als voorzitter van de raad van toezicht (van Servatius) en stapte zeven weken later alweer op omdat hij geen perspectief meer zag.

Je hoort mij niet zeggen dat al die kostenoverschrijdingen aan Santiago liggen. Vanuit zijn vakgebied ontwerpt hij iets dat niet alleen nuttig en technisch verantwoord, maar ook mooi is. Het is de taak van de opdrachtgevers er op toe te zien dat de kosten van de uitvoering van dat ontwerp binnen het budget blijven: "Sorry, Santiago, we vinden het echt hartstikke mooi wat je bedacht en getekend hebt, maar meer dan 50 miljoen euro hebben we niet te besteden." Maar er zijn altijd weer megalomane bestuurders die over de ruggen van de architect en de belastingbetalers vooral zichzelf in het zonnetje willen zetten: "Dat heb ik toch maar voor elkaar gekregen."

De oorspronkelijke bedoeling was Maastricht aantrekkelijker te maken voor studenten. Dan moet je ervoor zorgen dat ze er kunnen wonen. Daar kan ik inkomen. Dat je dan 402 studio's en 22 apartementen wilt realiseren vind ik ook nog voorstelbaar. Maar waarom moesten er ook nog eens 96 guesthouses, een sportcentrum met vier gymzalen, vier squashbanen, fitnessruimtes, een sportbar en een klimmuur bijkomen? Guesthouses? Voor het geval paps en mams helemaal uit Holwerd naar Maastricht komen om eens te zien of zoonlief zijn studio wel goed schoonhoudt? Vier squashbanen? Moeten de jongelui niet af en toe wat studeren? Sportbar? Worden daar alleen mineraalwater, sportdrankjes en vers geperste sapjes verkocht? Daar trek je geen studenten mee.

Bij Servatius zijn ze er intussen achter gekomen wat ook al weer de bestaansreden van die club was: Het belang van onze huurders en de herstructureringswijken staan bij ons voorop. Misschien kunnen ze op de fundamenten voor de campus, die er al liggen, sociale woningbouw realiseren.
x

donderdag 12 november 2009

Mis

Zo af en toe doe ik wel eens aan zelfreflectie: waar ben ik nou helemaal mee bezig en hoe ben ik daarmee bezig? Ben ik wel (voldoende) met de juiste dingen bezig? De afgelopen dagen kwam dat reflecteren wat vaker voor dan gebruikelijk. De oorzaak daarvoor kan ik zo aanwijzen: ik kijk elke dag op de website van Trouw en dat besteedt veel aandacht aan 'De Maand van de Spiritualiteit'. Dan klik ik weer ergens op en ja, wat ik ook lees, ik denk dan weer even door. Dat heeft recentelijk al tot twee 'Beggartalks' geleid: Spiritualiteit en Test.

Intussen zit ik zo langzamerhand met een prangende vraag: wat mis ik? Die vraag stel ik mezelf ook wel eens anders: wat is er mis met mij? Spiritualiteit schijnt tegenwoordig nogal 'in' te zijn, maar ik kan geen kant op met dat begrip. Leef ik wel bewust genoeg? Ten einde raad ging ik dan toch maar eens naar de website van De Maand van de Spiritualiteit. Misschien had ik wel naar de openingsmanifestatie in het Archeon moeten gaan. Dan had ik workshops kunnen bezoeken en had ik iets meer geweten over:
- geworteld in een 'nieuw wij';
- mindfullness;
- reflectie op stresspatronen;
- Ygdrassil in de Kalevala;
- evenwicht abstract-concreet;
- verbinding met mezelf in kaart brengen;
- de Oergrond;
- de kracht van het NU;
- biologische en universele wetten die het leven beschermen;
- rituele creativiteit;
- hemel en aarde ontmoeten in een vers opgegraven worteltje.
Maar als ik dat lijstje nog eens goed bekijk, denk ik: mijn god, als ik dat allemaal moet bijhouden, kom ik dan nog wel aan de boodschappen toe? En ik heb niet eens een baan. Bedenk daar dan ook bij dat het bij dat lijstje niet om spiritualiteit in haar algemeenheid gaat, maar alleen om het thema 'wortel schieten'. Je kan er donder op zeggen dat er nog veel meer thema's zijn.

Goed, neem nou eens dat verbinding met zelf in kaart brengen. Als je iets wilt verbinden heb je op zijn minst twee punten nodig. Waaraan moet ik in dit verband denken? Mijn vrouwelijke en mannelijke zelf? Mijn psychische en fysieke zelf? Mijn emotionele en rationele zelf? Alles met elkaar? En hoe breng ik dat in kaart? Een soort sociogram waarin je interacties tussen de diverse Everts aangeeft?

De initiatiefnemers van 'De Maand van de Spiritualiteit' schrijven: "Veel mensen hebben behoefte aan inspiratie en zingeving. Het lijkt erop dat er ondanks alle welvaart ook iets verloren is gegaan. Daarom zoeken mensen naar een beter evenwicht tussen materiële welvaart en geestelijk en lichamelijk welzijn. De initiatiefnemers van de Maand van de Spiritualiteit willen aansluiten bij deze groeiende behoefte aan zingeving en inspiratie die we in onze samenleving op dit moment zien.

Spiritualiteit kan heel concreet evenwicht, voeding en richting geven in een complexe wereld. Richting voor een betere omgang met de medemens, onze leefomgeving en onze planeet. Door met aandacht voor wat er écht toe doet te leven, door bewuster te werken en met anderen om te gaan, vinden we balans, kan het leven gaan bruisen en leven we met ‘hartstocht’.


Ik ben er intussen wel achter: er is helemaal niets mis met mij. Spiritualiteit is: een hele rij gemeenplaatsen en volkswijsheden in een eigentijds jasje. Schrijf een boek of pamflet met het juiste spirituele jargon en voor je het weet kun je een aardige cent verdienen met het organiseren van workshops en clinics. Als alles meezit krijg je nog de nodige free publicity bij 'De Wereld Draait Door', 'Pauw & Witteman', 'Rondom tien' of 'Het elfde uur'. Als ze een keer om een spreker verlegen zitten bij zo'n clinic mogen ze mij wel vragen. Ik heb al een leuke titel voor mijn bijdrage: 'De Tao van het WEBLOG: met twee voeten op de aarde en je kop in de wolken'. Geen idee waar het over zal gaan, maar met een verbinding aarde-hemel zit je altijd goed zolang je het wat vaag houdt.

Lieve mensen,
Elk weblog begint met de eerste druk op je keyboard. De eerste letter die op je monitor verschijnt is als de eerste stap op een tocht naar de top van de berg die nu nog in nevelen gehuld is. Je hebt je doel gesteld. Je weet dat die top niet meer is dan een symbool, het materiële zinnebeeld van de top die je vanuit je diepste innerlijk naar de top van jouw meest wezenlijke zelf onderneemt.
En zo kun je nog uren doorgaan.
x

woensdag 11 november 2009

Samenzwering

Met de 'Beggartalk' van vandaag loop ik enig risico. Welk risico? Dat ik mij de onmin van een van mijn trouwste lezers op de hals haal: Zuster Klivia. Zij kan namelijk de term 'Mexicaanse griep' niet meer horen! Zij wordt er dagelijks voortdurend beroepshalve mee geconfronteerd en uiteraard met de mensen die hem hebben, denken te hebben, denken te krijgen, denken dat hun kinderen hem hebben of zullen krijgen en na alle voorlichting van de overheid (die daar ook nog een potje van maakt) en meningen van deskundologen die in het ene praatprogramma na de andere actualiteitenrubriek optreden nog steeds met vragen blijven zitten: mag ik nou eens weten of, en zo ja: hoeveel, risico ik loop en moet ik mij en de kinderen nou wel of niet laten inenten? En al die angstige, onzekere en nieuwsgierige mensen wordt aangeraden vooral contact op te nemen met de huisarts. (Acute andere kwalen of ongelukken kun je nu beter even uitstellen, lijkt me.)

Of je het nou leuk vindt of niet: de Mexicaanse griep is een 'topic', dat meer in de belangstelling staat dan de honger in de wereld, de oorlog in Afghanistan en de 'demonisering' van Geert Wilders bij elkaar. Iedereen heeft het erover en heeft er een mening over, behalve degenen die het zo eng vinden dat ze er liever helemaal niet over nadenken. Maar er zijn ook mensen die zich erop gestort hebben en het internet hebben afgeschuimd om alles te weten te komen wat er maar over te weten valt, zoals Karel en Caroline van Huffelen.

Via via ontving ik de 'VACCINATIESPECIAL, Open brief aan al onze lezers!', die Karel en Caroline hebben samengesteld en via e-mail hebben verstuurd. Zij eindigen aldus: "Voel je vrij deze brief door te mailen of te kopiëren voor anderen. Verspreid hem onder je vrienden, kennissen, buren, netwerken en de pers. Wij sturen deze brief naar 7.000 emailadressen. Als elke lezer hem doorstuurt naar 15 anderen, dan bereiken we binnen een paar dagen 100.000 mensen. Een week later kunnen we gemakkelijk een half miljoen mensen bereikt hebben. Het is van essentieel belang dat deze informatie zich rondzingt." Aan het begin van hun brief schrijven ze: "Print deze brief uit: het is onmogelijk om hem in een paar seconden geheel te scannen en te menen dat je dan de inhoud kent. Het is essentieel deze vaccinatiespecial integraal in je op te nemen en te verwerken. Neem er de tijd voor. Wij moesten flink slikken toen we kennisnamen van de feiten."

Je begrijpt dat ik behoorlijk nieuwsgierig geworden was. Ik heb de brief niet geprint, maar gewoon op mijn monitor gelezen en durf rustig te beweren dat ik de inhoud integraal in me heb opgenomen en verwerkt. (Jij kunt hem hier lezen. Het is een pdf-bestand, dus je hebt Acrobat Reader nodig.)

Ik zeg het maar bij voorbaat: de schrik slaat je om je het hart! Wat dacht je hiervan? Karel en Caroline hebben een geheim document uit 2006(!) opgespoord. "Het document bewijst dat er een internationale, corporatieve samenzwering achter de vogel-en varkensgrieppandemie zit en een doelbewust plan om op wereldwijde schaal ziekte te creëren." Wie zitten er allemaal in die samenzwering? Houd je vast: 1. de WHO (World Health Organization, Wereld Gezondheids Organisatie) "en in haar voetsporen de Nederlandse Gezondheidsraad"; 2. de farmaceutische industrie, die zich te pletter verdient aan de vaccins en de geneesmiddelen; 3. de regeringen. "Wie zich tot op de bodem in deze materie verdiept, kan 'zomaar' tot de ontdekking komen dat dit virus – evenals het vogelgriep- en andere virussen – doelbewust wordt verspreid." (Onderstreping toegevoegd.) Het zou me niet verbazen als de Q-koorts, de blauwtongziekte en kalknagels ook in dit rijtje pasten.

Karel en Caroline hebben kennisgenomen van uitgelekte documenten waaruit blijkt dat regeringen klaar staan om de hele bevolking gedwongen te vaccineren, desnoods met behulp van het leger en interneringskampen. In hun VACCINATIESPECIAL beschrijven ze ook het vaccin. Ik ga dat hier niet uitgebreid citeren, maar volsta met een samenvatting: het is de grootste ziekteveroorzakende, zelfs levensbedreigende rotzooi die je je maar kunt voorstellen. En dat terwijl "alles wat natuurlijk en holistisch is wordt onderdrukt".

In een rivier van woorden vallen mij soms enkele druppeltjes op. Wanneer ik in een tekst over gezondheidszorg woorden als 'natuurlijk' en 'holistisch' tegenkom, ga ik altijd met een iets andere, zeg maar: meer kritische, instelling lezen. In Amerika hebben ze een naam voor mensen als Karel en Caroline: paranoid conspiracy theorists. Tot die groep behoren mensen die denken dat '9/11' door de Amerikaanse regering is bedacht en uitgevoerd. Anderen weten zeker dat de landing op de maan een complete fake was. Jezus was de reïncarnatie van Toetanchamon. De goden waren kosmonauten. Het monster van Loch Ness bestaat. Die witte strepen in de lucht kunnen 'chemtrails' zijn: de overheid verspreidt stofjes die ons eronder moeten houden. Kortom: het wemelt op het internet van sites waarop al die paranoïde samenzweringstheorieën en andere nonsens uitvoerig beschreven worden. Om hun gelijk te bewijzen verwijzen ze naar soortgelijke sites, zoals een priester die naar een uitspraak van de paus verwijst om te bewijzen dat God bestaat.

Wat ik van die Mexicaanse griep tot nu begrepen heb is dat het een milde griep is, niet erger dan de wintergriep die we allemaal kennen. Alleen krijgen er meer mensen last van en heeft onze overheid tot nu toe geen gelukkige hand met de voorlichting erover. Ja, dat is vragen om ongerustheid en paranoia en de media wakkeren dat vuurtje verder aan. Gelukkig zijn er altijd mensen als Karel en Caroline die, althans wat mij betreft, voor de vrolijke noot zorgen.

Als je daar zin in en tijd en gelegenheid voor hebt, kun je eens de website van Karel en Caroline bezoeken. Een citaat: "Karel en Caroline begonnen hun gezamenlijke pad in Glastonbury, waar ze zich verbonden met de oorspronkelijke creatiekracht van de Aarde. Dit was het begin van vele reizen, die hen naar verschillende krachtplaatsen leidden. In Australië (Ayers Rock) ontvingen ze de opdracht om over de verborgen geschiedenis van de Aarde te schrijven." Glastonbury, een dorp in Engeland, is een bekend spiritueel centrum. Met de auto ben je van daar in ruim een uur bij Stonehenge, waar je bij wijze van spreken ook struikelt over de creatieve krachten. Ik vermoed dat Karel en Caroline voldoende tegen die man made Mexicaanse griep beschermd zijn door de creatiekracht van de Aarde.

Nou, vooruit, nog één citaat van weer een andere website van die spirituele twee: "In het gebied dat tegenwoordig Peru, Bolivia, Andes en Titicacameer heet, stroomt de energie van het Vrouwelijke Principe de Aarde binnen, terwijl die van het Mannelijke Principe in de Himalaya onze planeet penetreert." Daar in de Andes plaatsen ze ook de mythologische Quetzalcoatl. Ik heb ook school gegaan en heb daar geleerd dat deze Quetzalcoatl een god van de Azteken was. De Azteken hielden zich niet op in Zuid-Amerika (dat waren de Inca's), maar in Mexico. (Quetzalcoatl strikes back?) Maar los daarvan: zo gauw ze me bevredigend uitgelegd hebben wie/wat hen in Australië bij Ayers Rock een opdracht heeft verstrekt, waar in het universum die Vrouwelijke en Mannelijke Principes zich ophouden en waarom de energie van het Vrouwelijke Principe uitgerekend in de buurt van het Titicacameer binnenstroomt en niet, ik geef maar een voorbeeld, in de omgeving van het Uddelermeer, neem ik alles aan wat ze over de Mexicaanse griep en het vaccin schrijven.
x

dinsdag 10 november 2009

Test

Opvattingen
Je bent een spirituele vrijdenker of je gelooft nergens in: in ieder geval schiet je denken geen wortel.

Handelingen
Je doen en laten toont op sommige punten overeenkomsten met wat men in het atheïsme gewoon is te doen.

Houdingen
In het dagelijks handelen spelen je wortels soms wel, soms nauwelijks een rol. Of je traditioneel of liberaal handelt hangt af van de situatie.

De tekst hierboven geeft, zoals trouwe lezers van 'Beggartalk' meteen doorhadden, een korte beschrijving van mij. Onlangs besteedde ik al enige aandacht aan de 'Maand van de spiritualiteit'. Nu zag ik dat Trouw in samenwerking met de Radbouduniversiteit in dat kader een 'relitest' had ontwikkeld. Ik wilde wel eens weten waar mijn spirituele wortels vandaan kwamen of waarmee ze overeenkomen. Dus ik vulde die test in. Dat leverde ook nog eens het grafiekje hieronder op.

De religie waar ik het meeste, zelfs vrij veel, vanaf weet heeft mijn spiritualiteit (wat dat ook is) dus nauwelijks beïnvloed. Ik heb, volgens die test dan, nog meer gemeen met het boeddhisme, waar je me echt geen al te moeilijke vragen over moet stellen. En het lijkt me stug dat tien procent van mijn wortels in de nieuwe spiritualiteit ligt. Als ik daar al eens wat over lees, begint het overal te jeuken.

Wat moet ik precies met de mededeling dat mijn denken geen wortel schiet? Betekent het dat ik geen spirituele 'vastigheid' heb? Of dat ik er principeloos op los leef? Wat is men eigenlijk in het atheïsme gewoon te doen? Het lijkt me ook onzin dat ik afhankelijk van de situatie traditioneel of liberaal handel. Dan ga ik er nog maar aan voorbij dat deze begrippen, naar mijn idee, eerder betrekking hebben op opvattingen dan op handelingen.

Eerlijk gezegd lijkt de test me niet zo betrouwbaar. Het lijkt me hoe dan ook al onwaarschijnlijk dat alle percentages precies op een veelvoud van 10 uitkomen. Zo exact zit mijn spiritualiteit nou ook weer niet in elkaar. Op gevoel heb ik dus maar mijn eigen grafiekje gemaakt:

maandag 9 november 2009

Modewoord

Het is niet mijn ding modewoorden te gebruiken. Sterker nog: het irriteert me als ik ze door anderen hoor of zie gebruiken. Een van de meer recente modewoorden is 'wellness'. Het wordt wel in verband gebracht met gezondheidszorg, maar dan met name met de zogenaamde alternatieve of complementaire zorg. Ga met het woord googelen en je komt hele rijen beautycentra, sauna's en thermen tegen. Het heeft dus ook gewoon iets te maken met 'je lekker voelen', of 'lekker in je vel zitten'. Op een website lees ik: "Wellness is de nieuwe levensstijl". Toemaar! Op de website van een HBO-opleiding lees ik: "Binnen het toerisme ontwikkelt zich een nieuwe markt met veel kansen, de markt van vitaliteit en wellness." Met andere woorden: plak ergens het woord 'wellness' op en de klanten - en de centen - stromen binnen.

Het woord is van Engelse oorsprong, maar ook in die originele taal is het van nog tamelijke recente datum. In de twee al wat oudere (verklarende) Engelse woordenboeken die ik heb - Concise Oxford Dictionary en New Webster's Dictionary and Thesaurus - komt het nog niet voor. Het feit dat het woord uit een andere taal komt biedt ook meteen de gelegenheid er allerlei betekenissen aan toe te kennen, die allemaal in de buurt van 'goed' of 'lekker' komen. Er zijn ook associaties met 'luxe' en 'verwennerij' en ziedaar: de commerciële link is gelegd. Eén keer per week naar de sportschool om de hoek gaan heeft niets met wellness te maken; dat is gewoon je conditie op peil houden. Het wordt wellness als je dezelfde activiteiten uitoefent gedurende een weekend in een veel duurder centrum ergens op de Veluwe, in de Achterhoek of Zuid-Limburg, waar je er een luxe glossy folder bij krijgt, die door een aangenaam ogend persoon nog eens toegelicht wordt bij het welkomstdrankje van fijngemalen spitskool, broccoli en wortelen in Nepalees bronwater.

Het kan nog gekker: ik zag een tv-reclame voor Pickwickthee. Bij Pickwick zijn ze voortdurend bezig om wat nieuws te bedenken. Nu dus weer thee met kruiden en fruit. En wat komt er op het doosje te staan? Wellness! Met een variatie op een tekst van Multatuli (in Max Havelaar): "Stik in je thee en verdwijn!
x

zondag 8 november 2009

Nationaliteit

De oudere schaatsliefhebbers denken er nog wel eens met enige weemoed aan. Lang voordat er overdekte kunstijsbanen kwamen was er die 'wonderbaan van nature': de Medeobaan in Alma Ata, op een hoogte van 1691 meter in de Oeral. Die baan lag toen in de Sovjet-Unie, maar sedert 1991 in de onafhankelijke republiek Kazachstan. Er is ook een aantal Kazachstaanse schaatsers die op internationaal niveau redelijk kunnen meekomen.

Goede Nederlandse schaatsers hebben, in internationaal perspectief, een probleem: Nederland heeft een surplus aan goede schaatsers, maar aan internationale wedstrijden kunnen nooit meer dan vier schaatsers per land deelnemen. Dat betekent dat er schaatsers van andere landen kunnen meedoen die in Nederland bij gewestelijke wedstrijden nog niet bij de eerste drie zouden komen. Goede Nederlandse schaatsers zitten, stel ik mij voor, tandenknarsend naar internationale wedstrijden te kijken. Ze zien een Rus, een Koreaan, een Chinees of een Zwitser rijden en denken: dat kan ik sneller. En ze hebben nog gelijk ook.

De bekendste Nederlander die er wat op vond is Bart Veldkamp, die nog een aantal jaren als schaatsende Belg door het leven ging. Martin ten Kouwenaar ging voor Oostenrijk schaatsen, Pim Berkhout voor Tsjechië, Cor Jan Smulders voor Duitsland, om er een paar te noemen. Met de Olympische Spelen in het vooruitzicht dachten enkele Nederlandse schaatser zich van een reisje naar Vancouver te kunnen verzekeren door zich de Kazachstaanse nationaliteit aan te meten. De Kazachstaanse autoriteiten en schaatsbond droomden meteen van 'Kazachstaanse' medailles en werkten maar al te graag mee.

Nu las ik in Trouw dat er plotseling enkele Kazachstanen illegaal in Nederland verblijven, al zijn ze wonderlijk snel in korte tijd ingeburgerd. Ze spreken bijvoorbeeld vloeiend Nederlands. Die brave schaatsers hadden iets over het hoofd gezien: De Nederlandse wet bepaalt dat iemand die vrijwillig van nationaliteit wisselt het recht op het Nederlanderschap verliest. (Onderstreping toegevoegd.) Pieter Boelens, hoogleraar immigratierecht aan de universiteit van Leiden, zegt: "Hun Nederlandse paspoort is op dit moment waardeloos. Als ze geen verblijfsvergunning aanvragen zijn ze illegaal in Nederland. Er zijn uitzonderingsposities waarin iemand een dubbele nationaliteit mag behouden. Die uitzonderingen doen zich hier echter niet voor."

Die schaatsers begrijp ik wel. Waarom zou je een kans op eeuwige roem laten liggen als je die via Kazachstan binnen bereik kunt krijgen? Ik begrijp alleen die Kazachstaanse autoriteiten niet. Denken ze nou echt dat ze Kazachstan 'op de kaart kunnen zetten' met Rob Hadders, Robert Bovenhuis, Arjan Stroetinga, Jorrit Bergsma en Christijn Groeneveld? Ik heb al toch al niet zo'n last van 'Wilhelmusgevoel', dus mijn Nederlandse hart gaat echt niet zwellen als Lornah Kiplagat wereldkampioene op de halve marathon wordt, of Yao Jie Europees kampioene bij badminton.
x

zaterdag 7 november 2009

Aanduiding

Wanneer wij het hier over Marokkanen hebben, gaat het meestal niet over in Marokko woonachtige personen, maar over Nederlanders van Marokkaanse afkomst. Voor een niet onbelangrijk deel van de bevolking heeft deze aanduiding ook nog een pejoratieve gevoelswaarde. Stel je gerust: ik ga het vandaag niet weer eens over integratie hebben, maar over een voetbalbericht in Trouw.

Nee, deze aflevering van Beggartalk gaat ook niet over de diverse 'Marokkanen' die in het Nederlandse voetbal furore maken. Ik heb het niet nagerekend, maar ik heb het idee dat zo ongeveer de helft van de voetballers in de eredivisie een buitenlander is. Het ritselt immers van de spelers uit Scandinavië, uit een Balkanland, uit Zuid-Amerika en zelfs Japan is vertegenwoordigd.

Donderdagavond speelde de koploper in de eredivisie, FC Twente,in eigen huis tegen Sheriff Tiraspol uit Moldavië. Een van de sterspelers van FC Twente is een Zwitser. Dat is redelijk bijzonder, want zoveel Zwitserse voetballers spelen er niet in andere dan de Zwitserse competities. FC Twente won op het nippertje, maar de Zwitser beleefde niet zijn gelukkigste avond.

Als je niet in voetbal geïnteresseerd bent, zul je waarschijnlijk enigszins verwonderd zijn als je hoort dat deze Zwitser Blaise N'Kufo heet. Dat is immers geen typisch Zwitserse naam. Hij is dan ook geboren in Kinshasa, de hoofdstad van (toen) Zaïre, tegenwoordig de Democratische Republiek Congo. Zijn ouders vluchtten naar Zwitserland toen Blaise zeven jaar oud was.

Het is dus volkomen terecht Blaise als Zwitser aan te duiden. Maar waarom zijn we daarin niet wat consequenter en duiden we niet iedereen aan met de nationaliteit die in zijn paspoort vermeld staat?
x

vrijdag 6 november 2009

Kleinkind

Vanmiddag vroeg mijn zoon Marten of ik thuis was. Dat was ik en hij kwam even langs. Hij vertelde me dat ik opa word. Mijn eerste kleinkind is in de maak en dat is echt een heerlijk gevoel. Ik ben zo ongelofelijk gelukkig. Tegelijkertijd slaat ook een tikkie zorg om mijn hart. Ik ben erin geslaagd om onze twee kinderen onbeschadigd door hun jeugd heen te loodsen en ze voor te bereiden op hun eigen leven. Nu komt er een kleinkind aan en begint het kindercircus opnieuw. Het zou mij niets verbazen als een kleindochter of -zoon een grotere "zorg" oplevert dan een dochter of een zoon. Nou, die grotere zorg zal ik, daar waar die van mij gevraagd wordt, leveren! Mozes kriebel, mijn kind krijgt een kind. Hoe trots en blij kan je zijn? Alhoewel, vanaf juni volgend jaar doe ik het met oma...

Opinie

Sinds enige tijd hebben we joop.nl. Het moet een 'links' of 'net' alternatief zijn voor geenstijl.nl" en wordt beheerd door de VARA. Ook bij joop.nl kun je reageren op wat anderen, bijvoorbeeld 'opiniemakers' schrijven. Zo schijnt Dolf Jansen niet alleen cabaretier en presentator te zijn, maar ook een opiniemaker, zelfs een "populaire opiniemaker". Ook populair is Frans de Waal, bioloog. Omdat ik vrijwel nooit naar de commerciële omroepen kijk of luister, ken ik een hoop populaire mensen niet, maar daar zal Frans ook niet vaak te zien of te horen zijn. Toch had ik nog nooit van hem gehoord. Gelukkig verschaft joop.nl ook een 'bio': "Professor Frans de Waal is als bioloog verbonden aan Yerkes National Primate Research Center en Emory University in Atlanta in de Verenigde Staten. Daar onderzoekt hij sociale wederkerigheid en het oplossen van conflicten bij primaten en de oorsprong van moraal en rechtvaardigheid bij mensen. Hij schreef ondermeer de boeken De aap en de filosoof, De aap en de sushimeester, Van nature goed en Een tijd voor empathie, dat in oktober 2009 is verschenen." Ja, ik lees wel eens wat, maar die boeken van Frans heb ik over het hoofd gezien. Frans zit een eind weg en heeft het ongetwijfeld druk. Hij heeft tot nu toe dan ook pas één bijdrage geleverd en die was dan nog een vertaling van een tekst die hij op een site in de VS had geplaatst. Die boeken van hem, hoe waardevol wellicht ook, zullen niet door honderdduizenden Nederlanders gelezen worden. Wat maakt Frans dan tot een opiniemaker en zelfs een populaire opiniemaker? De andere drie populaire opiniemakers ken ik wel: Francisco van Jole (doet of deed wel eens wat op tv en heeft joop.nl bedacht), Mei Li Vos (lid van de Tweede Kamer voor de PvdA) en Sophie in 't Veld (Europarlementariër voor D66).

Wat hebben joop.nl en geenstijl.nl met elkaar gemeen? Daar worden geen opinies gemaakt, daar worden opinies bevestigd. Ze hebben elk hun eigen doelgroep. De leden van die doelgroep bezoeken die sites, omdat ze daar gelijkgestemden ontmoeten. Ze bezoeken, waarschijnlijk iets minder vaak, de andere site omdat ze weer eens willen weten hoe 'de andere kant' erover denkt en/of (zoals ik) om zich weer eens lekker te ergeren.

Zal ik eens een paar echte, ook nog - ieder in eigen kring - populaire, opiniemakers noemen? Geert Wilders, Alexander Pechtold, Jan Marijnissen. (De volgorde is willekeurig.) Die hebben niet alleen heldere opinies, maar weten ze ook nog eens in een paar zinnen te verwoorden. De meeste mensen hebben voldoende aan een paar soundbites om hun eigen opinie te (laten) maken of bij te stellen.
x

donderdag 5 november 2009

Zuipen

Het is al weer een tijdje geleden dat ik voor het laatst op een terrasje zat. Sinds het rookverbod heeft dat terraszitten een extra dimensie gekregen. Ik ben geen uitgesproken kroegtijger, maar sinds dat rookverbod kom ik, als ik in mijn eentje uitga, toch minder in kroegen dan voorheen, omdat ik als oude nicotineverslaafde nu eenmaal graag een rokertje bij mijn biertje gebruik. Ik moet dus weer zo'n half jaar wachten.

Dat rookverbod heeft als achtergrond dat de overheid het tot haar taak rekent de gezondheid van haar onderdanen te beschermen. OK, daar kan ik me nog van alles bij voorstellen, want ik weet dat roken schadelijk is voor de gezondheid. Ik heb geen zin om het nog weer eens na te zoeken, maar als je meeroken, alcohol- en drugsgebruik vergelijkt, levert volgens mij alcohol de meeste slachtoffers op. De overheid doet daar wel iets aan, bijvoorbeeld door een leeftijdsgrens bij de verkoop van alcohol, maar je hoeft niet zo'n vreselijk slimme jongere te zijn, om toch aan je drank te komen.

Intussen zijn termen als 'comazuipen' en 'indrinken' gemeengoed geworden. Het is geen ongewoon verschijnsel meer dat jongeren al aan hun alcoholtax zitten voordat ze echt uitgaan. Natuurlijk maakt de overheid zich daar ook zorgen over, maar wat doet ze daar aan? O, zeker, ze licht voor, maar verder?

Een ander verschijnsel is de zogenaamde 'zuipkeet'. Je ziet ze, geloof ik, voornamelijk op het platteland: ongebruikte schuren, caravans en zo. Jongeren kunnen zich daar met zelf ingeslagen drank klem zuipen en/of indrinken. De horeca-uitbaters zijn daar niet gelukkig mee, want die zien liever dat zij de in grote hoeveelheden gebruikte drank leveren. Een horeca-uitbater in Dinxperlo, of all places, heeft daar wat op gevonden, las ik in Trouw. Het 'Feestkasteel' aldaar, voorheen de 'Achterhoek Arena', laat op zijn parkeerterrein zuipketen toe. De jongere die nog net niet in coma is, kan dan bij wijze van spreken nog kruipend het 'Feestkasteel' bereiken. Op veel plaatsen worden die zuipketen gedoogd. Als goed liberaal ben ik helemaal vóór gedogen. Wie zich vol wil laden met nicotine, alcohol of heroïne gaat zijn/haar gang maar. Als ouders niet op prijs stellen dat hun kinderen dat doen, moeten zij, zo nodig, maar professionele hulp inschakelen bij hun opvoedingstaken. Maar ik wil zo langzamerhand wel eens weten waarom het zuipen in keten gedoogd wordt, maar het niet aan uitbaters en klanten kan worden overgelaten of er in een horecagelegenheid al of niet gerookt wordt. Al diverse malen heb ik, wandelend door de stad, een wel heel merkwaardig uitvloeisel van dat rookverbod gezien: dan passeerde ik een horecagelegenheid waar een werknemer van die gelegenheid voor de deur stond te roken, omdat ik binnen zijn gezondheid niet in gevaar mag brengen. Het moet toch niet gekker worden.
x

woensdag 4 november 2009

Tendentieus?

In de Volkskrant lees ik dat er in Engeland commotie bestaat over de hoge prijzen van de trein. De langste treinreis (zie hiernaast) kost meer dan 1000 euro. Ja, wacht even! Dat is wel 1e klas. Ik heb ook even gekeken op de desbetreffende Britse website en daar kom ik uit op een prijs van 108 pond, dat is 120,19 euro. Dat is echt dezelfde reis, want je doet er 20 uur over, o.a. omdat je ergens een overstaptijd hebt van 90 minuten. Ben ik nou gek of zijn de Britten dat?
x

Moralist

Wel eens van Jos Hooiveld gehoord of iets over hem gelezen? Ik ook niet, maar dankzij de Volkskrant weet ik nu wie hij is. Hij is een voetballer (centrale verdediger) en is 26 jaar oud. Hij speelde voor FC Heerenveen en FC Zwolle, maar verwierf geen landelijke bekendheid. Een in Europa niet algemeen bekende Oostenrijkse club zag wel iets in hem en weer later een evenmin bekende andere Oostenrijkse club. Het bleef modderen, tot hij verhuisde naar de Finse club Inter Turku. Tweemaal werd hij uitgeroepen tot Fins voetballer van het jaar. Daarna verhuisde hij naar het Zweedse AIK Solna. Met die club werd hij Zweeds kampioen en hij werd ook nog eens genomineerd voor de titel verdediger van het jaar.

Je zou zeggen: Jos heeft het gemaakt. Hij moet een tevreden man zijn. Maar Jos blijft ondanks zijn verblijf in diverse buitenlanden een echte Nederlander, dus hij vindt ook wel iets te klagen. De komst van de beroemde voetballer uit Finland was natuurlijk nieuws in de Zweedse pers. Helaas voor Jos waren dat niet alleen loftuitingen. In de Zweedse tabloids werd geschreven: AIK heeft schandaalverdediger Hooiveld overgenomen van Inter Turku. En dat alleen maar omdat ik een jaar geleden een keer dronken achter het stuur heb gezeten.

Ik heb van die momenten dat ik een pietluttige moralist ben. Ik val dus over dat alleen maar. Ik weet niet hoe dat in Finland zit, maar in Nederland is rijden onder invloed een misdrijf. Daar kun je drie maanden gevangenisstraf voor krijgen en/of - voor veel automobilisten nog erger - vijf jaar ontzegging van de rijbevoegdheid (bij recidive zelfs tien jaar).

dinsdag 3 november 2009

Hotel

Al 43 mensen hebben, volgens Trouw, geboekt voor een verblijf van acht weken op een tropisch eiland en zijn bereid daarvoor één miljoen euro te betalen. Nee, dat is niet een vakantie. Die mensen gaan daar trainen voor de bij de prijs inbegrepen feitelijke vakantie, die drie dagen duurt. Ze gaan niet met hun allen tegelijk, want meer dan vier tegelijk kan niet. Die gaan dan letterlijk een rondreis maken. In 2012 gaan, volgens plan, de eerste.

Trouw heeft het over een verblijf in een hotel, maar het is natuurlijk geen hotel als er maar vier mensen tegelijk kunnen verblijven en een rondreis maken. Het is ook geen luxe camper. Het is een ruimtestation - de initiatiefnemers noemen het 'The Galactic Suite Space Resort' - waarmee je, als je daar tenminste één miljoen euro voor over hebt, minimaal vijftien rondjes om de aarde maakt. (Dan zie je in drie dagen vijftien keer de zon opkomen.) Xavier Claramunt, voormalig ruimtevaarttechnicus, merkt op: Het is niet ondenkbaar dat onze kinderen over vijftien jaar net zo makkelijk een weekeinde ruimte kunnen boeken als een weekeinde elders. Die kinderen moeten dan wel een behoorlijk goed betaald vakantiebaantje hebben, of stinkend rijke ouders. Wie komt er in het Guiness Book of Records van de jongste ruimtevaarder ooit?

Als je nou over een week die jackpot van de Staatsloterij wint, kun je je die reis veroorloven. Je kunt zelfs iemand, op jouw kosten, meenemen. Nu heb ik bij 'vakantie in een resort' allerlei associaties, zoals 'op je wenken bediend worden' en 'lekker eten'. Vergeet het maar. Er gaan twee astronauten mee, maar dat zal dan ook wel het complete personeel zijn. Dat eten komt uit tubetjes en zakjes, vermoed ik. Een jacuzzi zal er niet aanwezig zijn. Je neemt niet, zoals gebruikelijk, een goed boek mee, want lezen is zonde van de tijd. Die moet je, voor dat geld, wel besteden aan het kijken naar steeds datzelfde punt: de aarde. Slapen is goed beschouwd al tijd- en geldverspilling.

Ik heb ook weer een staatslot, maar als ik die jackpot win, ga ik me niet acuut inschrijven. Ik vind één week op een tropisch eiland al ruim voldoende, dus ik ga me zeker niet in een tropisch sportcentrum acht weken lang laten afbeulen alleen om drie dagen naar hetzelfde punt te kunnen staren. Je ziet gewoon wat je elke dag in het NOS-journaal bij de weerberichten kunt zien: wolkenvelden die over de aarde trekken. Big deal!

En dan nog dit:

Trouw maakte me ook opmerkzaam op een leuke website: vaagtaal.nl. Daar kun je de meest ergerniswekkende uitdrukkingen van het afgelopen jaar zien, zoals:
- je ding doen;
- proactief;
- doorcommuniceren;
- dicht bij jezelf blijven;
- zeg maar.
Ik zou daar nog 'respect' en 'naar iemand toe communiceren' aan willen toevoegen.

"Vaagtaal is namelijk een LOA, een door Lezen en luisteren Overdraagbare Aandoening".

maandag 2 november 2009

Spectaculair

Met paarden heb ik niet zo veel. Ik vind ze eigenlijk alleen boeiend om naar te kijken als ik er heel veel tegelijk zie, zoals in een westernfilm, of nog mooier: in 'The Lord of the Rings'.

Gezien het voorgaande zul je begrijpen dat dressuur me ook niets zegt. Eerlijk gezegd vind ik dat er altijd nogal tuttig uitzien, al begrijp ik echt wel dat wat (o.a) Ankie van Grunsven met diverse paarden weet te bereiken heel knap werk is. Maar hoe knap het ook is, ik zou het als onderdeel van de Olympische Spelen willen schrappen. Voor hetzelfde geld immers kun je gedresseerde dolfijnen laten optreden. Dat kan ook behoorlijk spectaculair zijn. Of vervang kleiduiven door echte duiven en geef de gouden medaille aan de eigenaar/trainer van de duif die de meeste op hem/haar gerichte schoten weet te ontwijken.

Maar goed, ook bij de paardendressuur staan de ontwikkelingen niet stil, begrijp ik uit een artikel in de Volkskrant: 'Dressuur moet spectaculairder'. Een heuse Task Force heeft een vijftig pagina's tellend rapport uitgebracht. Zo moet het jurysysteem op de schop om vóór de volgende Olympische Spelen in Londen, 2012, tot een veel inzichtelijkere sport te komen. Nu is de toeschouwer vaak de dupe van de moeilijk te volgen jurering in een sport die voor leken toch al uiterst lastig te begrijpen is. Dat begrijp ik dan weer niet. Hoezo: de dupe? Toeschouwer A en toeschouwer B vinden na een paar uur volop genieten dat paard X de gouden medaille verdient, maar tot hun afgrijzen besluit de jury dat die medaille naar paard Y gaat. Hebben A en B ineens minder genoten? Dit is weer typisch zo'n geval van: het wordt pas echt leuk als je na afloop naar je eigen nationale vlag kunt kijken die onder het luisteren naar het eigen volkslied omhoog gaat. OK, zal de halve jury omgekocht zijn, als we dat volkslied maar horen.

Waar het allemaal om gaat is dat er wat wordt gesleuteld aan het jureringssysteem. Daar zal die Task Force best heel grondig over hebben nagedacht, maar het is me volstrekt een raadsel hoe je daarmee het hupsen van die paarden spectaculairder kunt maken. Daarvoor moet je die paarden nog wat nieuwe kunstjes leren, bijvoorbeeld een heel rondje alleen op de achterbenen lopen. Of je laat ze, vergelijkbaar met de limbo, niet over een oxer heen springen, maar er onderdoor dansen.

De Task Force heeft één baanbrekend, vind ik tenminste, advies: we noemen het geen dressuur meer, maar showdressage. In ieder geval weten de Engelsen, Fransen, Spanjaarden, Italianen en Portugezen wat daarmee bedoeld wordt. De Grieken komen er ook wel achter dat εκπαίδευση αλόγου σε περιστροφές hetzelfde is.

zondag 1 november 2009

Afzwakken

Guusje ter Horst, onze minister van binnenlandse zaken, had de Tweede Kamer beloofd een aantal wetenschappers onderzoek te laten doen naar radicalisering in ons land. Dat hebben drie wetenschappers gedaan, las ik in de Volkskrant. Onderzoekers stellen feiten vast en trekken op basis daarvan conclusies. Die schrijven ze dan op. Deze onderzoekers melden o.a.: De PVV van Geert Wilders is een extreem-rechtse partij die islamofobie en systeemhaat tegen de overheid mobiliseert. Daarmee ondermijnt zij de sociale cohesie en de democratie in het land. (...) Daarmee benoemen de onderzoekers wat velen binnen overheidsinstanties vinden, maar wat niemand in het openbaar durft te uiten, zo blijkt uit een rondgang van de Volkskrant. Oftewel: ze hebben natuurlijk gelijk, maar moet je dat nou zo hard zeggen? Dat kun je beter wat afzwakken, want: De vrees bestaat dat Wilders hieruit politieke munt slaat door te stellen dat de autoriteiten hem monddood willen maken.

Leer mij Wilders kennen. Natuurlijk gaat hij daar politieke munt uit slaan. Hij is de zelfbenoemde kampioen van het vrije woord, maar daar moeten anderen niet al te vrijelijk gebruik van maken door gewoon te zeggen wat ze van hem vinden. Het vrije woord betekent dat je ongestraft onzin, wartaal en beledigingen met betrekking tot de islam en moslims te berde mag brengen, maar dat moet je niet te ver doortrekken door dingen te gaan roepen die een echte Nederlander - "Wien Neêrlands bloed in d' aders vloeit, Van vreemde smetten vrij" - als onaangenaam, of zelfs kwetsend zou kunnen ervaren.

Moeten we Wilders niet de kans geven weer lekker te keer te gaan? Kunnen we hem beter zijn (politieke) graf in knuffelen? Laten we dit extreem-rechtse beestje maar gewoon bij naam noemen.

PS
En jawel, hoor: Wilders reageerde zoals verwacht..

PPS
Er zijn nieuwe PROGNOSES verschenen.
x