donderdag 1 augustus 2013

Straf

Er is weer eens commotie ontstaan over het strafbeleid in Nederland. In Den Haag wordt een jongen doodgereden door een man die een lange historie heeft wat betreft snelheidsovertredingen. Bij de rechtszaak eist de officier van justitie drie jaar ontzegging van de rijbevoegdheid en een taakstraf van 240 uur. De ouders, die het proces bijwonen, gaan door het lint. Uiteraard komt weer naar voren dat hier in Nederland veel te laag gestraft wordt.

 Onze kennis van misdrijven krijgen we uit de media. Ons oordeel over schuld en straf is meestal gebaseerd op emoties. De meesten van ons hebben immers niet doorgeleerd voor strafrechtdeskundige. Een officier van justitie zal ook die emoties kennen, maar hij kan niet bij de rechter aankomen met "Dat is toch verschrikkelijk! Dat pikken we toch niet? Stelt u zich eens voor wat die ouders doormaken."  Hij zal met feiten moeten komen die bewezen kunnen worden. Hij kan wel voor 'doodslag' of  'dood door schuld' gaan, maar als hij die niet spijkerhard kan bewijzen volgt vrijspraak en schieten de ouders daar wat mee op? Is 'ons' rechtsgevoel daarmee bevredigd?

En als het wel bewezen kan worden, wordt hier veel te laag gestraft, toch? Nou, dat ligt ook wat genuanceerder. Binnen Europa behoren wij tot de landen waar het strengst gestraft wordt. Ik geloof dat we tot de top drie horen. Dat kun je natuurlijk nog steeds te laag vinden, maar hoe denk je daar over, als jou of een een familielid, door toeval, iets overkomt waardoor je met justitie in aanraking komt?