woensdag 7 december 2016

SPRONG

Ik geloof dat ik het hier al eens eerder heb gehad over de verbinding tussen de delen van Amsterdam aan weerszijden van het IJ. Automobilisten kunnen kunnen kiezen - van west naar oost - tussen Coentunnel, IJtunnel en Zeeburgertunnel. Voor voetgangers en fietsers is er één vaste verbinding: de Schelllingewouderbrug, maar die is voor de meeste Amsterdammers niet echt interessant:


In de zomer van 2018 komt er, een jaar of negen later dan gepland, de Noord-Zuidlijn bij. Tot die tijd zullen de voetgangers en fietsers het moeten doen met diverse ponten, die steeds drukker bezet worden. Wat begon als het zoeken naar een oplossing voor de drukte op de pont, dreigt uit te draaien op een politiek pandemonium, las ik in Het PAROOL, ondervde kop 'De Sprong over het IJ is in gevaar'.

 Er zouden twee buggen moeten komen, maar die belemmeren de scheepvaart, dus moeten die hoger, vindt bijvoorbeeld het provinciaal bestuur van Noord-Holland. Verplaats dan de cruiseterminal maar, zei wethouder Kajsa Ollongren. In het plan van aanpak van mei dit jaar neemt het college van b. en w. gas terug. Er wordt genuanceerd gesproken over vaste oeververbindingen, tunnels en bruggen behoren daarin tot de mogelijkheden.

Ik vraag me echt af, waarom er bij het aanleggen van al die tunnels, nooit een baan voor fietsers en voetgangers naast gelegd is. Zelfs in Rotterdan is daar aan gedacht. Wat ik ook mis is de serieuze aandacht voor de oplossing die Drs. P ooit geboden heeft in 'Heen en Weer':
"Mijn pont is als het ware ongeveer een soort van brug
En als de pont zo lang was als de breedte van de stroom
Dan kon hij blijven liggen, zei me laatste een econoom".