donderdag 24 november 2011

Sinterklaas

In Trouw zijn vandaag twee filosofen aan het woord over Sinterklaas. Het kan natuurlijk niet missen: het gaat weer over kolonialisme en de vraag of je tegen kinderen mag liegen. René Gude, filosoof en directeur van de Internationale School voor Wijsbegeerte zegt onder meer: "Ik ben als kind ook enorm 'gesinterklaast' en ik vond het prachtig. Maar op het moment dat de goedheiligman niet bleek te bestaan, voelde ik me wel gepakt. Ik ben daardoor echt anders tegen mijn ouders gaan aankijken, dat weet ik nog. Toen ik zelf vader werd, dacht ik om die reden: ik ga er niet op tamboereren, op die sinterklaas. Van mij zullen ze er geen wonderverhalen over horen." Sabine Roeser, bijzonder hoogleraar politieke filosofie en ethiek van technologie: "Het verbaast mij niet dat mensen aanstoot nemen aan de Sint en zijn ambiance. Ik werk in een internationale omgeving. Elk jaar rond deze tijd vragen buitenlandse collega's die het sinterklaasfeest voor het eerst meemaken mij of we totaal krankzinnig geworden zijn. Ze vinden het een choquerende openlijke uiting van racisme en kolonialisme."

Mij staat absoluut niet bij dat ik mij als kind me door mijn ouders belazerd voelde toen ik erachter kwam dat Sinterklaas niet bestond. Toen ik de jaren des onderscheids bereikt had, heb ik ook nooit Zwarte Piet als een kolonialistisch icoon gezien. De mensen die dat zeiden vond ik scherpslijpers. Ik vond het choquerender dat er steeds meer Zwarte Pieten met borsten opdoken. In mijn pubertijd vond ik Sinterklaas leuk omdat ik dan een boek kreeg. Veel later hebben we een aantal jaren met een stel vrienden Sinterklaas gevierd. Er werden lootjes getrokken. Het cadeau was totaal onbelangrijk en mocht niet duur zijn, maar er moest werk gemaakt worden van surprises en gedichten. Dat leverde veel leuks op.

De mensen die nu nog tegen Sinterklaas zijn, moeten gewoon wat geduld hebben. Het verdwijnt vanzelf: het cadeautjes geven - en daar gaat het toch om - verschuift meer en meer naar de Kerst, wat mij betreft het meest irriterende feest van het jaar, omdat velen worden gedwongen 'gezellig' te zijn, of op zijn minst te doen.("Wat doen jullie/waar zijn jullie met de Kerst?") En dan wordt er ook nog eens voor ik weet niet hoeveel kilowatt/uur aan energie verspild door het aansteken van allerlei oubollige kerstverlichting. Het verbranden van kerstbomen leidt later weer tot allerlei ongeregeldheden.In 1997 was ik tijdens de Kerstdagen in Nieuw-Zeeland, waar de zomer net begonnen was, maar waar ook gezongen werd over het dromen van een witte Kerst. Hoe gek kun je het maken?

Het feit alleen al dat een serieuze krant twee beroepsfilosofen hun licht laat schijnen over een onschuldige traditie geeft aan dat we niet helemaal goed bezig zijn.
x