maandag 5 september 2011

Belangen

In delen van Libië hadden ze dan wel een hekel aan Kaddafi en zijn familie, maar de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk hadden, nadat de Lockerbie-affaire netjes geregeld was met een proces en een veroordeling, helemaal geen problemen met de kolonel. Uit documenten die in Tripoli zijn gevonden blijkt immers dat de Amerikaanse CIA en de Britse MI6 op meer dan hartelijke wijze samenwerkten met hun Libische collega's.

De Amerikanen gingen wel erg ver. Ze hadden wel eens een van terrorisme verdachte persoon die ze wilden ondervragen. Helaas leefden de nijvere ondervragers in een rechtstaat, dus ze konden maar een beetje martelen en dat mochten we niet eens martelen noemen. Sommige verdachten werden dus overgeleverd aan de Libische geheime dienst, die geen enkele martelpraktijk te erg vond en de betekenis van het woord 'mensenrechten' in een woordenboek zou moeten opzoeken. Die wilde het vuile werk wel voor de Amerikanen opknappen. Libië was overigens niet het enige land waar de Amerikanen 'lastige gevallen' heen brachten.

Waaraan had Kaddafi zijn voorkeursbehandeling te danken? Simpel: hij was tegen Al Quaida, niet zozeer op grond van principiële overwegingen, vrees ik, maar omdat hij de concurrentie vreesde. Saddam Hoessein, een even grote schoft als Kaddafi, kreeg ook jarenlang de volle steun van de Amerikanen, omdat hij ook tegen Al Quaida was en ook nog eens tegen Iran.

Het zal de Amerikaanse regering worst wezen op welke wijze machthebbers met hun bevolking omgaan, zolang ze maar de economische en politieke belangen van de VS dienen. Wie in de 'achtertuin' van Amerika een eigen koers wil varen, zoals Salvador Allende, wordt met behulp van de VS opzij gezet en zo nodig ook nog vermoord. Met de Pinochets en Videla's kunnen de Amerikanen, of ze nu Reagan, Bush, Clinton of Obama heten,  beter zaken doen. Misschien herinner je je nog dat in 2005 verkiezingen gehouden werden in de bezette Palestijnse gebieden. Iedereen was ervan overtuigd dat het eerlijke verkiezingen waren. Probleem was alleen dat Hamas een absolute meerderheid behaalde. Toen waren het ineens heel verkeerde verkiezingen, want die domme Palestijnen hadden niet de keuze gemaakt die Israël, de VS en de EU gemaakt zouden hebben. Ja, de EU - en wij dus - zijn, als het erop aankomt, net zo pragmatisch als de Amerikanen: ook met dictaturen kun je handel drijven. We steunen de opstandige Libiërs met raketten, maar de opstandige Syriërs zoeken het zelf maar uit, hoewel meneer Assad op niet minder bloedige wijze de eigen bevolking onderdrukt dan meneer Kaddafi. De belangen zullen in Syrië wel iets anders liggen dan in Libië. Niet de belangen van de bevolking, onze belangen.
x