donderdag 23 april 2009

Kamperen

Kamperen is de geperverteerde bevrediging van een verlangen naar open hemelen en een opgaan in de natuur, een vals hunkeren naar primitieve eenvoud zonder ballast, waarvan het discomfort moet worden opgevangen door een vracht aan hulpmiddelen, een vracht die zijn hoogtepunt bereikt in de verrolbare barbecue enerzijds en het chemisch toilet anderzijds. Dat las ik in Trouw.

Het merendeel van mijn vakanties, nadat ik niet meer met mijn ouders meehoefde, heb ik kamperend doorgebracht. Ik heb er dus enig verstand van, denk ik dan. Dat had niet veel te maken met verlangen naar open hemelen en/of valse hunkering naar primitieve eenvoud. Ik wilde niet mijn hele vakantie op één plek doorbrengen en had geen auto. Je kunt van hotel naar hotel lopen of fietsen, maar dat was nogal duur en bovendien moest je maar afwachten of op de plaats van bestemming logies beschikbaar was. Dan heb ik ook nog eens veel vakanties doorgebracht in streken waar hoe dan ook geen logiesmogelijkheden, geen wegen en geen richtingaanwijzers aanwezig waren. Dan moet je dus wel kamperen in zo'n klein tentje dat licht genoeg is om op de rug te worden meegedragen. Dat leverde wel eens, maar relatief weinig, 'discomfort' op, maar die had ik er graag voor over.

Bij veel mensen bestaat er een misverstand: met een bungalowtent, strechtchers en andere meubilair, een koelkast, chemisch toilet, barbecue, schotelantenne en tv op een camping verblijven is kamperen. Dat heeft niets met kamperen te maken. Je zit een paar weken in een te kleine, niet zo windvaste, af en toe lekkende bungalow, op een paar meter afstand van je wellicht luidruchtige buren. Het is alleen goedkoper dan een bungalow van CenterParcs of Landal.

De schrijver van het artikel heeft de ANWB Kampeerdagen bezocht en zag daar diverse typen tent o.a. ongeveer het kleinste model: een kruiptunneltje van nylon dat vierhonderd euro moest kosten. Dat vond hij duur. Zo'n veertig jaar geleden kocht ik een tweepersoons tentje voor rond de duizend gulden. Dat was toen veel geld. Maar het ding is wel ruim twintig jaar meegegaan. Mijn vakantieverblijfskosten bedroegen dus minder dan 50 gulden per jaar. Daar huurde je ook toen al geen bungalow voor drie weken van.

Ik neem direct aan dat er hele volksstammen zijn die in hun bungalowtent, met of zonder kinderen, van een zeer bevredigende vakantie genieten, zelfs als het weer niet echt meewerkt. Maar noem het geen kamperen.
x