woensdag 31 juli 2019

ORIËNTEREN

Vrouwen kunnen niet kaartlezen, luidt een hardnekkig (mannelijk) vooroordeel. Klopt dat? Dat blijkt inderdaad voor een deel te kloppen volgens een artikel in het AD. Kan ik goed kaartlezen? Dat ligt eraan. In Nederland ben ik daar niet zo goed in. Het is niet zo vreselijk belangrijk steeds precies te weten waar je bent en hoe je naar je plaats van bestemming moet gaan. Je komt een heel eind zonder kaart. Als je echt niet weet waar je bent en je wilt dat wel weten om je einddoel te bereiken, volg dan consequent één pad of weg en na verloop van tijd kom je wel ergens een richtingaanwijzer tegen. Probleem opgelost.

Vorig (na)jaar was ik met vrienden in (de stad) Groningen. Als we van ons hotel de stad ingingen. ging ik met mijn scootmobiel en zij met de bus naar de afgesproken plaats. De heenweg verliep in het algemeen probleemloos, maar als we terug gingen was het meestal donker en moest ik ook meestal diverse keren anderen vragen hoe ik bij het hotel moest komen. Die pakten meestal hun mobieltje  om Google Maps te raadplegen. (Dat had ik toen nog niet op mijn mobieltje.)

Ik heb een stuk of tien vakanties in het Zweedse Nationale Park Sarek doorgebracht. Daar zijn geen wegen, zelfs geen aangegeven routes. Daar bepaalden wij onze route met behulp van stafkaarten met een schaal van 1:100.000. Uiteraard stonden rivieren en meren daarop aangegeven, maar daarmee kom je er niet, tenzij je consequent één rivier volgt. Op een stafkaart staan ook hoogtelijnen, die plaatsen met gelijke hoogte verbinden. Hoe dichter die hoogtelijnen bij elkaar komen, hoe steiler een heuvel of berg(rug) is. Je ziet dus ook de laagste plek tussen twee toppen, zodat je niet onnodig gaat klimmen.

De keren dat ik met Boukje in Sarek was, zei ik altijd dat als één van ons tweeën iets zou krijgen waardoor verdergaan moeilijk of onmogelijk werd, dat dat beter Boukje kon treffen dan mij, want Boukje had geen idee hoe ze op de dichtstbijzijnde  plek moest komen, waar hulp kon worden ingeroepen. Ik zou dat in veel situaties zelfs zonder kaart kunnen. Ik had de kaart van Sarek redelijk goed in mijn hoofd. Is daarmee iets bewezen? Ja, dat ik veel beter kon kaartlezen dan Boukje, maar meer ook niet.Ik kijk even verder. Ik heb twee zussen. De jongste zou nog kunnen verdwalen op weg van huis naar de supermarkt. De andere weet in het algemeen feilloos waar ze is en hoe ze van A naar B moet komen.

Hoe dan ook, ui wetenschappelijk onderzoek blijkt dat in het algemeen mannen een beter oriëntatiegevoel hebben dan vrouwen. Er zijn uiteraard ook vrouwen die een zeer goed ontwikkeld oriëntatiegevoel hebben en mannen bij wie dat ontbreekt.

Al die digitale navigatiemogelijkheden leiden er natuurlijk wel toe dat komende generaties  geen idee zullen hebben van wat ze met een kaart kunnen doen.