maandag 15 juni 2020

ASOCIAAL

Het zou slimmer zijn als mensen zelf zouden mogen bepalen wat wel en niet veilig is. Dat zegt ene Amber Bloks tegen Trouw. “Ik ben dolblij dat ik zaterdagavond niet meer thuis hoef te spenderen. Weekend voelt eindelijk weer een beetje als weekend.” Toch vat Bloks stappen in coronatijd in één woord samen. “Kut. Het spontane is totaal verdwenen. Dagen van te voren moet je vastleggen dat je gaat, en met wie. Je mag met maximaal vier mensen aan een tafel zitten, even kletsen met een bekende of onbekende verderop is niet mogelijk door de coronaregels. En staan is verboden. Ik wil juist een dansje wagen!”

Ik begrijp best dat er veel mensen zijn die het vervelend vinden dat spontaan er even opuit er voorlopig niet inzit. Even vervelend is het dan natuurlijk dat je je zeer bewust moet blijven van de afstand die je houdt tot anderen. Inmiddels is wel duidelijk dat dat lang niet iedereen lukt. Er zijn al kroegbazen die hun tent weer dichtgooien, omdat ze geen boete van € 4.000,00 willen riskeren, een boete voor het feit dat hun klanten zich niet aan de regels houden.

We raken inmiddels gewend aan het leven met corona. We zien statistieken die ons hoop geven. Er zijn al vaccins besteld. Bij minder dan 1% van de bevolking is besmetting met corona vastgesteld. Waarom doen we nog zo moeilijk?

Per dag wordt aangegeven het aantal nieuwe besmettingen t.o.v. de vorige dag. Dat gaat toch mooi naar beneden?

Er wordt wel gezegd dat corona ons dichter bij elkaar heeft gebracht (in figuurlijke zin dan).  Nu worden we weer asocialer. Een paar dagen geleden passeerde ik met mijn scootmobiel op weg naar de apotheek een winkeltje van Primera. De stoep is daar vrij smal. Er stond een rijtje mensen voor de deur. De afstand tussen hen was overal korter dan anderhalve meter.  Ik stopte om te wachten tot ik door de rij heen mijn weg kon voortzetten. Men zag mij staan, maar het duurde echt even voor er stappen voor- en achteruit werden gedaan om mij door te laten. Ik had aan beide zijden nog geen meter afstand tot de mensen die daar stonden.

Ik ga naar Albert Heijn op een moment dat het daar het minst druk is (tussen 11 en 12 uur) . Ik rijd slalommend naar AH toe om zo veel mogelijk afstand tot anderen te houden, maar veel mensen werken niet echt mee.

Ieder volk krijgt de tweede golf die het verdient.