dinsdag 29 oktober 2019

HOOGWAARDIG

Sinds kort houd ik mijn plastic afval gescheiden van de rest, omdat me pas kort geleden opviel dat er dichtbij Albert Hein een bak is waar je die rommel kwijt kunt. Maar nu ben ik weer aan twijfelen gebracht door een artikel In Trouw.


Heeft het wel zin, dat we plastic scheiden?


Het is maar net wie je spreekt: de partijen met een solide positie in de subsidiestromen van de gescheiden inzameling van plastic zeggen dat het héél goed gaat met de afvalscheiding. Nederland scheidt als een malle. Maar partijen die niet aan de geldkraan hangen zijn veel minder positief: gescheiden inzameling levert amper milieuvoordelen op, kost alleen maar veel geld en leidt per saldo tot nóg meer plastic in het publieke domein.

We betalen dus mee aan subsidies voor gescheiden inzamelen, maar het levert amper milieuvoordelen op. Er schijn hoogwaardig en laagwaardig plastic te zijn. Die moet je dus niet gezamenlijk in de daarvoor bestemde bakken gooien, want dan moeten alsnog weer ergens gescheiden worden.

In Weert mag de burger kiezen: hij kan zelf het plastic scheiden en naar een van onze afvalpunten brengen, of hij kan het plastic in de grijze restafvalbak gooien. Dan scheiden wij (de gemeente) het.

Een advocaat in Breda (...),gespecialiseerd in afvalzaken, denkt dat hoogstens vijftien procent van wat er wordt opgehaald, zinvol kan worden gerecycled. Dat zijn de hoogwaardige plastics. De rest is waardeloos, die kun je beter linea recta naar de verbrandingsoven brengen.

Ik lever graag een bijdrage aan het niet verder verslechteren van het milieu, maar kan iemand me dan even vertellen wat hoogwaardige plastics zijn?


maandag 28 oktober 2019

FOUT

Het Parool schrijft over een tentoonstelling in het Haagse (boeken)Museum Meermanno. Daar is momenteel een tentoonstelling te zien onder de titel "Foute Boeken?". . (...) “We hebben een vraagteken achter de titel gezet, omdat we zelf niet oordelen. Dat is aan de lezer. Hopelijk zwengelt de tentoon­stelling de discussie aan.” De tentoonstelling gaat Over boeken en ideeën die ooit – misschien – de gedachten van die tijd weergaven, maar nu botsen met de nieuwe mores in de samen­leving: ze zijn racistisch, seksistisch, rolpatroon bevestigend of simpelweg ideologische propaganda. (...) Een school in Barcelona verwijderde recent Roodkapje en Doornroosje uit de eigen bieb omdat de boeken ‘te stereotiep en seksistisch zijn’.

De Bijbel is net zo homofoob als de Koran. Zullen we ze allebei maar tot de foute boeken rekenen en ze verbieden? Zet erbij het Rode Boekje van Mao, Mein Kampf van Adolf Hitler en The Origin of Species van Darwin en je hebt misschien wel de vijf meest betwiste boeken ooit, in ieder geval enkele van de meest gelezen boeken ooit.

Er zijn ongetwijfeld mensen die boeken met iets-istische of iets-fobe inhoud misschien nog niet willen verbieden, maar ze als het effe kan buiten het bereik van  het grote publiek of bepaalde doelgroepen willen houden. Dus houdt Jip den Janneke uit de basisschoolbibliotheek. De rolpatronen, ze kloppen ­gewoon niet meer. Mama staat in de keuken, papa rookt een sigaar en leest de krant.

Tegenstanders zullen naar verwachting  aanvoeren dat je rekening moet houden met 'de geest van die tijd', Dat moeten ze niet te hard en te veel doen, want voor je het weet gaan die 'correcte' denkers voor je het weet complete periodes uit de geschiedenis wissen. "Gouden eeuw" is nu al 'fout'.

Ik weet voldoende van onze geschiedenis om te weten wat 'we' allemaal fout gedaan hebben: de slavernij in Suriname, het koloniale stelsel in Indonesië. Maar ik ben daarvoor niert alsnog (mede)verantwoordelijk.






xxx

zondag 27 oktober 2019

NEDERLAND

Je kan niet van iedere Amerikaan verwachten dat zhij weet dat België de hoofdstad van Nederland is. Ik heb wel eens filmpjes op YouTube gezien, waarin Amerikaanse jongeren getest werden op hun kennis van geografie. De antwoorden waren vaak bedroevend. Zelfs op vragen over Amerika wist ik het vaak beter dan zij.

Uit een artikel in de Volkskrant leer ik dat het gebrek aan geografische kennis tot in de hoogste kringen heerst. Tot aan president Trump toe. Zo noemde hij België een ‘prachtige stad’ en heeft hij moeite verschil te maken tussen Engeland en het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland). Dat is natuurlijk wel erg ver van zijn bed. Maar op een rally in Pittsburgh zei hij o.a.: 'We bouwen een prachtige muur. Een heel grote die echt werkt, waar je niet overheen kunt en ook niet onderdoor.' En waar wil hij die brug dan bouwen? In Colorado. Als hij er even een kaart bijgenomen had, had hij gezien dat er tussen de zuidgrens van Colorado en de noordgrens van Mexico een afstand ligt van zo'n 350 km. Daar ligt een andere Amerikaanse staat, New Mexico. Het kan natuurlijk zo zijn dat Donald er wel een kaart bij gepakt heeft, maar was het "New" vóór "Mexico" hem niet zo opgevallen.

Overigens, als Trump op de vraag waar Nederland ligt zou antwoorden met "Colorado", heeft hij nog gelijk ook. Het is een dorp in Colorado met zo'n 1400 inwoners

We hebben die naam eens gezien op een richtingbord toen we door Colorado fietsten. Het leek ons wel leuk dat dorp te bezoeken, maar vonden de omweg die we daarvoor moesten maken toch te lang.

zaterdag 26 oktober 2019

CELEBRITIES

Elke vrijdag belicht Aaf Brandt Corstius (in de Volkskrant) twee opmerkelijke celebritynieuwtjes. Deze week over: Martien Meiland en Marco Borsato.

Ik heb niets met celebrities, met name niet van het type BN'ers die hun bekendheid te danken hebben aan de media.Van die Meiland had ik nog nooit gehoord, totdat ik vernam dat hij die Televizier Ring had gewonnen. Ik kijk vrijwel nooit naar programma's van de commerciële zenders en zogenaamde realatyprogramma's zijn al helemaal niet aan mij besteed.

Ik ben geen regelmatig lezer van de Volkskrant. Nadat ik van dat artikel had kennisgenomen en het ook nog eens gelezen had, vroeg ik me af waarom een zichzelf respecterende kwaliteitskrant een (naar ik aanneem) zichzelf respecterende journaliste/columniste zich één maal per week bezig laat houden met nieuwtjes over personen en zaken, waaraan uitgebreid en veel dieper gaand aandacht besteed wordt in bladen als Story en Privé.

Kijk, dat de Story uitgebreid rapporteert over een buitenechtelijke relatie van Marco Borsato ligt voor de hand. Smullen, voor de liefhebbers. Maar wat is voor de Volkskrant en Aaf de motivatie om nog eens uitgebreid in te gaan op de zo boeiende melding van de uitspraak van Marco in de Story: 'De pizza van mijn vader stonk, maar was heerlijk!' Gaan we het de volgende keer hebben over Marco's waardering voor de snert van Iris Hond (de zijrelatie) die veel lekkerder is dan die van Leontine (zijn wettige echtgenote). Gelukkig heeft Aaf ook een diepe wijsheid van Leontine te melden die ze optekende bij Instagram: 'Liefde 'hoeft niet perfect te zijn, zo lang het maar echt is'.


vrijdag 25 oktober 2019

Afvallen

Ik ging het toch wel weer een beetje missen: het dagelijks schrijven van mijn Beggartalk. Vandaag ga ik het hebben over een persoonlijke ervaring. Ik ben veel te zwaar. Ik was al eens behoorlijk wat afgevallen door zeer zeer koolhydraatarm te eten, maar intussen is wat ik toen kwijtraakte al weer terug.

Vorige week ben ik begonnen aan het 5:2 dieet. De Consumentenbond schrijft daarover: Het Vastendieet gaat uit van 2 dagen vasten per week. Op deze dagen krijg je maar heel weinig calorieën binnen. De rest van de week kun je eten zoals je gewend bent. De belofte: afvallen én een betere gezondheid. Voor mij zijn dinsdag en vrijdag vastendagen. Vandaag ben ik dus met de vierde dag bezig.

Vasten is moeilijk. Hoewel de auteurs (van het boek 'Het Vastendieet') dat niet ontkennen, doen ze er ook vrij luchtig over. Ik vind het tot nu toe helemaal niet moeilijk. Per vastendag mag je maximaal 500 kilocalorieën voor vrouwen en 600 kilocalorieën voor mannen. Een ons vis bevat 84 kcal, dus ik 'mag' zo'n 7 ons vis per dag eten of 2,7 ons volkorenbrood, of 5 plakken 48+, jong belegen kaas. Dat vind ik geen vasten, maar gewoon weinig eten. Ik heb tot nu toe drie vastendagen helemaal niets gegeten. Vandaag tot nu toe ook nog niets. Dat klopt niet helemaal: ik krijg een paar calorietjes binnen in de wolkjes melk in mijn thee. 150 ml melk levert 70,5 kcal op. Die paar wolkjes zijn dus te verwaarlozen.

Na de eerste twee vastendagen was ik al 1,5 kilo kwijtgeraakt.  Als het in dat tempo doorgaat zit ik nog vóór de kerst op mijn streefgewicht.