dinsdag 30 november 2010

Integriteit

Een minister doet tijdens zijn/haar ambtsperiode aardig wat kennis op. Na de ambtsperiode moet er ook weer brood op de plank komen. Het is meestal niet zo moeilijk als ex-minister een baan te vinden. Voor een bedrijf is het wel handig iemand in huis te hebben die 'het (politieke) wereldje' en de hoofdpersonen daarin een beetje kent.  Daar zit een gevaar in: de ex-minister zou de opgedane kennis kunnen misbruiken tot eigen voordeel of tot voordeel van het bedrijf en daarmee ten nadele van andere(n). Maar uiteraard moeten we er in beginsel van uitgaan dat zo'n persoon voldoende integer is om te kunnen beoordelen in hoeverre zhij met de verworven kennis kan en mag omgaan.

Nu bestaan er volgens de Volkskrant integriteitsregels voor oud-bewindslieden, maar: Nu is vaak te vaag hoe ex-ministers omgaan met vertrouwelijke informatie, vindt het christen-democratische Kamerlid Ger Koopmans. Bij het CDA geloven ze in God en gebod, dus daar zal het bijna automatisch wel goed zitten met de integriteit. Maar als iemand als Wouter Bos naar KPMG gaat en zegt 'We hebben er natuurlijk over nagedacht of er kennis en informatie was die ik had en niet mocht gebruiken. Dat hebben we als ministerie zorgvuldig gecheckt.', dan vindt Koopmans dat 'te schimmig'.

Er zijn nogal wat regeltjes in dit land die er voor moeten zorgen dat we ons allemaal netjes gedragen. Veel daarvan zijn zeer terecht. Het gaat immers niet aan je buurman te vermoorden, je buurvrouw aan te randen of je baas te bestelen, om maar een paar duidelijke voorbeelden te noemen. Nu moet het ook binnen het CDA zijn opgevallen dat zelfs die duidelijke en onomstreden regels helaas nogal eens overtreden worden, wat de mogelijke strafgevolgen ook kunnen zijn. De doodstraf op moord leidt in Amerika niet tot minder dan hier. Het zijn er zelfs (relatief) meer. Hoe scherp moet je dan die integriteitsregels maken om de ex-bewindspersonen nog integerder te laten zijn of worden? Het CDA moet ook weten dat ze bij coalitiegenoot VVD niet zo gek zijn op regeltjes. Koopmans gaat Piet Hein Donner van Binnenlandse Zaken vragen goed te kijken naar die regels en deze te verscherpen.Voordat Donner daarmee klaar is zijn we al een kabinet verder.
x

maandag 29 november 2010

Feestdagen

De 'feestdagen' zitten er weer aan te komen. Ik zal er weinig last van hebben. Met name in de consumptieve sfeer zie ik enkele lichte voordelen. Zo brengt Sinterklaas veel speculaas in de schappen van de supermarkten. Gewone speculaas ga ik niet uit de weg, maar voor gevulde speculaas, mits gevuld met 100% amandelspijs, mag je me wakker maken. Tot de kerstdagen zal die speculaas vervangen worden door de banketstaven- en letters. Daarvoor geldt hetzelfde. Het afgelopen weekend heb ik mij weer eens tegoed gedaan aan die speculaas.

Wat de kerstdagen betreft is 2010 een 'bazenjaar', ze vallen op zaterdag en zondag. Uit mijn jeugd herinner ik me een nog een veel ergere situatie, die overigens maar weinig voorkomt, zoals vorig jaar: kerst op vrijdag en zaterdag. Waarom was dat zo erg? Op eerste kerstdag moesten wij als goed gereformeerd gezin twee keer naar de kerk. Op tweede kerstdag hoefden we maar één keer, maar de daarop volgende zondag zaten we er weer twee keer. In drie dagen vijf keer naar de kerk. En dat noemden ze feestdagen.
x

zondag 28 november 2010

Boos

Via de 'The Skeptic's Dictionary Newsletter' kwam ik op het blog van de Amerikaanse Greta Christina. Zij is atheïste en zij is boos. Ik geeft hier een aantal redenen voor haar boosheid.

1. 45% van de Amerikanen zou niet stemmen op een atheïstische kandidaat voor het presidentschap.
2. Atheïstische conventies hebben extra beveiliging nodig in verband met fatwa's of (andere) doodsbedreigingen.
3. Atheïstische militairen worden verplicht gebedsbijeenkomsten bij te wonen; atheïstische bijeenkomsten worden door officieren verstoord.
4. Christelijke groepen mogen evangeliseren op militaire bases; atheïstische militairen die daartegen bezwaar maken (op het grond van het Eerste Amendement op de Grondwet) worden lastig gevallen en met de dood bedreigd.
5. President Bush Sr. zei eens: "Nee, ik vind niet dat atheïsten als burgers beschouwd moeten worden, noch als patriotten. Dit is één natie onder God."
6. Het duurde tot 1961 voordat atheïsten lid van een jury konden worden, voor een rechtbank konden getuigen of een openbaar ambt konden bekleden.
7. Ongeveer de helft van de Amerikaanse bevolking gelooft in creationisme.
8. Veel schoolbesturen moeten er nog altijd geld en tijd aan besteden om te realiseren dat de evolutietheorie op hun scholen mag worden onderwezen.

De Verenigde Staten hebben nog altijd de pretentie dat zij de beste democratie ter wereld zijn.

Greta Christina is ook boos op de kerken en gelovigen, omdat:
1. ze nog altijd gevaarlijke zelf uitgevoerde abortussen veroorzaken of vrouwen dwingen tot het krijgen van ongewenste kinderen;
2. mensen met moeilijkheden geadviseerd wordt contact op te nemen met priester, dominee of rabbi, die geen enkele opleiding voor dat werk gevolgd werk hebben;
3. religieuze leiders mensen met problemen raad en advies geven die niet gebaseerd zijn op wat er in hun hersenen gebeurt, maar op wat volgens hun leer de wil van God is;
4. veel gelovigen het gebed zien als een soort boodschappenlijstje voor God, zeker als dit om zaken van ziekte en gezondheid gaat;
5. Moeder Theresa lijden als een mooie gift van God aan de mensheid zag;
6. kinderen geleerd wordt hun lichaam en seksualiteit te vrezen haten;
7. religieuze leiders stelen, bedriegen, liegen, politieke en
maatschappelijke processen manipuleren, volgelingen seksueel misbruiken en zich in het algemeen als het schuim der aarde gedragen en omdat mensen die dat zien gebeuren nog altijd vinden dat atheïsme slecht is,
want zonder religie is er geen basis voor moraal.

Het voorgaande is maar een korte samenvatting van een veel uitgebreider blog, maar dit lijkt me wel weer voldoende voor een zondagse overdenking.
x

zaterdag 27 november 2010

Winter

Zojuist is de winter ook in Amsterdam begonnen. De eerste (natte) sneeuwbui van het seizoen is net begonnen te vallen.
x

Hip

Zo langzamerhand kom er niet meer onderuit: ik begin achter te lopen. Ik houd niet alle moderne ontwikkelingen meer bij. Ik word echt ouder.

Tot voor kort kon ik het idee hebben dat ik voor iemand van leeftijd aardig met een pc kan omgaan. Niet iedere 70-plusser beschikt over een eigen domeinnaam en bijbehorende website. En hoeveel 70-plussers zitten er nou dagelijks een blog te schrijven? Dat is toch aardig eigentijds? Vergeet het maar! Want wat las ik in de Volkskrant? Bloggen is niet meer hip. Hoorde je er enkele jaren geleden niet bij als je geen blog had, nu is die functie overgenomen door sociale media als Twitter en Facebook.

In 'The Free Dictionary' heb ik nog maar eens opgezocht wat 'hip' in dit verband precies betekent:
1. Keenly aware of or knowledgeable about the latest trends or developments.
2. Very fashionable or stylish.
Degenen die mij wat beter kennen zullen niet meteen zeggen: "Ja, dat is Evert ten voeten uit!"

Je zou kunnen zeggen: een dagelijkse tweet is makkelijker dan een dagelijks blog. Zo'n tweet immers mag niet langer zijn dan 140 karakters. De groene tekst waarmee dit blog begint is, wat dat betreft, een perfecte tweet. (Je moet niet alleen de letters tellen, maar ook de spaties.) Maar een korte tekst - die ook nog van enig belang is - schrijven is moeilijker dan een lange tekst. Zoals iemand eens schreef: "Neem mij deze lange brief niet kwalijk. Ik had geen tijd voor een korte." Wil je een tweet kunnen begrijpen, dan moet je dus de 'voorgeschiedenis' kennen en de auteur (m/v) ook. Dat betekent dat alleen mijn trouwe lezers mijn getwitter zouden begrijpen. Neem nou deze tweet: "Dat zeg ik ook niet. Maar wel een inhoudelijke koers bepalen, en op basis daarvan samenwerking bepalen." Die komt van Femke Halsema, die weer reageert op een tweet van iemand anders, die weer reageerde op wat Femke eerder getwitterd had. Als je daar al googelend midden in valt, zoek je je rot om erachter te komen waar ze het nou precies over hebben. Een blog en de reacties daarop waarin je wat meer woorden mag gebruiken is dan, vind ik, toch handiger.

En Facebook? Dat is gewoon een uitgebreid blog, maar anders dan mijn 'Beggartalk' (en veel andere blogs) is iemands Facebook niet voor iedereen toegankelijk, maar alleen voor 'vrienden' die ook bij Facebook geregistreerd staan. Het is dus beperkter dan een blog. Noem dat maar hip.
x

vrijdag 26 november 2010

Huwelijksvoorwaarden

Ik was getrouwd in gemeenschap van goederen. Nog altijd is het zo dat wanneer je niet vóór je huwelijk bij de notaris iets anders laat vastleggen, je automatisch in gemeenschap van goederen trouwt. Overigens kun je ook na je huwelijk alsnog huwelijksvoorwaarden afspreken.

D66 wil altijd iets vernieuwen, dus pakken ze nu dit maar eens aan. In Trouw las ik: "De wet gaat ervan uit dat een persoon alles wil delen met zijn partner, maar meestal is dat niet zo", stelt D66-Kamerlid Magda Berndsen. Bij dat "meestal" heb ik zo mijn twijfels. Hoewel de praktijk vaak anders uitpakt, denk ik dat de meeste trouwlustigen er al of niet uitgesproken vanuit gaan dat ze bij elkaar blijven "tot de dood hen scheidt" en dat ze alles samen zullen delen. Twee op drie koppels trouwen nog altijd in gemeenschap van goederen. Dat dit aantal niet hoger is, wijt Berndsen aan de prijs die je betaalt om trouwen in gemeenschap van goederen te voorkomen: gemiddeld zo’n 500 tot 900 euro. Als ik af en toe hoor welke - in mijn ogen: waanzinnige - bedragen er aan een huwelijksfeest besteed worden, denk ik dat die paar honderd euro er ook nog wel af hadden moeten kunnen.

Op huwelijkse voorwaarden trouwen heeft naar mijn idee vooral economische redenen. Een van de partners (allebei kan natuurlijk ook) heeft een eigen bedrijf en als dat failliet gaat zijn beide partners die in gemeenschap van goederen getrouwd zijn alles kwijt. Het is dan handig als allerlei bezittingen, zoals eigen huis, inboedel, auto, boot, caravan, aandelen etc. op naam van de partner staan die een wat minder risicovol inkomen heeft. Daar kunnen de schuldeisers dan niet aan komen.

Momenteel ligt er al een wetsvoorstel bij de Eerste Kamer waarin iets gewijzigd wordt. "Dat voorstel gaat over een gedeeltelijke gemeenschap van goederen. Alles wat na een bruiloft aan erfenis en schenking binnenkomt, blijft bij degene die het gekregen heeft." Dat gaat D66 niet ver genoeg en het ziet ernaar uit dat de VVD, PvdA en GroenLinks daarin meegaan.

Toen ik in 1968 trouwde vond ik het huwelijk als instituut al een achterhaald verschijnsel, maar het was nu eenmaal de simpelste manier om een regeling te treffen voor het samenleven voor onbepaalde tijd met iemand van wie ik veel hield. We hadden geen idee hoe lang we het zouden volhouden, maar zolang we bij elkaar waren wilden we best alles delen.

Het lijkt me nog altijd handig om wat afspraken te maken als je besluit met iemand te gaan samenleven en -wonen. Dat kan naar mijn idee heel simpel. Je gaat naar het stadhuis en haalt daar een invulformulier waarop je allerlei hokjes kunt zwartmaken, om te beginnen:
alles gemeenschappelijk.
Verder kun je daar de meest voorkomende dingen aankruisen de je gemeenschappelijk of gescheiden wilt houden. Je vult dat samen in, zet er handtekeningen onder en gaat daarmee weer naar het stadhuis. De ambtenaar zet er een stempel op, geeft jullie beiden een gewaarmerkt afschrift, je betaalt wat euro aan leges en klaar is Kees. Wil je wat meer of iets bijzonders dan ben je toch die 600 á 900 euro voor de notaris kwijt. Wie 'trouwen aan het loket' wat magertjes vindt, kan - tegen betaling van meerkosten - de formulieren in een publieke bijeenkomst aan de ambtenaar van de burgerlijke stand overhandigen, die dan nog een toespraakje houdt en de wat fraaier opgemaakte gewaarmerkte afschriften aan het gelukkige stel geeft. Wie dat wil kan er vervolgens ook nog Gods zegen over afroepen en/of er een feestje aan verbinden.

De politiek zal dit wel weer te simpel vinden.
x

donderdag 25 november 2010

Slagen

Een kind dat bij het vmbo de zogenaamde 'theoretische leergang' (vergelijkbaar met de vroegere mavo) volgt en het diploma haalt, kan overstappen naar de vierde klas van de havo. Maar wat blijkt in de praktijk? Een kwart van die vmbo'ers haalt het havo-diploma niet, terwijl slechts 10% van de kinderen die van havo-3 naar havo-4 gaan dat diploma niet haalt. Dus zijn die vmbo'ers toch iets dommer dan havisten? Dat ligt wat genuanceerder.

Het Expertisecentrum Beroepsonderwijs (ECBO) heeft eens onderzocht waar dat verschil in prestatieniveau nu aan ligt. Wat blijkt? Op meer dan de helft van de scholen mag een ex-vmbo'er niet blijven zitten in de havo-4. Mocht dat toch gebeuren, dan moet zhij de school meteen verlaten. Zhij mag het niet overdoen. Maar de klasgenoot/havist die het diploma niet in één keer haalt, mag het nog wel een keer opnieuw proberen. Op scholen waar de ex-vmbo'ers het nog wel een jaartje mogen overdoen, blijkt de meerderheid van hen alsnog te slagen voor het diploma, waardoor voor hen ook de weg naar hbo open ligt.

Schoolbesturen en leerkrachten klagen nog al eens - en terecht - over alle regeltjes die van het ministerie van Onderwijs komen. Hier hebben we te maken met een regeltje dat de meerderheid van de scholen zelf maakt en dat duidelijk van invloed is op de toekomstkansen van een kind en dat ook nog eens op onterechte gronden.

Al toen ik, vijftig jaar geleden, mijn onderwijzersdiploma haalde was bekend dat het kunnen volgen van een bepaald type vervolgonderwijs (na de lagere school) niet uitsluitend te maken had met intelligentie. Doorzettingsvermogen speelt een belangrijke rol. De gezinsomgeving (stimulering door de ouders bijvoorbeeld, of het opleidingsniveau van die ouders zelf) spelen ook een niet te onderschatten rol. Een jaartje blijven zitten kan gunstig zijn, omdat daardoor de vele andere ontwikkelingsaspecten van een kind meer in overeenstemming komen met de intellectuele ontwikkeling. Ik kan me niet goed voorstellen dat dit nu zoveel anders ligt.

We worden tegenwoordig allemaal 'afgerekend' op de 'targets' die gesteld worden, of die we zelf stellen. Hoe hoger het percentage geslaagde havo-leerlingen, hoe meer de school daarmee kan opscheppen. Als ex-vmbo'ers dat percentage een enkel procentje naar beneden halen, dan schop je ze gewoon van school af. Maar de scholen zijn er toch voor de kinderen en niet andersom, hoor ik daar iemand denken? Ga jij wel een beetje met je tijd mee?
x

woensdag 24 november 2010

Vergeten

We vergeten allemaal wel eens wat. Naarmate je ouder wordt schijnt dat vaker te (kunnen) gebeuren. Hans Hillen, onze verse minister van Defensie, is 63, dus ook niet meer zó piep. Vóór Hans minister werd was hij, sinds 2007, (voor het CDA) lid van de Eerste Kamer. Daarvoor was hij 11 jaar lang lid van de Tweede Kamer.  Hij had, omdat hij nog wat bijkluste, een BV. Langs die weg was hij lobbyist voor de tabaksindustrie, hoewel zijn partijgenoot AB Klink als minister van Volksgezondheid alles in het werk stelde om roken te verbieden en/of te voorkomen.

Over lobbyen kun je van alles denken, maar je kunt er niet van zeggen dat het algemeen als een verwerpelijke bezigheid wordt gezien. Er zullen weinig parlementariërs zijn die niet af en toe met een lobbyist praten. Bovendien staat het iedereen vrij persoonlijke of groepsbelangen bij volksvertegenwoordigers te bepleiten. Zo is, maar dat terzijde, de tamelijk sterke agrarische lobby er minstens een jaar lang in geslaagd werkelijk effectieve maatregelen tegen (gevolgen van) de Q-koorts te voorkomen.

Met dat gelobby heeft Hans Hillen niets verkeerds, laat staan iets strafbaars, gedaan. Je mag ook niet aannemen dat hij er schatrijk van is geworden. Hij heeft maar een klein foutje gemaakt: hij had als lid van de Eerste Kamer die nevenfunctie moeten melden. Sinds afgelopen maart is dat zelfs bij wet geregeld en Hans heeft in de Eerste Kamer vóór die wet gestemd. Toen is er bij Hans geen belletje gaan rinkelen. Hij is domweg vergeten die nevenfunctie te melden.

Hans Hillen geldt als een ervaren politicus, zelfs als een 'zwaargewicht' binnen het CDA. Hij is jarenlang politiek journalist geweest, een aantal jaren voorlichter van minister van Financiën Onno Ruding. Over politiek hoef je hem niets te vertellen. En dan komt er zo'n dom foutje aan het licht. Omdat ik geneigd ben elke uitspraak en elke handeling van welke politicus dan ook met enige argwaan te bekijken, vraag ik me af of Hans het nou echt vergeten is. 25 andere nevenfuncties had hij wel gemeld, alleen die eigen BV niet. Vergeten? Eerlijk gezegd heb ik mijn twijfels.

Moeten aan die vergeetachtigheid van Hans nou politieke consequenties verbonden worden? Moet daar nou weer een Kamerdebat over gevoerd worden? De oppositie kan zich met belangrijker zaken bezighouden, lijkt mij. Politici zijn net gewone mensen. De ene doet het met een ondergeschikte, de ander licht Hongaren op en weer een ander vecht eens wat in de kroeg. Ik heb nog meegemaakt dat een minister van Defensie moest aftreden (Sidney van den Bergh, 1957) vanwege huwelijksproblemen. In 1966 moest Jan Smallenbroek aftreden als minister van Binnenlandse Zaken, omdat hij 's avonds laat bij het parkeren van zijn auto, met een glaasje op, tegen een andere geparkeerde auto was aangereden en dat pas de volgende ochtend bij de politie meldde. Formeel gezien was hij doorgereden na het veroorzaken van een aanrijding. Weer een aantal jaren later reed Jan Pronk met een glaasje teveel op een sloot in. Dat had geen politieke consequenties. Jack de Vries trad nog niet zo lang geleden weer wel af als staatssecretaris van Defensie vanwege een buitenechtelijke relatie met een ondergeschikte, ook bepaald geen halsmisdrijf.

Moeten 'zij die boven ons gesteld zijn' door hun manier van leven een voorbeeld voor ons zijn? Idealiter schijnt dat wel te moeten. Gaan wij dan collectief dat voorbeeld volgen? Waarom twijfel ik nou weer?
x

dinsdag 23 november 2010

JFK

Als ik 'JFK' zie denk ik aan de vermoorde president van de Verenigde Staten. Dat is nog niet achterhaald, maar ook niet eigentijds, want 'JFK' blijkt ook een tijdschrift te zijn: "het mooiste, dikste en beste mannen-lifestyle magazine van Nederland." Dat las ik op de website van het blad dat, sinds 2006, zeven keer per jaar verschijnt. Omdat ik door het leven ga zonder veel op stijl of mode en andere waan van de dag te letten, is het geen blad voor mij.

Ik kwam op dat blad omdat ik een kop in het Het PAROOL las: JFK Greatest Man Award voor Jeroen Pauw, want dit jaar is Jeroen Pauw, volgens dat blad dus: de meest stijlvolle, coole, creatieve, avontuurlijke, non-conformistische Nederlandse man met lef en ruggengraat en gevoel voor humor. Eerder waren dat Matthijs van Nieuwkerk, Peter R. de Vries en Hugo Borst.

Bij zo'n bericht vergeten ze meestal een woordje 'bekende'. De tekst zou moeten luiden: Pauw is 'de meest ... bekende Nederlander met ... humor." De redactieleden van JFK, of de mensen die daarvoor ingehuurd zijn, hebben vast niet alle Nederlandse mannen beoordeeld, maar alleen dat handjevol dat regelmatig op de tv verschijnt. Maar goed, Jeroen is wel bereid zich naar de Passenger Terminal te begeven om daar die Award in ontvangst te nemen. Er zal wel wat gedronken zijn, er zullen wel wat snackjes geweest zijn en een aantal journalisten mag een verslagje schrijven van de bijeenkomst van het 'Comité van Wederzijdse Bewondering', want de gebruikelijke incrowd zal wel weer aanwezig zijn geweest. Ik denk dan: als Matthijs van Nieuwkerk die Award gekregen heeft, ligt de lat niet erg hoog. Ik ken hem natuurlijk niet persoonlijk, maar van die vier winnaars zie ik hem het vaakst en ik heb daarbij nooit gedacht aan 'creatief', of 'stijlvol', of 'avontuurlijk'. Misschien is hij 'cool', maar ik weet nooit zo goed wat ik me daarbij nou precies moet voorstellen. Ik weet alleen dat hij, net als Jeroen Pauw, vijf dagen per week steeds volgens hetzelfde stramien een paar gasten afwerkt. Beiden verdienen daar enkele tonnen per jaar mee, meer dan de minister-president en uit publieke middelen. Dan win je ook nog eens zo'n Award. En dat is dan nieuws. En JFK heeft weer reclame gemaakt. Big deal!
x

maandag 22 november 2010

Schreeuwen

Zo'n 75.000 mensen hebben afgelopen zaterdag laten horen dat "Nederland schreeuwt om cultuur". Toevallig zat ik afgelopen maandag iemand te helpen bij het online bestellen van een kaartje voor een toneelvoorstelling in de schouwburg van Amstelveen op woensdag. Je kon zien hoeveel plaatsen er, twee dagen vóór de voorstelling, nog beschikbaar waren: ik schat nog zo'n 90% van alle plaatsen. Om deze cultuuruiting zaten kennelijk de Amstelveners niet te schreeuwen.

Onlangs ging ik naar het Concertgebouw met een kaartje dat mij 30 euro kostte. Als de btw-verhoging op toegangsbewijzen voor culturele voorstellingen al zou zijn gerealiseerd, zou ik 33,68 euro betaald hebben. Zou die 3,68 euro extra mij weerhouden hebben van dat concertbezoek? Dit seizoen ga ik vijf keer naar het zondagochtendconcert in het Concertgebouw. Dat kost mij 19 euro per keer. Volgend jaar gaat mij dat 1,33 euro per keer extra kosten. Moet ik mij het komend voorjaar gaan afvragen of bruin dat het volgend seizoen wel kan trekken?

Ik begrijp best dat mensen wat kriegelig worden van die bezuinigingen op de cultuur en de verhoging van de toegangsprijzen. Gooi er een paar BN'ers tegenaan die zeer verontwaardigd zijn/doen en je krijgt wel 75.000 mensen op de been om zich er luidruchtig tegen te verzetten. Ik zie 'cultuur' iets breder dan genieten van theater, schilderijen, beelden, films, concerten etc. Bij cultuur hoort ook de manier waarop wij omgaan met onze medemensen, bijvoorbeeld met de jonggehandicapten die sowieso al geen geld hadden om ook nog eens naar een film, museum of concert te gaan. Op de uitkeringen van die jonggehandicapten gaan Rutte c.s. ook nog eens fors bezuinigen.  Mag ik Freek de Jonge en al die andere bewogen BN'ers vragen een volgende actie te starten?

"Nederland schreeuwt om geld voor de jonggehandicapten!"
x

zondag 21 november 2010

AntiRail

De NS heeft treinen waarin reizigers zich van de ene naar de andere plaats kunnen laten vervoeren. NS maakt en wijzigt een dienstregeling om dat vervoer zo efficiënt mogelijk te laten verlopen. Er gaat nog wel eens iets mis in het treinverkeer. Veel gedupeerde reizigers zijn dan boos op NS, maar heel vaak kan NS daar helemaal niets aan doen. NS gaat namelijk niet over rails, niet over de wissels, niet over de seinen. Dat wordt allemaal geregeld door 'ProRail'. Dat zegt het op de eigen website zo: "ProRail is verantwoordelijk voor het spoorwegnet van Nederland: aanleg, onderhoud, beheer en veiligheid."

Vorig jaar hebben we kunnen constateren dat ProRail totaal niet voorbereid was op een situatie waarin het weer eens wat harder vroor en wat meer sneeuwde dan we de laatste jaren gewend waren. Bij ProRail moeten ze intussen ook weten dat als er in Utrecht iets mis gaat, dat consequenties heeft voor het treinverkeer in een zeer wijde omgeving van Utrecht. Vrijdag was het weer eens zo ver: brand in een relaissysteem van de verkeersleiding in Utrecht. OK, dat kan best een vervelende samenloop van omstandigheden zijn. Overal kan iets verkeerd gaan. Dan schakel je direct, automatisch over op je reservesysteem. Dat doen ziekenhuizen bijvoorbeeld als de normale stroomvoorziening uitvalt. Maar in het NOS-journaal werd tussen neus en lippen door vermeld dat ProRail niet zo'n reservesysteem heeft. Gisteren veranderde er dus niets in de situatie en je moet maar afwachten of dat vandaag veel beter gaat. De NS zal op deze manier weer heel wat inkomsten missen en extra kosten moeten maken i.v.m. het inzetten van plaatsvervangend busvervoer. Uiteindelijk komt dat in de (vervoers)tarieven terecht, hoewel NS totaal niets kan doen aan de fouten die bij ProRail gemaakt worden.

De treinvervoerders mogen/moeten sinds enige jaren met elkaar concurreren, maar ze kunnen niet kiezen uit diverse aanbieders van "onderhoud, beheer en veiligheid." Op die gebieden heeft ProRail een monopolie. Kunnen de vervoerders verliezen ten gevolge van wanprestatie van ProRail bij datzelfde ProRail in rekening brengen? Ja, ik weet het: dat is een domme vraag. ProRail kan die rekening alleen betalen door vervolgens de prijs van zijn 'dienstverlening' aan de vervoerders te verhogen. Dus uiteindelijk betalen de treinreizigers het toch.

De NS is een N.V. met slechts één aandeelhouder: de staat. Die aandeelhouder zou eens boos moeten worden.
x

zaterdag 20 november 2010

Herrie



Op de foto hierboven zie je mijn directe woonomgeving. Zou de foto vandaag gemaakt worden, dan zou je aanmerkelijk minder groen zien, alleen nog het grasveld, want inmiddels hebben alle bomen, behalve de treurwilgen, hun bladeren laten vallen. Zou de foto een paar dagen geleden genomen zijn, dan zou je ook geen groen grasveld zien: het gras zou bedekt zijn met een laag bruine en gele bladeren.

De afgelopen dagen is voor mijn deur een aantal van die mannen bezig geweest waarvan er vele moeten verdwijnen: ambtenaren van de deelgemeente West die alle afgevallen bladeren bij elkaar bliezen. Die mannen hadden oorbeschermers op, want die bladblazers maken zeer veel herrie.  Voor mijn gehoor hoefde ik niet bang te zijn, want ik heb dubbel glas. Maar irriterend was het wel. Het belemmert je toch wat bij het zoeken naar de juiste formulering bij het schrijven van je dagelijks blog. Het zet ook tot nadenken over gerezen vragen. Hoe ging dat vroeger eigenlijk, vóór de uitvinding van de bladblazer? Werd zo'n grasveld toen gewoon met van die ouderwetse bezems schoon geveegd? Gaan al die bij elkaar geblazen bladeren naar één grote gemeentelijk composthoop? Wat zeggen die mannen als ze een paar uur heen en weer gelopen hebben? Even uitblazen?
x

vrijdag 19 november 2010

Anachronismen

De afgelopen dagen wordt er in de Tweede Kamer weer eens gepraat over de vraag of Onze Hare Majesteit nou wel of niet deel moet uitmaken van de regering en of ze iets te maken moet hebben met de vorming van een kabinet. Mijn standpunt is bekend: iemand staatshoofd laten worden op grond van geboorte in een bepaalde familie is een anachronisme. Een schoolvoorbeeld daarvan is de Engels prins Charles. Hij is inmiddels 62 jaar oud, maar kan nog steeds niet beginnen aan de functie waarvoor hij bijna letterlijk in de wieg gelegd is. Zijn moeder is inmiddels 84, maar als ze net zo oud wordt en net bij de tijd blijft als haar moeder, is Charles 80 als hij aan zijn klus kan beginnen.

In de discussie die in ons land gevoerd wordt komt, las ik in het Nederlands Dagblad, Alexander Pechtold, onze immer wakkere D66-leider, weer eens met een nieuw (geloof ik) idee. Alle Nederlandse wetten beginnen met de tekst "Wij, Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.". Dat "bij de gratie Gods" moet er volgens Alexander uit. Het Nederlands Dagblad noemt zichzelf "christelijk betrokken", dus bij reactie en lezers van die krant zal hij de handen niet op elkaar krijgen.

Nu staan er in de aanhef van wetten wel meer anachronismen, om te beginnen dat majesteitsmeervoud. Zo zouden 'Wij' "in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is om" iets te regelen. Vervolgens hebben 'Wij' iets "goed gevonden en verstaan". Die laatste zinsnede is weer een anachronistische manier om te zeggen dat 'Wij' iets besloten hebben. Maar 'Wij' hebben helemaal niets in overweging genomen, dat heeft het kabinet gedaan, en 'Wij' hebben ook niets besloten, dat heeft het parlement gedaan. 'Wij' mogen alleen een handtekening zetten.

Alexander had trouwens nog wel iets verder kunnen gaan. Wetsvoorstellen worden bij de Tweede en Eerste Kamer ingediend met een zogenaamde 'Koninklijke boodschap'. Die eindigt altijd met de zin "En hiermede bevelen Wij U in Godes heilige bescherming." Kennelijk hebben 'Wij' en het kabinet niet zo heel veel vertrouwen in die heilige bescherming, want voor alle zekerheid worden 'Wij' en 'Onze' familie, ministers en sommige Kamerleden nog extra beschermd door veiligheidspersoneel.

In een seculiere maatschappij kunnen we God beter uit de wetgeving laten.
x

donderdag 18 november 2010

Krantenkoppen

De PVV is weer flink in het nieuws. Hieronder een aantal koppen in kranten van gisteren.

NRC Handelsblad:
Weer PVV-parlementariërs in opspraak

Het Parool:
PVV'er Sharpe stak atleet met spike in het gezicht

Trouw:
Excuses Wilders aan PVV-kiezers voor kwestie Lucassen

de Volkskrant:
PVV'er ten onrechte vermeld als schoolhoofd

Nederlands Dagblad:
PVV'er Sharpe: geweld en misleiding

Tubantia:
Bedrijf PVV'er bestraft voor misleiding

In het verkiezingsprogramma van de PVV staat: "Wij kiezen voor een veilig Nederland, voor veilige straten waar het tuig wordt opgepakt en uitgezet, niet gesubsidieerd en geknuffeld." Hoe minder tuig, hoe beter, maar om het nou via de omweg van de Tweede Kamer het land uit te zetten lijkt me wat omslachtig.
x

woensdag 17 november 2010

JC

In een voetbalcompetitie kan maar één club kampioen worden. In de eredivisie werd dat vorig jaar FC Twente. Ajax werd tweede met slechts één punt verschil. In mijn onschuld denk ik dan: Ajax heeft een goed resultaat bereikt. Het kwam ook nog eens door de voorronde van de Champions League. In de huidige competitie staat, na veertien wedstrijden, Ajax op de derde plaats met zes punten verschil op PSV en vier op FC Twente. Er moeten nog 20 wedstrijden gespeeld worden. Ik denk, al weer: in mijn onschuld, dat er nog van alles kan veranderen in de top van de eredivisie. Net als Ajax kunnen PSV en FC Twente zomaar twee wedstrijden achter elkaar verliezen.

Er is een groot verschil tussen enerzijds Ajax en anderzijds alle ander voetbalclubs in Nederland. Dat verschil heet Johan Cruijff. Hij was ooit een zeer getalenteerd voetballer en heeft nu de status van orakel en icoon. Daarnaast is hij, in ieder geval volgens zichzelf, de enige (ex-)voetballer en (ex-)coach die weet hoe Ajax georganiseerd moet worden, wie welke functies in de organisatie moeten bezetten, wie er in welke wedstrijd op welke plaats moet staan en hoe het elftal moet spelen.

Ware ik lid van Ajax, dan zou ik op de eerstvolgende ledenvergadering, die daartoe op korte termijn bij elkaar wordt geroepen, mij sterk maken voor het voorstel: geef met onmiddellijke ingang, tot minimaal het einde van het volgende seizoen, Cruijff alle macht bij Ajax. Hij mag zelf voorzitter, directeur en coach worden, of deze taken aan anderen toebedelen, uiteraard onder het voorbehoud dat elk advies van Cruijff aan hen wordt beschouwd als een bevel, dat op straffe van ontslag op staande voet terstond wordt uitgevoerd. Cruijff moet voldoen aan drie eisen:
1. dit seizoen kampioen van Nederland worden;
2. volgend jaar de Champions League winnen;
3. volgend seizoen kampioen van Nederland worden.
Voldoet Cruijff niet aan deze eisen dan:
a.
 biedt geen enkele krant hem meer ruimte voor een column;
b.
 weigert iedere krant of tijdschrift ingezonden stukken van hem te

 publiceren;
c.
 laat geen enkele omroep hem nog praten voor microfoon en/of  

 camera;
d.
 wordt hij voor het leven geroyeerd als lid van Ajax.

Zijn we dan van het gezeik af?
x

dinsdag 16 november 2010

Bidden

Aung San Suu Kyi released
Prayer Topic: news story
Posted on Saturday 13th of November 2010 05:35:01 PM

Dear Jesus, thank You for persuading the Myanmarese (Burmese) authorities to release the democracy and human rights activist Aung San Suu Kyi from her long house arrest. Please guide and use her for Your glory. Above all, lead her to the company of true and compassionate Christians in Myanmar. Save her and as many other Burmese people as possible. Amen.

Het voorgaande is een van de ongeveer 115.000 gebeden die je aantreft op www.tangle.com. Ik kwam op die site omdat Trouw gisteren een artikel publiceerde onder de titel Online bidden is een nieuwe vorm van geloofsbeleving. In het artikel wordt een - je mag wel zeggen: prangende - vraag gesteld: laat God zich kennen op of via een beeldscherm? Er zijn christenen die deze vraag met een hartgrondig "Nee!" zullen beantwoorden. Die vinden dat je via het internet op zijn best de duivel ontmoet, dus dat kun je beter zo veel mogelijk met rust laten. Ik weet het: het is een kleine minderheid, maar ook hier bestaat geen eenduidige christelijke opvatting. Los daarvan zijn mij nog geen gevallen bekend waarin God Zelf, de Heilige Maagd of een andere heilige op een beeldscherm is verschenen om een internetter - en via hem/haar ons - opbeurend, belerend of waarschuwend toe te spreken. God c.s. houden het nog steeds bij meer traditionele middelen als het verschijnen in grotten, visioenen of bijna-doodervaringen. De jackpot winnen net als je financieel wat onthand zit kan natuurlijk ook een 'teken' zijn.

Ik kan het natuurlijk mis hebben, maar ik denk dat we online niet zozeer God leren kennen, maar de onlinebidders. Ik zie hier een overeenkomst met de online condoleanceregisters: je leeft niet alleen mee, je wilt anderen laten weten dat je meeleeft en hoeveel. Anderen kunnen bij jouw gebed commentaar leveren. Helaas kan ik daar geen voorbeeld van geven, want dan moet je eerst inloggen. Dat vind ik wat vreemd. Ik heb nog nooit gehoord dat als je wilt bidden, dus met God wilt spreken, je eerst een naam en wachtwoord moest uitspreken. Zelfs de meeste kerken kun je binnentreden zonder identiteitsbewijs te laten zien of het juiste wachtwoord te zeggen.

Het gebed hierboven is van een 37-jarige Fin, Miika Tynjälä. Het is wel aardig dat naar zijn mening de Birmese machthebbers zich door Jezus hebben laten overtuigen dat ze het huisarrest van Aung San Suu Kyi beter konden opheffen, maar ik denk dat er eigenlijk redenen van geopolitieke aard aan het besluit ten grondslag liggen. De kans dat zij geleid wordt naar het gezelschap van ware en meelevende christenen is, vrees ik, bijzonder klein: slechts vier procent van de Birmese bevolking is christen. Ik denk dat God verstandiger en pragmatischer is en het daarheen zal leiden dat met name boeddhisten (90% van de bevolking) met Aung San Suu Kyi zullen meeleven.
x

maandag 15 november 2010

Winnen

Het pensioenfonds van (havensleepbedrijf) Smit is een van de vijf fondsen die vanaf begin 2011 noodgedwongen hun uitkeringen korten. Dat las ik in NRC Handelsblad. Tja, het gaat niet zo goed met de pensioenfondsen, zeggen ze, en met sommige gaat het nog slechter dan met andere. Met Smit dus ook.

Uit de rest van het artikel blijkt dat dat "noodgedwongen" enigszins genuanceerd bekeken moet worden, want Smit heeft tot driemaal toe een aanbod van overnamepartner baggeraar Boskalis geweigerd om 25 miljoen euro bij te storten in zijn noodlijdend pensioenfonds. De bestuurstop gaf er de voorkeur aan te kiezen voor de belangen van de aandeelhouders en het geld als dividend uit te keren.

Het is al vaker gezegd: "De aandeelhouder wint."
x

zondag 14 november 2010

Ontwikkelen

In Trouw van gisteren stond een toch wel opvallend bericht: Antropologen hebben in het Amazone-regenwoud in Peru een aantal tot nog toe onbekende stammen aangetroffen. De Peruaanse minister van Cultuur Juan Ossio liet vrijdag (lokale tijd) speren, handbogen en een aantal andere objecten van de inheemse volkeren zien aan journalisten. (..) De stammen, die zich volledig afsluiten van de moderne samenleving, leven in de regio's Cuzco en Madre de Dios, in het zuidoosten van Peru. (De rode vierkantjes op de kaart geven die regio's.)

Er is in Peru een nationaal instituut dat zich bezig houdt met de ontwikkeling van volkeren in onder meer het Amazonegebied. Zo'n mededeling zet me aan het denken. Ik vraag me bijvoorbeeld af: hebben we hier te maken met mensen die al eeuwen lang bewust elk contact met 'anderen' vermijden? Je mag niet aannemen dat ze enig inzicht hebben in het functioneren van wat wij 'de moderne samenleving' noemen, als ze al weten dat die bestaat. Anderzijds: als antropologen hen ontdekt hebben, mag je aannemen dat hen het bestaan van die antropologen niet geheel ontgaan is. Zij bewegen zich immers wat gemakkelijker - en zo nodig onopvallender - door het regenwoud. De gelijkenissen en verschillen tussen hen en die antropologen zullen hen opgevallen moeten zijn.

Een andere vraag is: moeten die stammen 'ontwikkeld' worden? Toen wij 'ons Indië' nog hadden werd er wel eens wat dweperig gedaan over 'de onschuldige inlander': die was al gelukkig met een dagelijks kommetje rijst met toebehoren en hoefde al die moderne ontwikkelingen niet. Gemakshalve vergaten we dan dat bij die moderne ontwikkelingen ook hoorden: niet meer doodgaan aan simpel te genezen ziektes, minder ziektes door betere hygiëne, meer voedsel door efficiëntere landbouw. Maar ook toen al gold: elk voordeel heb z'n nadeel. De nakomelingen van de pre-Columbiaanse indianen zijn niet onverdeeld gelukkig met alles waarmee de nakomelingen van de Conquistadores hen hebben opgezadeld. In eigen land zijn ze vaak nog steeds tweederangsburgers.

Het ergste wat er kan gebeuren, lijkt mij, is dat die regio's een soort menselijk 'Jurassic Park' worden. De voodoorituelen, het didgeridoo blazen van de Aboriginals en de volksdansen van de Bosjesmannen kennen we zo langzamerhand wel, hier kunnen we nog 'echte primitieven' zien, die met speren gooien en met handbogen schieten om in hun levensonderhoud te voorzien. Geen Incaruïnes, maar hedendaagse hutten die nog gewoon in gebruik zijn.


Moeten we hen met rust laten of moeten we hen de zegeningen van onze beschaving opdringen? Zeg het maar.
x

zaterdag 13 november 2010

Financiering

Leonardo DiCaprio speelde in de film 'Blood Diamond'. Daarin wordt erop gewezen dat de diamanten die 'wij' zo hard nodig (menen te) hebben, mede een oorzaak zijn voor zeer bloedige conflicten in Afrika. Het bloedige geweld in Oost-Congo wordt, volgens Trouw, deels gefinancierd uit de opbrengst van daar gewonnen grondstoffen die noodzakelijk zijn voor de fabricage van de mobiele telefoons die uit de moderne maatschappij niet meer weg te denken zijn. De krant schreef over "bloedmobieltjes".

Je kunt stellen dat in de moderne industrie diamanten bij bepaalde processen onontbeerlijk zijn, maar veel diamanten worden gebruikt ter verfraaiing en misschien ook wel als geldbelegging. Als we daarvan zouden afzien, zou dat wellicht een bijlage kunnen leveren aan de vermindering van het geweld. Dat zou mogelijk ook opgaan als we niet voortdurend het nog mooiere en nog meer kunnende mobieltje zouden willen hebben.

Wie het nieuws een beetje volgt weet dat er de laatste tijd in Mexico grootschalige moordpartijen plaatsvinden. Trouw had gisteren een artikel onder de kop Mexicaans drugscrimineeltje van 12 martelt en onthoofdt. De 'drugsbaronnen' in Mexico - en elders in Zuid-Amerika - worden steenrijk en moorden naar believen, om met name de goedverdienenden in vooral de westerse landen te voorzien van een 'partydrug', een genotmiddel: cocaïne. Het enige positieve gebruik (ik ontleen deze kennis aan Wikipedia) is dat als lokaal verdovingsmiddel in de geneeskunde, maar daar zal geen enkele drugsbaron rijk van worden.

In Nederland en elders is handel in en bezit en gebruik van cocaïne verboden vanwege de verslavende effecten en risico's voor de gezondheid. Alleen al dat verbod leidt tot prijsverhoging, maar dat laat ik nu even buiten beschouwing. Het zou wellicht goed zijn de yuppen die cocaïne gebruiken in een spannende film, een doorwrochte documentaire of een helder artikel erop te wijzen dat hun 'genotmiddel' elders tot een te vroege en vaak beestachtige dood van medemensen leidt. Of hebben ze daar, net als voor dat aardige cadeautje voor hun partner of vriend(in) en voor dat nieuwe mobieltje, ook een goed excuus voor?

PS
Het PAROOL meldde gisteren dat de nationale recherche afgelopen maandag 112,5 kilo cocaïne heeft buitgemaakt. De gebruiker betaalt voor één gram een bedrag dat kan variëren van 40 tot 60 euro.
x

vrijdag 12 november 2010

Openingstijden

 Wie als Nederlander het buitenland bezoekt zal het al snel niet ontgaan dat in de meeste buitenlanden veel winkels op zondag gewoon open zijn. Dat is al zo lang ik 55 jaar geleden voor het eerst naar een buitenland ging. Omdat wij hier zo'n rijke christelijke traditie hebben, waren bij ons de winkels op de dag des Heren gesloten. Daarin is nog niet eens zo lang geleden verandering in gekomen. Dat begon met een aantal koopzondagen per jaar, waarover een gemeente kon beslissen. Vervolgens mocht een gemeente beslissen dat in toeristisch gebieden de winkels op alle zondagen open mogen zijn. Dat begrip 'toeristisch gebied' werd hier en daar nogal opgerekt. Zo is in Nieuw Vennep (Haarlemmermeer) de AH op zondag open van 16.00 tot 20.00 uur, maar het is mij niet geheel duidelijk wat er toeristisch gezien nou zo boeiend is aan Nieuw Vennep. De AH bij mij om de hoek is inmiddels ook al weer een paar maanden elke zondag open van 10.00 tot 20.00 uur, hoewel ik bij mij in de buurt zelden toeristen tegenkom.

Voor het kabinet-Rutte is elke stem meegenomen, dus om SGP en ChristenUnie wat vriendelijk te stemmen werd in het regeerakkoord afgesproken de touwtjes weer wat strakker aan te trekken. Dat was overigens in het vorige kabinet al afgesproken, omdat de PvdA lief wilde zijn voor CDA en ChristenUnie. Dat had zelfs al tot een wetsvoorstel geleid dat volgende week in de Eerste Kamer behandeld wordt. Maar nu lees ik in de Volkskrant dat er een grote kans is dat de VVD in de Eerste Kamer tegen dat voorstel gaat stemmen.

Natuurlijk kan ik dat niet bewijzen, maar ik vermoed dat van de koopzondagen meer door ingezetenen dan door toeristen gebruik gemaakt wordt. Ik maak er zelden gebruik van, eigenlijk alleen als ik op zaterdag iets vergeten ben, koffiemelk of zoiets. Dan zie ik mensen met afgeladen karretjes, die perfect Nederlands spreken. Die hebben gewoon hun inkoopgedrag gewijzigd, of die willen zo vers mogelijk brood en groenten, of er stond onverwacht een kudde (schoon)familie voor de deur.

De principiële bezwaren tegen winkelopening op zondag komen voornamelijk uit protestants-christelijke hoek. Daartoe rekent zich minder dan 20% van de bevolking. Een belangrijk deel van deze christenen echter zal ook zelf gebruik maken van de mogelijkheid of er geen bezwaar tegen hebben dat anderen dat doen. Gerekend naar het stemmental van SGP en ChristenUnie bij de laatste verkiezingen en wat CDA'ers meetellend, denk ik dat maximaal 10% van de bevolking om religieuze redenen tegen de koopzondag is. Als die in gemeentes in de Biblebelt, waar ze meerderheid in de gemeenteraad verkrijgen, de winkels op zondag weten dicht te houden, moeten ze dat vooral doen. Zit je toevallig in een bungalow in Garderen of Elspeet en je hebt op zondag geen koffiemelk, dan heb je dus pech.

Democratie betekent dat de meerderheid beslist, maar ook dat met belangen van minderheden rekening gehouden wordt. Ik denk dat ik voldoende rekening houd met de belangen - en zelfs met de overtuiging - van de orthodoxe christenen als zij op die plekken waar ze min of meer geclusterd zijn de winkels en uitgaansgelegenheden op zondag gesloten kunnen houden. Eén dag in de week niet kunnen winkelen of zwemmen is voor andersdenkenden niet zo'n zware opgave. Maar in mijn wereldse omgeving wil ik op een zonnige zondag gewoon op een terrasje kunnen zitten en op mijn weg huiswaarts die koffiemelk kunnen kopen.
x

donderdag 11 november 2010

Profiel

Toen ik de lagere school verliet kon je voor de vervolgopleiding ruwweg kiezen tussen:
a.beroepsopleiding (ambachtsschool);
b. mulo-A of -B;
c. hbs-A of -B;
d. gymnasium-A of -B.
Daarna kon je dan kiezen tussen:
- werken;
- alsnog een 'hogere' middelbare opleiding volgen;
- een mbo- of hbo-opleiding volgen;
- een universitaire opleiding volgen.
Bij A lag het accent op talen, bij B op de exacte vakken.

Toen kwam de Mammoetwet en sindsdien werd er voortdurend gesleuteld aan de structuur van het onderwijs. Het netto resultaat anno 2010 is dat werkgevers, mbo- en hbo-opleidingen en universiteiten nog steeds klagen dat het onderwijs na de basisschool niet of nauwelijks aansluit bij hun wensen/eisen/verwachtingen. Nu moet er ook nog ergens op onderwijs bezuinigd worden en dan valt er volgens het kabinet 50 miljoen (= 0,28% van 18 miljard) te halen door weer eens te gaan sleutelen aan de 'profielen' voor havo en vwo. Nu kunnen de jongelui kiezen uit vier profielen en dan zouden er twee moeten worden. Ik heb geen zin om uit te pluizen wat die twee profielen nou precies inhouden, maar het komt erop neer dat je (ouders) bij het verlaten van de basisschool kan (kunnen) kiezen uit:
- vmbo;
- havo-A en -B;
- vwo-A en - B.
(A en B staan hier niet voor 'talen' en 'exacte vakken'.) Zijn we er dan? Eindelijk?

Natuurlijk zijn we  er dan niet. Tijdens de vervolgopleiding blijkt dat voor diverse kinderen te laag is ingezet, voor weer andere te hoog.  Hoeveel jongelui kiezen nu bewust een opleiding die leidt tot een beroep dat ze heel graag willen uitoefenen? Hoeveel jongelui weten eigenlijk of er wel vraag is naar dat beroep als ze hun opleiding voltooid hebben? Hoeveel jongelui kunnen de door hen gewenste opleiding niet volgen omdat de opleidingen 'vol' zijn?

Het was prof. dr. J.H. van den Berg die, in 'Metabletica' (1962), schreef over het 'verborgen beroep'. "Thans zijn de meeste beroepen opgesloten in fabrieksruimten, waar geen kind wordt toegelaten. Hoe kan het weten wat daar gebeurt? (...) Welke indruk heeft het kind van het werk van zijn vader als deze personeelschef, sociaal werker, belastingconsulent of psychotherapeut is?" Er zijn niet zo gek veel kinderen die kunnen uitleggen wat hun vader of moeder nu precies doet in zijn/haar werk, laat staan dat ze weten wat ooms en tantes of de buren doen. Ze weten nauwelijks wat er in allerlei beroepen gedaan wordt en wat de voor- en nadelen van diverse beroepen en werkzaamheden zijn. Hoe moeten ze dan zo rond hun vijftiende een goede keuze maken? En doen we daar iets aan als we ze bij havo en vwo een keuze laten maken tussen twee profielen? Laat me niet lachen!

Af en toe bedenk ik wel eens een aforisme. Deze is van enkele decennia geleden: "De kinderen van vandaag worden opgeleid voor morgen door de volwassenen van gisteren." Het resultaat kun je dagelijks aanschouwen. Daarvoor heb ik er nog een: "De meeste kinderen komen uiteindelijk goed terecht ondanks hun opvoeding en opleiding."
x

woensdag 10 november 2010

Rol

Artikel 43 van de Grondwet: De minister-president en de overige ministers worden bij koninklijk besluit benoemd en ontslagen. Meer is er wettelijk niet geregeld over de wijze waarop een Nederlands kabinet tot stand komt. Het is allemaal gewoonterecht. Het staatshoofd, i.c. Beatrix, speelt er een rol in, maar niemand kan dat staatshoofd ter verantwoording roepen over de besluiten die zhij in het hele proces neemt en op grond van welke overwegingen. Uiteindelijk is het de nieuwe minister-president die verantwoording moet afleggen.

In NRC Handelsblad las ik: PvdA-leider Job Cohen vindt dat de rol van de koningin moet worden beperkt in de vorming van een nieuw kabinet. (...) Dat kan niet anders na deze formatie. De normale formatieregels zijn met voeten getreden. Die formatieregels werden overigens, als ik het goed begrepen heb, niet met koninklijke, maar met parlementaire voeten getreden. Al ben ik republikein, ik ben ervan overtuigd dat Onze Hare Majesteit, in overleg met een rijtje adviseurs, haar uiterste best deed alle ongeschreven regeltjes zo goed mogelijk te volgen.

Wat valt er nou precies te "beperken" in de rol van het staatshoofd bij kabinetsformaties? Wat doet het staatshoofd nou? 1. Eén of meer informateurs aanwijzen; 2. een formateur aanwijzen; 3. een Koninklijk Besluit tekenen. Wanneer de (laatste) informateur zijn rapport uitbrengt, is in feite al door de politiek - een meerderheid in de Tweede Kamer - beslist wie er deel gaan uitmaken van de coalitie en wie minister-president wordt. Haal dus stap 1 bij het staatshoofd weg en zhij doet alleen nog iets formeels. In de visie van Job Cohen (en die van D66 en GroenLinks) zou de Tweede Kamer - na een debat na de verkiezingen - een informateur moeten aanwijzen. Maar de aanwijzing van een informateur geeft al een richting aan naar een mogelijke coalitie, dus een debat over de aanwijzing van een informateur kan vrij lang duren. Ik stel daarom voor artikel 43 van de Grondwet te wijzigen. Dat komt er dan volgt uit te zien:
Artikel 43
1. De minister-president wordt rechtstreeks gekozen door de
Nederlanders die de leeftijd van achttien jaar hebben bereikt, behoudens bij de wet te bepalen uitzonderingen ten aanzien van Nederlanders die geen ingezetenen zijn.
2. De overige ministers en de staatssecretarissen worden door de minister-president benoemd en ontslagen.

Partijen kunnen vóór de verkiezingen al gezamenlijk een kandidaat voor het premierschap aanwijzen. Dat geeft de kiezers enige duidelijkheid over welke kant die partijen op willen. Lekker democratisch, toch? En het staatshoofd kan ondertussen ergens een lint doorknippen.
x

dinsdag 9 november 2010

Museum

Ik ben geen fanatiek museumbezoeker. De laatste twintig jaar kom ik, denk ik, op een gemiddelde van hooguit twee musea per jaar en meestal zijn dat musea in buitenlandse steden die ik met een drietal vrienden bezoek. Dit jaar heb ik er overigens al drie bezocht: het Uffizi in Florence, het Verzetsmuseum in Amsterdam en het Museum Boerhave in Leiden. De bezoeken aan de laatste twee werden overigens niet zo zeer ingegeven door de wens mijn kennis te verruimen of het uitgestalde te bewonderen, maar door de wens iets leuks te doen samen met vriendin Zuster Klivia en haar dochter. (Afgelopen zondag heb ik met haar en haar Vlam in het Concertgebouw kunnen genieten van de Carmina Burana, waaraan ook mijn zusjes kun vocale aandeel bijdroegen.)

Nu vermoed ik dat er heel wat mensen zijn die nog minder aan museumbezoek doen dan ik en wie ben ik dat ik ze dat kwalijk zou nemen? Net als ik zijn ze ongetwijfeld best wel geïnteresseerd in kunst of de geschiedenis van wat dan ook. Maar ja, om de een of andere reden komt het er (vrijwel) nooit van om die laatste stap te doen. Wat ik dan weer niet begrijp is dat de 'Museumnacht' in Amsterdam, afgelopen zaterdagavond en vroege zondagochtend, totaal uitverkocht was: 26.000 mensen  hadden een kaartje - á 17,50 euro, dat is meer dan de toegangsprijzen voor bijvoorbeeld Rijksmuseum en Van Gogh Museum - aangeschaft. Van zo'n aantal op één dag kunnen de gezamenlijke Amsterdamse musea waarschijnlijk alleen maar dromen.

Waar kwamen al die bezoekers nou op af? In de Volkskrant las ik: Met name het sprinkhanen eten in De Hortus en het optreden van de band Zwart Licht in Smart Project Space waren erg populair. Het eten van sprinkhanen is ongetwijfeld een bijzondere ervaring en 'Zwart Licht' zal voor de liefhebbers vast wel aardige muziek maken, maar ik aarzel toch dat typisch museale activiteiten te noemen. Bij het Bijbels Museum kon je (in een plastic bal) over het water (van de Herengracht) lopen.

De musea kunnen een les trekken: mensen komen wel, als je maar net iets meer doet dan je normale collectie laten zien. Ik heb wel enkele suggesties. Voor het Rijksmuseum bijvoorbeeld zie ik 'Een nacht wachten': je mag voor één euro naar binnen, mits je een hele nacht in een geheel lege zaal doorbrengt vóór je de andere zalen mag zien. 'Bekijk het door andermans bril' in het Nationaal Brilmuseum. 'Laat je een oor aannaaien' in het Van Gogh Museum. 'Geef je pijp aan Maarten' ('t Hart bijvoorbeeld) in het Pijpenmusem & Smokiana. Last but not least: 'Beklim de Venusheuvel' in het Sexmuseum Venustempel.
x

maandag 8 november 2010

Raël

's Zondags is er nooit zo veel nieuws waaraan ik een onderwerp voor 'Beggartalk' kan ontlenen. Gelukkig had ik vrijdag mijn maandelijkse 'Skeptic's Dictionary Newsletter' ontvangen. Daarin kwam ik een artikel tegen over een tot dan toe mij onbekend persoon, de Fransman Claude Vorilhon, die inmiddels bekend staat onder de naam Raël. Zijn moeder werd in 1945 door buitenaardse wezens - de Elohim - geïnsemineerd. Hetzelfde was de moeders van Mozes, Jezus, Boeddha en Mohammed overkomen.

Ik ben gek op dit soort onzinverhalen, maar ga het hier niet uitgebreid vertellen. Dat is al gedaan door Theo Meder, medewerker van het 'Meertens Instituut' (beter bekend als 'Het Bureau', naar de romancyclus van A.J. Voskuil). Houd je ook van onzin, dan kun je Meders beschrijving hier lezen.
x

zondag 7 november 2010

Alternatief

"Wij willen een vrij land dat trots is op zijn beschaving en vooruit wil in de wereld." Dit citaat haal ik uit NRC Handelsblad van gisteren. Welke politicus (m/v) zou dat gezegd hebben? Als Google en andere zoekmachines niet bestonden zou ik daar een aardige prijsvraag van kunnen maken. Het lijkt me immers moeilijk een Nederlands politicus te vinden die tegen een vrij land is, of tegen een land dat vooruit wil in de wereld. "Trots" zou kunnen doen denken aan Rita Verdonk, maar het citaat komt niet uit haar mond. Ik moet trouwens de politicus nog vinden die openlijk durft te zeggen dat de Nederlandse beschaving nou ook weer niet zo heel erg veel beter is dan die van de omringende landen en dat ze daar iets minder trots kunnen wezen.

Ik zal het maar zeggen: het citaat is afkomstig van Liliane Ploumen, de voorzitter van de PvdA en ik begrijp absoluut niet wat het te maken heeft met de context waarin zij dit zegt. Het artikel waarin het voorkomt gaat namelijk over vergaande politieke samenwerking tussen GroenLinks en PvdA. Aanleiding voor de contacten is de bezorgdheid en frustratie van veel oppositiepartijen over de richting die het kabinet inslaat. Door samenwerking willen de twee partijen politieke macht organiseren voor een alternatieve route, zegt Ploumen en dan volgt dat citaat. Het is niet uitgesloten dat t.z.t. ook de SP en D66 bij de contacten worden betrokken.

Er wordt hier weer eens een reeds wijd openstaande deur ingetrapt. Wat voor kabinet er ook zit, oppositiepartijen zijn per definitie altijd bezorgd en gefrustreerd en willen altijd een andere route. Je hoeft ook geen politiek genie te zijn om te bedenken dat in het geval van een minderheidskabinet je als samenwerkende oppositiepartijen meer kunt bereiken dan weer je allemaal op eigen houtje blijft doorklooien.

De eerste gesprekken tussen Halsema en Cohen over samenwerking waren vertrouwelijk. Maar alles lekt uit of wordt bewust gelekt. Dus dan wordt Ploumen geïnterviewd. En ja, dan moet je ook iets zeggen dat niet alleen de eigen achterban aanspreekt, het moet ook een béétje aantrekkelijk lijken voor wie niet toch wel links van het midden stemt. Zeker bij de lezers van NRC Handelsblad gaan kreten als "vrij" en "vooruit" er altijd wel in. Dat "trots" ben ik niet helemaal zeker van, maar dat zal er wel bij gedaan zijn voor de toevallig meelezende PVV'ers en ander rechts volk. Het zou me niet eens verwonderen als dat citaat bedacht is door een linkse beginnend communicatiedeskundige of een aankomend spindoctor. Een echte zou wel beter weten.
x

zaterdag 6 november 2010

Bedankt

Een flink aantal jaren heb ik rondgelopen met op mijn jack een button zoals je hiernaast ziet. Tweemaal heb ik bij Dodewaard gedemonstreerd tegen de kerncentrale daar; de tweede keer heb ik heel wat traangas over me heen gekregen. Maar die centrale werd gesloten! Ik heb in Duitsland gedemonstreerd tegen de nog te bouwen kerncentrale in Kalkar. Die is er nooit gekomen! Ik heb tegen de kerncentrale in Borssele gedemonstreerd. Die staat er nog steeds en werkt nog steeds. Ik heb mij dus met wisselend succes verzet tegen het gebruik van kernenergie.

Er is ooit sprake van geweest dat er in Nederland enkele tientallen kernenergiecentrales gebouwd zouden worden. Dat werd toen nog, geloof ik, ingegeven door de wens onafhankelijk, resp. minder afhankelijk, te worden van de olieproducerende landen. De CO2-uitstoot en de nadelige gevolgen daarvan speelden toen nog geen rol.

Ik ben niet tegen vooruitgang en dus ook niet principieel tegen kernenergie. Ik ben er tegen zolang er geen goede oplossing is gevonden voor de opslag en/of verwerking van het radio-actief afval. De huidige opslag kost bovendien zeer veel geld die uiteindelijk door de belastingbetaler/stroomgebruiker zal worden betaald. De kerncentrale in Dodewaard kan pas in 2045 definitief worden afgebroken en blijft dus tot die tijd geld kosten. Die tijd tussen stopzetten en definitief afbreken geldt voor alle kerncentrales.

Kernenergiecentrales leiden tot minder CO2-uitstoot dan olie-, gas- of kolengestookte centrales. Dat is een feit. Omdat we ons over die CO2-uitstoot inmiddels behoorlijk bezorgd maken, beginnen 'we' kernenergie toch weer meer aanvaardbaar te vinden en is het bepaald niet helemaal uitgesloten dat Borssele er een tweede kerncentrale bij krijgt. Rutte c.s. willen wel.

We kunnen kiezen:
a. de atmosfeer vervuilen met CO2;
b. de bodem vervuilen met radio-actief afval;
c. de horizon vervuilen met windmolens;
d. stads- en dorpsgezichten vervuilen met zonnepanelen;
e. riviergezichten vervuilen met waterkrachtcentrales.
Waar heeft ons nageslacht nou het minste last van?

Misschien heb ik die button nog wel ergens.
x

vrijdag 5 november 2010

Innovatie

Afgelopen dinsdag vond, las ik in de Volkskrant, in Almere het 'Nationale Diensteninnovatie Congres' plaats. Daar hadden ze ook Youp van 't Hek uitgenodigd, vanwege zij onlangs gestarte actie tegen de helpdesks, waarover ik op de maandag daarvoor schreef. Ik schreef o.a.: "Natuurlijk kunnen die bedrijven meer en meer deskundige werknemers in dienst nemen, zodat jouw vragen of problemen sneller en beter kunnen worden afgehandeld. Maar meer en deskundiger personeel kost geld. Dat wordt in de tarieven verwerkt. Die stijgen dus. Maar jij wilde toch een laag tarief?"

Ziehier het plan-Youp: 'Je moet meer geld stoppen in die helpdesk.' Met dat geld zorg je in de eerste plaats voor meer telefonistes. En die worden beter opgeleid. En ze krijgen meer bevoegdheden. Zijn er nog nadelen? Ja, voor de baas, want het kost geld. 'En dan heb jij minder bonus. Maar iedereen is minder chagrijnig.' (Onderstreping toegevoegd.)

Youp en ik hadden dus dezelfde oplossing, maar ik heb niet de illusie dat we de enige twee Nederlanders zijn die af en toe even doordenken. Het verschil zit hierin dat Youp een BN'er is met een column in een kwaliteitskrant en ik een OBN'er met een blog dat door een handjevol mensen gelezen wordt. Youp werd ook uitgenodigd omdat hij aan een congres altijd wel een gulle lach weet te ontlokken, zelfs als hij de aanwezigen schoffeert. Die garantie heb je niet als je mij uitnodigt, al kan ik ook wel eens humoristisch uit de hoek komen.

Er is nog een verschil tussen Youp en mij. Youp, die toch beter zou moeten weten, suggereert dat meerkosten ten koste zouden gaan van de bonussen. Dat zou een ware revolutie zijn in het winstdenken van bedrijven en hun management. Meerkosten worden altijd doorberekend aan klanten. Serviceverlening kost ook geld en dat wordt dus ook doorberekend. De meeste mensen zijn ook bereid daarvoor te betalen. Vrijwel iedereen zal in café of restaurant meer betalen dan het bedrag van de rekening voor een vriendelijke en correcte bediening, hoewel je mag verwachten dat zo'n dienstverlening standaard is. Die dienstverlening is ook altijd bij de prijs inbegrepen (15% bedieningsgeld).

Voor de wat jongeren onder ons: het 'bedieningsgeld' werd in de horeca ingevoerd in 1951, ter vervanging van de 'fooi'. Godfried Bomans schreef daar een essay over dat werd opgenomen in de bundel 'Capriolen' die in 1953 verscheen. Een citaat: De bezoeker blijft fooien geven, óver het "bedieningsgeld" heen. En al verhoogt gij het percentage tot 50 % of 100 %, ja, al verdrievoudigt ge het, wij gaan door met iets meer te geven. In dit "iets" zit de charme van de hele situatie. Alle koopwaar staat vast geprijsd; de vriendelijkheid van een kellner, de generositeit van de bezoeker echter niet.
Dat vaste 'bedieningsgeld' had ook een belastingtechnisch aspect. Het inkomen van horecapersoneel bestond destijds grotendeels uit de fooien en was dus zelfs per dag verschillend. De belastingdienst sloeg ze aan voor een geschat inkomen en de klacht was dat die schattingen altijd te hoog waren. Dat vaste percentage moest daar een eind aan maken. Ik heb me altijd afgevraagd of de fooien die nog steeds gegeven worden nu in feite onbelast zijn.

Tenslotte: zijn we niet enigszins van het goede pad afgedwaald als we een correcte afhandeling van klachten en problemen als innovatie zien?
x

donderdag 4 november 2010

Plannen

Af en toe hebben bestuurders en projectontwikkelaars grootse plannen. In hun visioenen zien ze een recreatiegebied dat tegelijkertijd woongebied is. Die woongebieden zijn dan wel bedoeld voor mensen die redelijk goed in de slappe was zitten. Een bekend voorbeeld van zo'n project is 'Blauwestad' in de gemeente Oldambt (provincie Groningen). Ik schreef daarover op 9 april 2010: "Dat begon in 2005. Sindsdien zijn er slechts 150 van de 1480 kavels verkocht, hebben de private investeerders hun handen er vanaf getrokken en moeten de provincie Groningen en de gemeente Oldambt maar zien hoe die zaak nog een beetje rendabel gemaakt kan worden."

Een ander project was de 'Boseilanden' in Hoofddorp in de gemeente Haarlemmermeer. Een kavel zou 803.250 - 1.428.000 euro gaan kosten. En daar zouden dan nog twee woningen op gebouwd moeten worden! Op de website flickr.com las ik een mededeling van 10 januari 2010: "Tot nu toe verkoopt het slecht en zijn er fouten gemaakt met de koop van de grond. Nu is het dus een natuurpark met een aantal gerealiseerde woningen." Ik vind 'natuurpark' een wat groot woord voor een strook grond van 3 km lang en 300 m breed.

De provincie Noord-Holland had ook grootse plannen: het voormalige eiland Wieringen bij de kop van Noord-Holland zou weer een echt eiland moeten worden! Daartoe zou het Wieringerrandmeer gegraven worden, waarlangs (recreatie-)woningen gebouwd zouden worden. Er zou een investering nodig zijn van één miljard euro. Het project heeft al aan een gedeputeerde het (politieke) leven gekost. Er was zelfs sprake van verdenking van corruptie. Het onderzoek daarnaar loopt nog. Gedeputeerde Staten van Noord-Holland hebben inmiddels besloten het hele project maar af te blazen, las ik in de Volkskrant: Het stoppen van het Wieringerrandmeerproject zou te maken hebben met te hoge financiële riscico's (sic). Ook zouden er te weinig investeerders bereid zijn in het project te stappen. Nu ben ik alleen nog benieuwd naar de hoeveelheid geld die er al sinds 2003 in de ontwikkeling van het project is gaan zitten. Wellicht gaan Boskalis en VolkerWessels, die zouden gaan baggeren en bouwen, nog gederfde inkomsten claimen. De provincie had al tientallen miljoen euro's verloren door haar spaarcenten bij die IJslandse bank onder te brengen.

In Wieringen zal wel een feestje gevierd zijn gisteren: Bewoners en milieuorganisaties, verenigd in het Wierings Beraad, daarbij gesteund door agrariërs, waren altijd fel tegen de plannen. Maar hebben de bestuurders en projectontwikkelaars - achterhaald door de financieel-economische realiteit - ook een lesje geleerd? Over een paar jaar gaat alles weer lekker en komt er een groots plan voor een nieuw eiland in het Markermeer. Nee, niet voor dure villa's en appartementen, maar voor een eenvoudig tentenkamp voor uitgeproceerde asielzoeker: het Wilderseiland.
x

woensdag 3 november 2010

Vertrouwen


De grafiek hierboven heb ik ontleend aan een net verschenen rapport van het CBS. De grafiek geeft aan hoeveel vertrouwen men heeft in diverse maatschappelijke 'instituties'. Het is duidelijk dat mensen met alleen basisonderwijs heel wat minder vertrouwen hebben dan mensen met een HBO- of universitaire opleiding. Alleen in kerken hebben de eerste iets meer vertrouwen dan de laatste, maar ook daar houdt het niet over. Verbind er je eigen conclusies maar aan.
x

Kernwapens

Na afloop van de Koude Oorlog is er heel wat veranderd. Landen die vroeger deel uitmaakten van het door de USSR geleide Warschau Pact, zoals Polen en Hongarije, zijn nu leden van de NATO. Amerika en Rusland hebben afspraken gemaakt over de vermindering van de aantallen kernwapens, die voorheen zo'n belangrijke rol speelden in de wederzijdse 'afschrikking'. Momenteel is een gewapend conflict tussen Amerika en bondgenoten enerzijds en Rusland en bondgenoten anderzijds nauwelijks voorstelbaar, laat staan dat daarbij kernwapens gebruikt worden. Het daadwerkelijk gebruik van kernwapens immers heeft effecten die voortduren tot lang na beëindiging van welke conflict of welke oorlog dan ook.

Wanneer je de meer recente grootschalige krijgsverrichtingen in ogenschouw neemt - Irak en Afghanistan - zou je de indruk kunnen krijgen dat 'we' over behoorlijk geavanceerde middelen beschikken om in wat we dan maar een 'conventionele oorlog' noemen 'de tegenpartij' buiten gevecht te stellen. Een land in het Midden-Oosten met gebruik van kernwapens te verslaan zou wat onverstandig zijn, want het wordt dan gedurende geruime tijd wat moeilijk om in een radioactief besmet gebied de olie uit de grond te pompen die we nog steeds zo hard nodig hebben.

In het licht van het bovenstaande vond ik het, op z'n zachtst gezegd, wat merkwaardig in de Volkskrant te lezen dat Groot-Brittannië en Frankrijk gaan samenwerken bij het ontwikkelen en testen van kernwapens. Dat testen gebeurt niet door daadwerkelijk kernkoppen te laten ontploffen - dat is dan nog een meevaller - maar door simulatietechnieken.

'Ontwikkelen' betekent hier, vermoed ik, het ontwerpen van nieuwe kernwapens. Wat moet ik me daarbij voorstellen? Efficiëntere kernwapens: meer vernietiging, maar minder (radio-actieve) fall-out? Wie zijn de vermoedelijke tegenstanders tegen wie ze gebruikt gaan worden? Voorshands kan ik alleen maar denken aan de 'schurkenstaten' Noord-Korea en Iran, die dreigen met het gebruik van kernwapens, respectievelijk ontkennen kernwapens te ontwikkelen. Los daarvan denk ik dat zelfs schurken niet zo stom zijn als eerste kernwapens te gebruiken, omdat ze mogen aannemen dat ze die dan per kerende post terugkrijgen, hetzij uit de bestaande voorraad, hetzij recent ontwikkelde. Je kunt je voorstellen (er zijn al diverse films over gemaakt) dat een groepje terroristen de hand op een kernwapen weet te leggen. Maar kun je terroristen bestrijden met kernwapens?

Ook een conventionele oorlog, al wordt hij met hakmessen gevoerd, is een verschrikking voor allen die er onder te lijden hebben: de burgers die kunnen kiezen tussen vluchten of sterven, de soldaten die bevelen opvolgen die ze liever helemaal niet zouden opvolgen. Je vindt ze bij alle strijdende partijen. Rod McKuen zong het lang geleden:
Soldiers who want to be heroes number practically zero
But there are millions who want to be civilians.

Ik weet niet of Uri Rosenthal al een reisje naar een buitenland gemaakt heeft. Zo niet, dan zou hij eens naar Londen en Parijs kunnen gaan om daar bij onze bondgenoten te informeren waar die kernwapens nou precies voor nodig zijn.
x

dinsdag 2 november 2010

Rechts

Een veel gehoorde klacht bij het wat rechtsere deel van het Nederlandse publiek is dat de publieke omroepen - met name nieuws, actualiteiten- en praatprogramma's - te links zijn, om niet te zeggen dat ze door links overheerst worden. Sinds 1 september hebben we 'PowNews' en 'Uitgesproken WNL' die dan het rechtse geluid kunnen laten horen. Wat blijkt nu uit een onderzoek dat Trouw heeft uitgevoerd? De actualiteitenprogramma's 'PowNews' en 'Uitgesproken WNL' trekken amper PVV-stemmers. Dat geldt overigens ook voor actualiteitenprogramma's van andere publieke omroepen.

Je mag toch aannemen dat de PVV-stemmers zich tot de rechterkant van het politieke spectrum aangetrokken voelen. Zij zouden dus moeten klagen over die linkse media. Maar hoe weten ze eigenlijk dat die media zo links zijn als ze er amper naar kijken/luisteren? En waarom kijken/luisteren ze amper naar opvattingen die dan wel wat meer in hun straatje zouden passen?

Mensen kijken en luisteren vaak zeer selectief. Jaren geleden is er eens een proef gedaan. Ed van Thijn (uitgesproken PvdA) en Hans Wiegel (uitgesproken VVD) hielden exact dezelfde toespraak, beiden voor 'eigen' publiek. Wat bleek? Beide keren was de meerderheid van het publiek het met de spreker eens. De conclusie kan zijn: mensen zijn het zonder verder nadenken gewoon met de 'voorman' eens. Een soortgelijk verschijnsel zie je bij het kijken/luisteren naar actualiteitenrubrieken: als je rechts bent en naar iemand luistert/kijkt in een Vara-programma, is die persoon dus links en dus ben je het er niet mee eens. Een kritische vraag aan een rechts persoon is het zoveelste voorbeeld van linkse vooringenomenheid.

Wat mij betreft mogen van nu af aan alle actualiteitenprogramma's rechts worden. Wat 'links' ergens van vindt kan ik zo langzamerhand zelf wel bedenken. Sleep dagelijks VVD'ers en PVV'ers voor camera en microfoon en laat hen maar vertellen wat ze in het algemeen van alles vinden. Laat hen maar hun best doen mij te overtuigen van hun gelijk.
x

maandag 1 november 2010

Helpdesk

Via zijn wekelijkse column in NRC Handelsblad is Youp van 't Hek een oorlog tegen de helpdesks gestart. Het begon met zijn zoon die een probleem had met T-Mobile. Hij kreeg voortdurend gelijk van de helpdeskmedewerkers, maar zijn probleem werd niet opgelost. Tot paps er op Twitter melding van maakte. Mijn berichtjes werden een vrolijke olievlek en binnen een half uur kreeg ik een aardige meneer van T-Mobile aan de lijn. Probleem van zoon was binnen de kortste keren opgelost. Dat verschijnsel zie je wel vaker. Iemand ligt in de clinch met een bedrijf, maar wordt voortdurend afgescheept en/of aan het lijntje gehouden. Haal de 'Belbus' van 'Kassa' erbij en voor je het weet is alles naar jouw wensen geregeld. Geen enkel bedrijf immers wil via een veel bekeken programma negatief in het nieuws komen. Helaas doet de 'Belbus' maar één geval per week en niet het hele jaar door. De meeste mensen zullen hun problemen gewoon zelf moeten oplossen.

De aanbieders van mobiele telefonie buitelen over elkaar heen met steeds weer mooiere en goedkopere aanbiedingen. Energieleveranciers doen ongeveer hetzelfde. En verzekeraars. En als jij een probleem, of een gewone vraag  hebt, ben je overgeleverd aan de helpdesk die in het algemeen niet door de beste deskundigen bemenst wordt. Natuurlijk kunnen die bedrijven meer en meer deskundige werknemers in dienst nemen, zodat jouw vragen of problemen sneller en beter kunnen worden afgehandeld. Maar meer en deskundiger personeel kost geld. Dat wordt in de tarieven verwerkt. Die stijgen dus. Maar jij wilde toch een laag tarief?
x