woensdag 26 december 2018

HALEN

Als je geen volgeling van Geert Wilders en ook geen bewonderaar van staatssecretaris voor asielzaken Mark Harbers bent, zul je het waarschijnlijk een prima actie vinden:'We Gaan Ze Halen'. De actievoerders, schrijft Het PAROOL, wilden 150 vluchtelingen uit Griekenland meenemen naar Nederland.

Ik vind het in ieder geval een sympathieke actie, maar ik vrees dat het idealisme van de actievoerders heel wat groter was dan hun realisme. Het plan was om de migranten naar Nederland te brengen in een van de dertig ingezette auto's of in de speciaal door de actiegroep aangeschafte extra lange bus. Die bus begaf het in Duitsland, waarna de actiegroep met vijftig auto's doorreed naar Athene. Wanneer je van plan bent een reis te maken van, volgens Google Maps, 2858km, is een van de eerste dingen die je doet, toch even checken of je bus er niet al na de eerste kilometers mee ophoudt.

In Athene aangekomen wilden de actievoerders met de Griekse regering in gesprek komen, maar Het is niet gelukt om met de Griekse regering in gesprek te gaan, zegt organisator Rikko Voorberg tegen het NOS Radio 1 Journaal. "Het blijft doodstil  van de kant van de Griekse regering. Ze lijken niet te willen reageren," zegt Voorberg. Zou het niet handig geweest om vóór aan die tocht van 2858 km te beginnen even na te gaan of je wel contact zou kunnen maken met de Griekse regering?

Overigens kondigde staatssecretaris Mark Harbers (Asiel) voor vertrek van de We Gaan Ze Halen-stoet al aan de vluchtelingen weer teruggestuurd zouden worden naar Griekenland, als dat land wél toestemming had gegegeven (sic). Op grond van Europese regels moeten ze namelijk in dat land asiel aanvragen. Ze hadden toch moeten weten dat deze staatssecretaris niet bekend staat om zijn soepele opstelling in asielzaken. Ze hadden ook even die Europese regeltjes kunnen nakijken en zich vervolgens kunnen afvragen hoe Harbers daarmee om zou gaan.

De actiegroep rijdt met lege auto's terug naar Nederland. (...) We Gaan Ze Halen gaat in Nederland verder actievoeren, maar weet nog niet hoe. Misschien hebben ze geleerd dat een plan begint met een goede voorbereiding. Ze hebben wel iets bereikt: ze zijn dankbaar dat we zoveel mensen weer eens met de neus op feiten hebben kunnen drukken.

dinsdag 25 december 2018

KERST

Ik hoef gelukkig nooit lang na te denken over en te werken aan een kerstdiner. Ik kook alleen voor mezelf, dus het maakt niet veel uit of mijn kookkunsten slagen. Meestal hield ik het wel heel erg simpel: boerenkool met worst. Dit jaar doe ik het eens wat anders, ik maak een vegetarische hap. Dat doet me denken aan de opschudding die ontstond, doordat Allerhande van Albert Heijn, naar de mening van velen, veel te veel vegetarische recepten bevatte. In de eerste plaats is er niets mis met vegetarische gerechten (zolang je niet die fake burgers, fake gehakt en fake kip van de Vegetarische Slager aanschaft) en Allerhande  is echt niet de enige bron van recepten. Het internet wemelt van de sites met recepten. Als je googelt op "kerstrecepten" krijg je maar liefst 656.000 resultaten. Daar staan vast wel wat recepten met vlees bij.

Het is inmiddels een traditie geworden dat op Eerste Kerstdag radio NPO2 de uitzending begint van de Top 2000, die even traditioneel tegen de jaarwisseling eindigt met de Bohemian Rhapsody van Queen, een popgroep en een nummer waar ik helemaal niets mee heb. Dat kun je trouwens van de meeste van die 2000 nummers zeggen. Van mijn favoriete popgroep, The Band, staat elk jaar hetzelfde nummer op de lijst, The Weight. Dit jaar op 759. Veel hoger staat het nooit, maar ik hoor het liever dan welk nummer van Queen ook. Helaas heeft Matthijs van Nieuwkerk zich de Top 2000 eigen gemaakt. Er zijn diverse redenen waarom ik dit een slecht programma vindt, maar de belangrijkste is dat van diverse nummers, soms best wel goede, altijd maar een klein stukje te horen krijgt.

Dit jaar niet, maar veel voorgaande jaren wel, maakte 'Meisjes met Rode Haren' deel uit van de lijst. Ik luisterde daar altijd weer met plezier naar, niet omdat het een muzikaal meesterwerk is, maar omdat het leuke herinneringen opriep. Boukje en ik maakten eens een wandel/kampeer tocht van een week door Nederland. Op een dag volgden we zo'n plattelandsweggetje ergens op de Veluwe. We waren kennelijk in een een dolle bui en zongen gezamenlijk over die meisjes. Al zingend kwamen we een boer op de fiets tegen die ons opgewekt toeriep: "Goedemorgen, jongens!" Jongens? Ja, kijk. We droegen allebei een spijkerbroek en spijkerjack. Boukje had toen zeer kort haar en ze had, zoals ze zelf vaak zei "niet vooraan gestaan toen de borsten werden uitgedeeld."

''En het is intussen ook wel een traditie dat op kerstavond, gisteren dus, een einde komt aan 'Serious request', waarin diskjockeys  proberen zo veel mogelijk geld bij elkaar te krijgen voor het Rode Kruis, dit jaar niet door zich zonder eten te laten opsluiten, maar door een flink eind te wandelen, van de door kleuters gebakken cupcakes naar de rollatorrennen voor 65plussers. 't Is voor een goed doel en dat is het gekste nog niet goed genoeg. Dat vasten in het Glazen Huis was afgezaagd geworden, vonden 'ze', vandaar dat wandelen, dat beduidend minder geld opbracht. Zal het Rode Kruis volgend jaar dat Glazen Huis weer terug willen?


zaterdag 22 december 2018

AKKOORDEN

Gisteren overhandigde Ed Nijpels het ontwerp voor het Klimaatakkoord aan diverse ministers. De dag ervoor hadden diverse milieugroeperingen en de FNV hun steun aan het akkoord al ingetrokken. Recentelijk werd in het Poolse Katowice de VN-klimaattop afgesloten.

Als je de commentaren op beide akkoorden hoort of leest, word je niet direct veel vrolijker of optimistischer over toekomst van onze aarde. In Katowice werd de meest indrukwekkende speech uitgesproken door een 15-jarig Zweeds meisje, Greta Thunberg. Klik hier om Greta's speech te beluisteren. Het duurt maar vier minuten. Als je  hier klikt kun je nog een andere speech van Greta beluisteren. Ook zeer de moeite waard.

In NRC las ik dit: Haar passie voor het klimaat valt te herleiden tot Svante Arrhenius, een voorouder van Thunberg. Arrhenius kreeg in 1903 de Nobelprijs voor Scheikunde en legde in 1896 als eerste het verband tussen de uitstoot van broeikasgassen en de opwarming van de aarde. (Onderstreping toegevoegd.)


vrijdag 21 december 2018

SMART

Ik ben al geruime tijd in het bezit van een smartphone, maar ik gebruikte hem als een 'domme' telefoon: alleen om te bellen en (heel af en toe) te sms'en. Sinds kort gebruik ik hem wat meer, al zal ik er zeker niet verslaafd aan raken, want aan Twitter, Facebook en alle andere sociale media doe ik niet.

Ik ben begonnen de smartphone als zodanig te gebruiken bij het zelfscannen bij Albert Heijen. Daarvoor kun je een scanner van AH zelf gebruiken, maar dat liep nogal eens mis. Dat zelfscannen doe ik vooral omdat ik daarmee de kassa's kan vermijden. Op het 'zelfscanplein' waar je alleen met je pinpas kan betalen, kan ik mij wat makkelijker bewegen met mijn scootmobiel. Bij de kassa's wilde ik nog wel eens ergens tegenaan rijden.

Ik doe af en toe wat met WhatsApp, maar tot nu toe alleen met mijn vriendin Sylvia. Zij vindt dat een heel goed communicatiemiddel. Ik ben er niet kapot van. Ik gebruik liever e-mail. Ik zal zeker geen deelnemer worden aan een groepsapp, omdat mijn smartphone een pingeltje laat horen bij elke e-mail, sms'je en whatsappje dat binnenkomt en ik wil echt niet weten wat alle deelnemers aan zo'n groepsapp van uur tot uur doen.

Ik heb al jaren geen papieren agenda meer. Ik maak ook niet gek veel afspraken. De meeste betreffen artsen, fysiotherapeuten, kapper en pedicure. Ik gebruik een agenda op mijn laptop, maar die heb ik niet bij me als ik naar een van die zorgverleners toe ga. Als ik daar een vervolgafspraak moet maken is het toch wel handig te weten op welke tijdstippen ik al bezet ben. Vroeger had ik daar een handzame PDA voor. Nu heb ik die agenda in mijn smartphone.

Ook heel handig is het notitieblokje in mijn smartphone. Ik maak niet vaak boodschappenlijstjes, maar soms wel omdat ik meer wil aanschaffen dan de grondstoffen voor mijn dagelijks eten. Er zijn van die dingen die je wel vaker, maar niet dagelijks koopt, zoals thee, toiletpapier, Allesreiniger etc. Die schrijf ik dan op een pagina in een kladblokje, maar dan vergeet ik weer die pagina eruit te scheuren. Nu schrijf ik ze dus op mijn digitale notitieblokje. Dat heb ik altijd bij me, want ik ga de deur niet uit zonder smartphone. Niet omdat ik geen berichten wil missen, maar omdat ik altijd en overal hulpdiensten (112) en de Wegenwacht (bij panne aan mijn scootmobiel) wil kunnen bellen.

Ook Google Maps zit op mijn smartphone, omdat je dat als routeplanner kunt gebruiken. Dat moet ik nog wel uitvogelen, maar voorlopig ga ik Amsterdam niet uit en binnen Amsterdam weet ik mijn weg wel te vinden.

Ken jij nog handige apps die je mij zou willen aanbevelen?







donderdag 20 december 2018

CULTUUR

De immigratie uit met name 'moslimlanden' heeft bij velen de vreest doen postvatten dat onze joods/christelijke cultuur bedreigd wordt. Ik stuitte op een artikel van enige dagen geleden in Trouw over deze kwestie. Zodra mensen denken dat er weer eens een aanval op onze cultuur wordt gedaan barst men op Twitter los met verdedigende teksten. Dat gebeurt vooral als vermoed wordt, dat  met het christendom geassocieerde begrippen worden vermeden om de moslims niet op de tenen te traooen.

Albert Heijen had een filmpje verspreid, waarin bedrijven hulp wordt geboden bij het organiseren van de ‘winterborrel’.‘Tief op met je winterborrel, het is kerstborrel’, reageerde een twitteraar. Een welbespraakter criticus verweet AH een ‘cultuurontkennende kruidenier’ te zijn, die met winterborrel het vertrouwde woord kerstborrel door het putje spoelde.

Noem de kerstboom een winterboom, het kerstpakket een eindejaarspakket of de kerstmarkt een decembermarkt en de kans is groot dat je op sociale media zelfbenoemde cultuurverdedigers op je dak krijgt, die beweren dat je de ‘christelijke cultuur kapotmaakt’ of ‘tradities om zeep helpt’.


Een bedrijf dat aankondigt dat de hapjes bij de winterborrel halal zullen zijn riskeert dat een deel van zijn personeel de borrel boycot, al zullen ze echt geen verschil proeven tussen een halalbitterbal en en een 'gewone'.

Zijn onze tenen langer geworden of heeft Twitter het ons (te) gemakkelijk gemaakt onze onlustgevoelens te botvieren. Het ironische is dat heel wat alternatieven voor samenstellingen met Kerst, die nu als een aantasting van tradities worden beschouwd, in feite al behoorlijk oud zijn. Zoals dat woord winterborrel: een kwart eeuw geleden reageerde niemand geprikkeld toen dat woord in Trouw stond.

Voordat Nederland gekerstend werd waren de dagen rond 21 december voor de 'heidenen' van destijds al mooie dagen voor een feestje, omdat de kortste dag van het jaar weer achter de rug was. Zo christelijk zijn die feestelijke 25 en 26 december nu ook weer niet. Er is geen enkel historisch bewijs dat Jezus op 25 december geboren is. Er zijn zelfs mensen die niet wensen te geloven dat de christelijke god een zoon als mens naar de aarde heeft gestuurd, om diezelfde zoon zo'n 33 jaar later te laten vermoorden door een bezettingsmacht, op instigatie van een stelletje religieuze scherpslijpers.

Als we toch zo graag onze Nederlandse cultuur willen beschermen laten we dan een ophouden met het overnemen van Amerikaanse gebruiken en feesten, zoals cadeautjes onder een kerstboom, Valentijnsdag, Moederdag en Halloween.

Ik denk overigens dat onze mentaliteit helemaal niet sterk veranderd is, maar dat de sociale media ons (eindelijk!) de middelen hebben gegeven onze onlustgevoelens ongeremd te uiten.




woensdag 19 december 2018

KNIEËN

Ik had het idee dat het alleen nog in films en tv-programma's voorkomt. Een man die op zijn knieën gaat, een ring tevoorschijn haalt en zijn geliefde ten huwelijk vraagt. Zijn er ook nog mannen die hun a.s. schoonvader vragen of hij met het huwelijk kan instemmen?

Ik kom hierop door een bericht in het AD. De laatste dagen is Sophie Hillebrand weer veel in het nieuws vanwege haar nieuwe programma Liefde is ... . Het AD kon natuurlijk niet achterblijven en kwam met de volgende kop: Sophie Hilbrand blijkt al een jaar verloofd met Waldemar. Waldemar is natuurlijk de acteur Waldemar Torenstra.

Waldemar Torensta (Sic.) ging vorig jaar op zijn knieën voor de blondine. Dat deed hij op haar eigen verjaardag. De twee zijn al ruim 13 jaar samen en hebben twee kinderen: dochter Robin van negen en zoon Ravi van zes. (Onderstreping toegevoegd.)

Het voornemen van die twee om met elkaar te trouwen, na dertien jaar ongehuwd samenleven, geeft naar mijn idee precies aan wat de huidige status van het huwelijk is, niet veel meer dan een sociaal contract. Hoe ik over het huwelijk denk kun je hier lezen.

Ik heb Boukje nooit ten huwelijk gevraagd. Ik weet niet meer precies hoe het gegaan is, maar weet nog wel dat we op een gegeven tot de gezamenlijke conclusie kwamen dat het handiger zou zijn om te trouwen. Het zal wel duidelijk zijn dat ik mijn schoonvader niet om Boukjes hand gevraagd heb. We hebben op een gegeven moment medegedeeld dat we gingen trouwen.

Hoewel er in een al dertien jaar bestaande relatie niets verandert, vinden, naast het AD, NU.nl, Panorama, Libelle, de Telegraaf en Story het de moeite waard hiervan melding te maken. Is het niet fijn BN'er te zijn?


maandag 17 december 2018

KERST

Het meest magische feest van het jaar staat voor de deur: kerst. Dit betekent tijd voor elkaar, tijd om te koken en tijd om uitgebreid te dineren.

Die tekst heb ik niet zelf bedacht. Die komt van de website van Albert Heijn. Je zou willen dat copywriters ook eens in een woordenboek keken. "Magisch" betekent volgens van Dale: met of door toverkracht.

Bij 'magisch' wordt ook vaak aan 'bovennatuurlijk' gedacht. Als je niet christelijk bent, zou je best kunnen denken dat daar iets in zit. Denk maar aan de ster van Bethlehem die de drie wijzen naar de jonge Jezus brachten en aan de engelen die de herders erover kwamen vertellen. Het meest magische is natuurlijk dat Maria hoorde, ook weer van een engel, dat ze een kind zou krijgen. Maria was nogal verbaasd. In de Bijbel lezen we: Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.’ De engel antwoordde: ‘De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God. Ja, dat mag je wel magisch noemen.

Voor veel mensen is kerst nog altijd een religieuze gebeurtenis. Met name de katholieken gaan op de avond voor kerst naar de kerk voor de nachtmis. Protestanten  gaan vooral Eerste Kerstdag naar de kerk, maar ook nog wel eens op de Tweede Kerstdag. In mijn jeugd vond ik het vreselijk als kerst op vrijdag en zaterdag viel. Dan moesten we immers in drie dagen vijf keer naar de kerk. Eerste Kerstdag twee keer, Tweede Kerstdag één keer en zondag weer twee keer. Overigens gaan ook zij die anders zelden of nooit naar de kerk gaan, wel met de kerst, want dat verhoogt voor hun de kerstsfeer, wat dat dan ook mag zijn.

Ik had in mijn jeugd al niet zo veel met die kerstsfeer. Je had die extra kerkgang en een overvol huis, waarin je je heel voorzichtig moest bewegen, want in de kerstboom brandden echte kaarsjes en hier en daar stonden nog wat extra kaarsen. En je moest natuurlijk zo veel mogelijk met z'n allen bij elkaar, in één kamer, zitten. Gezellig, toch?

Iedereen weet intussen dat voor veel mensen de kerst een bezoeking is, omdat ze op bezoek moeten bij, of bezoek krijgen van mensen met wie ze veel liever niet enkele uren opgescheept zitten. De eerste Eerste Kerstdag die in ons huwelijk viel  brachten wij door bij mijn schoonouders. Dat was ook de laatste. Ik hoefde mijn moeder niet te vragen de kerst met ons door te brengen. Ze kon nog kiezen tussen zes andere kinderen, waar ze ook nog kleinkinderen hadden.

Een aantal jaren brachten Boukje en ik de dagen van kerst t/m de jaarwisseling met vrienden door in een bungalow, "far from the madding crowd". Latere jaren waren Boukje en ik meestal gewoon met ons tweeën. Sinds 1996 ben ik dus alleen met de kerst. Ik weet dat veel weduwen en weduwnaars het juist tijden de kerstdagen vreselijk vinden om alleen te zijn. Ik heb daar gelukkig geen last van. Mijn familie en vrienden weten al lang dat ze mij niet hoeven uit te nodigen de 'feestdagen' bij hen door te brengen.

Volgende week dinsdag en woensdag zullen nauwelijks verschillen van de daaraan voorafgaande en daarop volgende dagen, hoogstens qua weer.

Mochten jullie daar prijs op stellen, dan wens ik jullie

PRETTIGE FEESTDAGEN!

En ook maar vast een gelukkig, voorspoedig en gezond 2019.

zaterdag 15 december 2018

GELIJK

In Het PAROOL las ik een interview met Glennis Grace. Je weet wel, die zangeres die zo hoog scoorde in Amerika. Glennis is geboren in de Jordaan, woont nu in Almere, maar wil weer terug naar Amsterdam, het liefst naar de Jordaan.
Bent u niet bang dat de Jordaan uit uw jeugd niet meer bestaat?
"Wij waren schoffies. Ook toen wa­­­ren er al yuppen. Die ging je dan een beetje sar­ren en uitdagen. Nu heeft de yup de slag ge­­­­­­­­won­nen. Aan de andere kant: we zijn alle­­maal ­Am­sterdammer. Dat is nou net zo mooi in deze stad. Dat iedereen op straat gelijk is."

Als geboren Amsterdammer kan ik me voorstellen dat Glennis weer terug wil, maar ze moet niet overdrijven, zoals veel Amsterdammers geneigd zijn te doen. Ik kom ook nog wel eens in een andere stad, recentelijk nog in Groningen en Leeuwarden. In Den Haag heb ik zelfs 23 jaar gewoond. Ik kreeg niet de indruk dat de mensen op straat daar minder gelijk waren dan in Amsterdam.

Onlangs kwam deze uitspraak van burgemeester Halsema nog in Het PAROOL: "Het past gewoon niet bij Amsterdam dat wij mensen uit de tram halen, omdat ze de nikab dragen," zei Halsema. "Dat is onbespreekbaar, lijkt me." De burgemeesters van andere grote steden, waren gelukkig zo verstandig niet publiekelijk te verklaren dat  "mensen uit de tram halen omdat ze de nikab dragen"  ook niet bij hun stad paste.

Uit een ander artikel in Het PAROOL zou je overigens kunnen leren dat die gelijkheid in Amsterdam zich tot de straat beperkt. Dit najaar hebben meerdere horecazaken een waarschuwing gekregen voor discriminatie aan de deur. (...) De gemeente zette mystery guests in bij 49 horecazaken. Zij gingen in twee koppels langs: een koppel met een migratieachtergrond en een zonder. Deze tweetallen bezochten binnen een half uur dezelfde zaak om te controleren of cafés of clubs discrimineren bij het toelaten van gasten aan de deur. (...) Het koppel met een migratie-achtergrond is negen keer geweigerd in een zaak die het andere koppel wel toeliet. (Onderstreping toegevoegd). Dat is geen gelijke behandeling, dat is pure discriminatie in dat mooie Amsterdam.


VERVUILER

Alle kolencentrales dicht, miljoenen woningen van het gas af, windmolens op zee en zonnepanelen op land. Het derde kabinet Rutte III moet het groenste kabinet ooit worden en gidsland van Europa. Maar nu de plannen concreet worden is de grote vraag: wie gaat de rekening  betalen? Zo begint een pagina op de website van EenVandaag. Het Planbureau voor de Leefomgeving heeft de plannen doorgerekend. En wat blijkt? Het gaat vier miljard euro kosten in plaats van drie miljard. Wie dat moet betalen is nog onduidelijk. Dat zijn dan de kosten per jaar.

Al jaren wordt er geroepen: "De vervuiler betaalt!" Maar ja, wie is nou eigenlijk die vervuiler? Is dat de energiecentrale die op kolen gestookt wordt of ben ik dat, de afnemer van de opgewekte elektriciteit, met nog veel meer afnemers? De luchtvaart is een van de grootste vervuilers, maar veel vluchten worden gemaakt omdat wij onze vakantie zo nodig ver van huis willen doorbrengen. Die zeven euro vliegtaks houdt echt niemand tegen.

Het zal wel een goed gevoel geven, het rijden in een elektrische auto. Die rijdt op een accu en stoot geen CO2 uit. Lekker bezig voor het milieu, toch? Maar die accu moet van tijd tot tijd opgeladen worden. Waar halen die ophaalpunten hun elektriciteit vandaan? Van dezelfde vervuilende centrale waarvan jij je stroom koopt.

Bedrijven die vervuilen doen dat omdat ze producten maken die jij maar al te graag koopt. Als wij die producten niet meer nodig hebben (defect, verouderd), waar gaan ze dan heen? Op www.milieucentraal las ik: Voor groot witgoed, zoals wasmachines en ovens, is de verwijderingsbijdrage in 2013 afgeschaft. Voor lampen en kleine elektrische apparaten, zoals tv's en koffiezetapparaten, is er al sinds 2011 geen verwijderingsbijdrage meer. Je kunt je oude apparaten inleveren bij de winkelier als je een nieuwe koopt. Weet jij precies wat de Mediamarkt, of BCC, precies doet met het door jou ingeleverde 'oude' koffiezetapparaat?

Alles wordt duurder om te voorkomen dat de aarde niet meer leefbaar is. Wen er maar aan.

donderdag 13 december 2018

VERDACHTE

Gisteren was het dan zo ver: Jos B., de verdachte in de zaak Nicky Verstappen, stond voor de rechter. Bij Pauw was Gerald Roethof, advocaat van Jos B., te gast. Voor een andere gast, ex-voetballer Hans Kraay jr., was het allemaal wel duidelijk: Jos B. is een smeerlap. Is het niet moeilijk, vroeg Kraay aan Roethof, zo'n smeerlap te verdedigen?

Ik vermoed dat er meer mensen zijn die er net zo over denken als Kraay. Het zou zelfs de meerderheid van de Nederlandse bevolking kunnen zijn. Ik behoor nog tot diegenen die het gesundenes Volksempfinden niet dagelijks bevestigd hoeven te zien bij Facebook of Twitter. Ik vind ook dat zelfs de ergste misdadigers (zoals zij die genocide gepleegd hebben) recht hebben op rechtskundige bijstand.

Jos B. wordt verdacht van ontvoering, seksueel misbruik en moord op Nicky Verstappen. Er zijn sporen van zijn DNA aangetroffen op het lichaam en (de binnenkant van!) de onderbroek van Nicky. Roethof wist mij vrij goed duidelijk te maken dat bij de bewijskracht van DNA-materiaal best wat vragen zijn te stellen en hij staat daarin niet alleen. Ik las daarover een artikel in het Nederlands Juristen blad (Hoe hard is DNA-bewijs?).

Jos B. ontkent alle beschuldigingen en wil (nog?) geen verklaring geven voor de aanwezigheid van zijn DNA-sporen bij Nicky Verstappen. Volgens Roethof omdat hij (nog?) niet zeker weet of hij na 20 jaar zich alles nog wel goed herinnert. Roethof gaf daar nog een aardig voorbeeld bij: Als ik jou (Pauw) straks een hand geef en na thuiskomst komt jouw hand met het broekje van jouw vrouw in contact, hoe kan ik dan na enkele jaren verklaren dat mijn DNA op het  broekje van jouw vrouw is aangetroffen?


De zaak Nicky Verstappen zal nog wel vaker in het nieuws komen. Hans Kraay jr. en degenen die er net zo over denken zullen zich toch weer eens moeten realiseren dat in een rechtstaat iemand onschuldig is, zo lang een rechterlijk vonnis, waarin zhij schuldig wordt verklaard nog niet onherroepelijk is geworden.



woensdag 12 december 2018

KIEZEN

Wordt sterker, trots, een doorzetter. Wordt vurig, vrij, verliefd, niet de zoveelste op rij. Wordt brutaal, avontuurlijk, gezonder. Ga voor meer.

Als je zo'n tekst hoort als onderdeel van een commercial in de Sterreclame, verwacht je als vervolg een tekst in de zin van 'Koop deze nieuwe huidverzorger', of 'Dat kan, als je dagelijks deze pil slikt'.

Het ligt wat anders. 2019 komt steeds dichterbij. Dus hebben we weer de jaarlijkse mogelijkheid een andere zorgverzekeraar te kiezen. Dus hoor je na de tekst hierboven dit: Kies voor een lage zorgpremie met de kwaliteit van Promovendum. Ik zit dan weer met de vraag moet je sterk , trots, vurig, verliefd etc. zijn om je bij Promovendum te kunnen/mogen verzekeren of word je dat, als je je eenmaal bij Promovendum hebt verzekerd? Ik kan me sowieso niet voorstellen dat je gezonder wordt na je te hebben verzekerd bij Promovendum. Als je zorg nodig hebt, worden de kosten daarvan betaald door Promovendum, maar als ik het goed heb, doen andere zorgverzekeraars dat ook. Los daarvan: met zijn premie voor een basis(restitutie)verzekering plus een aanvullende verzekering voor negen behandelingen fysiotherapie betaal je bij Promovendum € 120,40. Bij mijn huidige verzekeraar FBTO ga ik € 128,00 betalen. Er zijn ongetwijfeld mensen voor wie een verschil van € 7,60 per maand verschil uitmaakt. Gelukkig verkeer ik in een financiële situatie, waarin die € 7,60 geen merkbare invloed heeft op mijn uitgavenpatroon.

Overigens betaal je bij Promovendum helemaal niet zo'n zeer lage zorgpremie. Als je naar een vergelijkingssite gaat, zie je in één oogopslag dat je  bij vrij veel verzekeraars goedkoper uit bent. Zou misschien de kwaliteit van Promovendum (veel) hoger zijn dan bij die andere verzekeraars? Waarom vertellen/bewijzen ze dat dan niet i.p.v. die lulkoek hierboven.

Promovendum is overigens niet de enige verzekeraar met zo'n slap aftreksel van een commercial. Bij VGZ kunnen ze er ook wat van. Dat vertelt verhaaltjes over zorgverleners die iets heel goed doen, bijvoorbeeld de uitslag van een onderzoek na enkele uren i.p.v. na enkele dagen. Zinnige zorg noemt VGZ dat en daar zijn ze voor. Ja, wie niet? Maar VGZ zegt er niet bij hoe zij ervoor gaan zorgen dat die zinnige zorg overal wordt geleverd. Dat kunnen ze trouwens niet in hun eentje. Daar hebben ze de andere verzekeraars, misschien zelfs de politiek, voor nodig.

 

dinsdag 11 december 2018

GOUD

Vandaag exact 50 jaar geleden zijn Boukje en ik getrouwd. We hebben veel nagedacht en gepraat voordat we tot die beslissing kwamen. Ongehuwd samenwonen was toen nog niet zo gebruikelijk als nu. Het huwelijk als instituut vonden we niet zo vreselijk belangrijk; we wisten wel heel zeker dat we wilden samenleven en een officieel huwelijk was de simpelste manier om dat vast te leggen. We hebben ook, los van wat we bij de burgerlijke stand allemaal zouden zeggen en beloven, expliciet afgesproken dat we nooit zouden afspreken "voor altijd" bij elkaar te blijven. We zouden het een jaartje aankijken en dan wel weer verder zien. Elk jaar besloten we op 11 december weer een jaartje 'bij te tekenen'. Ik wist ook heel zeker - en dat heb ik Boukje ook gezegd - dat, ook al zouden we om wat voor reden dan ook uit elkaar gaan, ik me niet kon voorstellen dat ik ooit een hekel aan haar zou krijgen.

Ik leef nu al weer ruim 22 jaar zonder Boukje, dat wil zeggen: zonder haar fysieke aanwezigheid, want ze is nooit uit mijn leven weg geweest. Ik heb niet leren leven met haar dood, ik heb geleerd ermee te functioneren. Ik heb eens de treffende uitspraak gelezen: "Death ends a life, not a relationship." Mijn relatie met haar is nog net zo reëel als toen ze nog leefde. Ik denk niet dag en nacht aan haar. Zij is niet elke dag de eerste aan wie ik denk als ik wakker wordt, maar er gaat vrijwel geen dag voorbij waarop ik niet op enig moment, hoe kort misschien ook, aan haar denk.

Ik heb nooit tegen Boukje gezegd dat ik met haar wilde samenleven om haar gelukkig te maken. Ik wilde dat vooral omdat ik er zelf heel gelukkig van werd. Dat heb ik haar ook gezegd. Natuurlijk zou ik al het mogelijke doen om haar gelukkig te maken. Daar ben ik, dacht ik, redelijk goed in geslaagd.

Wat ik nog altijd het meeste mis is: met Boukje praten. Bij haar crematie heb ik gezegd: we waren geen echtpaar, we waren een discussiegroep. We waren het lang niet altijd over alles eens, maar ruzie hebben we nooit gemaakt. Als we vonden dat 'de ander' iets niet goed deed of ten onrechte iets achterwege liet, dan zeiden we dat en praatten we erover. Dat hoefde niet per se tot overeenstemming te leiden. We konden het ook gezellig oneens blijven zo lang we maar wisten wat we aan elkaar hadden.

Een dag als vandaag, onze 'trouwdag' is, net zo min als een verjaardag, de dag van haar overlijden of de zogenaamde feestdagen, geen gelegenheid om nog eens nadrukkelijk verdrietig te zijn. Ik mis Boukje nog altijd, maar als ik aan haar denk, word ik vaker blij dan verdrietig.