maandag 25 juli 2011

Wolf

We hebben er in ons Nederlandse spraakgebruik weer een Engelse term bij: lone wolf. Met 'lone wolf' wordt nu geduid op Anders Breivik, de Noor die een bomaanslag pleegde en meer dan 90 mensen doodschoot. De aanduiding wordt vooral gebruikt in gesprekken met deskundologen, van wie ik er nu al diverse op de tv heb zien langskomen, omdat ze het zeer voor de hand liggende antwoord mochten geven op vraag: "Kunnen de politie en veiligheidsdiensten voorkomen dat 'lone wolves' als Breivik en bij ons Tristan van der V. (Alphen aan den Rijn, weet je nog?) en Timothy McVeigh in Oklahoma City in 1995 een bloedbad aanrichten?" Dan heb ik het nog niet over ander gestoorde types die in scholen tekeer gingen. Ik ben geen deskundoloog, maar het antwoord op die vraag hadden jij en ik zonder lang nadenken ook kunnen geven: "Dat is niet zo eenvoudig."

Moeten we iets maar achterwege laten omdat het niet zo eenvoudig is? In Alphen aan den Rijn maakte Tristan van der V. 'maar' zes slachtoffers. De volgende lone wolf verschijnt misschien op 'Lowlands', of volgend jaar bij 'Pinkpop', of bij de huldiging van de club die dan voetbalkampioen van Nederland is geworden. Hoeveel doden moeten er vallen voordat we echt actie gaan ondernemen? Het zou zomaar kunnen dat we deze zomer toch nog een paar zeer warme dagen krijgen, waarop mensen dicht op elkaar op het strand liggen, een ideale gelegenheid om met het juiste automatische wapen het aantal doden van Breivik nog te overtreffen. Willen we daarop wachten?

Wanneer je de vraag hierboven met een al of niet hartgrondig "Nee!" beantwoordt, moet je ook instemmen met:
- een forse uitbreiding van onze politie en AIVD;
- de niet geringe kosten waarmee dat gepaard gaat;
- een verder aantasting/inperking van onze persoonlijke vrijheid.
Maar dat laatste vonden 'we' al goed, omdat we criminaliteit en (moslim)terrorisme moeten bestrijden.

Het is afschuwelijk: 100 doden op één dag door de acties van één man die tegen links, de islam, feminisme, globalisme, multiculturalisme en vóór nationale en (West-)Europese waarden is en een 'statement' wilde maken. En dat in een geordende maatschappij die overeenkomt met de onze. Dan komt het wel erg dichtbij, want het wordt ons in extra journaals verteld door een verslaggever die speciaal voor die gelegenheid naar Noorwegen is afgereisd. NOS en de Volkskrant (misschien ook andere media) houden 'live blogs' bij, waarin elk 'nieuwtje' terstond wordt vermeld, zoals: Afgelopen nacht, om een uurtje of drie, was het nog redelijk druk op straat. Ook kwamen ondanks de tragedie nog veel mensen uit het café of hadden ze een slok op. Gekke lui, die Noren. Hier in Nederland zou de complete horeca de deuren meteen sluiten en 'wij' zouden thuis bij koffie, thee of frisdrank zitten treuren.

Door al dat nieuws uit Noorwegen zou je bijna vergeten dat in de Hoorn van Afrika momenteel 500.000 (vijfhonderdduizend) kinderen (bron: Unicef) in acuut levensgevaar zijn door gebrek aan water en voedsel. Het zou me niet verwonderen als daar dagen achtereen 100 mensen per dag door honger en dorst, mazelen en diarree  om het leven komen. Na één dag klonk Utoya ons bekender in de oren dan Dabaab, het vluchtelingenkamp in Kenia dat is bedoeld voor 100.000 mensen en waar er inmiddels 400.000 verblijven. En de echt grote vluchtelingenstroom moet nog op gang komen. Maar ja, daar zijn we al aan gewend.
x