zondag 4 juli 2010

Voorbeeld

Een van de vele reacties op het artikel in NRC Handelsblad over die voetbalwedstrijd: Oranje, geweldig! Bij de bookmakers stonden jullie 40/60. Dat een land van 16 miljoen mensen een land van 200 miljoen mensen naar huis heeft gestuurd, dat zegt iets over dat land van 16 miljoen mensen. Haags-politieke mensen (zeg maar: de onderklasse van onze samenleving) zullen daar geen oog voor hebben, maar de bovenklasse van Nederland, zij vinden het fantastisch!

Wat voor denkraam heeft de schrijver van die reactie? Dat vraag ik mij dan af. Als ik mij goed herinner is het wel eens voorgekomen dat wij door kleinere landen (België, Denemarken, Noorwegen) naar huis gestuurd werden (niet in WK-verband, maar in andere wedstrijden). Zouden India of China erin geslaagd zich te kwalificeren voor het WK in Zuid-Afrika, dan zouden 'wij' daar ook van gewonnen kunnen hebben en die landen hebben ruim een miljard inwoners. Zou die schrijver dan nog vijf keer trotser, nationalistischer, chauvinistischer geweest zijn? 16 miljoen tegen 1 miljard: dat is één tegen 63! "De muis die brulde". Die man moet een warm gevoel hebben gekregen toen Jan Peter Balkenende het over de VOC-mentaliteit had.

Zou die schrijver enig idee hebben van de leefomstandigheden in Brazilië, vergeleken met die in Nederland? Zou hij weten wat een favela is? Zou hij weten welk deel van de Braziliaanse bevolking werkelijk deel kan nemen aan georganiseerde sportbeoefening? Welke conclusies zou hij trekken uit het feit dat Noord-Korea wel, maar Noorwegen niet tot de eindronde is doorgedrongen? Als Brazilië in de eerste helft nog een doelpunt had gemaakt, zaten 'onze jongens' inmiddels thuis hun wonden te likken. Zou die man dan nog steeds achter ze gestaan hebben?

Met mijn 'Beggartalk' van gisteren heb ik diverse mensen op het verkeerde been gezet. (Zie de reacties op dat blog.) Er zijn diverse sporten waar ik met plezier naar kijk, zelfs naar een goede voetbalwedstrijd. (Ik heb dus - thuis! - maar stukjes van Nederland - Brazilië gezien.) Mocht ik op deze plek ooit de prestaties van een Nederlands sportteam als DE representatie van onze nationale identiteit beschrijven, besluit dan meteen om verder nooit meer terug te keren naar dit blog. Dan ben ik geestelijk behoorlijk in verval geraakt. Onze tennissers hebben het in de Davis Cup behoorlijk laten liggen. Van onze handballers kan ik me geen prestatie van enig belang ooit op mondiaal niveau herinneren. Onze volleyballers hebben het ook wel eens beter gedaan. De laatste Champions Trophy is niet door onze hockeyers gewonnen. Minder dan drie miljoen Jamaicanen presteren bij de atletiek beter dan zestien miljoen Nederlanders. Elf miljoen Cubanen spelen beter honkbal.

Op mijn leeftijd zit je niet meer te springen om een rolmodel, maar welke sport(ers) moeten wij nu ten voorbeeld stellen aan onze jeugd? Ik houd het op onze korfballers: die hebben tot nu toe vrijwel alles gewonnen wat er te winnen viel.
X