vrijdag 31 augustus 2012

Donker

Vandaag eindigt, meteorologisch gezien, de zomer. Dat gebeurt nog in stijl ook: het regent pijpenstelen terwijl ik dit schrijf. Ik moet er ook weer aan wennen dat het nog pikkedonker is, als ik opsta.

Vandaag ga ik de deur niet uit. Ik hoef geen boodschappen te doen, want ik heb alles wat ik nodig heb aan eten en drinken in huis. Het weerbericht nodigt ook niet uit tot het 'zomaar' de deur uitgaan. Het wordt dus een dagje rondhangen. Ik zal nog wat bijslapen, want ik ging gisteren, voor mijn doen, laat (na middernacht) naar bed. Ik heb nog het een en ander te lezen. Wellicht schrijf ik ook wel wat. Ik heb al een tijdje het begin van een verhaal in mijn hoofd en het is al weer vrij lang geleden dat ik mij gewaagd heb aan het schrijven van fiction. Ik zie wel.
x

donderdag 30 augustus 2012

Samenwerken

Na de verkiezingen wil Mark wel samenwerken met één socialist, maar met drie socialisten tegelijk: dat wordt hem teveel. Die socialisten immers doen niets liever dan het geld uitgeven dat Mark en zijn vrienden verdiend hebben en dan blijven we met ons allen tegen die tekorten aankijken.

Als ik een socialist van enige importantie was, zou ik zeggen: Beloof is beloofd, Mark. Wij willen best samenwerken zonder jou. Wij willen wel ons best doen de rotzooi te op te ruimen waar die zogenaamde liberalen en hun vrije markt voor gezorgd hebben. Het waren geen socialisten die de bankencrisis veroorzaakt hebben. Derivaten zijn geen typisch socialistische uitvindingen. Het waren niet de socialisten die ooit miljarden uit het ABP hebben gejat. Nominale premies voor de ziektekostenverzekering zijn geen socialistisch bedenksel.

Er een tijd geweest - denk maar aan het 'Kinderwetje' van Sam van Houten - dat liberalen niet alleen aan hun eigen portemonnee dachten, maar ook nog sociaal waren. Het zou best aardig zijn als de VVD weer een echte liberale partij werd, in plaats van een partij van geldverdieners. Liberalisme en socialisme liggen niet zo ver uit elkaar. Ze hebben een gemeenschappelijke oorsprong: de Franse Revolutie. Die ging niet alleen over Vrijheid en Gelijkheid, maar ook over Broederschap.
x

woensdag 29 augustus 2012

Nadenken

Ik neem direct aan dat die voorman van de SGP er echt van overtuigd is dat vrouwen nauwelijks zwanger raken als ze verkracht worden. Maar ik neem ook aan dat hij het nieuws een beetje volgt. Het moet hem dus opgevallen zijn, dat toen die Amerikaanse kandidaat voor de Senaat hetzelfde vertelde, hij de hele medisch-wetenschappelijke wereld over zich heen kreeg. Hoe komt zo'n lijsttrekker er dan bij die onzin nog eens voor de Nederlandse tv te herhalen? Zijn volgelingen hoeft hij niet te overtuigen. Die zijn, net als hij, mordicus tegen abortus en bovendien zijn dat vaak geen trouwe tv-kijkers. Op de uitslag van de verkiezingen zal die domme uitspraak  geen effect hebben. De SGP heeft al sinds mensenheugenis zijn vaste kiezerskring en komt opnieuw met twee zetels in de Tweede Kamer.

In EénVandaag kwam gisteren Arie Slob van de ChristenUnie aan het woord. Hij is ook - en dat is zijn goede recht - tegen abortus. Hij is een gerespecteerd politicus en zijn partij wordt in het algemeen ook gerespecteerd. Wat me zeer tegenviel, was dat hij er niet toe te bewegen was, de uitspraak van zijn SGP-collega te veroordelen. Er zijn heel wat niet-christenen die om respectabele redenen op de ChristenUnie zullen stemmen. Die moeten toch nog eens nadenken.

dinsdag 28 augustus 2012

Zweven

Ik volg al die politieke debatten niet. Maar omdat ik wel naar het nieuws en, van tijd tot tijd, actualiteitenprogramma's en talkshows kijk, wordt ik soms - zeg maar: onverhoeds - geconfronteerd met politici die een mening verkondigen, al of niet in debat met een ander. Dan blijf ik meestal wel kijken en luisteren. Dat doe ik niet omdat ik op 12 september goed voorbereid naar het stembureau wil gaan.

Ik ben geen zwevende kiezer, nooit geweest. Ik stem jaren lang achter elkaar op dezelfde partij, of het nu om de Tweede Kamer, Provinciale Staten of de Gemeenteraad gaat. Ik denk nog altijd dat politiek over principes gaat, principes die je toepast op de problemen waarmee je als land/volk geconfronteerd wordt. Politieke partijen gaan meestal uit van basisprincipes, die je kunt samenvatten als kapitalistisch, christelijk, liberaal of socialistisch. Soms zijn er partijen die een deelbelang vertegenwoordigen, zoals dieren of ouderen. Nationalisme is ook zo'n deelbelang. Of: mijn portemonnee. Door de mondiale ontwikkelingen lijkt 'de portemonnee' intussen het belangrijkste te zijn geworden, niet alleen onze eigen portemonnee, maar ook die van 'onze' kinderen en kleinkinderen. Ik heb geen kinderen en hoef dus ook niet na te denken over de toekomst van kleinkinderen en hun portemonnee. Los van wie er de komende jaren de dienst gaan uitmaken, zal ik het financieel gezien wel redden, denk ik. Die kleinkinderen zien maar hoe ze hun financieringstekort oplossen. Ik maak me meer zorgen om kinderen van nu, of ze nu hier, in Zuid-Europa of Afrika leven. En ik ga me niet schuldig voelen, omdat ik als oudere steeds meer geld ga kosten.
x

maandag 27 augustus 2012

Bekend

Gisterochtend keek ik naar 'Eva Jimek' op zondag. Een van haar gasten was Reinoud Oerleman, de presentator van 'Strictly Come Dancing', waarover ik gisteren bij 'Kliefje.com' blogde. Bij Eva bleek dat zaterdagavond op andere zenders nog twee andere programma's van Reinoud in première gingen. In een van die programma's kunnen we wekelijks BN'ers van een hoge duikplank zien springen. Bij Eva was te zien hoe zaterdagavond Patty Brard een volkomen mislukte sprong nam, waarbij ze zeer ongelukkig op het water terecht kwam. Daaraan vooraf gaand was te zien hoe Brard op haar leeftijd (57) en met haar omvang beter zou moeten weten dan voor een miljoenenpubliek capriolen uithalen vanaf een hoge duikplank.

Brard heeft haar status, als je dat zo noemen mag, van BN'er te danken aan het feit dat ze al weer een generatie geleden deel uitmaakte van de meidenzanggroep 'Luv', die enig kortstondig succes kende. Daarna heeft ze van alles gedaan, maar niets waarvan je kunt zeggen dat het een waardevolle bijdrage aan de Nederlandse cultuur heeft geleverd. Het is me dan ook volstrekt een raadsel, waarom programmamakers haar steeds opnieuw voor de camera's halen. Haar bekendheid heeft zij nu alleen nog te danken aan het feit dat ze bekend is. Bij Wikipedia kun je haar biografie lezen. Bepaald indrukwekkend is die niet. Het is één grote serie mislukkingen, waaronder een aantal huwelijken. Het enige positieve wat je van haar huidige 'carrière' kunt zeggen is dat die haar uit de bijstand houdt.
x

zondag 26 augustus 2012

Zondag

Het is weer zondag en ik heb net al weer een blog geschreven. Lees dat maar.

zaterdag 25 augustus 2012

Nat

Een van de handigste uitvindingen van de laatste jaren is de buienradar. Je gaat tegenwoordig bij onbestendig weer niet lopend of fietsend op pad zonder eerst te checken of het raadzaam is regenkleding aan te trekken en/of een paraplu mee te nemen. Gisteravond vertrok ik tegen elf uur per fiets van 'Cinema Sarphati', d.w.z. de woning van de Amsterdamse Jan aan de Sarphatikade, waar ik met hem en de twee andere Jannen de dag had doorgebracht met het bekijken van de complete Milleniumtrilogie. De Sarphatikade ligt langs de Amstel tegenover het Amstelhotel en op een steenworp afstand van de Nederlandsche Bank, aan de rand dus van het oude centrum.

Ik had de buienradar niet voor mijn vertrek geconsulteerd. Tot aan het Rembrandtplein hield ik het droog. Bij de vele kroegen die ik passeerde stonden ook nog zeer veel mensen buiten op straat van hun drankjes te genieten.

De eerste druppels voelde ik op het Rembrandtplein. Het viel allemaal heel erg mee, dus ik besloot nog even te wachten met het aantrekken van mijn regenbroek, die zich (vrijwel) altijd in mijn fietstas bevindt (mijn regenjack had ik al aan). Van Rembrandtplein tot de pont over het IJ had ik de wind mee. Over dat stukje deed ik ongeveer 10 minuten. Ik was dus nog niet erg nat toen ik bij de pont aankwam.

Tijdens de overtocht, die een minuut  of vijf duurt, was het serieus gaan regenen. Ik had nog alle gelegenheid mijn regenbroek op een overdekte plek aan te trekken, maar ik had zoiets van "Laat maar, ik ben toch al nat." Van de pont naar mijn flat fietsen neemt ongeveer 15 minuten in beslag. Voor het eerst in jaren kwam ik weer eens zeiknat thuis. Leuk, dat typisch Hollandse zomerweer.
x

vrijdag 24 augustus 2012

Vakantie

Gisteren had ik het gevoel dat ik met vakantie was. Het was mooi fietsweer, dus ik ben gaan fietsen. Ik besloot naar Monnickendam te fietsen. Hoewel dat plaatsje onder de rook van Amsterdam ligt, waar ik toch het grootste deel van mijn leven gewoond heb, had ik het nog nooit bezocht.

Ik fietste er heen via Broek in Waterland. Dat geeft al aan dat ik door het Waterland fietste. Ik heb hier al eerder geschreven dat dit volgens mij een van de mooiste poldergebieden van Nederland is, waar ook nog aardige plaatsjes als Den Ilp en Jisp liggen. Ik herinner mij nog een VPRO-programma van jaren gelden waarin gesproken werd met het complete ambtelijke apparaat van de gemeente Jisp: de gemeentesecretaris, een fulltime medewerkster en een parttime secretaresse. Het is nu geen zelfstandige gemeente meer. Mijn jongste zus is getrouwd in het uit 1620 stammende raadhuisje. Er was net genoeg ruimte voor twee families in het voormalige raadzaaltje.

Ik heb Monnickendam niet uitgebreid bekeken. Ik heb op een terrasje bij de haven geluncht. Ik koos voor de 'visproeverij', bestaande uit gerookte paling, zalm en een garnalencocktail.

De terugtocht heb ik afgelegd langs wat nog altijd de 'Zeedijk' heet, al heet het water daar Markermeer. Ik fietste dus langs Uitdam, Durgerdam, Schellingwoude en (het oude) Nieuwendam. (Het stuk Amsterdam waarin ik tegenwoordig woon heet ook Nieuwendam.) In Durgerdam heb ik op een terrasje met uitzicht over het Buiten-IJ (aan de overzijde ligt IJburg) nog een cappuccino genuttigd. Het bedienend personeel sprak uitsluitend Engels. Het zou me niet verbazen als Geert Wilders nog eens gaat fulmineren tegen het toenemen van overnames van Amsterdamse horecagelegenheden door (bijvoorbeeld) Ieren, die de 'bruine kroeg' omtoveren tot Ierse pub. Ik heb niets tegen Ierse pubs, maar die bezoek ik liever in Ierland. Als ik ooit nog eens in Ierland kom en daar een pub ontwaar die zich afficheert als 'bruine kroeg' zal ik die mijden als de pest. Ergens aan een Turkse kust kun je verblijven in een hotel dat een replica is van Amsterdam Centraal. Waarom gaan mensen naar het buitenland om zich 'thuis' te voelen?

Vandaag is het ook weer fietsweer, geloof ik, maar ik ga de hele dag binnen zitten. Samen met Jan, Jan en Jan ga ik films bekijken. Naar het zich laat aanzien gaan we in ieder geval de drie (Zweedse) Milleniumfilms (in de 'extended version') zien. Tussendoor zullen we nodige biertjes en wijntjes gebruiken. Dat wordt ook weer een leuke dag.
x

donderdag 23 augustus 2012

Tweedeling

Moeten we Mark Rutte - en dus de VVD - nog serieus nemen? Hij belooft alle werkenden een belastingverlaging. In 2014. Volgend jaar moeten we de broekriem nog aantrekken. Weet hij nu al zeker dat het in 2014 economisch weer (veel) beter gaat en dat we het begrotingstekort binnen de 3% kunnen houden? Heeft hij dat door het CPB laten doorrekenen?

Waarom gaat hij trouwens een nieuwe tweedeling in de samenleving aanbrengen: werkenden en niet-werkenden? Naar mijn idee kunnen de onvrijwillig werklozen, de bijstandstrekkers tegen wil en dank en de gepensioneerden in 2014 ook wel een extraatje gebruiken. Of zijn die alleen nog maar de profiteurs van de werkenden?

Een kandidaat voor de Amerikaanse senaat die de grootst mogelijke onzin verkoopt wordt door zijn eigen partij terecht in het verdomhoekje gezet. Ik vrees dat Mark zijn uitspraak eerst gecheckt heeft bij zijn eigen VVD-achterban. Hij zal dus niet teruggefloten worden.

De uitspraak van Mark is ook nog eens een belediging van het kiezersvolk. Denkt hij nou echt dat we te dom zijn om de meest goedkope verkiezingstruc sinds de Tweede Wereldoorlog te doorzien?
x 

woensdag 22 augustus 2012

Huisarts

Gistermiddag was ik in de stad en ik besloot daar een hapje te eten Even na achten begon ik aan de fietstocht naar huis. Vanuit de Nieuwe Spiegelstraat linksaf de Keizersgracht op slaand kwam ik ten val. Waarom weet ik niet. Dat gebeurt me nu eenmaal.

Het was geen spectaculaire val. Er waren nergens bloedende wonden en ook de fiets was niet beschadigd. Alleen mijn rechter duim voelde wat pijnlijk aan, maar ik kon probleemloos naar huis fietsen. Stuur, remmen en versnelling kon ik gewoon bedienen. De keren dat ik vannacht, zoals gebruikelijk, wakker werd, deed de duim nog steeds pijn en dat is ook nu nog het geval.

Bij fysieke problemen ga je naar de huisarts, maar moet ik dat nu doen? Als ik de duim bevoel, voel ik niets wat aan een breuk doet denken. De duim is niet dik en er is geen sprake van een blauwe verkleuring die op een bloeduitstorting kan wijzen. De meest voorkomende handelingen kan ik gewoon doen, al heb ik nog niet veel gedaan. Ik snuit mijn neus - en dat doe ik nogal vaak - met de linker- in plaats van de rechterhand, want pijn wil ik toch voorkomen. Ik kijk het tot a.s. dinsdag aan. Dan heb ik toch al een afspraak met de huisarts om mijn bloeddruk weer eens te controleren. Het zal wel een simpele kneuzing zijn. Misschien helpt paracetamol.
x

dinsdag 21 augustus 2012

Foto

Afgelopen zondag schreef ik in mijn gastblog bij 'Kliefje.com', dat ik de stad zou ingaan. Dat is er niet van gekomen, want ik constateerde dat het buiten (nog) warmer was dan binnen. Ik heb alles tegen elkaar open gezet en dat zorgde nog voor een redelijk verkoelende luchtstroom. Het voordeel van mijn flat is dat ik geen directe overburen heb. Ik hoef dus geen last te hebben van aan het lijf plakkende kleding. Die hoef ik pas aan te trekken als ik de deur uitga.

Gisterochtend trok ik ze dus wel aan. Ik ging al vroeg, een paar minuten na negen de deur uit.  Ik besloot namelijk eerst te ontbijten bij de HEMA in het winkelcentrum. Daar kun je elke dag tussen negen en tien uur een ontbijt aanschaffen (bestaande uit een stuk stokbrood met omelet en spek, een croissant, een bakje jam en koffie) voor de alleszins redelijke prijs van  één euro. Bij het drinken van de koffie bedacht ik dat ik er niet zeker van was dat ik mijn dagelijkse portie pillen had ingenomen. Die lagen inderdaad nog op de inductiekookplaat, waar ik ze 's avonds voor het naar bed gaan neerleg.

Het was zeer aangenaam zomerweer gisteren, maar het was toch redelijk rustig in het Twiske, waar ik lijf en leden weer aan het zonlicht blootstelde. Uit gesprekken die ik uit mijn omgeving opving begreep ik dat het het er zondag zeer druk geweest was. Achteraf gezien een goede reden dat ik ook daar niet heen gegaan was, want ik houd niet van drukte. Het valt me wel op dat veel mensen daar bij aankomst groeten uitwisselen met reeds aanwezigen. Gebeurt dat op een 'textielstrand' eigenlijk ook of schept het naakt recreëren toch een zekere band? Ik ben niet zo communicatief aangelegd en dat straal ik kennelijk ook uit, want ik heb daar nog geen woord gewisseld.

Wat ik daar mis is een strandtent, waar je af en toe een vloeibare versnapering kunt kopen. Er is daar wel een toiletgebouw waar je wat water uit de kraan kunt drinken, maar daar ben ik ook niet gek op.

De huidige techniek maakt het mogelijk dat iedereen zijn/haar verhalen direct kan voorzien van beelden. Maar ik vrees dat je geen vrienden maakt als je op een naaktstrand foto's maakt. Dus: denk aan een strand, laat de branding weg, vervang het zand door gras, vervang de badkleding door niets en je hebt een beeld van het Baaiegatstrand.
x

maandag 20 augustus 2012

Makkelijk

De laatste twee dagen heb ik me behoorlijk snel afgemaakt van mijn dagelijkse Beggartalk. Dat had uiteraard niets met het weer te maken, al probeerde ik die indruk te wekken. Ik kan gewoon geen goede onderwerpen meer vinden. Vandaag ook weer niet. Dus meer dan dit wordt het niet. Dee komende dagen ga ik me herbezinnen. Suggesties zijn welkom.
x

zondag 19 augustus 2012

Nog

Hoewel het nog steeds te warm is om te bloggen, heb ik elders al wat geschreven. Lees dat maar.
x

zaterdag 18 augustus 2012

Warm

Vandaag vind ik het veel te warm om te bloggen.
x

vrijdag 17 augustus 2012

Nieuw

Gisteravond kon je op Nederland 1 naar de volgende programma's kijken:

20:30 - 21:30 Bauer's Zigeunernacht
21:30 - 22:25 Liefs uit...
22:25 - 23:05 Over Mijn Lijk
23:05 - 00:00 Knevel & Van den Brink

In de gebruikelijke promo's werd dit bij elkaar aangeduid als "De totaal vernieuwde donderdag van Nederland 1".

Ik weet niet hoe die donderdagavond er voorheen uitzag, maar als dit 'totaal vernieuwd' is, hadden ze het waarschijnlijk ook gewoon bij het oude kunnen laten.
x

donderdag 16 augustus 2012

Stoer

In Australië zijn ze nu zo ver: sigaretten mogen alleen nog verkocht worden in een uniforme, zeer onaantrekkelijke uitziende verpakking. Zal dat het roken verminderen? Ik vrees van niet. Ik trek me al jaren niets aan van al die waarschuwingen die nu al bij ons op alle verpakkingen moeten staan. Ik weet dat roken slecht is, maar ik ben verslaafd. Drugsverslaafden weten ook dat het gebruik van heroïne en cocaïne slecht voor de gezondheid is, maar ze gaan toch door. Ik denk niet dat alcoholisten de fles zullen laten staan als alle dranken in dezelfde flessen verkocht worden.

Ik ben er helemaal voor dat het roken door jongeren ontmoedigd wordt, maar zo'n onaantrekkelijke verpakking zou wel eens contraproductief kunnen werken. Je hoeft maar zo'n pakje tevoorschijn te halen om op te vallen. Je geeft op een simpele manier aan dat je je niets aantrekt van wat 'ze' vinden van het feit dat je rookt. Het staat wel 'stoer' zo'n pakje sigaretten. Daarmee kun je je beter van de rest onderscheiden dan met een paar schoenen van Nike of de laatste versie van de iPhone.

We zullen hier wel wachten tot de EU zo'n uniforme verpakking gaat voorschrijven. Dat kan nog wel even duren, want volgens mij roken ze in de Oost-Europese lidstaten nog heel wat meer dan hier, dus die zie ik niet zo gauw instemmen. En wij houden er toch ook niet van dat 'Brussel' ons van alles voorschrijft?
x 

woensdag 15 augustus 2012

Centrum

Wat mij betreft een verheugende kop in Trouw vandaag: Ook de traditionele middenpartijen trekken weg uit het politieke centrum. Het gaat daarbij over de PvdA en het CDA. maar ik reken de VVD daar ook bij. Deze partijen gaan alle drie uit van de gedachte dat als je al te duidelijke standpunten inneemt je een grote groep kiezers van je vervreemdt. Dat kost stemmen en dus verlies je aan invloed en macht. Het gevolg is dat hun verkiezingsprogramma's nogal op elkaar lijken en dat ze er na de verkiezingen alle kanten mee op kunnen. Van tevoren is nooit duidelijk wie nou met wie gaat samenwerken. En dan vinden ze het vreemd dat 'het volk' niet weet op welke partij ze nou moeten stemmen. In ieder geval laat dat volk in toenemende mate PvdA en CDA links of rechts liggen. Dat de VVD daar minder last van heeft, heeft naar mijn idee vooral te maken met de populariteit van Mark Rutte en minder met het gedachtegoed van de VVD.

Je kunt het met de ideeën van de PVV en de SP niet eens zijn, maar op diverse punten zijn ze een stuk duidelijker dan de traditionele middenpartijen en dat lijkt me dan ook een redelijke verklaring voor hun succes. Voorlopig alleen nog in de peilingen, maar na 12 september zullen beide met meer zetels in de Tweede Kamer vertegenwoordigd zijn dan PvdA en CDA.

Ik kan me niet voorstellen dat na de ervaring van de afgelopen twee jaar de PVV nog bij de vorming van een kabinet betrokken zal worden, maar om de SP zal men niet heen kunnen. Ik zeg niet dat de SP DUS deel zal gaan uitmaken van de regering. De middenpartijen kunnen haar er nog altijd buiten houden, met hulp van D66 en/of de ChristenUnie. Maar zelfs als de SP mee gaat doen, krijgen we toch weer een 'Centrumkabinet'. Dat is het aardige van de Nederlandse politiek. Geen enkele partij wordt groot genoeg om in haar eentje grotendeels de koers van de regering te kunnen bepalen. We wonen niet voor niets in een polder.
x 


dinsdag 14 augustus 2012

Gekte

Ik dacht dat we het al gehad hebben met de Olympische Spelen, maar ik heb me vergist.  De komende week, schat ik, zullen we nog voortdurend geconfronteerd worden met beelden uit allerlei plaatsen in Nederland waar medaillewinnaars gehuldigd worden. Ranomi Kromowidjojo  moet zich niet alleen melden in Sauwerd, waar ze is opgegroeid, maar ook in Eindhoven waar ze tegenwoordig woont en zwemt en in Groningen, waar ze haar eerste serieuze baantjes gezwommen heeft. En voor alle zekerheid laat de tv dan nog maar eens de beelden zien van de Olympische races die ze gewonnen heeft. Volgens mij moeten er, op campings en bungalowparken, nog wel meer zwembaden te vinden zijn, waarin Ranomi ooit wat baantjes getrokken heeft. Die hebben toch ook hun eigen bescheiden bijdragen geleverd aan haar Olympische prestaties. Alle reden dus voor nog een huldiging.

Als de hockeycompetitie weer begint, zal er bij vele wedstrijden eerst even stilgestaan worden bij het feit dat een of meer van de dames of heren op het veld in Londen een gouden of zilveren medaille kreeg omgehangen. Epke Zonderland zal voorlopig geen turnzaal meer kunnen betreden, zonder dat er nog even herinnerd wordt aan zijn combinatie van drie vluchtelementen.

Als we zelf geen topprestatie kunnen leveren - en hoeveel mensen zijn er nou helemaal die daarvoor al die moeite over hebben? - trekken we ons lekker op aan de prestaties van anderen, die toevallig in hetzelfde dorp, dezelfde stad, of hetzelfde land wonen. Wat die Epke gedaan heeft vind ik een knappe prestatie, maar ik voelde me absoluut niet trots, toen hij na zijn afsprong keurig netjes, zonder extra hupje,  weer op de grond belandde. De meeste inwoners van Sauwerd hebben niets bijgedragen aan de prestaties van Ranomi, dus waar zijn ze nou eigenlijk trots op? Zo'n kunst is het nou ook weer niet om in hetzelfde dorp te wonen. Er schijnt een club te zijn van mensen met een Surinaams-Javaanse achtergrond. Die zijn ineens ook geweldig trots, omdat een van hen flink hard blijkt te kunnen zwemmen.

Iemand heeft uitgerekend dat meer Brabanders dan Spanjaarden dit jaar een Olympische medaille hebben behaald. Daarbij wordt gemakshalve Ranomi als Brabantse beschouwd, omdat ze nou eenmaal in Eindhoven woont. Zo makkelijk wordt het de Brabanders gemaakt om zich trots te voelen. Ja, dan wil je wel even naar Den Bosch om een warm gevoel te krijgen.
x

maandag 13 augustus 2012

Water

Mijn dag is gisteren anders verlopen dan ik gepland had. Omdat ik in Hilversum in het 'Leeuwardendeel' van de Intercity naar het noorden was gestapt, ging ik van Leeuwarden naar Stavoren. Even na één uur zat ik te lunchen op het terras aan de haven van Stavoren. Een gast aan een naburig tafeltje hoorde ik met de serveerster spreken over de pont, die om twee uur zou vertrekken naar Enkhuizen. Om twee uur zou ook mijn trein naar Leeuwarden vertrekken. Die zou me rond drie uur in Leeuwarden doen arriveren. Ik zou dan tegen half vijf in Roodeschool zijn. Zou ik daar ook nog een versnapering gebruiken, dan zou het vrij laat kunnen worden voor ik weer thuis was.

Na enige overweging besloot ik de boot te nemen. Weliswaar zou ik dan het traject Groningen -  Roodeschool nog onbereden laten, maar ik kon wel het traject Enkhuizen - Hoorn voor het eerst in mijn leven per trein afleggen. Dat stuk spoor in Groningen ligt er over een paar maanden ook nog wel. Dat combineer ik dan met Groningen - Wildervank.

Ik heb gisteren weer eens, ten overvloede, kunnen vaststellen dat het water niet mijn habitat is. Er stond een aardig briesje, dus de boot schommelde nog al en daar houd ik niet van. Het uitzicht vanaf een boot is ook nogal eentonig of je moet het leuk vinden naar zeilboten te kijken, want die waren in ruime mate aanwezig. Ik had, dacht ik, een aardig plekje gevonden op de achterplecht van de boot, zodat ik ook nog een rokertje kon opsteken. Maar helaas, de wind zorgde ervoor dat de golven met enig geweld tegen de boot en over de reling sloegen. Ik moest dus een meer beschutte plek zoeken.

Het ideale vervoermiddel over wat langere afstanden blijft voor mij de trein. De reis van Leeuwarden naar Stavoren voert door een zeer aantrekkelijk landschap, als je, zoals ik, van weidelandschappen houdt. Het viel me op dat er er in dat gebied veel windmolens staan van het type dat elektriciteit opwekt. Ik vond ze absoluut niet storend of horizon vervuilend.
x

zondag 12 augustus 2012

Woorden

Vandaag is het de laatste dag van de Olympische Spelen. Ik heb er vrij veel van gezien. Ik heb dus ook naar vrij veel commentaar moeten luisteren en heb veel cliché antwoorden op cliché vragen moeten aanhoren. In verbale zin werden deze spelen gekenmerkt door drie voortdurend terugkerende woorden: focus, flow en super. Je zou toch denken dat journalisten, die gewend zijn met taal om te gaan, af en toe eens een andere woord zouden gebruiken. Je kunt het de sporters niet kwalijk nemen dat ze direct na het leveren van een (top)prestatie wel wat anders aan hun kop hebben, als ze gevraagd wordt wat er op het moment suprême door hen heen ging. Dan val je al gauw terug op de bekende kreten.

In hun zucht om maar voortdurend aan het woord te blijven zeggen die commentatoren vaak, ongewild en onbedoeld, neem ik aan, de leukste dingen. Ik heb niet alles genoteerd, maar gisteren bij de hockeyfinale was er weer een mooie: "Beide ploegen gaan rusten met een 1-1 stand." Ja, het is bij mijn weten nog nooit voortgekomen, dat twee hockeyploegen met verschillende standen de rust in gingen. Bij voetballen zie jet hetzelfde verschijnsel. Dat kunnen we vanavond  weer diverse keren vaststellen, want het wordt weer een 'normale' zondagavond, met eredivisievoetbal om zeven uur.

Waar we ook verlost van zijn, zijn de Sterreclames waarin topsporters in ruste reclame maken voor een of ander artikel en van andere spotjes waarin een link naar de Spelen of naar sport in het algemeen werd gemaakt. Reclamemakers hebben ook niet veel last van originele ideeën.

Van de laatste dag van de spelen zal ik geen getuige (op afstand) zijn. Ik ga de hele dag in de trein zitten. Ik ga o.a. twee stukjes doen die ik nog nooit eerder gedaan heb: Groningen - Roodeschool en Leeuwarden - Stavoren. Het wordt een leuke dag!
x

zaterdag 11 augustus 2012

Zigeunernacht

Veel mensen ergeren zich aan de reclamespots op de TV. Ik heb dat niet zo erg. Ik wordt veel meer geïrriteerd door steeds terugkerende promo's voor programma die "vanavond", "na het journaal", of "vanaf (noem maar een datum)" te zien zullen zijn. Vanwege de Olympische Spelen kijk ik de afgelopen dagen veel naar de publieke omroep. Dus denk ik regelmatig: Ja, nou weet ik zo langzamerhand wel dat Frans Bauer terug gaat naar zijn roots in het programma 'Zigeunernachten'.

Ik ben geen liefhebber van de liedjes die Frans brengt, maar ik weet dat velen dat wel zijn. Ik kan er dus wel mee leven dat er programma's gebracht worden met deze volkszanger. Maar ik begrijp niet waarom die programma's moeten worden opgeleukt met de aanwezigheid van andere BN'ers. Nu kan ik me nog voorstellen dat Ali B. een tijdje met Frans meeloopt. Ali zingt immers ook en bovendien doet hij mee aan elk programma waarvoor hij gevraagd wordt. Maar waarom laat Emile Roemer zich verleiden samen met Frans naar het platteland van Oost-Europa af te reizen? Ik heb, zoals bekend, niets tegen Emile en zijn SP. Ik heb geen stemwijzer nodig om mij ertoe te bewegen op 12 september op de SP te stemmen. Maar ik erger me wezenloos aan politici, van welke partij dan ook, die opdraven in allerlei flutprogramma's. Ik weet dat het verkiezingstijd is, maar moet je nou stemmen trekken op basis van het feit dat jouw kop te zien is tegelijk met die van Frans Bauer, of van welk ander populair type dan ook? De mensen die om die reden op jou stemmen zijn als eerste teleurgesteld over wat jij na de verkiezingen zegt of doet, dus ga dan niet klagen over de kloof tussen politiek en burger. De Nederlandse politiek heeft namelijk heel weinig te maken met zigeunernachten.
x

vrijdag 10 augustus 2012

BMX

Gisteren heb ik naar BMX gekeken. Bij deze tak van sport rijden volwassen mannen op een kinderfietsje in groepjes van 8, geloof ik, over een parcours van 450 meter, dat kunstmatig is voorzien van hoogteverschil tussen start en finish en een reeks hobbels onderweg. Het is een eigentijdse sport: na een kleine 40 seconden weet je al wie als eerste over de eindstreep is gegaan en er vinden met sombere regelmaat valpartijen plaats waarvoor de Tour de France zich niet hoeft te schamen. Sensatie te over dus. Het gaat er niet om als snelste te eindigen, maar als eerste. Om in de sfeer van Tour te blijven: er is geen gele trui, alleen een groene. Hobbeltjes genoeg, maar er is geen 'bergtrui'.

Hoewel deze sport nogal op fietsen lijkt, zijn er merkwaardigerwijs bij mijn weten geen Britse kanshebbers op eremetaal. Nederlandse kanshebbers gelukkig wel, al is een van de drie al uitgeschakeld. Niet zo vreemd, want een half jaar geleden lag hij nog in coma na zo'n valpartij en ook gisteren was hij weer bij een valpartij betrokken. Dat, voorlopige, Nederlandse succes is vooral te danken aan het feit dat in Papendal een BMX-parcours is gebouwd dat exact gelijk is aan het Olympische parcours. 'Onze' jongens hebben daar uiteraard veel geoefend en kunnen dat parcours dus bijna met de ogen dicht rijden. Dat moeten ze, zoals je begrepen hebt, niet doen, want 's avonds laat met lichaamsdelen in het gips bij Mart Smeets aan tafel aanschuiven (toch nog eervol brons behaald!) leidt er niet toe dat ouders hun kinderen zullen aanmoedigen deze sport te gaan beoefenen.  En lekker meehossen in het Holland Heineken Huis is er dan ook niet bij.

Gisteren was ook Sven Kramer bij Mart te gast. Ik neem aan (ik heb maar een gedeelte van het programma gezien) als ervaringsdeskundige op het terrein van winnen. Het aardige van schaatsen is dat je echt de snelste moet zijn om kampioen te worden. Er zijn geen series die je kunt verliezen, maar waarin je toch nog de 'tijdsnelste' verliezer kunt zijn. Er zijn geen herkansingen. Er is geen jury die beoordeelt of je het wel mooi genoeg gedaan hebt. Schaatsen vinden veel mensen dus saai en daarom hebben ze de ploegenachtervolging er aan toegevoegd. Niet om te zien welke ploeg daarin het snelste is, maar om meer toeschouwers te trekken. Misschien wordt voetballen wel leuker als je het veld voorziet van een aantal heuveltjes, of een stukje schutting hier en daar.
x

donderdag 9 augustus 2012

Heilig

Het is bijna een heilig huisje: de uitzending van Studio Sport van de NOS op zondagavond om zeven uur van de voetbalwedstrijden in de Eredivisie. Een jaar lang, geloof ik, werden die samenvattingen uitgezonden door een commerciële zender, dus onderbroken door reclames en iedereen was blij toen ze weer terugkwamen bij de NOS.

De voetbalclubs uit de eredivisie willen uit hun activiteiten zo veel mogelijk geld halen, dus hebben ze 'Eredivisie Live' verkocht aan meneer Murdoch. De voorzitter van FC Twente noemt het in Trouw fijn in zee te gaan met een zender die ook rechten heeft in de Bundesliga en de Premier League. Met de opgedane kennis kunnen wij ons voordeel doen. Ik denk niet dat Murdoch en zijn organisatie veel kennis hebben van voetbal. Het voordeel van de clubs zal dus niet liggen in het sportieve, maar in het financiële vlak.

Als het aan Murdoch ligt, heeft hij over een paar jaar de rechten op het uitzenden van voetbalwedstrijden in heel Europa in handen, inclusief de wedstrijden om de Europese bekers. Wat er wordt uitgezonden, hoeveel en op welk tijdstip, gaat hij uitmaken en je kunt er donder op zeggen dat alles voortdurend wordt onderbroken door reclame. De bobo's van de nationale voetbalbonden en van de Fifa en de Uefa zullen alles best vinden, zolang het maar geld oplevert. Ze zullen desnoods de spelregels veranderen, als meneer Murdoch vindt dat het spelletje zo attractiever wordt voor de kijkers. Maar ik vrees dat hij niet diepgaand gaat onderzoeken wat die kijkers nou echt willen. Hij heeft maar met één soort kijkers te maken. De adverteerders die naar de kijkcijfers kijken.
x

woensdag 8 augustus 2012

2028

Het lijkt me niet waarschijnlijk dat ik in 2028 hier nog rondloop. Dus waarom zou ik me bezighouden met de vraag of  in dat jaar wel of niet de Olympische Spelen in Nederland - en dan waarschijnlijk in Amsterdam - zouden moeten plaatsvinden.  De voorbereidingen daarvan beginnen zo'n vier of vijf jaar eerder en ook dan zal ik waarschijnlijk niet meer zijn. Waar maak ik me druk over?

Ik heb niet het hele gesprek van Mart Smeets met Willem Alexander gezien, alleen het kleine stukje daarvan in het NOS-journaal, waarin de prins een warm voorstander bleek te zijn van het hierheen halen van de Spelen. Wat hij zegt valt onder de ministeriële verantwoordelijkheid, dus onze huidige regering wil ook niets liever. Die vindt dus ook dat we ons momenteel te veel bezig houden met allerlei kortetermijnprobleempjes (Eurocrisis? Werkloosheid? Economische neergang?) We moeten ons oog richten op de toekomst. Kijk eens wat die Spelen kunnen betekenen voor onze infrastructuur! (Amsterdam een nog grotere bouwpunt dan het normaliter al is.) Kijk eens naar al die kindertjes die gaan sporten: de kleine Ranomi's en de kleine Epkes, die hun grote voorbeelden willen volgen. Dat zal heel wat schelen in de toename van het aantal diabetespatiënten.

We mogen ook niet vergeten dat gedurende een paar weken het volk aan niets anders denkt dan aan sport. De Schotten, de Welshmen en de Noord-Ieren voelen zich weer helemaal Brits, nu een stel landgenoten een reeks medailles bij elkaar fietst en loopt. We mogen nog blij zijn dat de meeste medaillewinnaars niet voortdurend zo'n show opvoeren als Usain Bolt. Die jongen kan bewonderenswaardig hard lopen, maar al die bijkomende gebaartjes komen mij zo langzamerhand de neus uit. Voor pantomime ga ik liever naar een theater. Wat de nummer 10 op de rekstok doet vind ik een stuk knapper dan 100 meter hardlopen. Waarom is dat eigenlijk het 'koningsnummer'?
x

dinsdag 7 augustus 2012

Zoek

Het NOS-journaal berichtte dat er een forse toename is van het aantal kinderen (de oude aanduiding voor 'kids') dat zoekraakt aan het strand. Er schijnt een correlatie te bestaan met het toenemende gebruik van de zogenaamde 'sociale' media. De ouders zijn zo druk met hun smart phone of tablet dat ze het zicht op hun kinderen kwijt raken. Ik neem aan dat het gaat om kinderen die we nog net te jong vinden om ze hun eigen mobieltje te geven. Voor je het weet immers ligt dat ding in de branding, of wordt het begraven onder het zandkasteel. Ik weet niet wat de 'normale' leeftijd voor het eerste mobieltje is, maar ik schat dat die ergens rond de zes jaar ligt.

Wat doen we aan dit probleem? De wielrenners in de Tour de France droegen allemaal een chipje (of zoiets) bij zich, waardoor via het gps-systeem voortdurend duidelijk was waar ze zich bevonden. Zo kon je snel zien hoe ver de koplopers voor lagen op het peloton. Verstandige ouders rusten hun kinderen uit met zo'n chipje en de strandwacht krijgt de beschikking over apparatuur die het chipje en dus het kind kan lokaliseren.

Ik ben in sommige opzichten nog wel eens ouderwets. Zo denk ik dat je eigen (kleine) kinderen net even belangrijker zijn dan je 'vrienden' van Facebook. Ik weet ook wel dat het zandkasteel dat ze bouwen geen artistiek wonder is, maar zij vinden het best wel fijn als paps of mams daar enige aandacht voor heeft en zegt dat het prachtig is. Het nieuwe kapsel waarover je vriendin zo enthousiast twittert kun je altijd nog wel een keer bewonderen. Het is natuurlijk mooi dat je zelfs aan het strand getuige kunt zijn van wat er in Londen en aanpalende slikken en zompen gebeurt, maar misschien is het wel leuker om je kind zijn/haar eerste stapjes in de zee te zien doen. Leuker dan via het NOS-journaal op je tablet te horen dat er een klein kind in zee verdronken is.
x

maandag 6 augustus 2012

Broeikas

"Wat een onzin!" Dat denk ik, als ik lees of hoor, dat er volgens bepaalde theorieën lang geleden buitenaardse wezens op aarde waren. Die zouden er dan bijvoorbeeld voor gezorgd hebben dat grote bouwwerken, zoals de piramiden van de Egyptenaren en de Maya's tot stand kwamen, want die hadden de kennis en de hulpmiddelen niet in huis om dat voor elkaar te krijgen.

Na het lezen van een artikel in Trouw begin ik toch te twijfelen. Want wat blijkt? 50 miljoen jaar geleden was er een hoge concentratie aan kooldioxide (een broeikasgas) in de atmosfeer. Die concentratie was zo hoog dat er op de zuidpool tropische regenwouden groeiden. Dat hebben Nederlandse onderzoekers vastgesteld. Die hebben stuifmeelkorrels en verkoolde resten gevonden van palmen, baobabs (apenbroodbomen) en tropische fruit- en notenbomen.

Die buitenaardse wezens waren natuurlijk niet gek. Die kwamen hier niet zomaar. Die hadden waarschijnlijk hun eigen leefomgeving al verpest met hun zware industrie, want om zo'n piramide te bouwen had je aardig wat gereedschap nodig. En dat gereedschap had brandstof nodig en dat was hier toen nog ruim voldoende aanwezig. Hun vliegende schotels waren, denk ik, ook een stuk vervuilender dan onze Airbussen en Boeings. Zo of en toe komen ze met zo'n vliegende schotel, die we nu UFO noemen, nog eens kijken of het nog steeds dezelfde rotzooi is die ze hier achterlieten. Het kan ook zijn dat ze willen weten of wij een oplossing hebben gevonden. Als ze ook Trouw van vandaag even hebben doorgeneusd weten dat we nog niet zo ver zijn. Sterker nog, het is nu zelfs gebleken dat er in het water voor de westkust van de VS hoge  concentraties cafeïne voorkomen. Ik weet wel hoe dat komt. De Amerikanen vinden hun eigen koffie niet meer te zuipen (waar ze helemaal gelijk in hebben) en spoelen die rechtstreeks door het toilet.
x

zondag 5 augustus 2012

Bedenksel

Gisteren heb ik een stukje van de triatlon voor vrouwen gezien. De commentator van dienst sprak van een "bedenksel" van het IOC. Het ging immers om een korte variant van de 'echte'n triatlon, die bestaat uit 3,9 km zwemmen, 180 km fietsen en het lopen van een marathon, 42,195 km lopen. De sport in Londen is er niet voor de sporters, maar voor de kijkers en het IOC vond dat je de kijkers niet zo lang mag laten op een winnaar. Als dat te lang duurt haken de kijkers af en dat vinden de sponsors niet leuk. Daar betalen ze hun goeie geld niet voor.

Als we zo doorgaan wordt de marathon ook nog wel eens afgeschaft. De mannen doen daar nog altijd twee uur en een paar minuten over. 'Wij' kijken liever naar de zogenaamde konimgsnummers: de 100 m hardlopen. De mannen zijn daar binnen 10 seconden mee klaar. In vergelijking daarmee duurt de 100 m zwemmen nog vrij lang. Onze eigen Ranomi doet daar bijna een hele  minuut over.

Merkwaardigerwijs worden er tijdens de Olympische Spelen toch nog altijd sporten bedreven, die je in de tussenliggende jaren nooit ziet. Ik kan me tenminste niet herinneren in Studio Sport op zondagavond ooit iets gezien te hebben over kleiduiven schieten. Nu bleek ineens dat er een Nederlander is die aardig bedreven is in het boogschieten. Hij won zelfs bijna een medaille. Het zal wel aan mij liggen, maar bij deze bezigheden denk ik niet aan sport. Ik vind het meer een kunstje. Natuurlijk moet je daarvoor ook flink oefenen, maar ik heb geen totaal uitgeputte boogschutters gezien. Ik vind snelwandelen ook niet zo boeiend, maar daarbij zag ik tenminste een deelnemer totaal uitgeput aan de rand van de weg in elkaar zakken. Dat is sport! Ik herinner me nog altijd de (vertraagde) filmbeelden van de marathon in Rome (1960), die gewonnen werd door Abebe Bikila, op zijn blote voeten. Daar kan geen koningsnummer tegenop.
x

zaterdag 4 augustus 2012

Winstmarge

Het was gisteren een item in een nieuwsprogramma. Een apotheker in Den Haag maakt op verzoek van een ziekenhuis in zijn eigen apotheek een medicijn voor een jongetje met een zeldzame ziekte. Dat jongetje zal dit medicijn zijn leven lang moeten slikken. De kosten bedragen 3000 euro per jaar. Een farmaceutisch bedrijf gaat het medicijn ook produceren. De kosten bedragen dan, per patiënt, 150.000 euro per jaar. Een woordvoerder van het bedrijf legt uit waarom dat zo veel duurder wordt. Er zijn maar veertig patiënten op de hele wereld die het medicijn nodig hebben en het bedrijf moet aan allerlei (overheids)voorwaarden voldoen. Die voorwaarden veroorzaken allerlei werkzaamheden die kosten veroorzaken.

We waren net lekker aan het discussiëren over dure geneesmiddelen voor zeldzame ziekten. Daarbij gaar het ook om tonnen per patiënt per jaar en dat gedurende het hele leven van die patiënt. Wat mij opviel is dat een van die dure geneesmiddelen in de Verenigde Staten de helft kost van wat het hier kost. Hoe zit dat nou? De Amerikaanse overheid is echt niet lakser dan hier met het toezicht op de geneesmiddelen. Daar moeten de farmaceutische bedrijven ook aan allerlei regeltjes voldoen en daar willen ze ook graag (veel) aan die medicijnen verdienen. De farmaceutische industrie beweert altijd dat er heel veel geld gaat zitten in de research. Dat gaat volgens mij niet op voor dat medicijn dat die Haagse apotheker maakte. Die kwam erachter dat het hoofdbestanddeel al jaren gebruikt werd in de verfindustrie en dus gewoon beschikbaar was. Daar hoefde de industrie geen duur wetenschappelijk onderzoek naar te doen.

Ik kan me best voorstellen dat een bedrijf wat meer kosten moet maken dan een gewone apotheker en heb er geen bezwaar tegen dat die kosten worden doorberekend. Ik kan me voorstellen dat die apotheker ook nog iets wilde verdienen aan de levering van dat medicijn en niet alleen de kosten in rekening bracht. De farmaceutische industrie mag van mij ook verdienen aan de producten die ze leveren, net als de voedingsindustrie. De zorgverzekeraars hebben gezegd dat ze die dure geneesmiddelen best wil vergoeden. Als ik hun was, zou ik wel even willen weten wat de winstmarge precies is.
x

vrijdag 3 augustus 2012

Pet

Toen het IJzeren Gordijn er nog hing en er alleen amateurs aan de Olympische Spelen mochten meedoen, kwamen er uit het Oostblok opvallend veel sporters die bij de overheid, bijvoorbeeld in het leger, in dienst waren. We noemden die sporters "staatsamateurs". Intussen verdienen veel deelnemers aan de Olympische Spelen, zeker die uit de westerse landen, een dik betaalde boterham met hun sport. Die zijn dan niet bij de overheid in dienst, maar worden gewoon betaald uit het reclamebudget van een groot bedrijf. Maar ook de overheid doet zijn best. De Nederlandse politie gaat zelfs meer topsporters in dienst nemen. Die hoeven niet voortdurend boeven te vangen. Ze moeten vooral hun collega's het belang van sport bijbrengen.

Ik vraag me af of dat plan van de politie wel werkt. Stel nou even dat Bas Verwijlen, die schermer die bij de politie in dienst is en zichzelf al min of meer tot Olympisch kampioen had uitgeroepen, een klas met aankomende politiemensen tot (meer) sporten wil bewegen. Er is een dikke kans dat een wat kritische toehoorder roept: "Moet ik me eigen de kolere werken om al in de tweede ronde te worden uitgeschakeld?" Volgens mij heb je geen medaillewinnaars nodig om het belang van regelmatig bewegen uit te leggen. De medewerkers van de Rabobank zijn, bij mijn weten, niet gezonder dan die bij Van Lanschot, vanwege het lichtend voorbeeld van Marianne Vos. Marianne wordt betaald om zo veel  mogelijk de naam van de bank in beeld te krijgen. Zo kan de bank meer verdienen. Maar ik vrees dat een gouden medaille voor Bas Verwijlen over vier jaar in Rio de Janeiro niet zal kunnen worden  gerelateerd aan een lager misdaadcijfer in Nederland.

Die pet past ons allemaal, maar we zullen er niet allemaal in slagen een medaille om onze nek te krijgen. Zelfs niet als we financieel gesteund worden door een groot bedrijf.
x

donderdag 2 augustus 2012

Knuffel

Als er bij het voetballen een  doelpunt valt, zie je de spelers vaak over elkaar heen duikelen. De maker van het doelpunt knuffelt degene die de voorzet gaf en de medespelers doen daar hartstochtelijk aan mee. Je ziet dat ook wel bij de hockeyers en bij de winnaars van de estafette bij het hardlopen of bij de wisselslag bij het zwemmen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Je levert als team een prestatie en dat wil je als team vieren.

Volleyballen is ook een teamsport, waar ik graag naar kijk. Het Olympische volleyballen moet, geloof ik, nog beginnen, maar het beachvolleyballen is al een eind op weg. Ik vind die variant van het volleyballen niet geweldig interessant, maar ik heb er wel stukjes van gezien. Ook bij het volleyballen worden knuffels en high fives  uitgewisseld en dat vergalt mijn plezier in het kijken naar die sport aanzienlijk. Kijk, als er bij een voetbalwedstrijd vijf doelpunten vallen is dat al aardig veel en zo vaak zie je nou ook weer niet een estafette lopen of zwemmen. Maar de winnende partij bij het volleyballen, maakt minimaal 63 punten en het kunnen er, bij een vijfsetter, ook 96 worden. En na elk punt zie je die volleyballers (m/v) weer aan elkaar klitten en high fives uitdelen, alsof ze zojuist een wereldkampioenschap of een gouden Olympische medaille uit het vuur hebben gesleept. Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind dat niet alleen zeer storend, maar ook nogal overdreven. Niet elk punt is het gevolg van een briljante actie van een medespeler. De tegenstander kan ook een stomme fout maken. Als dat nou net het winnende punt is lijkt enig gejuich me op zijn plaats, maar kan het de rest van de wedstrijd wat rustiger? Die estafettelopers omhelzen elkaar ook niet bij ieders succesvolle wissel. Die wachten gewoon tot de laatste over de streep is.

woensdag 1 augustus 2012

2.01.60

Weten jullie wie Janneke Ensing is? Het zou me eerlijk gezegd verbazen. Afgelopen maandag heeft zij een tijd van 2 minuten en 1,60 seconden neergezet, de snelste tijd dit seizoen van een Nederlandse. Het is geen tijd op wereldtopniveau, maar Marianne Vos is ook klein begonnen. Die heeft er ook heel wat voor moeten doen en laten om die gouden medaille in Londen te behalen.

Nee, Janneke doet niet mee aan de Olympische Spelen in Londen. Ze doet ook niet aan fietsen, of zwemmen, of een van de andere sporten die momenteel in Londen worden bedreven. Janneke heeft die tijd neergezet in Inzell. Inzell? Daar staat toch een schaatsstadion? Inderdaad, en daar wordt al weer geschaatst ook en dat gebeurt al weer op meer plaatsen. In 2014 worden in Sotsji (Rusland) de Olympische Winterspelen gehouden en wie daar een gouden medaille wil behalen zal nu toch al met de voorbereidingen bezig moeten zijn. Dat betekent dat je in een koude hal rondjes draait, terwijl andere mensen zich elders insmeren met iets met factor 30 om niet door de zon verbrand te worden.

Ik ga hier niet zeggen dat we Janneke in Sotsji terug zullen zien. Ik wil alleen maar aangeven dat als je bij die enige gelegenheid in de vier jaar de beste/snelste wil zijn, je ruim van tevoren moet beginnen met de voorbereidingen.
x