vrijdag 19 november 2010

Anachronismen

De afgelopen dagen wordt er in de Tweede Kamer weer eens gepraat over de vraag of Onze Hare Majesteit nou wel of niet deel moet uitmaken van de regering en of ze iets te maken moet hebben met de vorming van een kabinet. Mijn standpunt is bekend: iemand staatshoofd laten worden op grond van geboorte in een bepaalde familie is een anachronisme. Een schoolvoorbeeld daarvan is de Engels prins Charles. Hij is inmiddels 62 jaar oud, maar kan nog steeds niet beginnen aan de functie waarvoor hij bijna letterlijk in de wieg gelegd is. Zijn moeder is inmiddels 84, maar als ze net zo oud wordt en net bij de tijd blijft als haar moeder, is Charles 80 als hij aan zijn klus kan beginnen.

In de discussie die in ons land gevoerd wordt komt, las ik in het Nederlands Dagblad, Alexander Pechtold, onze immer wakkere D66-leider, weer eens met een nieuw (geloof ik) idee. Alle Nederlandse wetten beginnen met de tekst "Wij, Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.". Dat "bij de gratie Gods" moet er volgens Alexander uit. Het Nederlands Dagblad noemt zichzelf "christelijk betrokken", dus bij reactie en lezers van die krant zal hij de handen niet op elkaar krijgen.

Nu staan er in de aanhef van wetten wel meer anachronismen, om te beginnen dat majesteitsmeervoud. Zo zouden 'Wij' "in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is om" iets te regelen. Vervolgens hebben 'Wij' iets "goed gevonden en verstaan". Die laatste zinsnede is weer een anachronistische manier om te zeggen dat 'Wij' iets besloten hebben. Maar 'Wij' hebben helemaal niets in overweging genomen, dat heeft het kabinet gedaan, en 'Wij' hebben ook niets besloten, dat heeft het parlement gedaan. 'Wij' mogen alleen een handtekening zetten.

Alexander had trouwens nog wel iets verder kunnen gaan. Wetsvoorstellen worden bij de Tweede en Eerste Kamer ingediend met een zogenaamde 'Koninklijke boodschap'. Die eindigt altijd met de zin "En hiermede bevelen Wij U in Godes heilige bescherming." Kennelijk hebben 'Wij' en het kabinet niet zo heel veel vertrouwen in die heilige bescherming, want voor alle zekerheid worden 'Wij' en 'Onze' familie, ministers en sommige Kamerleden nog extra beschermd door veiligheidspersoneel.

In een seculiere maatschappij kunnen we God beter uit de wetgeving laten.
x