maandag 17 mei 2010

Vuilnisbakjournalistiek

In een opiniestuk in de Volkskrant schrijft Alexander Pechtold over het nieuwe blad 'Binnenhof', waarover ik afgelopen zaterdag blogde. Hij schrijft o.a.: Het meest verbazingwekkende vond ik dat zelfs de vuilnisemmers van politici – waaronder die van mij – onlangs niet naar de vuilverbranding zijn gebracht, maar naar het hoofdkantoor van Audax, de uitgeverij van zowel HP/De Tijd als Weekend. Op niet minder dan vier pagina’s is de inhoud van mijn afvalzakken tentoongesteld. Een nieuw hoofdstuk in de voortdurende zoektocht naar nieuws, primeurs en entertainment.

De begrippen 'vrije nieuwsgaring' en 'riooljournalistiek' hebben er weer een dimensie bij gekregen.
x

Detective

Afgelopen vrijdag liet ik mijn haar weer eens zeer inkorten. Ik praat altijd heel wat af met Karin, mijn kapster en meestal gaat het wel over zinnige onderwerpen. Deze keer hadden we het over mediums. Zij weet dat ik absoluut niet geloof in paranormale en andere metafysische zaken, omdat ik ooit voor haar een horoscoop (van haar) uit het Engels heb vertaald, wat me een gratis knipbeurt opleverde. Vrijdag hadden we het over Char, (in wie Karin ook niets ziet) en Derek Ogilvie, die ze recentelijk op tv gezien had en van wiens prestaties ze toch wel onder de indruk was. Ik gaf wat tegenargumenten die haar toch weer aan het twijfelen brachten.

Min of meer als vervolg daarop las ik gisteren weer eens een aantal artikelen in de interneteditie van de 'Skeptical Inquirer'. Daarin stond een artikel over Sylvia Browne, een in de VS zeer bekend paragnoste, die zich o.a. (in tv-shows) profileert als 'psychisch detective' en daarom nogal eens wordt ingeschakeld bij verdwijningen en moordzaken. Zij claimt dat zij het in meer dan 85% van de aan haar voorgelegde zaken bij het rechte eind bleek te hebben. De auteurs van het artikel hebben 105 van de aan Sylvia Browne voorgelegde zaken onderzocht en kwamen tot de conclusie dat zij in nul procent van deze zaken bewijsbaar gelijk had. Hieronder vermeld ik een aantal van die zaken.

Erica Baker. 19 november 19, 2003, bij Montel. ('Montel'=The Montel Willams Show.)
Browne vertelde Erica's moeder: "Ze is niet dood", maar in Michigan.  Browne claimde vervolgens dat iemand "haar verkocht voor drugs" en "er was een zwarte vrouw" die hielp "haar in een oude truck te gooien". In 2005 werd Christian John Gabriel veroordeeld wegens het verplaatsten en verbergen van Erica's lichaam in Kettering, Ohio. Haar lichaam werd niet gevonden, maar Gabriel verklaarde haar begraven te hebben na haar te hebben aangereden met zijn vrachtwagen.

Eve Brown. 30 september, 1999, bij Montel.
Browne vertelde de familie "dat Eve Brown in orde is en in Florida woont." Dit was niet juist, want Eve's lichaam werd een jaar later gevonden op een bouwplaats in Brooklyn, New York, dertien mijl van de plaats waar ze het laatst gezien was. De moord is nog niet opgelost.

Opal Jo Jennings, 1999.
De grootmoeder van de zesjarige Opal wilde weten wat er gebeurd was nadat het meisje ontvoerd was vanuit haar voortuin in Texas. Browne vertelde de grootmoeder: "Zij is . . . niet . . . dood. Maar wat me dwars zit - ik heb hier nooit eerder van gehoord, maar om een of andere reden werd ze meegenomen en ondergebracht  in een soort slavernij en naar Japan gebracht. De plaats is Kukouro. Of Kukoura." Browne zat er naast. Kinderverkrachter Richard Lee Franks werd datzelfde jaar beschuldigd  van ontvoering en het volgende jaar veroordeeld. Jennings’ overblijfselen werden ontdekt in 2003. Patholoog-anatomen concludeerden dat "Opal was overleden door hoofdletsel binnen enkele uren na haar ontvoering."

Lynda McClelland. 13 maart 2002, bij Montel.
Browne zei dat McClelland "niet dood is" maar in Orlando, Florida, meegenomen door een man met de initialen "MJ" en haar familie zou haar spoedig terugvinden. Een jaar later, in maart 2003, werd McClellands  gevonden dicht bij haar huis in Pennsylvania. David Repasky werd veroordeeld voor de moord nadat getuigen hadden verklaard dat hij haar gewurgd had.

Dana Satterfield. Februari 1997 bij Montel.
Browne zei dat de moordenaar een bouwvakker uit een andere staat was, "die geen enkele relatie met Satterfield had en haar bij toeval had uitgekozen." Negen jaar later werd Jonothan Vick voor de moord veroordeeld op basis van getuigenverklaringen en DNA-materiaal. Vick was een plaatselijke high school student die geprobeerd had afspraakjes te maken met Satterfield, maar ze had hem afgewezen.

Shows (meer zijn het niet) als die met Char en Ogilvie zijn nog tamelijk onschuldig. Maar types als Sylvia Browne krijgen bij grote tv-stations als CBS de gelegenheid hun onzin te verkondigen. Zij geven ouders/familieleden valse hoop of 'informatie' die niets met de werkelijkheid te maken heeft en dat alleen omdat veel mensen geloven 'dat er toch wel iets in zit' . Dat klopt: veel geld.
x