maandag 30 juni 2014

Kwaliteit

Uit wat ik hier af en toe schrijf zou je de conclusie kunnen trekken dat ik niet van voetballen houd. Nou, eerlijk gezegd kijk ik graag naar een goede voetbalwedstrijd. Ik heb gisteren naar Nederland-Mexico gekeken, omdat ik verwachtte dat het wel een leuke wedstrijd zou kunnen worden. Bedie landen beschikken immers over spelers die er best wat van kunnen. In principe beschikken de meeste landen die aan het WK meedoen wel over goede spelers, die zouden kunnen zorgen voor aantrekkelijke wedstrijden. Maar helaas hebben die spelers supporters die het geen bal uitmaakt of er aantrekkelijk voetbal wordt geleverd. Als er maar gewonnen wordt! De voetballers en hun coaches weten wat er van ze verwacht wordt en spelen daarnaar.

Het Nederlands elftal heeft gisteren op het nippertje aan zijn 'verplichtingen' voldaan. De Volkskrant schreefr: Toen vrijwel elk systeem was afgezworen, resteerde dankzij de geweldige teamgeest het overlevingsmechanisme, gevoegd bij de terugkeer naar aloude waarden van het Nederlandse voetbal: aanvallen, tot het einde toe, met flair en met passie die rechtstreeks voortvloeit uit het voetbalhart. (Onderstreping toegevoegd,) Die laatste minuten van de wedstrijd deden (mij) weer terugdenken aan het WK van 1974, toen Nederland hele wedstrijden zo speelde. De krsnt schreef ook over Louis van Gaal, die ook tegen de niet overdreven sterke Mexicanen vasthield aan zijn verdedigende tactiek, die soms een belediging is voor het getrainde oog.

Het voetballen op topniveau (Eredivisie, Primera Division, Premier Leugue, Bundesliga, Champions League, WK, EK) heeft weining meer met sport te maken. Het is entertainment. Daar is niets op tegen, maar als die jongens jaarsalarissen verdienen waar een gemiddelde bankdirecteur nog jaloers op kan worden, mag ik toch van ze verwachten dat ze me entertainen. Louis van Gaal heeft er voor gezorgd dat ze dat gisteren, op de laatste van negentig minuten na, niet gedaan hebben.

Heel Nederland is opgetogen want 'we' hebben de kwartfinale bereikt. Over de kwaliteit van het voetbalspel hoeven we het dan niet meer te hebben.


zondag 29 juni 2014

Rugzakje

In een Sterblok zag ik gisteren een commercial van 'DryNites'. Dat is een soortement broekje dat een kind aantrekt als dat nog last heeft van bedplassen op een leeftijd dat dat eigenlijk niet meer zou moeten. DryNites heeft nu een geweldige aanbieding: bij aankoop van twee pakken t.w.v. € 26,70 krijg je een rugzakje met je eigen naam erop cadeau. Da's handig, lijkt me, om het lunchpakket daarin mee naar school te nemen.

Bedplassen is geen schande. Het betrokken kind, noch de ouders, kan er niets aan doen. Maar je gaat er niet mee te koop lopen. Dus hoeveel ouders zullen hun bedplassende  kind naar school laten gaan met zo'n rugzakje?


zaterdag 28 juni 2014

Bovenleiding

Het zat weer behoorlijk mis bij de NS gisteren. Ik had 's ochtends vroeg al gezien dat er geen treinen reden tussen Arnhem en Ede-Wageningen. Iets met de bovenleiding, maar dat zou naaar verwachting rond 12.00 uur verholpen zijn. Als ik de trein van 12.20 uit Winterswijk zou nemen , zou ik dus met de Intercity van 13.31 uur naar Utrecht en vervolgens Amsterdam kunnen reizen.

In Arnhem bleek de zaak toch iets anders te liggen. Die storing in de bovenleiding was er nog steeds. Er gingen wel snelbussen naar Ede-Wagingen, maar daar houd ik niet zo van. Ik besloot de Intercity naar Zwolle te nemen en bij Deventer over te stappen op de Intercity naar Amersfoort en verder. Die Intercity had weliswaar 10 minute vertraging, maar OK.

Die 10 minuten vertraging bleken er uiteindelijk 25 te worden en we waren het station nog niet uit of we stonden weer stil. Via de omroep werd ons verteld dat de stoptrein vóór ons een defect had. Dat duurde weer een minuut of tien. Omdat de trein behoorlijk vol was, zat ik op zo'n klapbankje in het portaaltje bij de ingangsdeuren. Het was daar klammig warm. In het belendend portaal was dat kennelijk ook zo. Daar ontstond na enige tijd wat commotie. Even later werd een jonge vrouw door twee conducteurs langs ons naar de 1e klas coupé gedragen. Na enige minuten werd de vraag omgeroepen of er mensen met enige medische kennis in de trein zaten. Hen werd verzocht naar die 1e klas coupé te komen. Een NS-counducteur kwam ons en de mensen in dat andere portaal zeggen, dat we wel in de 1e klas coupé mochten gaan zitten, daar was airco. Zo zijn ze dus ook wel weer bij de NS.

In die 1e klas coupé bleek dat het wel meeviel met die jonge vrouw. Kennelijk was alleen de warmte haar even wat teveel geworden. In Deventer bleek de Intercity naar Amersfoort ook weer vertraging te hebben. In Amersfoort moest ik overstappen en wat denk je? Inderdaad, met de nodige vertraging. Rond 17.00 uur kwam ik aan op Amsterdam Centraal. Daar werd omgeroepen dat er geen treinen reden tussen Ede-Wageningen en Arnhem vanwege een kapotte bovenleiding.


vrijdag 27 juni 2014

Accu

Over een paar uurtjes zit ik in de trein aar Amsteram. Dan zit het weekje 'Achterhoek' erop. Het was geen opwindend weekje, maar je gaat ook niet voor de opwinding naar de Achterhoek, vermoed ik. Ik heb diverse aangename fietstochtjes gemaakt. Het weer speelde uiteraard ook een positieve rol.

Grote afstanden heb ik niet afgelegd, want meestal fietste ik met een snelheid die niet boven de 13 km/u uitkwam.

Wat me is opgevallen is dat er vrij veel plaatsen zijn, meestal horecagelegenheden, waar je de accu van een elektrische fiets kunt opladen. Als je erop gaat letten zie je overigens dat er vrij veel elektrisch gefietst wordt. De fiets die ik gehuurd had, was een Sparta. Volgens mij loopt de accu daarvan sneller leeg dan die van mijn eigen Giant.  Mocht je ooit de aanscaf van een elektrische fiets overwegen,let dan dus op het accuvermogen.


donderdag 26 juni 2014

Kerk

Op een ANWB-paddenstoel zag ik dat ik nog enkele kilometers verwijderd was van Meddo. Natuurlijk had ik nog nooit gehoord van Meddo, maar, dacht ik 'Als een plaatsje groot genoeg is om op een paddenstoel vermeld te worden, is het ook groot genoeg om te beschikken over minstens één horecagelegenheid, waar men mij van een kop koffie en eventueel iets meer kan voorzien.'

Hoe klein een plaats ook is, die horecagelegenheid kan overal zijn en ik begin liever niet meteen met vragen. Gelukkig is er een regel die, naar mijn ervaring, in zo'n beetje alle Europese landen waar ik wel eens rondgefietst heb, opgaat: op een steenworp afstand van de kerk, als het althans een behoorlijk oude kerk is, vind je de kroeg.Dat stamt nog uit de tijd, dat het Calvinisme nog niet toegeslagen had en het dus de gewoonste zaak van de wereld was na de kerkdienst even iets vrolijkers te gaan doen onder het genot van een glaasje met het een of ander, want de priester hield de (mis)wijn voor zichzelf ('Unus pro omnibus.')

Het voordeel van het platteland is dat je een kerk al van een behoorlijke afstand ziet, dus eenmaal bij het dorp beland kun je er zo naartoe fietsen. En het klopte weer: op nog geen vijftig meter van de kerk bevindt zich 'Motor Motel Meddo', waar ik, het was inmiddels lunchtijd, een groentebouillon en een tosti bestelde en vervolgens een cappuccino. Er staan in deze streek trouwens nog aardig wat kerkjes die uit de 15e eeuw of daaromtrent stammen.


woensdag 25 juni 2014

Resultaat

Je staat er niet direct bij stil, maar de Nederlandse deelname aan het WK-voetbal heeft, althans door mij, niet-voorziene gevolgen. In Trouw stond daarover een schrijnend artikel onder de kop Voor sommigen kan Oranje beter niet doorgaan. Het artikel begint met de beschrijving van een vrouw die in de keuken een kopje thee voor zichzelf maakt. Ze probeert daarbij zo weinig mogelijk geluid te maken, want stel je voor dat haar man, die in de woonkamer naar een voetbalwedstijd van Nederland zit te kijken, wordt afgeleid.

Nog drie minuten, hoort ze Snoeks zeggen, dan heeft Oranje gewonnen. Rustig blijven zitten kan ze niet. Ze staat op en doet zachtjes de koelkast open. Acht flesjes, telt ze. Er liggen nog acht van de twintig die ze er vanochtend in heeft gelegd.

Extra klappen
Blessuretijd, vangt ze op vanuit de woonkamer. Haar hart begint in haar keel te kloppen. Snel kijkt ze om zich heen. Is alles opgeruimd? Of liggen er dingen waaraan hij zich kan storen? De keuken is brandschoon. De woonkamer zal er wel anders uitzien.

Ze hoort het fluitsignaal. Daarna wordt het doodstil. Hij heeft de televisie uitgedrukt. Ze hoort het zoemen van haar bloed in haar oren, tot hij de stilte doorbreekt. Kom hier, buldert hij vanaf de bank.


De vader van de auteur van het artikel werkt bij het Steunpunt Huiselijk Geweld in Groningen en vertelde me  (de auteur) over de extra klappen die er vallen tijdens het WK: als Nederland verliest, stijgt het aantal meldingen van mishandeling bij de officiële instanties met bijna veertig procent. En zelfs als Oranje wint, wordt er een kwart meer huiselijk geweld gepleegd, vertelde hij.

Ik zal er maar eerlijk voor uitkomen: ik heb vrijwel de hele wedstrijd Nederland-Chili gezien, plus al het geouwehoer erna, dat 'nabeschouwing' genoemd wordt. Het was niet mijn vrije keus. Ik ging naar het restaurant van het hotel voor een maaltijd en anders dan voorgaande dagen hing daar een groot scherm waarop de wedstrijd te zien was. Incusief mezelf keken er nog geen tien mensen naar het scherm, dus er was weinig drukte. Ik vond de wedstrijd niet om aan te zien, maar ik heb inmiddels begrepen dat het om 'HET RESULTAAT' gaat. Dankzij het strategisch vernuft van Louis van Gaal heeft er dus minder huiselijk geweld plaatsgevonden dan het geval zou zijn geweest bij 'ouderwets' aanvallend voetbal. Dat is een mooi resultaat, toch?

dinsdag 24 juni 2014

Gesloten

Het is een van de meest besproken onderwerpen. Nee, ik heb het dan niet over het WK-voetbal, want dat vindt (gelukkig!) maar één maal in de vier jaar plaats. Ik heb het natuurlijk over HET WEER. Nu qua vakantie het hoogseizoen voor de deur staat, zal binnenkort het weer opnieuw een veel besproken onderwerp worden, hoe het er ook uit zal gaan zien. Nu ik zelf een weekje aan het ontspannen ben vind ik het ook belangrijker dan op andere momenten in het jaar en ik schrijf er dan ook over.

Ik heb diverse vakanties meegemaakt waarin het veel minder belangrijk was of het wel of niet regende. Dat waren de vakanties in Zweeds Lapland. We bevonden ons daar altijd zo'n 200 km benoorden de poolcirkel. Daar word je in de zomer dus geconfronteerd met de middernachtzon. Je hebt rond middernacht wel iets minder licht dan overdag, maar nog voldoende om bijvoorbeeld een boek of, tijdens het lopen, een kaart te lezen. Wanneer het dus 's ochtends, als je wilt vertrekken, regent en het blijft nog uren doorregenen, wacht je gewoon rustig af tot het opklaart. Als dat pas in de avonduren gebeurt is dat geen punt. Je pakt je spullen in en gaat op pad. Er is immers voldoende licht om te zien waar je loopt en van de omgeving te genieten. Omdat de zon pas laat en maar voor korte tijd achter de horizon verdwijnt, is het 's nachts nauwelijks kouder dan overdag. Het is daar trouwens in het algemeen 's zomers niet veel kouder dan hier. Ik heb daar wel eens een temperatuur van +300 Celcius meegemaakt (ook wel eens temperaturen onder de nul). Muggen zijn, ongeacht het weer, 24/7 actief.

Je kan hier natuurlijk 's nachts gaan fietsen, als het dan droog is, maar ik betwijfel of er dan veel te genieten valt. Gisteren was het trouwens prima fietsweer. Toen ik rond half twaalf in Aalten en aan koffie toe was, was dat even zoeken. Omdat het maandag was waren nogal wat horecagelegenheden gesloten, andere openden pas om twaalf uur.  Als Amsterdammer ben je er aan gewend dat er elkuur van de dag wel ergens iets open is, al is het maar de Hema.


maandag 23 juni 2014

Pad

Ik heb toch wat vergeten bij het inpakken van mijn koffertje: mijn muis en muismatje. Natuurlijk kun je op een laptop werken met het 'touchpad', maar dat vind ik reuze onhandig. Ik zit voortdurend ergens naast.

Gisterochtend zag bij het ontbijt op 'Buienradar' de bui al hangen. Er waren niet veel buien, maar enkele daarvan koersten recht op Winterswijk aan en dat bleven ze ook doen tot een uur of twaalf. Nu vind ik fietsen in de regen niet heel erg, want ik heb goede regenkleding. Maar beginnen in de regen vind ik niet leuk. Veel tijd om te fietsen zou ik dus niet hebben. Dat was ook weer geen ramp, want ik voelde me toch niet in vorm. Ik had om onduidelijke redenen slecht geslapen.

Ik ben hier niet om me te forceren. Ik heb dus rustig aan gedaan. Heb nog wat dutjes gedaan en gelezen. Ik heb een boek bij me van ene Evgeny Morozov: 'TO SAVE EVERYTHING, CLICK HERE'. Het is een kritische beschouwing van alles wat 'wij' of  'ze' allemaal voor mogelijk houden dankzij het Internet. We krijgen oplossingen aangeboden voor problemen waarvan we niet eens wisten dat we ze hadden, zoals adverteerders ons producten aanbieden voor behoeften die ze eerst zelf gecreëerd hebben.

Het is natuurlijk best aardig dat ik ook ver van huis mijn dagelijkse blogje kan publiceren, maar niemand zou het missen. Ik ben jaren lang de deur uitgegaan zonder iPad en laptop en zelfs zonder mobiele telefoon.


zondag 22 juni 2014

Zelfbediening

Gisteren was een prima fietsdagje: aardig wat zon en nauwelijks wind. Ik heb wat doelloos door de omgeving gefietst. Dat doe ik wel vaker. Ik fiets om te beginnen richting een bepaalde plaats, maar sla dan op een willekeurige plek en zonder de kaart te raadplegen een zijweg in. Als je dat maar vaak genoeg doet, kom je zomaar op de leukste plekken. Zo bekijk ik ook het liefst buitenlandse steden. Je mist misschien wat plekken die je gezien moet hebben, maar je kunt ook in alle rust, "far from the madding crowd", genieten van andere mooie plekken.

Rond een uur of twaalf wilde ik wel een kop koffie drinken. Bij een zijweggetje wees een pijl op 'Theeschenkerij De Wacht'. Gelukkig stond er ook nog een bord langs de weg want anders was ik er gewoon aan voorbij gereden, want het was een gewone boerderij. Op het bord stond: 'zelfbediening'. Een deel van de boerderij was veranderd tot een soort keukentje. Daar stond een machien waarmee je koffie kon maken of heet water voor thee. Uit een koelschap kon je wat frisdranken of ijsjes halen. Op een tafel bevonden zich wat huisgemaakte gebaksoorten, zoals cupcakes.

Zelfbediening was hier tot het uiterste doorgevoerd. Zelfs het afrekenen viel daaronder. Er stond een geldkistje, waarin je het bedrag moest achterlaten. Geen personeel, dus geen personeelskosten. De koffie kostte dan ook slechts €1,50. Waar vind je het nog zo goedkoop?

zaterdag 21 juni 2014

Fietsen

De komende week ( tot 27/6, 12.00 uur) bevind ik mij elders in het land. Zie onderstaande kaart.


Die rode lijn is de grens met Duitsland. Net buiten de linker bovenhoek ligt het centrum van Winterswijk. Ik logeer in hotel 'De Lindeboom',  een overzichtelijk hotel met 24 kamers.



Dit zal de uitvalsbasis zijn voor fietstochtjes door de Achterhoek. Bij het hotel kan ik namelijk ook een (elektrische) fiets huren.

Het hotel heeft een restaurant, maar ik heb mij beperkt tot 'logies + ontbijt'. Winterswijk beschikt over een redelijk aantal restaurants, die ik ook kan uitproberen.

Het is zeer wel mogelijk dat ik de komende dagen verslag doe van mijn fietstochtjes, verlucht met zelfgemaakte foto's.


Qua weer is het gisteren in ieder geval goed gegaan: ik heb geen druppeltje regen gevoeld, maar ik heb ook nog niet veel gefietsf, alleen even heen en weer naar het centrum van Winterswijk voor een lichte lunch.

vrijdag 20 juni 2014

Spookrijders

Vandaag de laatste aflevering in het kader van de 'muziekweek'. Het is een van mijn favoriete country & westernnummers, dat door veel artiesten, waaronder Johnny Cash, is uitgevoerd. Ik houd het op de uitvoering door de 'Brothers Four'.



donderdag 19 juni 2014

16 ton

Ik was een jaar of zeventien toen het een 'tophit' was, hoewel dat begrip toen volgens mij nog niet bestond. Tegenwoordig zou je het een maatschappijkritisch liedje kunnen noemen. Een mijnwerker vraagt aan Petrus hem nog niet naar de hemel te roepen, want hij heeft nog schulden af te betalen bij de bedrijfswinkel. Het gaat hier om 'gedwongen winkelnering', waarbij werknemers verplicht waren een deel van hun loon te besteden in winkels van het bedrijf, waar de prijzen hoger waren dan elders. In Nederland werd dit in het begin van de twintigste eeuw bij wet verboden.



woensdag 18 juni 2014

Internationale


Af en toe denk ik wel eens aan mijn toekomstig overlijden, want eens zal het er toch van komen. Eigenlijk denk ik niet zo zeer aan het overlijden, maar aan wat er omheen gebeurt. Tegen mijn familie heb ik gezegd dat ik geen wensen heb m.b.t. wat er voorafgaande aan en volgend op mijn crematie gebeurt. Waarom zou ik me gaan bemoeien met iets wat ik zelf niet kan meebeleven? Zij en andere belangstellenden/aanwezigen mogen helemaal zelf uitmaken hoe ze mijn uitvaart willen vormgeven.

Bij een begrafenis/crematie schijnt muziek te horen. Ik denk omdat die de emoties een zekere richting kunnen geven. Ik heb dus wel eens bedacht welke muziek ik zou willen horen bij mijn crematie. Ik heb wel eens gezegd dat ik het wel leuk zou vinden als dan de 'Internationale' ten gehore zou worden gebracht. Een heel mooie, vind ik, uitvoering daarvan was te zien in de film 'Reds', gebaseerd op het boek 'Ten days that shook the world' van de Amerikaanse journalist John Reed, die hierin zijn eigen ervaringen tijdens de Russische Oktoberrevolutie van 1917 beschrijft. Het was een avondvullende film, dus met een pauze. Het eerste deel werd afgesloten met scenes, waarin de 'Internationale' gezongen werd. Het is de mooiste uitvoering die ik ken.






dinsdag 17 juni 2014

Dollar

Het Kingston Trio had in 1958 een internationale tophit met het liedje 'Tom Dooley', dat ook een plaats kreeg op de eerste lp van het trio. Het genre muziek dat zij brachten was 'folk music', dat destijds zeer populair was.

Een van hun, volgens mij, aardigste liedjes - Greenback dollar - hoorde ik pas voor het eerst in de zeventiger jaren, toen ik bij een collega op bezoek was. Het sprak mij aan omdat het precies paste bij mijn houding t.o.v. geld: het is heel plezierig als je er voldoende van hebt, maar je moet er nou ook weer niet teveel belang aan hechten.



maandag 16 juni 2014

Parkiet

Nina en Frederik vormden in de zestiger jaren van de vorige eeuw een zingend duo, dat in verschillende Europese landen optrad. Zij was een Deense, hij een Nederlander. (Zijn vader was verbonden aan de Nederlandse ambassade in Denemarken.) Zij hadden bij mijn weten geen duidelijk eigen repertoire, maar zongen voornamelijk 'covers'. Het nummer van vandaag is volgens mij geen 'cover'; ik heb het in ieder geval nooit van iemand anders gehoord. Het beschrijft het treurige verhaal van een parkiet, wiens verjaardag door niemand herinnerd wordt: "Nobody remembers a parakeet's birthday.".



zondag 15 juni 2014

Samba

Ik ben al een tijdje bezig op Youtube muzieknummers bij elkaar te zoeken die ik ooit eens op een dvd bij elkaar hoop te zetten. Het gaat daarbij vooral om nummers van lang geleden, van inmiddels vergeten artiesten. Maar niet door mij vergeten. De komende dagen zal ik een aantal van die nummers hier presenteren.

Brazilië is tegenwoordig veel in het nieuws. De belangrijkste, althans de bekendste, muzieksoort uit Brazilië is de samba. Ik heb moeten kiezen uit twee samba's: a.) 'Samba de Orfeu' uit de film 'Orfeu Negro' (1959), gebaseerd op de mythe van Orpheus en Euridice, waarvan het verhaal zich afspeelt tijdens het carnaval in Rio de Janiero; b.) the 'One note samba', gespeeld door de Braziliaanse gitarist Laurindo Almeida met het Modern Jazz Quartet. Ik heb gekozen voor de tweede, omdat ik dan twee vliegen in één klap sla. Bedenk zelf maar welke vliegen.



zaterdag 14 juni 2014

Gek

Gisteravond kwam ik al zappend even terecht op Nederkand 1, waar een voetbalwedstsrijd (Spanje-Nederland) aan de gang was. Toevallig viel daarin het moment dat Van Persie de gelijkmaker scoorde. Ik keek nog enkele minuten, was niet onder de indruk en zapte weer verder.

Vanochtend vroeg zag ik de kop van de digitale Volkskrant: Oranje zet de wereld op z'n kop: 1-5 tegen Spanje. Sorry hoor, maar ik ben daar niet blij mee. De trouwe lezers van Beggartalk weten intussen wel dat ik een hekel heb aan alle gekte rond sport en die gekte bereikt nu eenmaal zijn hoogtepunt als het om een voetbaltournooi gaat waaraan 'Oranje' deelneemt. Dit jaar viel, naar mijn gevoel, de gekte nog enigszins mee, omdat maar weinigen in grote successsen  van 'onze jongens' geloofden. Maar na de wedstrijd van gisteren ziet zelfs de meest voorzichtige fan Nederland probleemloos doorstomen naar de finale, waaarin Brazilië overtuigend verslagen wordt. Wie nog geen oranje vlaggetjes aan zijn gevel had hangen gaat ze vandaag nog aanschaffen. Dat doelpunt van Van Persie (het begin van de zegetocht!) zullen we nog honderden malen herhaald zien. Het PAROOL schreef: De stad kleurt weer oranje aan de vooravond van het WK. Voor wie niet thuis voor de buis wil zitten, zijn er eindeloos veel kroegen, pleinen, zalen en parken met grote schermen. En dat was nog vóór de winst op Spanje. Ik hoef al dat oranje niet.

Als je gek bent op oranje kun je je hart ophalen. Vandaag en morgen kun je twee wedstrijden zien waarin 'we', bij de mannen en bij de vrouwen, een goede kans hebben op een wereldkampioenschap. In Den Haag wordt gehockeyd. Minstens zo leuk om naar te kijken als voetbal.
x

vrijdag 13 juni 2014

Ambtenarij

Ik ben twintig jaar ambtenaar geweest. Je zukt mij dus niet gauw uitgebreid horen klagen over ambtenaren. Maar nu heb ik weer eens een, volgens mij, gegronde reden voor klagen. Vorige week vrijdag ging ik naar het Stadsdeelhuis van Amsterdam-Noord, omdat mijn identiteitsbewijs over zijn houdbaarheidsdatum heen was. Bij de receptie kreeg ik een nummertje. Na ongeveer anderhalf uur verscheen mijn nummertje in een display en begaf ik mij naar balie acht, waar ik vertelde dat ik een nieuw identiteitsbewijs begeerde.
"Heeft u het verlopen identiteitsbewijs bij u?" Dat had ik.
"Heeft een pasfoto bij u?" Die had ik die ochtend nog laten maken, dus die had ik ook bij me.
Ik overhandigde oud identiteitsbewijs en pasfoto. De pasfoto werd op een formulier geplakt, waarop ik ook mijn handtekening moest zetten.
"Heeft u uw paspoort bij u?" Nee, waarom zou ik mijn paspoort bij me hebben?
"Dat moet u bij u hebben als u een nieuw identiteitsbewijs aanvraagt." O. Waarom heeft niemand mij dat verteld, bijvoorbeeld de man aan de balie, dan had ik niet voor niets anderhalf uur zitten wachten.
"Bij de balie weten ze niet dat u ook een paspoort heeft." Dat begrijp ik, maar ik ben toch niet de enige inwoner van Amsterdam-Noord, noch de eerste, die over beide reisdocumenten beschikt. Dus voor alle zekerheid kunnen ze dat bij de balie even vragen als iemand zegt dat zhij een nieuw identiteitsbewijs moet hebben.
"Kunt u dat paspoort even gaan halen?" Dat kon ik doen, maar het liep al tegen sluitingstijd en mijn longen gaan protesteren als ik me ga haasten. Ik zei dus dat ik daar geen zin in had. Ik kon een afspraak maken. Die maakte ik voor gistermorgen 9.00 uur.

Gistermorgen meldde ik mij ruim op tijd weer bij de receptie met de mededeling dat ik een afspraak voor negen uur had. "Dat kan niet, meneer, want op donderdagen kunt u pas om 13.00 uur bij Burgerzaken terecht." Ik had mij echt niet vergist en kon dat aantonen met een briefje waarop vorige week vrijdag de ambtenaar achter balie acht dat tijdstip geschreven had. Natuurlijk kon er niets aan gedaan worden. Ik kon een nieuwe afspraak maken voor hedenmorgen kwart over negen. Ik ben er vrijwel zeker van dat het formulier waarop al mijn pasfoto geplakt is en ik mijn handtekening al heb gezet niet meer terug te vinden is.
x

donderdag 12 juni 2014

Erger

Het was al bekend dat vanaf a.s. vrijdag (de dertiende) de Nederlandse Publieke Omroep dagelijks van half zes 's middags tot na middernacht aandacht gaat besteden aan het WK-voetbal. Het kan nog erger: elke ochtend van zeven tot negen kun je ook nog 'genieten' van voetbal.

Inmiddels wordt het steeds duidelijker dat de mensen in Brazilië niet onverdeeld gelukkig zijn met het WK in eigen land. Veel mensen worden uit hun huizen gezet. Sloppenwijken worden "gepacificerd", wat vaak betekent dat drugsbaronnen worden vervangen door zeer corrupte politie, die een enkele moord ook niet uit de weg gaat. Vooral de FIFA verdient miljoenen aan het WK.

En dan te bedenken dat de Brazilianen over twee jaar ook nog eens de Olympische Spelen over zich heen krijgen.
x

woensdag 11 juni 2014

Taalfout

Onder een foto in Het PAROOL van bezoekers van Pinkpop in de regen staat de volgende tekst: Pinkpopbezoekers werden door de organisatie geadviseerd op het midden van het terrein te gaan zitten. Welke (vaak gemaakte) taalfout staat in deze zin?x

Degene die als eerste met het juiste antwoord komt mag me een 'selfie' toesturen, die ik in een volgende Beggartalk publiceer.
x

dinsdag 10 juni 2014

Poseren

Deze foto zag ik in de Volkskrant.


Het onderschrift bij de foto vind ik wat vreemd. De bokaal, naar ik aanneem die welke ze ontvangen heeft, omat ze zondag het tennistournooi van Roland Garros won, is nauwelijks in beeld. Ik vermoed dan ook dat de fotograaf en de redactie van deVolkskrant, niet echt door die bokaal geïnspireerd werden, maar dat het ze om iets anders ging.
x

maandag 9 juni 2014

Plasje

Ik heb al eerder iets in die zin geschreven: het duurt nog een aantal dagen voordat 'onze jongens' echt gaan voetballen in Brazilië, maar we worden overladen met talloze beelden die  nergens over gaan. Maar moeten we nou echt ook deelgenoot gemaakt worden van een aantal van die jongens die gezamenlijk een plasje doen?


x

zondag 8 juni 2014

Fout

De afgelopen dagen heb ik weer vrij veel over kanker gelezen en gezien, o.a. op Nederland 1 de reportages over Alpe d'Huzes. Niet dat ik daarin nu zo geïnteresseerd was, maar ik zat te eten en de tv stond aan. Het is natuurlijk mooi dat er op die manier een hoop geld wordt opgehaald voor de bestrijding van kanker, maar ik begrijp niet waarom mensen zo'n activiteit nodig hebben om geld over te maken naar het KWF. Ik weet wat het betekent om iemand ten gevolge van kanker te verliezen. Meer heb ik niet nodig om regelmatig een bedrag over te maken naar het KWF.

Het PAROOL had gisteren een artikel over de een film, 'The Fault in Our Stars', die hier binnenkort gaat draaien. De roman, waarnaar de film gemaakt is, is een eersteklas tear jerker over twee jonge kankerpatiënten die verliefd op elkaar worden, terwijl ze weten dat hun weinig tijd is gegeven. Om hun vriendschap te bekronen bezoeken ze Amsterdam. (...) Amsterdam kan zich schrap gaan zetten voor een invasie van Amerikaanse tieners die in de voetsporen willen treden van Hazel Lancaster en Augustus Waters, de helden van de tienerfilm. Verwacht wordt dat veel jonge Amerikanen een tripje zullen maken langs de plekken die het verliefde, zieke stel (in de film) in Amsterdam bezoekt. De trailer op YouTube is ruim twintig miljoen keer bekeken en onthult veel Amsterdamse locaties, van een tram tot het Anne Frank Huis en van een bankje langs de Bloemgracht tot aan de fietstunnel van het Rijksmuseum. Je zult je herinneren dat destijd reisbureaus trips organisserden langs plekken die genoemd werden in 'The Da Vinci Code'. Op diverse Amerikaanse blogs, bijv. 'The Huntington Post', valt te lezen dat er in Amerikaanse bioscopen al heel wat tranen gevloeid zijn. De liefhebbers van 'Komt een vrouw bij de dokter' kunnen de borst vast nat maken.

Overigens, in 'Julius Caesear' van Shakespeare zegt Cassius: "The fault, dear Brutus, is not in our stars".
x

zaterdag 7 juni 2014

Fan

Er is niets mis mee om een bepaalde sport aantrekkelijk te vinden, ook al beoefen je die niet actief, maar ben je uitsluitend toueschouwer. Ik heb dat, zoals bekend met schaatsen. Ik ben m.a.w. een fan van het schaatsen. Nota bene: ik ben geen fan van specifieke schaatsers (m/v). Zo lang ze goed kunnen shaatsen, zijn ze me allemaal even lief.

Tegenwoordig wordt weer voortdurend duidelijk, het wordt er, zeg maar, ingeramd, dat we fan moeten zijn van 'Oranje'. Dat mag ook van mij, maar het heeft karikaturale vormen aangenomen. Er wordt dagelijks uitgebreid bericht gedaan over onze Oranjevoetballers, hoewel ze pas over een week hun eerste WK-wedstrijd spelen. Dat wordt hoogstwaarschijnlijk een saaie wedstrijd, die ze nog gaan verliezen ook. Inmiddels zijn Oranjejongens en -meisjes al enkele dagen druk bezig met een WK-hockey in ons eigen land, hebben ze tot nu al hun wedstrijden gewonnen en zullen ze hoogstwaarshijnlijk de finale spelen en die mogelijk ook nog winnen. Bij de voetballers rekent niemand daarop.

Aan het WK-voetballen zal dagelijks van half zes 's middags tot na middernacht continu aandacht besteed worden op Nederland 1 en dan heb ik het nog niet over al die reclameblokken.  Ga nu eens na hoeveel tijd er besteed wordt aan hockey, een sport die ik inmiddels aantrekkelijker ben gaan vinden dan voetbal en niet omdat 'wij' er zo goed in zijn.
x

vrijdag 6 juni 2014

Kunst

Als je nu met de trein van Haarlem naar Leiden zou reizen, zou je in de buurt van Lisse dit plastiek kunnen zien:



Mocht je het  niet direct herkennen: het is een meer dan levengsgrote vrouwenromp in bikini met afgehakte ledematen hoofd. Het was gisteren in het NOS-journaal van 20.00 uur te zien. Het is 'kunst', althans zo is het bedoeld door de maker en dat is een kunstenaar, wiens naam ik ben vergeten.

Ik ben niet gillend enthousiast over dit plastiek, maar over smaak schijn je niet te moetem willen discussiëren. In het journaal ging het dan ook niet om de artistieke merites van dit werkstuk, maar om de plaats. Bij ten minste één geïnterviewde treinbestuurder, die onvrijwillig met dit werkstuk werd geconfronteerd, riep het onplezierige associaties op met gebeurtenissen die je je waarschijnlijk wel kunt voorstellen.  Als degenen die verwantwoordelijk zijn voor de plaatsing over enige empathie beschikken hadden ze zich die onplezierige associaties kunnen voorstellen. Zelfs met enig nadenken had je daar op kunnen komen. Mar ja, kunst is kunst. Je hoeft het niet mooi te vinden. Als het maar gevoelens opwekt. Nou, daar zijn ze in geslaagd!
x

donderdag 5 juni 2014

Duidelijk

Ik kom lang niet elke dag toe aan boodschappen voor 15 euro bij AH. Maar gisteren moest ik weer eens wat extra dingen aanschaffen, zoals olijfolie, en dus bereikte ik het bedrag dat je moet besteden om zo'n hamstertje te krijgen. Ik geloof dat er vijftien verschillende te krijgen zijn en dus word je opgeroepen ze allemaal te sparen. Die ene die ik nu heb is uitgedost in de kleuren oranje, rood, wit en blauw. Ze zullen dus wel bedoeld zijn een rol te spelen  bij de wedstrijden van het Nederlandse elftal tijdens het WK-voetbal, maar welke rol? Ze zijn te klein om als knuffel te dienen, als 'stand in' voor het geval een van 'onze jongens' een keer eens iets goeds doet tijdens een van de drie wedstrijden die 'wij' in Brazilië zullen spelen. Hang je ze op een rijtje boven je tv?

De actie van Jumbo was tenminste een stuk duidelijker. Daar kon je een oranje 'juichpak' bij elkaar sparen. Daar waren ze al snel doorheen. Dus nu moet je je tevreden stellen met een 'juichpetje'. Op grond van wat ik daarover in de kranten lees en hoor bij Studio Sport kom ik tot de conclusie dat er weinig gelegenheid zal zijn optimaal gebruik te maken van deze maffe kledingstukken.
x

woensdag 4 juni 2014

Natuur

Staatsbosbeheer wil graag de natuur naar (de mensen in) de stad brengen. Hoe doet Staatsbosbeheer dat? Dat vertelt Het PAROOL: op een tramhuisje op het Leidsepleinis is voor een dag een 'vogelnest' gebouwd. De actie van Staatsbosbeheer moet ervoor zorgen dat mensen zich weer verbonden gaan voelen met de natuur. Via een ladder kun je omhoog klimmen en er voor enkele minuten in gaan zitten. Nou, ben je dan even met de natuur verbonden?


Het PAROOL vertelt ook over een actie van de natuur zelf: Wie de Albert Cuyp afstruint rond sluitingstijd, treft de heerschappij van de reiger aan. Eerst denk je nog: o, daar is hij, met zijn enge bakkes en zijn pedante vriendjes, laten we maken dat we wegkomen, straks gaan we er allemaal aan. Maar wees niet bang: ze komen niet voor ons. Ze zijn hier maar voor één ding: vis. (...) Het is een bontgekleurd gezelschap, dat hier ongevraagd doet alsof het thuis is.

De reiger en andere dieren zijn natuurlijk het hele jaar door in de stad te zien. Waarom haalt Staatsbosbeheer dan van die rare fratsten uit?
x

dinsdag 3 juni 2014

Nagel

Het is zeker niet zo dat ouderen geen rol kunnen spelen in de politiek. In binnen- en buitenland zijn voldoende voorbeelden te vinden van succesvolle 65-plussers in de politiek. Maar zet ze  met hun allen bij elkaar in één partij en het wordt al gauw hommeles. Daarvan zijn, zeker in ons land, al diverse voorbeelden gegeven. Het huidige 50PLUS had met Henk Krol misschien nog iets kunnen worden, maar die moest als snel de pijp aan Maarten geven.

Waar ik benieuwd naar ben is wat Jan Nagel, nu nog Eerste Kamerlid voor en ex-voorzitter van 50PLUS, gaat doen als na volgende verkiezingen deze ouderenpartij ook weer uit beeld is verdwenen. Hij heeft, na lid te zijn geweest van de PvdA, al aan de wieg van diverse partijen gestaan: Leefbaar Hilversum, Leefbaar Nederland, de Partij voor Rechtvaardigheid, Daadkracht en Vooruitgang (PRDV), OokU en als laatste 50PLUS. Hij schijnt het idee te hebben dat de Nederlandse politiek niet zonder hem kan en als het langs de ene weg niet lukt, dan maar langs de andere. Hij was ooit redelijk succdesvol bij de Vararadio en -tv. Misschien gaat hij het nog wel eens in die richting opnieuw proberen.
x

maandag 2 juni 2014

Belangrijk

2 augustus a.s. is het weer zover. Dan vindt in Amsterdam weer de Gay Pride Canal Parade plaats. Daar zal weer veel over geschreven worden. Wie zullen er dit jaar meedoen? Het PAROOL had al iemand gevonden: Rabbijn Marianne van Praag (1956) van de Liberaal Joodse Gemeente Den Haag is de eerste rabbijn in de geschiedenis van Amsterdam Gay Pride die meevaart op de Canal Parade, dit jaar op zaterdag 2 augustus. Niet alleen maar een rabbijn, maar nog een vrouwelijke rabbijn ook: Vrouwelijke rabbijnen zijn er pas zes jaar in Nederland. Ik hoorde bij de eerste lichting. En net als mannelijke rabbijnen (of priesters, of dominees, of sjamanen) wil ze wel een gemeenplaats kwijt: In het jodendom is het een belangrijk punt om te zijn wie je wilt zijn.

Ik weet niet of het Marianne is opgevallen, maar veel protestanten en rooms-katholieken, zelfs humanisten en ongelovigen, vinden het ook nogal belangrijk om te (kunnen) zijn wie (en wat) ze willen zijn. Helaas vinden veel racisten ook dat ze moeten zijn wat ze willen zijn en niet alleen racisten, ook anderen die vinden dat hun particuliere opvattingen de enige juiste zijn en dat iedereen zich daaraan dient te houden. Zo zijn er mensen die homo's en lesbo's maar vreemde typen vinden, die zich als hetero's zouden moeten gedragen. Er schijnen zelfs joden te zijn, wat minder liberaal dan Marianne, die homoseksualiteit maar niks vinden en daarbij Jahweh aan hun zijde menen te hebben

Ik vrees dat er onder de deelnemers aan de Canal Parade mensen zijn die er discriminerende ideeën op na houden. Homo's en lesbo's zijn namelijk net mensen.
x

zondag 1 juni 2014

Parkeren

Ga aan de ruimte om te parkeren morrelen en je krijgt meteen alle winkeliers over je heen, want zo jaag je hun klanten weg. Ik heb dat meegemaakt in mijn 'Haagse' periode. Op weg naar mijn werk fietste ik dagelijks door een winkelstraat. Daarin werd een fietspad aangelegd, wat ten koste ging van parkeergelegenheid. De winkeliers schreeuwden moord en brand. In de jaren daarna is mij nooit gebleken dat er winkels verdwenen.

Uit onderzoek van de Erasmus Universiteit is gebleken dat winkeliers in grote meerderheid denken dat meer dan de helft van de klanten met de auto kwam. Dat was te lezen in Trouw. De meerderheid, van de klanten 34 procent, was te voet, 26 met de tram of de bus en 18 procent met de fiets. Slechts 22 procent kwam met de auto. (Onderstreping toegevoegd.)

"Parkeren en autobereikbaarheid staan weliswaar in de top-5 van redenen om een winkelgebied te bezoeken. Toch, het is slechts belangrijk voor één op de zes klanten. Bovendien blijkt uit onderzoek dat de voetganger meer geld uitgeeft. Die neemt de tijd."

Daar komt nog eens bij dat klanten die te voet en te fiets naar de winkel gaan, vaker komen. Zij kopen hierdoor meer versproducten, waar winkeliers relatief meer op verdienen. In binnen- en buitenland zijn voorbeelden te over van winkelgebieden die tot leven kwamen juist doordat de voetgangers ruim baan kregen.


Zo blijkt maar weer eens dat algemeen geaccepteerde opvattingen niet altijd juiste opvattingen behoeven te zijn.
x