maandag 27 april 2009

Twitter

Twitter is, voor degenen die dat nog niet wisten, een relatief nieuw verschijnsel op het internet. Het is een programma waarmee je communiceert. Het heeft één, opzettelijke, beperking: de boodschap die je wereldkundig wilt maken kan niet langer zijn dan 140 tekens (= toetsaanslagen).

Omdat ik er wat meer van wilde weten, ben ik een tijdje geleden eens naar de Twittersite gegaan en heb me daar zelfs aangemeld met een gebruikersnaam: Bestevaer. (Dat is het oud-Nederlandse woord voor opa.) Daarna ben ik het feitelijk weer vergeten, totdat ik afgelopen vrijdag via een (automatisch gegenereerd) mailtje de mededeling ontving dat iemand - een regelmatige lezer van Beggartalk - een bericht op zijn Twitter had geplaatst.

Als je naar Twitter gaat, opent dat standaard met een vraag: "What are you doing?" Die vraag kun je letterlijk nemen: "Ik zit me af te vragen of ik eigenlijk wel iets wil met Twitter." Of: "Op het ogenblik niets, maar ik ga zo deur uit om boodschappen te doen." Het lijkt me niet waarschijnlijk dat daarin veel mensen geïnteresseerd zullen zijn. Maxime Verhagen, onze minister van buitenlandse zaken, is een enthousiast Twitteraar. Gisteren (zondag) bijvoorbeeld meldde hij rond half drie 's middags, dat hij op weg was naar Luxemburg voor een bijeenkomst van de Benelux met de Baltische staten Estland, Letland en Litouwen. Je kan dus niet zeggen dat hij stil zit.

Ik ging me zitten afvragen: is er iets (min of meer) zinnigs dat ik persoonlijk zelf met Twitter kan doen? Als ik het bloggen moe wordt, kan ik dat vervangen door Twitteren. Het (oorspronkelijk aan mijn weblog ten grondslag liggende) effect is immers hetzelfde: degenen die dat willen weten, zijn er zeker van dat ik weer opgestaan ben die dag en een tekst van 140 tekens moet ik, zolang de heer Alzheimer nog niet bij me ingetrokken is, zelfs direct na het wakker worden nog bij elkaar kunnen schrijven.

Af en toe - Beggartalk is al weer geschreven - heb ik wel eens last van een inval. Twee Beggartalks op één dag vind ik wat overdreven en het is op zich natuurlijk een uitdaging met maximaal 140 tekens een afgeronde gedachte wereldkundig te maken. En dan niet vals spelen door 100 Twitters achter elkaar te plaatsen. Ik ga daar nog eens wat verder over nadenken. De trouwe lezers van Beggartalk zullen de eersten zijn die weten waar dit nadenken toe geleid heeft.
x