zaterdag 7 april 2018

GOUD

Ik was ergens tussen de veertig en vijftig jaar oud toen ik voor het eerst in mijn leven asperges at. Mijn moeder zag het duidelijk nooit zitten om voor tien personen asperges te bereiden. Met mijn vriend Jan had ik een aantal dagen door Zuid-Limburg gewandeld. Op de weg terug naar huis gingen we iets eten bij Van der Valk. Het menu vermeldde o.a.  aperges. Ik dacht: 'Waarom zou ik die niet een keer proberen?' Het was het traditionele recept: met ham en ei. Het was mij volstrekt onduidelijk waarom asperges "het witte goud" genoemd werden en nog worden. Ik vond het niet vies, maar om nou te zeggen "Wat lekker!" Nee! Ik zou er geen meter voor omrijden.

Sinds kort ligt dat 'witte goud' weer in de winkels en supermarken en alom werd er in diverse media weer gejubeld. Ik stond, dat zal wel duidelijk zijn, niet te trappelen. Je moet nooit al te dogmatisch zijn, dus ik ging op zoek naar een recept met groene asperges. Dat scheelt sowieso een hoop schillen.

En? De (gerookte) zalm was heerlijk.