vrijdag 31 oktober 2008

Stom

Hoe stom zijn de Amerikaanse kiezers die a.s. dinsdag een nieuwe president gaan kiezen? Anders geformuleerd: hoe stom denken de campagneteams dat de Amerikaanse kiezers zijn? Bij de Republikeinen zijn ze zo langzamerhand ten einde raad en verzinnen ze de gekste dingen. In het algemeen is het het charmant ogende 'hardlopende maatje' (running mate) Sarah Palin, die hierbij de aanval op Barack Obama leidt.

Wat heeft, volgens Trouw, Sarah nu weer gezegd? "Er is nog een radicale hoogleraar die een paar jaar geleden veel tijd heeft doorgebracht met Barack Obama", aldus Palin tijdens een verkiezingsbijeenkomst in Bowling Green (Ohio) woensdagavond. "Rashid Khalidi is niet alleen een bondgenoot van Obama, maar ook een oud-zegsman van de PLO." Daar moet je als eenvoudige Amerikaanse kiezer toch wel even van schrikken. Je hebt immers wel eens gehoord dat de PLO iets met de Palestijnen te maken heeft. Palestijnen schijnen iets tegen joden en Israel te hebben en sommigen van hen gaan zo ver dat ze met bommen gaan gooien. Is Obama vriendjes geweest met de woordvoerder van dat gespuis? Nou, dan stem ik mooi niet op Obama!

Je kan als eenvoudige Amerikaanse kiezer ook eens gaan nadenken en een beetje op het internet gaan surfen. Daar kom je soms de meest verrassende dingen tegen. Dan zie je bijvoorbeeld dat niet een woordvoerder van de PLO, maar de leider van de PLO wel eens in het Witte Huis geweest is en daar de hand heeft geschud met de president van de US of A in hoogst eigen persoon. Diezelfde PLO-leider heeft in 1994, dat is al weer veertien jaar geleden, de Nobelprijs voor de vrede gekregen. Ene Mahmoud Abbas, de huidige leider van de PLO, heeft nog niet eens zo gek lang geleden in het Witte Huis gesproken met ene George W. Bush, die al bijna acht jaar president van de VS schijnt te zijn.

Als je geen vriendjes van de PLO wilt steunen moet je dus zeker niet op een Republikeinse kandidaat stemmen, want god mag weten wat voor leiders van wat voor enge bewegingen die allemaal naar het Witte Huis gaat halen. Geef mij maar Obama: die komt niet verder dan een (oud-)woordvoerder.

donderdag 30 oktober 2008

Overleg

Een groep van pakweg 50 Nederlandse pastoors heeft besloten ervoor te pleiten dat de rooms-katholieke kerk de Nederlandse opvattingen over abortus, euthanasie en het homohuwelijk overneemt. Het Vaticaan, dat ministaatje binnen de stad Rome, roept de 50 priesters onmiddellijk naar Rome om eens duchtig op ze in te praten. Ja, natuurlijk, daar kon je op wachten. De kranten maken er een berichtje van, het wordt gemeld in het NOS-journaal van 22.00 uur en we gaan over tot de orde van de dag.

Hierboven zat ik weer eens een mogelijke, maar nogal hypothetische situatie te beschrijven: het kan gebeuren, maar dan zal niemand er vreemd van opkijken. We weten nu eenmaal dat het Vaticaan niet zo gek is op dissidenten.

Afgelopen vrijdag, las ik in Trouw, bleek ineens dat zo'n 50 imams niet in hun moskee waren verschenen. Ze waren teruggeroepen naar Rabat voor godsdienstig overleg. Ja, dat kan natuurlijk niet. "Onacceptabel", aldus Kamerleden. Dat waren geen fractiegenoten van Geert Wilders, maar fractieleden van PvdA en CDA.

PvdA-Kamerlid Jeroen Dijsselbloem reageert verontrust: "Mij is verteld dat ze teruggeroepen zijn voor instructie. Het is onaanvaardbaar dat Marokko zich zo bemoeit met Marokkanen in Nederland." (...) CDA-Kamerlid Madeleine van Toorenburg: "Dit is opnieuw een bewijs dat de Marokkaanse regering haar tentakels uitslaat in de Marokkaanse gemeenschap in Nederland."

Je zult mij niet horen zeggen dat de koning van Marokko zich wel moet bemoeien met Marokkanen in Nederland. Buitenlandse staatshoofden, of dat nou de koning van Marokko, de bisschop van Rome, de president van de Verenigde Staten van Amerika of de groothertog van Luxemburg is, moeten zich niet met onze interne aangelegenheden bemoeien. Als ons parlement een motie in die zin kamerbreed wil aannemen, heeft het mijn zegen. Maar let eens op de woordkeus van Madeleine. Als het Vaticaan een paar priesters oproept te verschijnen voor de 'Congegratie van de geloofsleer' (de opvolger,via het Heilig Officie, van de inquisitie), zegt Madeleine dan ook dat het Vaticaan zijn "tentakels uitslaat" in de rooms-katholieke gemeenschap in Nederland? Ik denk dat ze een iets minder pejoratieve uitdrukking zou gebruiken, als ze er al iets over zou zeggen.

Jeroen en Madeleine hebben de Nederlandse burgers/kiezers die zich wat ongerust maken over islamitische invloeden in Nederland duidelijk gemaakt dat zij hun toevlucht niet noodzakelijkerwijs bij Geert Wilders hoeven te zoeken. Hun ongerustheid is bij deze regeringspartijen in goede handen.

Nog even dit: een van de redenen waarom Rabat de imams opriep was, volgens Trouw, het fundamentalisme onder Marokkanen in binnen- en buitenland bestrijden. Dat willen wij toch ook? Dat wil zeggen: islamitisch fundamentalisme. Aan christelijk fundamentalisme zijn we gewend. Dat is folklore.

woensdag 29 oktober 2008

Vertrouwen

Minister Bos van financiën heeft er geen vertrouwen in dat banken allemaal goed werk leveren. Mensen moeten daar ook niet van uitgaan, meent hij. "Wie er zonder meer van uitgaat dat het wel goed zit, kan bedrogen uitkomen." Nou, dat hebben we de afgelopen tijd wel gemerkt. Krasse taal ook van Wouter. In welke krant ik die uitspraak gelezen heb? In geen enkele krant, want Wouter heeft dat helemaal niet gezegd.

In Trouw stond een iets ander bericht: Minister Klink van volksgezondheid heeft er geen vertrouwen in dat ziekenhuizen allemaal goed werk leveren. Mensen moeten daar ook niet van uitgaan, meent hij. "Wie er zonder meer van uitgaat dat het wel goed zit, kan bedrogen uitkomen." Dus: als het bankwezen in de soep dreigt te lopen grijpt de overheid in met miljarden, nationaliseert banken, leent ze geld, garandeert spaartegoeden, maar: Ziekenhuizen die het slecht doen en met sluiting worden bedreigd, kunnen niet op bescherming van het ministerie rekenen. We zouden wel gek zijn. Als een ziekenhuis het slecht doet, gooi je het gewoon dicht. De zieke burger gaat gewoon naar een ziekenhuis verderop. Daar worden de wachtlijsten wel wat langer, maar als je eenmaal aan de beurt bent, ga je tenminste niet meteen dood aan een of andere rare infectie of een fout van de arts, omdat zhij net uit een ruzie met de andere leden van de maatschap komt, of omdat zhij gewoon een slechte arts is. Kan de zieke burger ervan uitgaan dat het in dat andere ziekenhuis wel goed zit of komt hij daar ook bedrogen uit? Dat lijkt me niet eens zo'n gekke vraag. Hangt daar bij de ingang een groot bord met de tekst: "Dit is volgens Ab Klink een goed ziekenhuis?"

Ergens anders in hetzelfde Trouw lees ik dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) allerlei gegevens aan de ziekenhuizen vraagt. Doel: zicht te krijgen op de kwaliteit van de zorg en daarmee een aanzet te geven tot verbetering. Heb je dat goed gelezen? Ab Klink en de IGZ hebben dus nog altijd geen duidelijk zicht op de kwaliteit van de zorg. Als ze dat t.z.t. een keertje hebben, gaan ze een aanzet geven tot verbetering.

Voor zover ik weet zijn er door de kredietcrisis in Nederland nog geen doden gevallen. Wat ik wel weet is dat er per jaar in ziekenhuizen ruim 1700 doden vallen door fouten (ruim vier perdag). Per jaar lopen zo'n tienduizend mensen blijvende schade op door foutieve behandeling in een ziekenhuis (ruim 27 per dag). Ab Klink heeft intussen wel een maatregel genomen: Om te zorgen dat de ziekenhuizen in de tussentijd niet over de kop zouden gaan, heeft hij de verantwoordelijke zorgverzekeraar een borgsom van maximaal anderhalf miljoen euro toegezegd, zodat de zorg intussen kan blijven bestaan. Dat is de zorg in de IJsselmeerziekenhuizen, waar de kwaliteit beneden de maat was. Ze worden financieel uit de brand geholpen. Anderhalf miljoen euro. Weet iemand uit zijn hoofd hoeveel miljard euro Wouter in de banken heeft gestoken? Je spaartegoed ziet er gezond uit. Jij ook?

Heb je meer dan 100.000 euro aan spaarcentjes? Spreid ze over verschillende banken, dan zit je altijd goed. Daar heeft Wouter prima voor gezorgd. Heb je ineens een hartinfarct? Laat je door die ambulance niet naar een ziekenhuis brengen waarvan je niet zeker weet dat daar een aanzet tot verbetering van de cardiologie gegeven is. Eerst even informeren bij Ab of de IGZ.

PS

Enkele uren later las ik in de Volkskrant dat een verzekeraar of bank de IJsselmeerziekenhuizen mag kopen, incl. alle schulden. Waar halen die banken en verzekeraars in deze moeilijke tijden het geld (en de animo!) vandaan om een bijna failliet ziekenhuis te kopen? Die ziekenhuizen zijn ondergebracht in een stichting. Een stichting mag geen winst maken. Dat zullen de banken en verzekeraars een aantrekkelijke propositie vinden.

dinsdag 28 oktober 2008

Vriend

"We nemen de zaken nu in eigen hand", aldus een anonieme functionaris. Die 'anonieme functionaris' is een functionaris van het Amerikaanse ministerie van defensie. Deze uitspraak stond in Trouw, dat weer 'Amerikaanse media' aanhaalde.

Vanuit Amerikaanse legerhelikopters zijn afgelopen zondag acht mensen gedood: vier volwassenen en vier kinderen. De gedode volwassenen en kinderen woonden, althans verbleven op het moment van overlijden, in Abu Kamal. Deze plaats ligt niet in Irak en ligt niet in Afghanistan. Deze plaats ligt in Syrië. De Verenigde Staten van Amerika zijn niet in oorlog met de Syrische Arabische Republiek. Daar heeft de Amerikaanse regering niets mee te maken. Zij voert haar eigen oorlog tegen al-Qaeda en de Taliban. Dan doen internationale rechtsregels niet terzake. Dan maken de Amerikanen zelf wel uit waar zij vechten. Dan nemen zij dode kinderen voor lief. 'Collateral damage', 't is jammer, maar helaas.

Toen niet zo lang geleden Russische troepen het grondgebied van Georgië binnenvielen, sprak de hele wereld, waaronder Maxime Verhagen, daar schande van. Hebben we Maxime al horen protesteren tegen het Amerikaanse optreden in Syrië? Of zijn vier dode kinderen daarvoor te weinig? Of vindt Maxime alles goed wat de Amerikanen doen zo lang die acties gericht zijn tegen buitenlandse strijders die banden hebben met terreurnetwerk al-Qaeda? O, het doel heiligt de middelen? De Amerikanen weten wat goed voor ons is?

In de zeventiger jaren van de vorige eeuw stal de Pakistaan Abdul Quadeer Khan geheime (atoom)gegevens uit het Ultracentrifuge Project in Almelo, waar hij werkte. De Nederlandse regering wilde hem arresteren, maar zag daar vanaf op verzoek (of: onder druk) van de Amerikaanse CIA. Khan kon vertrekken naar Pakistan. Hij werd de 'vader' van de Pakistaanse atoombom. Hij verkocht zijn kennis door aan Noord-Korea, dat met die kennis aan het werk ging. Toen gingen de Amerikanen daar weer achteraan, ook om ons te beschermen.

Fijn hè, zo'n grote vriend? Ze nemen NU de zaken in eigen hand? Ze hebben nooit anders gedaan. Ga eens in Vietnam, Laos, Cambodja, El Salvador, Cuba, Panama, Grenada, Chili, Nicaragua (om een paar landen te noemen) vragen wat het betekent als de Amerikanen de zaken in eigen hand nemen.

Lees vandaag ook eens "De crisis volgens Evert".

maandag 27 oktober 2008

Stemmen

Waarom stemmen mensen op een bepaalde partij? Idealiter, omdat het programma van die partij hen het meest aanspreekt. Maar men wil ook wel eens een 'proteststem' uitbrengen. Of men heeft niet zo'n verstand van politiek en kijkt welke politicus het meest aanspreekt, om welke reden dan ook.

De afgelopen weken is 'de politiek' niet zo gek veel in het nieuws geweest, behalve als het om de 'kredietcrisis' en daarmee mogelijk verband houdende en daarop volgende crises. In ieder geval kun je niet zeggen dat de PvdA nu zo uitdrukkelijk in het nieuws geweest en als ze dat was, was dat niet omdat ze zulke bijzondere dingen presteerde. Toch, als je hieronder kijkt (de cijfers zijn gebaseerd op de 'Politieke barometer' van het jaar tot nu toe), zie dat de PvdA in vier weken van 20 naar 27 zetels stijgt. Dat is niet gering: een stijging van maar liefst 35%. En waarom? Omdat Wouter Bos, als minister van financiën, datgene doet wat ministers van financiën over de hele wereld doen: ervoor zorgen dat de bank- en verzekeringswereld niet volledig in elkaar stort. Had Gerrit Zalm er nog gezeten dan had hij precies hetzelfde gedaan en was de VVD ineens gestegen. Was Jan Marijnissen minister van financiën geweest, dan had de SP nu op 30 zetels gestaan. Zelfs Rita Verdonk had haar verlies van de afgelopen maanden in die functie weer een aardig eind goed kunnen maken. Intussen staat Rita waar ze hoort: ergens onderaan.

Wat was de vraag ook al weer? Waarom stemmen mensen op een bepaalde partij? Al enig idee?






zondag 26 oktober 2008

Voorbeelden

In 1865 wordt in de VS de slavernij afgeschaft. Het duurt vervolgens nog 143 jaar voordat de eerste niet-blanke Amerikaan kandidaat voor het presidentsschap en waarschijnlijk president wordt. Eind vijftiger, begin zestiger jaren van de vorige eeuw komen de eerste 'gastarbeiders' naar Nederland. Vijftig jaar later maken nakomelingen van deze gastarbeiders deel uit van onze regering en wordt er één burgemeester van onze op één na grootste gemeente. Voor Çilay Özdemir, columniste van Trouw was dat, al weer een paar dagen geleden, reden om Ahmed Aboutaleb de Nederlandse Barack Obama te noemen.

(Voor alle duidelijkheid zeg ik het nog maar een keer vooraf: van mij mag iedereen die Nederlands staatsburger is - al heeft zhij nog tien andere paspoorten - benoemd of gekozen worden in welke openbare functie dan ook.)

Wat ik in de eerste alinea schreef en wat Çilay schreef is tendentieus. Er zijn in de VS al tientallen jaren zwarten werkzaam in hoge publieke functies. Van de driehonderd miljoen Amerikanen kan er maar één en maar één keer in de vier jaar president worden. Zwarten maken ongeveer 12% van de bevolking uit. Puur statistisch gezien is het dus voor een zwarte al moeilijk president te worden. Dat racisme ook nog een rol speelt hoef je me niet te vertellen.

De Marokkaanse gemeenschap is naar mijn mening een van de best geïntegreerde minderheden in Nederland, en dat op alle mogelijke terreinen. De lijst van succesvolle Marokkaanse Nederlanders is zonder meer indrukwekkend. Dat schrijft Çilay en als voorbeelden noemt ze:
- een cabaretier (Najib Amhali);
- een voetballer (Ibrahim Afellay);
- een actrice (Maryam Hassouni);
- twee schrijvers (Abdelkader Benali en Hafid Bouazza);
- een zangeres (Hind);
- een zanger (Rachid);
- een modeontwerper (Aziz);
- een rapper (Ali B.).
Dat is nou niet direct een dwarsdoorsnede van de 'Marokkaanse' beroepsbevolking en zegt dus absoluut niets over 'DE' integratie van 'DE' 'Marokkanen'. Die wordt pas duidelijk als ik een 'indrukwekkende lijst' zie van geïntegreerde allochtone groenteverkopers, ICT-ers, verpleegkundigen, leraren, huisvrouwen, registeraccountants, straatvegers, journalisten en loodgieters. En zo zou ik nog een tijdje door kunnen gaan, maar ik hoef helemaal geen lijst te zien. Die zal me worst wezen. Wie niet wenst te integreren integreert maar niet. Als zhij mij maar niet aan mijn kop komt zeuren dat zhij geen aantrekkelijke baan kan vinden. En als ze de wet overtreden moet daartegen opgetreden worden. Als die wetsovertredingen samenhangen met maatschappelijke omstandigheden, moet er wellicht iets aan die maatschappelijke omstandigheden worden gedaan.


zaterdag 25 oktober 2008

Fusie

Je kon er op wachten eigenlijk: een fusie tussen zorgaanbieder en zorgverzekeraar. Trouw meldt dat Rivas Zorggroep uit Gorinchem (exploiteert een ziekenhuis, verpleeg- en verzorgingstehuizen en een thuiszorginstelling) als eerste instelling praat met een aantal zorgverzekeraars over een fusie. Is dat weer iets geheel nieuws? Nee, je zou haast zeggen: de cirkel is weer rond. Toen in 1966 de Ziekenfondswet werd ingevoerd, werd het ziekenfondsen verboden zelf zorg aan te bieden. Een uitzondering werd gemaakt voor enkele ziekenfondsen die al vóór die tijd zorg aanboden. Het bekendste was het Haagse Algemeen Ziekenfonds de Volharding (AZIVO). Het had o.a. een eigen ziekenhuis, eigen apotheek en tandartsen in loondienst. Met name vanwege die 'eigen' tandartsen was AZIVO in een periode waarin er veel te weinig (ziekenfonds)tandartsen waren, zeer populair bij verzekerden en bijna gehaat bij andere ziekenfondsen. (Als medewerker van een samenwerkingsverband van de Haagse ziekenfondsen heb ik dat gedurende enkele jaren van nabij mogen meemaken.)

De samenwerking tussen zorgaanbieder en zorgverzekeraar moet leiden tot een goedkopere polis voor leden uit de regio "in ruil waarvoor ze in principe alleen gebruikmaken van de instelling van dezelfde groep". Destijds kon je je als verzekerde bij AZIVO laten inschrijven zonder verplicht te zijn gebruik te maken van de door AZIVO aangeboden zorg. Het maakte ook niets uit voor de hoogte van je premie.

De situatie wordt in de visie van Rivas als volgt (als ik het goed zie): instelling A biedt én zorg én verzekering aan. Je betaalt als premie Y euro als je gebruik maakt van de door A aangeboden zorg, of Y + X euro als je de mogelijkheid wilt behouden voor een andere zorginstelling te kiezen.

Moeten we nou blij zijn met deze nieuwe ontwikkeling (als die tenminste doorgaat)? Voorshands heb ik nog wat twijfels. Ik heb al te vaak gehoord dat fusie tot lagere kosten leidt, zonder dat dat in feite werd waargemaakt. Zorg leveren en verzekeren onder één dak levert zijn eigen procedures en daarmee verband houdende kosten op. De zorg zelf zal er geen cent goedkoper van worden, dus hoeveel lager zal de premie nou in feite worden? Het zou mij zeer verbazen als die verlaging meer dan tien euro per maand zou bedragen. Voor de laagste inkomens is elke euro die je minder hoeft te betalen er één, dat begrijp ik ook nog wel, maar wat leveren we daarvoor in?

Als ik het goed begrijp moeten de zorgverzekeraars controleren of de zorgaanbieders verantwoorde zorg tegen een verantwoorde prijs aanbieden. In dat nieuwe systeem gaat de instelling zichzelf dus in de gaten houden. Anders gezegd: divisie 'betalen' controleert divisies 'ziekenhuiszorg', 'verpleeghuiszorg', 'verzorgingingstehuiszorg' en 'thuiszorg'. In de raad van bestuur gaan de divisiebestuurders af en toe gezellig met elkaar in de clinch. Het moet natuurlijk wel gezellig blijven, dus er rolt een compromis uit. Compromis betekent in dit geval: óf er wordt iets teveel betaald, óf er wordt iets minder goede zorg verleend. Of beide. Of het blijft niet gezellig en er moet weer een bestuurder met een dure regeling afvloeien. Of we moeten weer een toezichthouder in het leven roepen die de zorgaanbiedende zorgverzekeraars gaat controleren. En wie gaat die toezichthouder betalen?

We kunnen nog een tijdje doorgaan en laten die gefuseerde zorg- en verzekeringsinstellingen met elkaar fuseren tot één landelijke instelling. Iedereen die maar een beetje doet wat op zorgverlening lijkt gaat in loondienst bij die instelling, van voedingsassistent tot cardiochirurg. En wie wordt er voorzitter van de raad van bestuur? Niemand. Dat valt allemaal onder de minister van Welzijn en Zorg. Niemand in de zorg verdient meer dan zhij.

En de marktwerking dan? O ja, de marktwerking. Ik stap meteen weer van mijn plannetje af als iemand mij vertelt hoeveel de zorg goedkoper is geworden sinds de marktwerking in de zorg is geïntroduceerd en waar de zorg - door marktwerking - aantoonbaar is verbeterd.

vrijdag 24 oktober 2008

Topper

"Die is het! Die moeten we hebben!" Dat dachten ze tien jaar geleden toen ze zochten naar een nieuwe directeur voor Bureau Jeugdzorg in Amsterdam. Wiel Janssen was DE man. Inmiddels is Wiel Janssen onder druk vertrokken. Het Parool vroeg aan Lodewijk Asscher, de verantwoordelijke wethouder: Hoe slecht is hij geweest? De reactie van Lodewijk: Hoe ga ik dat netjes zeggen? Ik kan geen andere conclusie trekken dan dat in de tien jaar dat hij directeur was, het niet goed is gegaan.

Het Parool vermeldt ook dat Lodewijk zegt: Mijnheer Janssen krijgt een hoop geld. Dat zijn de regels. Ondanks deze dikke onvoldoende van de Inspectie. Ik denk dat Wiel Janssen tot die beperkte groep managers behoort die zo geweldig goed zijn dat je ze wel een heel hoog salaris moet geven - meer dan Jan Peter - want anders krijg je niet zo'n goeie. Het voordeel van zo'n topmanager is dat je er geen omkijken naar hebt, want die regelt alles prima. Kennelijk is er ook jaren lang niet omgekeken naar het Amsterdamse Bureau Jeugdzorg en hebben ze Wiel Janssen lekker laten rotzooien. Anders zouden er nu niet zulke grote problemen zijn - met de veiligheid, met het personeel, en de bedrijfsvoering niet te vergeten: dit jaar een tekort van twee tot drie miljoen euro. Werkelijk alles is onder zijn leiding in het slop geraakt, en dat is buitengewoon ernstig. Dat was weer even Lodewijk.

De opvolger van Wiel Janssen moet nog beter zijn dan Wiel, want hij moet eerst die hele klerezooi opruimen. Die mag je dus rustig een nog hoger salaris geven, want anders krijg je niet zo'n goeie. Ik heb een ideetje: de helft van het salaris van die topper gaat naar een rekening waar hij niet aan kan komen. (Van de helft van zo'n salaris kun je ook ruim leven.) Ieder jaar wordt in een beoordelingsgesprek bekeken of de brave ziel goed gefunctioneerd heeft. Is dat zo, dan wordt dat geblokkeerde geld aan hem overgemaakt. Is dat niet zo, dan kan hij er naar fluiten. Als hij het erg slecht doet, wordt hij met onmiddellijke ingang gedumpt, zonder enige financiële tegemoetkoming. Een echte topper wil zo'n uitdaging best aangaan.

donderdag 23 oktober 2008

Waarnemers

Als er in Verweggistan verkiezingen worden gehouden, willen de westerse landen nog wel eens waarnemers sturen om te kijken of alles wel eerlijk verloopt. Het zal niemand ontgaan zijn dat binnenkort in de VS niet geheel onbelangrijke verkiezingen worden gehouden. Je kunt je afvragen of je daar ook geen waarnemers heen zou moeten sturen.

Bob Fitrakis, een advocaat en hoogleraar politicologie uit Ohio, schrijft Het Parool, staat niet te kijken van het tumult aan de vooravond van de presidentsverkiezingen. "Ik snap niet dat iemand verbaasd kan zijn. We hebben een lange traditie van gestolen verkiezingen." Democraten en Republikeinen beschuldigen elkaar namelijk voortdurend van stembusfraude.

Van John F. Kennedy en Lyndon B. Johnson is bekend dat er bij hun verkiezingen gefraudeerd is. Al Gore verloor, met name in Florida, van George W. Bush door grootscheepse fraude. Die fraude vindt in Amerika vooral plaats vóór de verkiezingen. In Nederland ben je vanaf je achttiende automatisch kiezer. (Een rechter kan, als bijkomende straf, iemand uit het passief of actief kiesrecht ontzetten. Dat komt zelden voor.) Dat ligt in Amerika anders. Als je aan een verkiezing wilt deelnemen, moet je je als kiezer laten registreren. Of je ook werkelijk geregistreerd wordt hangt van allerlei regels af, die van staat tot staat kunnen verschillen. Er zijn ca 13.000 verkiezingsregio's, waar lokale functionarissen, altijd aan één partij gebonden, de dienst uitmaken. Zij interpreteren de regeltjes en zij kunnen hele volkstammen van deelname aan de verkiezingen uitsluiten. Dat geldt voor beide partijen, want geen van beide heeft een alleenrecht op eerlijkheid of fatsoen. In Nederland wordt in feite het gebruik van stemcomputers weer afgeschaft, omdat de controle erop op zijn best 'moeilijk' te noemen is. In Amerika wordt ook per computer gestemd. De daarbij gebruikte software is een commercieel geheim.

Wie Amerikaans president wordt is ook van belang voor de rest van de wereld. Zou de rest van de wereld geen waarnemers moeten sturen?

woensdag 22 oktober 2008

Leeg

Met mensen met een handicap wordt nog altijd veel te weinig rekening gehouden. Zowel tijdens mijn werk als bij mijn werk voor een Patiënten/Consumenten Platform heb ik aardig wat van deze mensen ontmoet en over hun ervaringen gehoord. Ik was dan ook zeer verbaasd over een artikel in Het Parool van gisteren. Op IJburg staan tientallen sociale huurwoningen leeg. Het gaat om schitterende huurwoningen met eigen parkeerplaats, gebouwd voor bijzondere groepen, zoals ouderen of gehandicapten. Alleen wil niemand er wonen, terwijl lange wachtlijsten voor deze groep huurders bestaan.

Ik geef direct toe, dat ik als moest kiezen tussen mijn huidige woning en een grotere woning op IJburg (tegen dezelfde woonlasten), ik bleef zitten waar ik zit. Ik heb gewoon iets tegen door planologen ontworpen woonwijken. Ik zou niet dood gevonden willen worden in welke Vinexlocatie dan ook. Maar ik kan nog steeds kiezen.

"Het zijn fantastische huizen, maar de meeste mensen willen in hun oude vertrouwde buurtje in de stad blijven." Net als ieder ander mens mogen mensen met een handicap en ouderen hun eigen keuzes maken: in je eigen vertrouwde buurtje blijven wonen met alle ongemakken van dien of verhuizen naar een aangepaste woning in IJburg. Er gaat een tram naar IJburg. Die tram is rolstoeltoegankelijk. Wie ervoor kiest in zijn eigen vertrouwde buurtje te blijven wonen heeft mijn zegen. Als ze maar niet tegen me aan komen zeuren dat het allemaal zo moeilijk gaat in huis.


dinsdag 21 oktober 2008

Platteland

Eén op de drie stadsbewoners wil verhuizen naar het platteland, schrijft Het Parool. Nieuwkomers in de dorpen zijn nu al voor driekwart afkomstig uit de stad. Dat is allemaal uitgezocht door het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). De ruimte, rust, natuur en de hechte gemeenschap in de dorpen spreken veel stedelingen (...) aan.

Van mij hoor je geen kwaad woord over het platteland. De ruimte, rust en de natuur spreken mij ook aan. Die hechte gemeenschap zegt me niet zoveel. Die kan, in ieder geval voor mij, ook iets benauwends hebben. Verder ben ik een geboren en doorgewinterde stedeling, die enkele weken per jaar de stedelijke hectiek best voor de plattelandse rust wil verruilen. Mijn motto: de stad om in te wonen, het platteland voor de ontspanning.

Zullen we ook eens gaan bekijken wat er gaat gebeuren als één op de drie stadsbewoners echt gaat verhuizen naar het platteland? Ik heb eens gekeken wat de twintig grootste steden van Nederland zijn. Die hebben allemaal (stand per 1 januari 2007) meer dan 100.000 inwoners. Gezamenlijk hebben zij 4.501.872 inwoners. Als één op de drie naar het platteland verhuist, zijn dat er 1.500.624. Het lijkt me niet waarschijnlijk dat de inwoners van die 'hechte gemeenschappen' trappelend van ongeduld staan te wachten op die tsunami van grootstedelingen. Geen van die dorpen is een zelfstandige gemeente. De besturen van de gemeenten waarvan zij deel uitmaken willen die schattige dorpjes graag zo houden. Als ze al bereid zijn een dorp op te offeren en als eindelijk al die nimby-procedures doorlopen zijn, komen al die grootstedelingen samen te wonen in een wijk, waar de dorpsbevolking zich niet zal vertonen. Er zijn inmiddels weer stukken ruimte, natuur en rust naar gort geholpen.

Ik zal al die plattelandsliefhebbers nog wat vertellen: ook aan een mooie, natuurlijke, wijdse omgeving ga je wennen. Na een tijdje word je niet elke dag meer wakker met dat heerlijke gevoel van rust en ruimte om je heen. Hoe je het ook wendt of keert: je wordt een keer ziek en de huisarts, de apotheek en het ziekenhuis zijn in het algemeen een stuk verder weg dan in die gehate grote stad. Heb je nog schoolgaande kinderen? Voor het vervolgonderwijs zijn ze een stuk langer onderweg dan in de grote stad. Heb je geen thuiswonende kinderen meer? Hoe vaak komen ze nog langs voor een kopje koffie of thee, als jij zo nodig een eind weg moet wonen?

Het rapport van het SCP is gistermiddag aangeboden aan Gerda Verburg. Die gaat over koeien en vissen. Ze hadden het beter kunnen aanbieden aan Jacqueline Cramer, want het heeft volgens mij allemaal meer te maken met ruimtelijke ordening. Jacqueline kan er overigens naar mijn mening niet veel meer mee doen dan voor kennisgeving aannemen. Of wordt de regering verondersteld iets te doen met de wensen van al die mensen? Moet Camiel dan zorgen voor wat meer asfalt voor al die extra forensen, want ze gaan vast niet in dat dorp werken.

maandag 20 oktober 2008

(On)eervol

Leonard Pitts Jr. is een columnist voor enkele Amerikaanse kranten. In een column van 18 oktober schrijft hij: "So the question McCain faces is this: Would he rather run a losing campaign of which he can be proud, or a winning campaign of which he cannot?"

John McCain is volgens vrijwel alle polls aan de verliezende hand. Dus grijpt de Republikeinse campagne terug op het aloude 'moddergooien'. Sarah Palin, de 'running mate' van McCain, nam het voortouw. Zij beschuldigde Obama ervan vriendjes te zijn met een 'terrorist'. Die 'terrorist' is William Ayers. Ayers is 63, hoogleraar opvoedkunde aan de Universiteit van Illinois in Chigago. Veertig jaar geleden was hij een radicale anti-oorlog activist, die destijds gewelddadige acties niet uit de weg ging. Barack Obama zat toen op de basisschool en heeft waarschijnlijk niet actief aan die acties meegedaan. In later jaren heeft hij inderdaad contacten gehad met Ayers. Palin en het campagneteam weten dat mensen maar enkele dingen onthouden: Obama, vriendje, terrorist.


De laatste dagen wordt in de Republikeinse campagne steeds meer nadruk gelegd op Obama's tweede voornaam: Hussein. Al eerder werden geruchten verspreid dat hij in het geheim moslim is. Zelfs de Republikeinse partij zelf vond een eigen official te ver gaan die schreef dat onder president Obama zwarte vrijheidstheologie verplichte kost in het onderwijs zou worden, dat er gratis drugs zouden zijn voor Obama's achterban in de binnensteden en dat de sterren op de Amerikaanse vlag zouden worden vervangen door de Islamitische halve maan.

De Republikeinse campagne, schrijft Pitts, probeert een oud verhaal nieuw leven in te blazen: door kleur en afkomst is Obama 'vreemdeling', 'beangstigend', niet 'van ons'. Het is allang niet meer de vraag of McCain eervol of oneervol wint of verliest. Hij kan niet meer terug.

Het is ook goed er nog even aan te herinneren dat binnenkort de Amerikanen geen alleenheerser-voor-vier-jaar kiezen. Alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en een derde van de zetels in de Senaat staan op het spel. Een Democratische meerderheid in beide Huizen en een Democratische president in het Witte Huis betekenen niet automatisch een Democratisch beleid.


zondag 19 oktober 2008

Debat

In mijn 'Beggartalk' van gisteren gaf ik enkele voorbeelden van de wijze waarop op de website van 'geenstijl.nl' wordt gereageerd op door de redactie aangedragen onderwerpen. Als een onderwerp iets te maken heeft met 'allochtoon', 'Marokkaan', 'PvdA' of 'NOS-journaal' is een reeks van reacties voorspelbaar, omdat die reeks bestaat uit reeds vele malen eerder gemaakte opmerkingen. Is "NOSS-hoernaal" geen geweldige vondst? Hoewel 'geenstijl.nl' op dit terrein onbetwist koploper is, wordt er, bleek uit een onderzoek van Trouw, ook op andere internetnieuwssites lustig op los gescholden. Nederland is hierin zelfs Europees koploper. Ik moet hier nog bij vermelden dat 'geenstijl.nl' gemodereerd wordt, d.w.z. dat de redactie bijdragen verwijdert die volgens haar 'niet kunnen'. Haar drempel ligt kennelijk niet erg hoog.

'Rechtse schreeuwerds' hebben het debat op internet totaal gekaapt. Dat zegt Francisco van Jole, VARA-columnist en een van Nederlands eerste internetjournalisten. De omroep komt daarom onder aanvoering van Van Jole binnenkort met een 'progressieve debatsite'. Dat schrijft Trouw.

Francisco gaat, vrees ik, uit van een verkeerde premisse. Hij schijnt te denken dat mensen die iets op een internetnieuwssite achterlaten willen debatteren. Dat willen ze (althans het merendeel) helemaal niet! Ze willen hun agressie, frustratie, onlustgevoelens afreageren. Met iemand die van oordeel is dat een dubbele nationaliteit een probleem kan zijn voor publieke gezagsdragers wil ik best debatteren. Ik zou er niet over peinzen in debat te gaan met de schrijvers van de gisteren geciteerde teksten. Die zijn niet bereid na te denken over andere meningen. Ze zijn ook niet geïnteresseerd in feiten. Een 'debat' met hun betekent: hun in de gelegenheid stellen hun abjecte opvatting nog eens te ventileren. Die fout maken leden van de Tweede Kamer bij herhaling als ze met Wilders in debat gaan. Je gaat ook niet met Benedictus XVI in discussie over de onbevlekte ontvangenis.

Ik vraag me overigens af wat Francisco bedoelt met 'progressieve debatsite'. Hij vindt dat er geen plek is om met gelijkgezinden je mening te scherpen. Als ik mijn mening wil scherpen ga ik niet op zoek naar gelijkgezinden. Dat ontaardt in een 'comité van wederzijdse bewondering' dat na vijf minuten uitgepraat is. Ik ga in debat met mensen wiens mening liefst diametraal tegenover de mijne staat. Dat prikkelt mij tot nadenken.

Moet je trouwens om aan de debatsite van Francisco te kunnen deelnemen eerst een progressiviteitstoets met succes doorstaan hebben? Wat zijn Francisco's criteria voor progressiviteit? Worden conservatieve of anderzins niet-progressieve bijdragen weggemodereerd, zelfs als het taalgebruik niets te wensen overlaat?

'geenstijl.nl' bezoek ik zelden, eigenlijk alleen als ik me weer eens lekker wil ergeren. Ik denk dat die nieuwe site van Francisco zelfs daar niet aan toekomt.

zaterdag 18 oktober 2008

Verslaan

Gisteren schreef ik hier over de NOS-voorzitter die vind dat de actualiteitenrubrieken ook de stemmers op Wilders en Verdonk moeten bedienen. Gelukkig heeft de wat linksige Volkskrant de moeite genomen te berichten wat Geert Wilders vindt van de benoeming van Ahmed Aboutaleb tot burgemeester van Rotterdam.

Ik schreef gisteren ook dat wat Geert zegt geen actualiteitswaarde heeft. Ik kan er nu aan toevoegen dat het ook geen nieuwswaarde heeft en dus buiten de kranten en tv-journaals kan blijven. Iedereen kon ruim van te voren weten hoe Geert zou reageren op de benoeming van Ahmed.

Van www.geenstijl.nl neem ik wat over van mensen die volgens de NOS-voorzitter veronachtzaamd worden door de actualiteitenrubrieken:

langzaam maar zeker veranderen wij in een moslim socialistische heilstaat, waarin iedere vorm van verzet zinloos is.......
Ik weet zeker dat er genoeg nederlanders zijn met betere papieren voor deze functie en die op minder weerstand zou stuiten bij benoeming, dus mijn vraag is waarom?
Indien de benoeming doorgaat zal Aboutaleb binnen 1 jaar daar weer weg zijn.

En over een paar jaar met z'n allen janken omdat allah aboutaleb stiekem de complete gemeentekas naar het rifgebergte heeft overgeheveld.

We gaan in maart naar de visma in ahoy en de vrouwen gaan mee shoppen. Nu komen bij mij de volgende praktische vragen op.
1. Is het veilig om ze alleen te laten shoppen.
2. is de boerka verplicht tegen die tijd ?
3. mag ik nog het varkensvlees bevattende unox broodje worst eten daar?
4. wat is de straf als ik geweldadig reageer op de beschuldiging dat mijn vrouw het oudste beroep uitoefent.

Niet alleen Aboe moet geblokkeerd, ook de dwazen die hem naar voren geschoven hebben moeten weggejorist worden. Had zo'n vent eerst laten oefenen in Boerestronksteradeel ofzeau. Stel hem maar voor de keus, mocro paspoort inleveren of nergens burgemeester.

Vijfde colonne dus ook al aan macht in de top. Gaat al met al toch sneller dan verwacht met de overname van Europa door Noord-Afrika.

Dat zal de koning van Marokko beslist leuk vinden.
De haven in handen van Aboutaleb.
Kunnen ze ongebreideld mensen en drugs smokkelen en het wachten is tot de officiële voertaal Marokkaans wordt.


vrijdag 17 oktober 2008

Schamen

De actualiteitenrubrieken 'Nova', 'Netwerk' en 'EenVandaag' moeten zich meer inspannen om ook Telegraaflezers en mensen die op Wilders of Verdonk stemmen te bedienen. Daarvoor pleit Henk Hagoort, de hoogste man bij de publieke omroep, vandaag in deze krant. 'Deze krant' is Trouw.

Hoe 'bedien' je mensen die op Wilders of Verdonk stemmen? Ze kunnen Geert Wilders zelf weer eens uitgebreid aan het woord laten. "Meneer Wilders, Henk Hagoort, u weet wel, de hoogste man van de publieke omroep, heeft onlangs een memo gestuurd naar de redacties van de verschillende actualiteitenrubrieken. Hij schrijft daarin dat wij ons meer moeten inspannen om ook de allochtone Nederlanders te bedienen. Wat vindt u van dat plan?" Dat wil Geert best vertellen, maar is dat actueel? Nee, dat is ouwe koek. Druk bij Geert op een knopje en je weet precies wat eruit komt. Dat weten de mensen die op hem stemmen ook. Moeten we daar zendtijd aan besteden?

"Als kijkers voortdurend het gevoel hebben dat ze zich moeten schamen voor wat ze denken, doen we journalistiek iets niet goed", zegt Hagoort. Laten we eerst even vaststellen dat de actualiteitenrubrieken niet 'voortdurend' zitten af te geven op Wilders en Verdonk. Dus hoeven kijkers zich niet 'voortdurend' te schamen. Overigens: als een item in een actualiteitenrubriek ertoe leidt dat stemmers op Wilders of Verdonk zich schamen, is er naar mijn idee journalistiek goed werk verricht.


donderdag 16 oktober 2008

Expat

Stel: ik ben een Indiase moslim. Ik ben ook radicaal en ik vind Osama bin Laden een bewonderenswaardig man. Ik hebt me intussen verdiept in diverse methoden om dood en verderf te zaaien in een westers land. Ik moet nog wel even uitzoeken welk westers land, want het is niet zo makkelijk om als moslim binnen te komen.

Nou ben ik niet alleen een Indiase moslim, ik ben ook een Indiase 'kenniswerker'. Niet iedereen heeft een duidelijk beeld van een 'kenniswerker', maar als je dat bent, heb je dat beeld wel en Lodewijk Asscher heeft dat ook. Lodewijk, stond in Het Parool, was onderlaatst in New Delhi, waar hij zich 'viceburgemeester' (van Amsterdam) noemde. Hij was daar om Indiase kenniswerkers te verleiden naar Amsterdam te komen. Nog even los van mijn radicale neigingen zou ik, na het verhaal van Lodewijk, als een speer naar Amsterdam vertrekken, want: 1. ik word tien jaar lang vrijgesteld van belastingen; 2. binnen 24 uur heb ik een werkvisum; 3. de sleutel van die expatwoning heb ik al bijna in mijn zak. Voor de radicale kenniswerker/expat zijn er meer voordelen. Geboortebewijs vergeten? Dat vindt Lodewijk geen punt. Alles wat je verder nog aan papieren nodig hebt wordt ook binnen 24 uur geregeld.

Nu speel ik even een andere rol: Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding. Een medewerker brengt mij een knipsel uit Het Parool: "Dit moet u echt even lezen, coördinator." De medewerkers kennen mij als een zeer beheerst man, maar er zijn grenzen: "Is die Asscher nou helemaal van de ratten besnuffeld? Weet die omhooggevallen viceburgemeester wie hij op die manier in huis kan halen? Die expatwoningen staan op de Zuidas, bovenop het punt waar de A10, de spoorlijn, een tramlijn en een metrolijn bij elkaar komen! Wil hij per se de radicale katten op het spek binden? Mag ik even weten wat hij binnen 24 uur allemaal denkt te kunnen controleren voordat hij al die papieren rondstrooit? Waar kan ik dat stuk onbenul bereiken?"

In de Tweede Kamer is veel verzet tegen het Amsterdamse voorstel, omdat daarmee de concurrentiepositie van Amsterdam in het geding kan komen. De concurrentiepositie. Alsof het daarom gaat. Je zou bijna hopen dat Geert Wilders het moslimgevaar haarscherp weet te duiden.

woensdag 15 oktober 2008

Bijzonder

Eigenaren van huisdieren zitten altijd met een probleempje als ze met vakantie gaan: het is vaak niet mogelijk dat huisdier mee te nemen. Ik weet daar alles van, want ik heb achttien jaar katten gehad. Met behulp van vrienden was er altijd een oplossing te vinden.

Het probleem wordt groter als het huisdier groter wordt: er zijn niet gek veel vakantiebestemmingen waar ook jouw paard welkom is. Trouw schrijft: Bijna 250.000 mensen hebben een eigen paard. Zij kunnen nergens terecht. Nu de beurzen weer opleven kunnen we onze aandacht weer eens aan echte problemen besteden.

Ergens op het internet lees ik dat de kosten van een eigen paard 400 - 600 euro per maand bedragen. We zitten hier dus niet met een probleem dat de minima treft, want die hebben geen eigen paard. Die zijn al blij als zij een uurtje per week een kind een plezier kunnen doen met een manegepaard. Maar goed, we mogen ook de iets beter gesitueerden hun vakantieplezier niet misgunnen.

Een oplossing is in zicht: Stadskanaal krijgt een vakantiepark waar je je paard mee naartoe kunt nemen. (...) Een vakantiepark van zestig hectare. Met 150 bungalows die stallen hebben voor een of twee paarden. We graven een meer uit van twintig hectare. Bijna 250.000 mensen hebben er over enige tijd weer een vakantiekeuzemogelijkheid bij. En zoals gebruikelijk ga ik daarover zitten nadenken. Zo kan ik me goed voorstellen dat paardrijden in de Rocky Mountains of over de steppen van Mongolië iets anders is dan paardrijden vanuit de manege Oostmoer in de Stad aan 't Haringvliet. (Dat is geen stad maar een dorp op Goeree-Overflakkee.) Galopperen langs het strand is wat anders dan galopperen door het Geuldal. Neem ik aan.

Een paardeneigenaar zal zijn/haar paard vrijwel altijd in steeds dezelfde omgeving berijden. Is dat erg? Ik heb heel veel vanuit mijn eigen woning in mijn woonomgeving gefietst. Er was nauwelijks meer een weggetje te vinden, waarover ik nog niet gefietst had. Vond ik dat erg? Helemaal niet. Ik kon mijn fiets ook meenemen naar de Rocky Mountains, dat voordeel had ik t.o.v. paardenliefhebbers. Ik kon mijn (lig)fiets niet meenemen naar Nieuw-Zeeland, tenzij ik daar een buiten-proportionele prijs voor wilde betalen. Dus huurde ik een fiets in Nieuw-Zeeland. Volgens mij kun je in heel veel vakantiebestemmingen over de hele wereld een paard huren. Ja, 't is niet je eigen paard, maar de mensen die je ontmoet zijn ook geen familieleden of buren en waarschijnlijk toch wel aardig.

Kun je geen twee of drie weken zonder je eigen paard? Nog even volhouden tot 'Stadskanaal' voltooid is. Dan kun je eindelijk weer een keer op vakantie. Als kinderloze man heb ik mij altijd afgevraagd hoe mijn leeftijdgenoten plezier konden hebben in hun vakantie zonder dat hun kinderen erbij waren. Ik ben altijd een vuile egoïst geweest en kon dus een plezierige vakantie hebben zonder dat mijn ouders en andere familieleden in de buurt waren, zelfs als mijn grote liefde niet in de buurt was, maar 3000 km verderop zat. Wat is er zo bijzonder aan een paard?

dinsdag 14 oktober 2008

Schrikken

Het afgelopen weekend kwam in Washington het IMF bijeen ter bespreking van maatregelen die een einde moeten maken aan de internationale bankcrisis. De belangrijkste vergadering was die van het International Monetary and Financial Committee (IMFC), waar met name ministers van financiën en directeuren van centrale banken bij elkaar zaten.

De hele crisis is veroorzaakt door Amerikaanse banken en bankiers en werd mede mogelijk door de Amerikaanse afkeer van al te veel toezicht van de overheid op 'de markt'. We moeten ons hier trouwens niet al te hard op de borst slaan, want dat de Amerikaanse crisis zich als een lopend vuurtje over hele wereld kon verspreiden, kan alleen maar betekenen dat het toezicht in andere landen, Nederland bijvoorbeeld, ook nog wat scherper had kunnen zijn.

Dat IMFC zat dus afgelopen zaterdag bij elkaar, maar Wouter Bos vond het volgens Trouw "Heel pijnlijk", dat hij zijn Amerikaanse collega Henry Paulson al vroeg (zag) vertrekken en Ben Bernanke, de voorzitter van het Amerikaanse stelsel van centrale banken, haalde ook het einde van de vergadering niet. "Ze lieten het over aan de hoge ambtenaren", zo stelde Bos enigszins misprijzend vast.

Hadden die Paulson en Bernanke iets in hun agenda staan wat nog veel belangrijker was? Ik kan het me niet voorstellen. Ik weet eigenlijk wel zeker dat het niet zo is. Wanneer politici of andere beleidsmakers zich bij enig overleg laten vertegenwoordigen door ambtenaren of andere onderknuppels, kan dat verschillende redenen hebben. Een daarvan is: "Ik kan me niet met iedere futiliteit bezighouden." Paulson en Bernanke zullen die IMFC-vergadering niet als futiliteit beschouwd hebben. Dus moet er een andere reden geweest zijn voor hun vroegtijdig vertrek.

Besluitvorming vindt plaats aan het eind van een bespreking. Als je vóór die tijd 'moest' vertrekken, kun je achteraf altijd tegenover je achterban beweren dat er een ander besluit was uitgekomen als jij maar ... etc., maar helaas: "Druk, druk, druk." De VS hebben maar vast een excuus ingebakken om niet volledig mee te doen bij de uitvoering van de afspraken die er in dat IMFC gemaakt zijn. Het IMF gaat namelijk niet meer vrijwel automatisch beslissingen nemen die naadloos passen bij de Amerikaanse economische politiek. Trouw schrijft: Het, al dan niet tijdelijke, verdwijnen van de VS als supermacht op het toneel van de financiële wereld, schept ruimte voor het IMF. De bloedneus die het sterkste jongetje van de klas op '9/11' opliep wist hij goed te maken door nog meer geweld te gebruiken. Nu is hij op een nog veel gevoeliger punt geraakt: zijn portemonnee. Dat is pas echt schrikken.

maandag 13 oktober 2008

Try

Gistermiddag keek ik of ik de komende avond nog iets op de tv wilde zien. Bij BNN zou om 22:20 uur het programma 'Try before you die' beginnen: Programma waarin de BNN-presentatoren alle dingen doen die je eens in je leven gedaan moet hebben. Dat programma heb ik nog nooit gezien, want gisteravond heb ik ook niet gekeken. Dit programma duurt zo'n half uur en daarin zouden drie items aan de orde komen. Een daarvan was (ik citeer de gids): Dennis probeert het wereldrecord BH's losmaken te verbreken.

We hebben allemaal van die dromen: de een zou de Mount Everest willen beklimmen, de ander zou solo de wereldzeeën willen bezeilen en weer een ander droomt ervan in de Wimbledonfinale Roger Federer te verslaan. BNN ziet dat wat ruimer en onderkent activiteiten die "je", iedereen dus, eens in je leven gedaan moet hebben. Bijvoorbeeld: Ruben waant zich als fotograaf in de wereld van de Playboy op een tropisch eiland vol heerlijke naakte lichamen. Ik heb geen bezwaar tegen blote mensen op tv, mits met mate, want de lol is er gauw af. Bij BNN denken ze om de een of andere duistere reden nog steeds dat ze een beetje moeten provoceren en dat bloot alleen al provocerend is.

Ik kijk niet zo vaak naar BNN, dus ik ken die Dennis niet. Ik wist ook niet dat er zoiets bestond als een 'wereldrecord BH's losmaken'. Nu ik weet dat het bestaat kan ik toch rustig sterven zonder ooit geprobeerd te hebben dat wereldrecord te verbeteren. Ik weet dus niet of Dennis geslaagd is, maar heb hoe dan ook medelijden met hem. Je zou als volwassen man toch iets hogere ambities in het leven moeten hebben. En je zal toch maar werken voor een publieke omroep die je dat soort ongein laat uithalen, omdat die omroep er kennelijk van uitgaat dat de doelgroep op zondagavond niets beters weet te doen dan ernaar te kijken.

Gelukkig was op Nederland 1 'Op zoek naar Joseph' te zien. Ik vind dat zeker zo goed als 'Op zoek naar Evita'. Het mooie is dat je met dit 'format' nog jaren door kunt gaan want we kunnen nog zoeken naar Annie (get your gun), Mary (Poppins), Oedipus (Rex), Ciske (de Rat), Jan Peter (de musical) en zo kan ik nog uren door gaan.

zondag 12 oktober 2008

Koosjer

Het is niet netjes om de draak te steken met iemands geloof. Dat weet ik en ik zal het ook niet zo snel doen. Maar sommige gelovigen, met name de orthodoxe en helemaal de ultra-orthodoxe gelovigen, kunnen het je behoorlijk moeilijk maken. Neem de charediem. Dat zijn ultra-orthodoxe joden die o.a. de wijk Char Nof van Jeruzalem exclusief bevolken. Net als sommige ultra-orthodoxe christenen kijken zij niet naar de tv en houden zij zich thuis niet onledig met het internet. Uiteraard houden zij zich aan de joodse spijswetten en de vele andere regels. Op zich is daar niets mis mee, want daarmee zitten ze niemand in de weg. (Daarbij moet ik aantekenen dat orthodoxe joden in Israël een invloed hebben die groter is dan hun aandeel in de bevolking.)

Moderne, met name technische, ontwikkelingen zijn altijd een probleem geweest voor orthodoxe gelovigen. Hun heilige boeken zijn eeuwen oud en zeggen daar dus niets over. Steeds opnieuw moeten de oude regels geïnterpreteerd woorden om te kunnen omgaan met iets nieuws op een wijze die, naar verwachting, de goedkeuring van het Opperwezen kan wegdragen. Zo'n toch nog vrij recente ontwikkeling is de mobiele telefoon.

In Trouw las ik dat er in Israël inmiddels een koosjere mobiele telefoon bestaat, te herkennen aan een rabbinaal stempel van goedkeuring. De charediem kunnen deze telefoon met een gerust geweten gebruiken, want veel meer dan bellen kun je met dat ding niet. Alle grote Israëlische gsm-bedrijven hebben zich inmiddels aangepast aan de machtige achterban van de charediem, door koosjere telefoons te leveren en goedkope abonnementen, die enkel verbinding kunnen maken met andere ultra-orthodoxe telefoonnummers. Ik blijf dan toch met één vraag zitten: waar halen de charediem de zekerheid vandaan dat Jahweh het mobiele telefoonverkeer op zich in overeenstemming met Zijn wetten acht? Mogen wij de trillingen van onze door Hem gegeven stembanden wel laten digitaliseren? Ik bedoel: kijken naar gedigitaliseerde beelden van een wat schaars geklede vrouw, zelfs van een geheel geklede vrouw, vindt Hij ook niet goed.

Terwille van de objectiviteit vertel ik er nog maar bij dat merkwaardige religieuze kronkels niet zijn voorbehouden aan joden. Trouw maakt ook melding van Tadeusz Rydzyk. Deze Poolse priester (die door het Vaticaan al diverse malen berispt werd vanwege zijn antisemitische toespraken) gaat (...) een katholiek gsm-netwerk opzetten.

Zo'n vijftig jaar geleden begonnen we hier de verzuiling af te schaffen. Christenen konden lid worden van de VARA of de VVD. Maar: schepen verwelken en rozen vergaan en fundamentalisme blijft altijd bestaan.

PS
Aan alles komt een eind. Vandaag om 11.53 uur verschijnt na twaalf weken de laatste aflevering van 'Ivars blog'. Heb je dat niet gevolgd? Dat kan nog steeds. Klik hier.

zaterdag 11 oktober 2008

Leider

Rob de Wijk is niet zomaar iemand. Wikipedia schrijft over hem:
Rob de Wijk (1954) is een Nederlandse geschiedkundige en deskundige op het gebied van internationale betrekkingen en veiligheidszaken.
De Wijk is directeur van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS), alsmede hoogleraar Internationale Betrekkingen aan de Koninklijke Nederlandse Defensie Academie (NLDA), Breda (1999), en hoogleraar Strategische Studies aan de Universiteit Leiden. Van 2000 tot 2003 was hij directeur van het onderszoekscentrum van het RNMA. Daarnaast heeft hij vele adviesfuncties in binnen- en buitenland.
De Wijk is een veelgevraagd commentator op het gebied van veiligheidsvraagstukken. Bij het uitbreken van een crisis wordt hij als deskundige regelmatig om toelichting gevraagd. Dat geldt ook voor vraagstukken als de Europese integratie.
Daar kan ik niet tegenop. Rob is ook columnist in Trouw en als hij daarin een stuk schrijft onder de titel Kredietcrisis zegen voor populisten met een grote bek, dan lees ik dat.

Onze, dus de Nederlandse, nationale veiligheid, komt volgens Rob in gevaar door de leiderschapscrisis in de VS. Daar konden ze bijvoorbeeld niet snel een besluit nemen over de financiële crisis, omdat Congresleden hun eigen herverkiezing belangrijker vonden dan die crisis bezweren. Het zou best kunnen, denkt Rob, dat Hugo Chavez, president van Venezuela, besluit geen olie meer te leveren aan de VS. Noord-Korea en Iran trekken zich geen bal meer aan van de VS en gaan rustig verder met hun atoomprogramma's. Amerika kan zijn rol als supermacht niet meer spelen. (...) En in een wereld zonder chief whip zijn internationale verdragen moeilijker na te leven of te sluiten, en worden internationale instituties als de VN krachtelozer.

In het Angelsaksische parlementaire systeem heeft de 'Chief Whip' als taak ervoor te zorgen dat de fractieleden zo veel mogelijk spreken en stemmen in overeenstemming met de opvattingen van de partijleider. Als dat niet lukt via overtuiging, dan maar via omkoping of chantage. Gaat Rob de Wijk die rol van de VS op het wereldtoneel missen? Dan verschillen De Wijk en Van Wijk duidelijk van mening. Ik kan me niet herinneren dat de VS zich vreselijk hebben ingespannen om het Kyotoverdrag er door te krijgen. Volgens mij weigeren de VS het Internationaal Strafhof te erkennen. Ik heb nooit de indruk gekregen dat de VS behoefte hebben aan een krachtige VN.

Mag ik nog eens de Amerikaanse cabaretier Tom Lehrer citeren (de tekst stamt uit 1965, maar veel is er niet veranderd in de Amerikaanse buitenlandse politiek):
For might makes right,
And till they've seen the light,
They've got to be protected,
All their rights respected,
'Till someone we like can be elected.


Ik hoef geen wereldleider. Ik hoef helemaal geen leider. Als ik mensen hoor roepen om een 'Leider', moet ik altijd, ik kan het ook niet helpen, denken aan het Duitse woord voor 'leider': Führer. De Nederlandse politiek heeft al enkele eeuwen een belangrijk kenmerk: 'polderen'. Ik ben daar - en dat meen ik serieus - een fervent voorstander van. Het leidt niet tot snelle besluitvorming. Niemand krijgt ooit helemaal gelijk. Geen partij krijgt hier ooit de absolute meerderheid. Er zijn altijd voor iedereen voldoende redenen tot kankeren en dat doen we volop. Maar zolang we dit systeem in ere houden hoeven we nooit te kankeren op, of bang te zijn voor een dictator en zijn geheime politie. Dat is mij heel veel waard.


vrijdag 10 oktober 2008

Feestdagen

Openbare scholen, ook als de meeste leerlingen moslims zijn, mogen geen extra lessen over de islam geven en niet sluiten op andere dan officiële feestdagen. Dat is een van de opvattingen, volgens Trouw, die te lezen zijn in de pas door Henk Kamp (lid van de Tweede Kamer voor de VVD) gepresenteerde Islamnota.

"Voor zover er godsdienstonderwijs plaatsvindt op openbare scholen vormt dit onderwijs (...) geen onderdeel van het reguliere onderwijsprogramma en valt daardoor niet onder de verantwoordelijkheid van het bevoegd gezag." (Onderstreping toegevoegd.) Dat citaat haal ik uit een brief van de minister van OCW van 7 februari 2003.

Op welke dagen zijn scholen gesloten? Op nationale feestdagen: 30 april en 5 mei (één keer in de vijf jaar) en verder op christelijke feestdagen. Nieuwjaarsdag beschouw ik ook als een christelijke feestdag: praktiserende joden en moslims hebben een andere jaartelling en een andere Nieuwjaarsdag. De overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking is niet religieus, maar laat zich, niet geheel onverklaarbaar, die verplichte christelijke feestdagen niet ontgaan. Leerlingen op openbare scholen mogen 120 uur per jaar binnen schooltijd godsdienstonderwijs ontvangen van een door hun (ouders) aangewezen geestelijke. De overheid heeft zich daar verder dus niet mee te bemoeien.

Henk Kamp is een prominent lid van de VVD. De VVD is geen uitgesproken voorstander van veel overheidsbemoeienis. Waar zit Henk zich nou ineens zo vreselijk druk over te maken? Waarom wel vrij op Hemelvaartsdag, maar niet op Yom Kippoer of het Suikerfeest? Het overgrote deel van de Nederlandse bevolking weet bij geen van de drie waar het precies over gaat. Hemelvaartsdag is daarom zo aardig omdat het op altijd op donderdag valt. Dan neem je vrijdag ook vrij en heb je een lekker lang weekend, zodat je met z'n allen tegelijk aan het strand kunt zitten.

Godsdiensten, alle godsdiensten, hebben een belangrijke invloed op het maatschappelijk verkeer. Ik vind het dus bij de algemene ontwikkeling behoren daar iets van af te weten. Dat hoort dus in de reguliere lesprogramma's thuis, ook van openbare scholen. De onderwijsinspectie moet er op toezien dat alle wereldgodsdiensten daarbij op gelijke objectieve wijze worden behandeld. Godsdienstonderwijs, het propageren van één godsdienst, hoort naar mijn idee niet op een openbare school thuis. Geloven doe je in de kerk, synagoge of moskee, thuis, of op een bijzondere school. Als Henk Kamp dat zou zeggen, zou ik als één man achter hem staan. Maar Henk Kamp voelt de populistische adem van Geert Wilders en Rita Verdonk in zijn nek. Er zijn genoeg kiezers die er net zo over denken als Geert en Rita, maar nog net niet op ze stemmen. Henk Kamp: het populistisch alternatief!

donderdag 9 oktober 2008

Paniek

Stel nou eens, dat ik een jaar of vijf geleden wat geld op een spaarrekening had staan en in een dolle bui besloot aandelen van een 'safe' bedrijf te kopen. Zeg: voor 5.000 euro. In de afgelopen jaren is de koers van die aandelen verdubbeld, want dat bedrijf ging ineens als een trein. Ze werden dus 10.000 euro waard. Door die crisis schijnt niets meer safe te zijn. Ook bedrijven die niets met bankieren en verzekeren te maken hebben zien de waarde van hun aandelen dalen. Mijn aandelen zijn inmiddels weer terug op de waarde waarvoor ik ze kocht. Ben ik nou 5000 euro kwijtgeraakt?

Ik ben financieel een stuk onbenul. Maar de vraag die ik hierboven stel is serieus bedoeld. Ik heb mijn huidige woning tien jaar geleden gekocht. De marktwaarde daarvan is behoorlijk gestegen. Maar zo lang ik dat huis blijf bezitten en bewonen wordt ik daar, volgens mij, geen cent wijzer van. Voor die imaginaire aandelen geldt naar mijn idee precies hetzelfde. De afgelopen jaren zijn veel mensen virtueel rijker geworden en nu worden ze virtueel armer. Volgens mij kom je pas in de problemen als je speculeert: je koopt aandelen in de hoop of verwachting dat ze in waarde stijgen en dat je na zekere tijd, na verkoop van die aandelen, iets leuks met dat geld kunt gaan doen, bijvoorbeeld je hypotheek aflossen. Want laten we wel wezen: een beleggingshypotheek is ook een vorm van speculeren.

Volgens 'van Dale online' is speculeren: "kopen en verkopen enz., waarbij groot risico is". Wat je de laatste jaren meer en meer ziet is dat aandeelhouders moord en brand gaan schreeuwen als dat risico eens verkeerd uitvalt. Ik heb al in mijn jonge jaren geleerd dat wie zijn gat brand op de blaren moet zitten. Nu wordt er in vrij korte tijd massaal op blaren gezeten. Omdat ik in principe geen dingen doe waar ik niets van begrijp, heb ik nooit een cent belegd. De komende twaalf jaar blijft mijn hypotheekrente op 5% staan. Ik heb alleen last van plaatsvervangende blaren, want pensioenfondsen verliezen de laatste tijd ook nogal wat virtueel geld.

De beurskoersen vallen als bakstenen omdat aandeelhouders volgens diverse kranten in paniek zijn. Wie in paniek raakt van dalende koersen heeft volgens mij niets te zoeken in de aandelenhandel. De bankmanagers die binnenkort ontslagen worden, of hun baan al kwijt zijn, raken of zijn ook niet in paniek. Die hebben koeltjes vooruit gedacht. Die wisten waar ze mee bezig waren. Die hebben niet op één paard, maar op een hele kudde gewed. Die gaan aan die paar dode paarden niet trekken. Die zijn met de levende paarden op weg naar het lokkende doel aan de horizon. Ze zullen opnieuw geld verdienen met hun volgende luchtkasteel. Wil je daar ook heen? Doen! Houd je wel rekening met de mogelijkheid dat ook dat weer een fata morgana is?

woensdag 8 oktober 2008

Reisje

Gisteren heb ik geen krant gelezen, niet naar de radio geluisterd en niet naar de tv gekeken. Om kwart over acht 's ochtends verliet ik mijn eenvoudige woning en rond elf uur 's avonds keerde ik daar terug. Er waren dus geen publicitaire redenen om na te denken, laat staan mij te ergeren. Ergeren heb ik mij in het geheel niet gedaan. Integendeel. Allereerst was daar het buitengewoon aangename gezelschap van Jannie, vriendin van jaren her. In de tweede plaats was er een treinreis Amsterdam - Groningen en terug per 1e klas, op de zgn 'vrij reizen' kaartjes. In de derde plaats was er in het museum te Groningen een alleraardigste tentoonstelling van hedendaagse Chinese kunst en zeer niet-hedendaags bronswerk (het oudste uit de 16e eeuw v. Chr.) In de vierde plaats was het, zeker in vergelijking met voorgaande dagen, aangenaam weer. In de vijfde plaats tenslotte: Groningen is een stad waar het leuk rondwandelen is en die bovendien een ruime keus aan horecagelegenheden heeft. Een mogelijke dissonant dreigde: Jannie zag in de etalage van een modezaak een broek die haar aantrok. Ik heb in het algemeen een buitengewoon moeizame relatie met winkelende vrouwen, hoe aardig ik ze buiten dat winkelen ook vind. Maar Jannie gedroeg zich voortreffelijk: zij haalde de broek uit een rek, paste hem en schafte hem aan.

De NS zorgde voor twee potentiële minpuntjes. Op Amsterdam Centraal werd gemeld dat er een stroomstoring was bij Muiderpoort, waardoor wij voorlopig niet richting Amersfoort konden reizen. Wij maakten dus een omweg via Utrecht en wat mij betreft kan een treinreis niet lang genoeg duren. Op de terugweg stonden wij voor Ermelo gedurende zeventien minuten stil omdat een voorgaande trein opstartproblemen had. Wij besloten van deze minpuntjes geen punt te maken. Aangezien Jannie besloten had per 1 oktober jl. de pijp aan Maarten te geven, oftewel de lier in de wilgen te hangen, kortom vond dat haar werkzame leven lang genoeg geduurd had (48 jaar als ik het goed heb), maakte ook haar een paar minuten meer in de trein niets uit.

Het zal duidelijk zijn: de oudjes weten zich prima te vermaken.

dinsdag 7 oktober 2008

Dodelijk

Eindelijk! Het is zover! Vandaag hoort, volgens Trouw, de Amsterdamse rechtbank de pleidooien in de eerste rechtszaak in Nederland van een ex-roker tegen een tabaksfabrikant. Nu zullen dan, mag je toch aannemen, die perfide sigarettenfabrikanten onder uit de zak krijgen. De zeventigjarige Peter Römer uit het Limburgse Landgraaf wil dat de producent van de sigaretten die hij decennialang rookte, wordt veroordeeld tot schadevergoeding.

Die Peter is maar ietsje ouder dan ik, maar is een paar jaar later begonnen met roken. In 1983 (25 jaar geleden dus) stopte Römer met roken, in 1996 werd er bij hem longemfyseem geconstateerd. Acht jaar later werd hij getroffen door een ernstig herseninfarct, waardoor hij linkszijdig verlamd is. Dat is buitengewoon vervelend voor Peter. Ik heb gewoon mazzel gehad. Ik heb zo'n zeventien jaar geleden een herseninfarct gehad. Ik heb daar niets aan overgehouden en bleef doorroken. Ik heb zes jaar geleden een hartinfarct gehad en rook nog steeds. Ik weet dat roken buitengewoon slecht is voor mijn gezondheid en maak me over de mogelijke kwalijke gevolgen daarvan geen enkele illusie. Ik ben verslaafd. Ik ben een nicotinejunk.

Wat ik nooit en te nimmer zal doen is iemand anders dan mezelf de schuld geven van mijn verslaving. Vrijwel zolang als ik rook weet ik dat roken én verslavend én slecht voor mijn gezondheid is. Als die Peter dat niet weet, heeft hij kennelijk in een andere wereld, in ieder geval in een ander land geleefd dan ik. Hij was bouwkundig ingenieur, dus niet helemaal achterlijk en moet in ieder geval, net als ik, hebben kunnen lezen. Als hij zelf niet de tijd had of nam om kranten te lezen, zal toch iemand hem ooit wel eens verteld hebben dat er berichten over de kwalijke gevolgen van roken in de pers waren verschenen.

De advocaten van Peter zeggen dat de sigaret vanwege de schadelijkheid volgens het aansprakelijkheidsrecht een 'gebrekkig product' is. Dat zal best. Maar de halve supermarkt ligt vol met producten die barsten van de verkeerde vetten. De horeca en de supermarkten (met hun kant en klaar maaltijden) verhogen de omvang van de aangeboden porties die braaf worden geconsumeerd, want eten mag je niet weggooien. Dat we daar weer een beetje dikker van worden nemen we maar voor lief. Hoe groot is de kans op diabetes type 2 nou helemaal? En over cholesterol is het laatste woord ook nog niet gezegd. En zonder uitlaatgassen is er geen economie.

Ja, ik weet het: ik kan kiezen voor zeer gezonde voeding, maar de gezonde sigaret moet nog uitgevonden worden. Ga ik puur vruchtensap drinken, maar verdomme, nou blijkt mijn tandglazuur weer te worden aangetast. Denk je als ouwe vent dat een beetje extra energie nooit weg is, dus voordat ik boodschappen ga doen (zware tas door al dat bier en die wijn) neem ik eerst nog een 'Red Bull'. Zie ik gisteren in 'Radar' dat het vol zit met taurine en ik weet niet hoeveel meer de dagelijks benodigde hoeveelheid van een ander moeilijk woord. Moet ik dan macrobioot gaan worden? Dan eet je alleen wat er van nature groeit op de plek waar je je bevindt. Maar wie kan me vertellen wat er van nature groeit op de Geuzenkade in Amsterdam? Mag je als macrobioot wel roken in Virginia? De aardappel komt uit Zuid-Amerika, dus die is alleen goed voor Indianen.

Leven is een dodelijke bezigheid. Moet ik dat per se tachtig jaar volhouden?

maandag 6 oktober 2008

Commercial

Veel mensen hebben een geweldige hekel aan tv-reclame. Ik heb dat niet, zeker niet bij de publieke omroep waar reclame tussen de programma's en niet, zoals bij de commerciële, tijdens de programma's wordt uitgezonden. Waar ik weer een pesthekel aan heb, zo raar zitten mensen nu eenmaal in elkaar, zijn - zowel bij de publieke als bij de commerciële omroepen - de vooraankondigingen: "Kijk 'straks', of 'na het journaal', of 'morgen', of 'zaterdag', of 'elke zondagavond' naar ...." Als je geen abonnement op een gids en geen krant hebt, kun je er altijd nog via teletekst of het internet achter komen wat de tv op enige tijdstip te bieden heeft. Ik doe dat dus via het internet. Dat doe ik dagelijks en in toenemende mate kom ik tot de conclusie: ik hoef helemaal niets te zien uit dat immense aanbod.

Goed, ik kijk dus wel naar reclames. Natuurlijk zijn de meeste, zoals die voor wasmiddelen en cosmetica, op zijn best slaapverwekkend. Andere zijn, steeds weer opnieuw, lachwekkend, zoals die voor een middeltje tegen 'vermoeide gelaatsspieren'. Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb geen flauw idee wat ik mij moet voorstellen bij vermoeide gelaatsspieren. En altijd zijn er reclames die ik, zelfs bij herhaling, gewoon leuk vindt. Een bekend voorbeeld daarvan zijn de reclames van AH. Vrij recent kwam ik nog een artikel tegen over de (beroeps)acteur die de filiaalchef speelt. Reclamedeskundigen schijnen het er wel over eens te zijn dat deze acteur voor een belangrijk deel verantwoordelijk is voor de omzetstijging van AH, omdat hij zo 'gewoon' is, een schoolvoorbeeld van typecasting.

Sommige commercials zijn opmerkelijk. Uit mijn jeugd herinner ik mij dat mijn vader na het scheren met een blok aluin over zijn gezicht ging. Dat kocht je voor een paar centen bij de drogist. Aluin is een mineraal dat de oude Romeinen al gebruikten. Sanex komt nu met een middel, ik weet even niet waarvoor of -tegen, waarin een kunstmatig ingrediënt vervangen is door niets minder dan het aloude aluin. Als die trend zich doorzet gaan we binnenkort onder de douche met niet meer dan een pot groene zeep. (Weten de jonge generaties anno nu eigenlijk nog wat groene zeep is?)

Hoe kom ik hier nu op? Nou, kijk: ook uitvaarten zijn gewoon business geworden en daar kun je dus gewoon reclame voor maken. Veel mensen vinden hun eigen uitvaart heel belangrijk. Voor veel nabestaanden zijn de wensen op dat gebied van een overledene bijna heilig. Daaraan moet koste wat het kost voldaan worden. De uitvaartondernemingen staan bij wijze van spreke te trappelen om aan de meest onwaarschijnlijke wensen te voldoen, als je maar betaalt. Ze zijn meer dan bereid om jou, nu je nog leeft, behulpzaam te zijn bij het regelen van jouw uitvaart. De afgelopen dagen zie ik regelmatig een commercial van Yarden. Daarin wordt een vraag gesteld die je, zeker in dit verband, bijna onsterfelijk mag noemen:

Wat doe jij op jouw uitvaart?

Dat kan ik nu al, met een vrij grote mate van zekerheid, zeggen: ik lig in die kist. Wie er nog meer zijn en wat ze doen zal me een overgrote zorg zijn.

zondag 5 oktober 2008

Beledigend

De Socialistische Partij, de SP, is een rijke partij. Dat komt door de zogenaamde 'afdrachtregeling' die al decennia lang door de SP gehanteerd wordt. Die houdt in dat de vergoeding die een SP-lid ontvangt voor het vervullen van een politieke functie die zhij namens de SP vervult (met name leden van gemeenteraden, Provinciale Staten en Eerste of Tweede Kamer), rechtstreeks wordt overgemaakt naar de bankrekening van de SP. De SP maakt vervolgens een deel van die vergoeding over naar de betreffende SP-er. Iedere SP-er die zich voor een functie kandidaat stelt weet dat en verklaart zich daarmee door de kandidaatstelling akkoord. Achtergrond van deze regeling is o.a.: een volksvertegenwoordiger hoeft niet veel meer te verdienen dan de mensen die zhij zegt te vertegenwoordigen. Jan Marijnissen schrijft op zijn eigen weblog dat hij ontvangt:
- 2100 euro per maand;
- vergoeding van reis- en verblijfskosten;
- vergoeding ziektekostenpremie;
- vergoeding van andere kosten die gemaakt worden in verband met een goede taakuitoefening.
"Ik kom er al jaren redelijk goed mee uit …", schrijft Jan Marijnissen.
(Het 'salaris' van een Tweede Kamerlid bedraagt ruim 7000 euro per maand. Dat bedrag is gelijk aan het maximumsalaris van een rijksambtenaar in schaal 16.)

Mede dankzij die afdrachtregeling heeft de SP een rijk gevulde kas, waaruit zij allerlei acties, zowel binnen als buiten periodes van verkiezingen, kan financieren. Andere partijen zijn daar wel een beetje jaloers op. Dat gaat soms nog verder: het is ze een doorn in het oog. Dus wordt er van tijd tot tijd geprobeerd de afdrachtregeling, waarmee iedere SP-vertegenwoordiger geheel uit vrije wil instemt, onmogelijk te maken. Het is weer eens zover, lees ik in de Volkskrant: Volgens minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken wordt een politicus via deze betalingswijze financieel te afhankelijk van de partij. Dat zou de vrije werkwijze van bijvoorbeeld een Kamerlid in de weg staan. Ze heeft twee wetsvoorstellen ontworpen die door het kabinet zijn aangenomen.

Ik ben lid van de SP, maar ik spreek NIET namens de SP. Ik spreek gewoon voor mezelf en ik zeg het weer eens grof: Guusje Ter Horst lult uit haar nek. Wat zij beweert is in feite een grove belediging. Impliciet zegt zij - en in navolging het hele kabinet - de SP kan door met de hoogte van haar 'uitkering' aan de SP-vertegenwoordigers te manipuleren de werkwijze van deze vertegenwoordigers beïnvloeden. Omdat Guusje minister van binnenlandse zaken is kan je zeggen dat alle ambtenaren hun salaris van Guusje krijgen. Via deze betalingswijze worden ambtenaren te afhankelijk van Guusje. Dat zou de vrije werkwijze van die ambtenaren in de weg kunnen staan: "Als jij steeds maar eerlijk zegt wat jij ervan vindt, kun je die promotie wel vergeten." Gelukkig is zoiets nog nooit voorgekomen. Denk ik.

zaterdag 4 oktober 2008

Hoofzonde

Iemand die aan een ziekte leidt en daar vanaf wil komen en/of denkt te kunnen komen door 'healing', vind ik niet erg verstandig, maar zhij gaat haar/zijn gang maar. Ik weet niet zo gek veel van healing, maar als ik het goed begrijp kun je een hoop aan jezelf verbeteren, zowel fysiek als mentaal, door een goed contact met kosmische (levens)energie, wat dat dan ook mag zijn. Je hebt ook christenen die aan healing doen, met name in pinksterbewegingachtige groepjes. Die zullen dan, denk ik, hun energie niet aan de kosmos ontlenen, maar aan de Here God. Halleluja!

In de Bijlmer heb je zo'n
pinksterbewegingachtige groep rond mevrouw Yvette Lont, die nog niet zo lang geleden actief was voor de ChristenUnie, maar zich zelfs daarin onmogelijk heeft gemaakt met haar opvattingen over homofilie en homo's. Yvette's groep wil d.m.v. healing mensen genezen van hiv en homofilie. Hiv is een echte ziekte. De opvatting dat homofilie een ziekte is wordt niet door iedereen gedeeld, zeg ik maar even zeer genuanceerd.

Als mensen denken dat ze door healing van hun homofilie kunnen afkomen is er, wat mij betreft, nog geen man over boord. Je gaat er niet aan dood en het is niet besmettelijk. Met hiv is dat wat anders: het is wel besmettelijk en je kunt er wel aan dood gaan, als je het niet door een gekwalificeerde arts laat behandelen. Het Amsterdamse COC en de gemeente Amsterdam maken zich dus, lees ik in Trouw, ongerust over de activiteiten van Yvette. In het artikel wordt ook verwezen naar Jomanda, die Sylvia Millecam wel even van haar kanker zou afhelpen.

Zoals wel vaker ging mijn aandacht uit naar een passage in het artikel die van wat algemener strekking was. Gelovigen hebben in Nederland de vrijheid te leven volgens hun eigen leefregels, maar niet de vrijheid anderen buiten hun gemeenschap te betichten van misdadig gedrag. Helaas mondt religieuze vrijheid voor sommigen uit in de vrijheid om andere groepen opzettelijk te kwetsen en te discrimineren. Als iemand vindt dat homofilie een gruwel voor het oog des Heren is, mag zhij dat van mij in woord en geschrift verkondigen. Vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting zijn belangrijke grondrechten. Iemand die zich daardoor gekwetst voelt moet maar denken: ach, zij weten niet beter. Als iemand mij op grond van zijn of haar beginselen van een misdaad beticht of discrimineert, kan ik - als ik het de moeite waard vind - naar een rechter stappen. Als lijders aan een dodelijke en besmettelijke ziekte denken uitsluitend door healing te kunnen genezen is dat in principe ook nog hun goede recht, mits zij zich compleet onthouden van maatschappelijk verkeer. Willen zij toch in contact treden met de maatschappij dan mag deze van hen eisen dat zij al het mogelijke doen het overbrengen van hun ziekte op anderen te voorkomen.

Ik maak me ook wel eens kwaad op 'gewone' christenen als die wat onzinnigs (naar mijn onbescheiden mening) zeggen. Zo las ik gisteren ook in Trouw dat kardinaal Tarcisio Bertone, de staatssecretaris van het Vaticaan (de nummer twee van de rooms-katholieke kerk), verklaard heeft: De financiële crisis die de wereldeconomie uit balans brengt, bewijst dat de politiek de godsdienst nodig heeft en zelfs behoefte heeft aan een ethiek die geïnspireerd is door een ’rationele godsdienst’ die het christendom is. Ik ben bang dat er ook in het Amerikaanse bankwezen, zelfs op hoge functies, mensen werken die oprecht geloven dat God ons hele leven, ook hun werk voor de bank, ook het toekennen van bonussen, bestiert. Maar God en de kerken zijn er na ruim 2000 jaar nog altijd niet in geslaagd te voorkomen dat hun schepselen/leden af en toe zwak en zondig zijn, belust op geld, status en macht. De gedachte dat de politiek niet zonder christelijke ethiek kan lijkt me hoogmoedig. Hoogmoed is een van de zeven hoofdzonden.

vrijdag 3 oktober 2008

Ideeën

Terrorismeverdachte in vliegtuig student in Enschede, zo luidde een kop in Het Parool. Maar ook de andere kranten brachten dit nieuwsfeit. Het gaat hier om de Duitser van Somalische afkomst, Omar D., die samen met zijn vriend Abdirazak B. onlangs uit het vliegtuig werd gehaald. Andere belangwekkende feiten worden ons onthouden. Zo kan ik mij heel goed voorstellen dat deze Omar, tussen colleges door, wel eens in een Enschedese horecagelegenheid een consumptie heeft gebruikt of bij een Enschedese supermarkt wel eens een boodschap deed. De geheime dienst zou hen al langer op de korrel hebben. Uit de context begrijp ik dat het hier om de Duitse geheime dienst gaat. Ik vraag me dan wel af of die haar Nederlandse collega, de AIVD, wel op de hoogte had gebracht. Morgen blijkt misschien weer dat een in Engeland verdachte Jemeniet Madurodam bezocht heeft. In een van die andere kranten las ik dat de kamer van Geert Wilders in het "streng beveiligde" gebouw van de Tweede Kamer werd ontruimd en op explosieven werd onderzocht. Er werd niets gevonden.

Wat zijn we door deze berichten nou helemaal wijzer geworden? Helemaal niets. Maar er zijn wel weer twee berichten verspreid die iets met mogelijk terrorisme in ons land te maken hebben. Wat is het resultaat van zulke berichten? Dat 'ons' gevoel dat we hier toch ook wel bedreigd worden weer een beetje versterkt wordt. Dat maakt ons weer wat rijper voor verdere maatregelen van de overheid.

Begrijp me goed: ik beweer hier niet dat de pers onder één hoedje speelt met de overheid. Maar een officiële woordvoerder van een overheidsinstantie zegt wat en stuurt een persbericht rond. Kranten moeten vol en dus wordt het persbericht overgenomen. Wat ik nou zou willen weten is: waarom werd die kamer van Wilders doorzocht? Had een of andere halve zool
weer eens een telefoontje gepleegd?

Weet je hoe je kunt lachen? Een telefoontje met een Marokkaans accent naar de Bijenkorf dat daar een bom gaat ontploffen. Daar woeden nu de 'Drie Dwaze Dagen', dus het is daar stampvol. Als ze daar omroepen dat iedereen het gebouw moet verlaten, krijg je geheid paniek en geheid slachtoffers. In een ander verband en onder een andere naam heb ik wel eens de term 'low budget terrorisme' gebruikt. Nog maar enkele weken geleden werd op Zestienhoven een vliegtuig zes uur aan de grond gehouden op grond van een fake telefoontje over een aanslag. Welk anoniem telefoontje moeten onze veiligheidsdiensten serieus nemen en welk niet? Maak ze helemaal gek met telefoontjes. Dat is stukken makkelijker dan allerlei plannen beramen. Paniek in een menigte is voldoende. Laat het openbaar vervoer, liefst op een knooppunt, een tijdje stilleggen. Of zit ik nu terroristen ideeën aan de hand te doen?

donderdag 2 oktober 2008

Ervaring

"A f****** redneck."*)
****** staat voor ucking. In Amerika is het 'not done dat zomaar voluit op websites te schrijven of in ondertitels. Op de tv laten ze dan altijd "bliep" horen. Hier hoeven we geen k**marokkaan of l** de behanger te schrijver. We laten op tv ook geen "bliep" horen.

Ter zake: ene Levi Johnston (18 jaar oud) noemt zichzelf dus "A fucking redneck". Verder zegt hij, in een weblog: "I don't want kids." Probleempje is dat het zeventienjarige meisje Bristol zwanger is. Van Levi. En Bristol wil het kind houden. Op zich is dat allemaal niet zo bijzonder. Tienerzwangerschappen komen in Amerika veel vaker voor dan hier. Abortus is daar ook iets minder gebruikelijk dan hier. Bovendien is de mams van Bristol fel tegen abortus.

Ja, en?

Niemand in Amerika zou zich druk maken over Levi en Bristol, afgezien dan van directe familie en wellicht vriendinnen en vrienden. Maar iedereen in Amerika kent ze inmiddels. De achternaam van Bristol is namelijk Palin. Haar moeder is gouverneur van Alaska, maar als het aan haar ligt wordt ze 'the next vice-president of the US of A'. En dan wordt ineens alles belangrijk wat maar in de verste verten met haar te maken zou kunnen hebben. Wat voor merk oogschaduw gebruikt ze? Heeft zij een achterneef die ooit beboet is voor het stelen van een rol pepermunt in de supermarkt? Heeft zij in 1997 gezegd dat 6000 jaar geleden dinosaurussen en mensen tegelijkertijd leefden? (Volgens de Gazet van Antwerpen wel.) Heeft ze misschien een zwangere dochter? Ja, verdomd, ze hééft een zwangere dochter. Heeft dat iets met politiek te maken? Hier niets, in Amerika alles.

Op 'YouTube' zag ik een stukje uit een interview dat Sarah Palin gaf aan CBS. Haar werd gevraagd of zij buitenlandse ervaring had. Wel degelijk, vond Sarah, want Alaska wordt aan de ene kant begrensd door Canada en aan de andere kant door Rusland. Bedenk dat even goed: tussen Alaska en Rusland ligt niet meer dan de Beringstraat! Tussen Canada en Alaska schijnt alleen maar een grens te liggen waar je zo overheen kunt stappen. De Comissaris der Koningin in Limburg ( o nee, daar heet hij de Gouverneur) kan hier dus zo minister van buitenlandse zaken worden.

Wil je even echt lachen? Kijk dan eens hier. Het is een stukje uit het satirische programma "Saturday Night Live" van een 'interview' met (een bijna perfecte look-a-like van) Sarah Palin.

*) redneck = een blanke Amerikaan die beschouwd wordt als provinciaals, conservatief en kwezelachtig.

woensdag 1 oktober 2008

Ommezwaai

Stel je even voor: daags nadat in januari 2009 de nieuwe president van de VS is geïnstalleerd geeft George W. Bush in een interview met de Washington Post te kennen dat volgens hem de Amerikaanse troepen zo snel mogelijk uit Irak en Afghanistan teruggetrokken moeten worden. Daar zou de wereld toch even van opkijken. Dat zou je een ommezwaai mogen noemen. Maar er is inmiddels een precedent.

Onder deze Israëlische premier ging het uitbreiden van de nederzettingen op de westelijke Jordaanoever rustig door, maar wat lees ik nu in de Volkskrant? Demissionair premier Ehud Olmert heeft maandag in een afscheidsinterview plotseling gezegd dat Israël zich uit vrijwel al het in 1967 bezette gebied moet terugtrekken om vrede te kunnen sluiten met de Palestijnen en de Syriërs.

Zo langzamerhand moest je toch wel ziende blind en horende doof (of radicale kolonist) zijn om niet te weten dat de bezetting van de westelijke Jordaanoever en de Golanhoogte nogal gevoelig lag bij de Palestijnen en de omringende Arabische landen. Zelfs westerse landen die Israël niet echt ongezind waren vonden dat Israël daar toch eens over moest gaan nadenken. Het is immers al weer zo'n veertien jaar geleden dat twee Israëlische en één Palestijnse leider de Nobelprijs voor de Vrede kregen voor een plan dat nog steeds niet is uitgevoerd.

Ruim twee jaar zat Olmert op een plek waar hij enige invloed kon doen gelden, zou je zeggen. Nu was hij niet de sterkste premier in de Israëlische geschiedenis, maar het kan ook betekenen dat er binnen de Israëlische regering en parlement nog steeds geen meerderheid te vinden is voor de teruggave van de bezette gebieden. Voorts heeft Olmert het over terugtrekking uit "vrijwel alle gebieden". Ook hij maakt, denk ik, een voorbehoud voor wat betreft Jeruzalem. Maar er is geen islamiet die de Al- Aqsa moskee onder permanent Israëlisch bestuur wil hebben, noch een jood die de Tempelberg onder permanent Arabisch bestuur wil hebben. Dat krijg je met heilige plaatsen.