donderdag 6 december 2012

Weergoden

Gisteren zag ik in een of ander tv-programma een rapportage over plannen voor verwarmde fietspaden Door een buizenstelsel onder de fietspaden zou dan het relatief warme (13 graden) grondwater gevoerd worden. Op die manier zouden elke winter vele botbreuken, arbeidsverzuim en medische zorg voorkomen kunnen worden. Amsterdam-Noord kent vele fietspaden die niet direct naast een autoweg liggen. Uit vele jaren ervaring weet ik dat zulke fietspaden zelden door pekelwagens bezocht worden.

Toen ik zojuist uit het raam keek, zag ik een witte wereld. Vanmiddag moet ik naar de huisarts en de fysiotherapeut, die zich gelukkig in het zelfde pand bevinden. Ik kan deze hulpverleners met de bus bereiken, maar dat is een mijl op zeven. Met de fiets ben ik er in een minuut of vijf. Het is best een aardige route, die grotendeels over zo'n 'losliggend' fietspad voert. Ik heb die route de afgelopen weken vrij veel afgelegd. Ik ben al geneigd tot vallen als ik over het ideale , droge fietspad fiets. Ik reed dus voorzichtig, want het pad was gedurende lange tijd bedekt met een laag dode bladeren. In combinatie met regen werd dat dus aardig glad. Die bladeren waren op een gegeven moment, bijna aan het einde van de herfst, opgeruimd. De IJdoornlaan, de autoweg waarop ik vanuit mijn woonkamer uitkijk, is al geheel sneeuwvrij, dankzij de inspanningen, neem ik aan, van de gemeente. Om vanmiddag sneeuwvrij te kunnen fietsen zal ik het toch vooral van de weergoden moeten hebben.

=========================
Ik heb 52 dagen niet gerookt. (Wordt vervolgd.)
=========================
x