donderdag 28 augustus 2014

Elektrisch

We noemen hem tegenwoordig 'e-bike', de elektrische fiets. Ik heb er nu ruim twee jaar een en ben er nog steeds heel blij mee. Ik ben dan ook 75, heb artrose en COPD en dan kan je wel een steuntje gebruiken. Maar wat las ik nu in Trouw? Stoer en snel zijn ze, de nieuwe elektrische fietsen. Allang niet meer alleen geschikt voor ouderen die wel een steuntje kunnen gebruiken. Nieuwe modellen spreken juist jongeren aan. Maar ja, mijn e-bike (merk Giant) stopt met onderteuning zodra ik een snelheid van 25 km/u bereik.  Ik vind dat buiten de stad (in de stad rijdt ik nooit sneller dan 15 km/u) snel genoeg, maar met zo'n snelheid krijg je jongeren niet op de e-bike.

Er zijn inmiddels e-bikes waarmee de gewone doordeweekse fietser een snelheid van 45 km/u kan halen. Moeten we daar blij mee zijn? In een bepaald opzicht wel. Je hebt kans dat meer mensen voor woon-werkverkeer en bezoeken over niet te grote afstanden de (elektrische) fiets gaan gebruiken i.p.v. de auto en dat is natuurlijk mooi.

Boven het artikel in Trouw staat de kop: Hippe e-bike maakt vervuilende brommer en scooter overbodig. De snorfietsen, die officieel niet harder mogen dan 25 km/u, maken nu al de fietspaden onveilig, omdat er veel harder mee gereden wordt. Als de jongeren die met een snorfiets de maximumsnelheid overschrijden massaal gaan overstappen op de 'hippe' e-bike, houd ik mijn hart vast. Door zijn hoge maximumsnelheid (bij 45 km/u houdt de trapondersteuning op) geldt de speed pedelec (een Duits merk e-bike) formeel als een snorfiets, die binnen de bebouwde kom op het fietspad hoort en daar niet harder mag dan 25. Een bromfietsrijbewijs en blauwe kentekenplaat zijn verplicht, maar niet bepaald 'cool', en wie gaat dat controleren? (Onderstreping toegevoegd.)