zondag 14 juli 2019

DEELGEZAG

Als de menselijke soort zich in stand wil houden, moet hij zorgen voor nageslacht. Voor het voortbrengen van nageslacht zijn twee typen mens nodig, een man en een vrouw. Het seksuele contact tussen beide typen kan leiden tot nageslacht. Dat contact kom vaak tot stand doordat twee vertegenwoordigers van elk type elkaar fysiek aantrekkelijk vinden. In veel gevallen gaat ook emotionele betrokkenheid op elkaar een rol spelen. Beiden voelen zich gezamenlijk verantwoordelijk voor de toekomst van hun nageslacht. Toen gingen 'we' het wat ingewikkelder maken. We gingen regeltjes maken voor het voortbrengen en opvoeden van kinderen. Vrij veel mensen vonden dat ze die regeltjes moesten halen uit een oud boek, dat ging over een Opperwezen, God, die deze regeltjes bedacht had. Een van de meest ver gaande regeltjes was, dat seksueel contact en het voortbrengen van kinderen alleen was toegestaan als beide partners hadden afgesproken dat ze voor altijd, althans tot de dood hen zou scheiden, bij elkaar zouden blijven en van ze lang zal ze leven geen seksueel contact met een ander zouden hebben. Die afspraken werden huwelijk genoemd en ook voor veel mensen die geen boodschap aan dat Opperwezen hadden was dat een vrij algemeen aanvaarde vorm van samenleven.

Toen gingen we het nog wat ingewikkelder maken. We wisten dat het bestond, maar als we het al niet wilden verbieden, wilden we het sowieso niet erkennen: ik heb het uiteraard over mannen die andere mannen en vrouwen die andere vrouwen seksueel aantrekkelijk vinden, aantrekkelijker dan iemand van het andere geslacht. Gelukkig werden we steeds toleranter. We erkenden dat het feit bestond en we vonden  na geruime tijd dat iedereen het recht had zijn/haar eigen voorkeur op seksueel gebied in alle openheid te praktiseren. Uiteindelijk leidde dat ertoe dat homo's en lesbo's ook volgens die huwelijksregeltjes wilden leven, dat wil zeggen de seculiere regeltjes. Knarsetandend moesten hard core gelovigen toezien hoe op 1 april 2001 de eerste personen van gelijk geslacht door niemand minder dan de burgemeester van Amsterdam in het huwelijk werden verbonden. Hoewel in tientallen landen  homoseksualiteit nog altijd strafbaar is zijn er toch al meer dan twintig landen die het Nederlandse voorbeeld hebben gevolgd.

Ik heb er zelf nooit last van gehad, maar veel mensen, zowel mannen als vrouwen, hebben een kinderwens. Voor mensen in een homorelatie ligt daar een probleem.  Twee personen van het zelfde geslacht kunnen niet samen een kind voortbrengen. Er is een onverbiddelijke biologische wet, dat voor het ontstaan van nieuw leven twee geslachten nodig zijn. Ook daar hebben we wat op gevonden. Er zijn draagmoeders, IVF, spermadonors. Regel wat met een derde persoon en ook in een homorelatie kun je ouder van een of meer kinderen worden.

Politici en ambtenaren  hebben voor elke oplossing een probleem. Kinderen van homostellen hebben twee pappa's of twee mamma's, maar ook nog een biologische mamma of pappa. We hebben met ons allen bedacht dat kinderen die volwassen worden het recht hebben te weren wie hun biologische vader of moeder zijn. Maar wat zijn de rechten van die biologische ouders t.o.v, hun nageslacht,dat niet door hen maar door een homostel wordt opgevoed? Daar heeft een commissie een paar jaar op gestudeerd en daarover heeft de regering nu een standpunt ingenomen. Het gaat daarbij om deelgezag. Ik heb dat allemaal nog niet tot in detail bestudeerd, maar heb wel begrepen dat veel direct betrokkenen niet enthousiast zijn over de voorgenomen wijzigingen in het familierecht, Hoe komt dat nu? Nou, kijk, er zitten personen van twee christelijke partijen in het kabinet en na ruim tweeduizend jaar christendom kunnen christen nog altijd maar moeilijk leven met het feit dat onze soort in stand wordt gehouden door mensen die op een andere manier ouder zijn geworden dan op een wijze die, althans volgens hen, God ooit bedoeld had. Daar moeten al die wensouders en biologische ouders maar mee leren leven.