zondag 6 december 2015

PINGPONG

Wat is het toch fijn om in Amsterdam te wonen! En wat is het toch jammer dat ik me niet zo vlot en zo lang meer kan bewegen!

Waarom het zo fijn is? Omdat binnenkort, las ik in Het PAROOL, aan het Entrepotdok de eerste pingpongbar van Nederland wordt geopend. Wereldwijd steken ze op steeds meer plekken de kop op: hippe pingpongbars. (...) Er komen negen pingpongtafels: zeven in een publieke ruimte, één in de rokersruimte en één in een 'privéruimte'.

Ja, als iets hip is, mag Amsterdam natuurljk niet bij een wereldwijde trend (In steden als Londen, Parijs, Moskou, Toronto, Chicago of San Francisco is het inmiddels al normaal: een bezoekje aan een pingpongbar.) achterblijven. Ik herinner me nog heel goed hoe begin zeventiger jaren het Vondelpark de plek was waar hele kuddes hippies samenkwamen.



Ik werkte toen bij de Ziekenfondsraad in de P.C. Hooftstraat, nog geen honderd meter van een ingang naar het park (+).


Boukje werkte een paar honder meter verderop (+) in een boekwinkel. We gingen toen vaak samen, ook met collega's van mij, lunchen bij 't Blauwe Theehuis (+) en bekeken al dat hippe gedoe geamuseerd. (Ik was bepaald geen 'hippe vogel', zij zouden mij 'square' hebben genoemd.)

Aan die tafels in dat pingpongcafé mag je echt pingpongen, maar je kunt er ook aan vergaderen: er passen 12 stoelen omheen.

Het artikel eindigt wat merkwaardig: het café is straks overdag voor iedereen open, maar 's avonds alleen toegankelijk voor mensen boven de 21. Streep (de uitbater): 'Overdag is iedereen welkom, maar 's avonds moet het een plek zijn waar ook mensen van in de veertig zich thuis voelen.' Zou er ook nog een dagdeel zijn waarop 50-plussers zich daar thuisvoelen?