woensdag 8 oktober 2008

Reisje

Gisteren heb ik geen krant gelezen, niet naar de radio geluisterd en niet naar de tv gekeken. Om kwart over acht 's ochtends verliet ik mijn eenvoudige woning en rond elf uur 's avonds keerde ik daar terug. Er waren dus geen publicitaire redenen om na te denken, laat staan mij te ergeren. Ergeren heb ik mij in het geheel niet gedaan. Integendeel. Allereerst was daar het buitengewoon aangename gezelschap van Jannie, vriendin van jaren her. In de tweede plaats was er een treinreis Amsterdam - Groningen en terug per 1e klas, op de zgn 'vrij reizen' kaartjes. In de derde plaats was er in het museum te Groningen een alleraardigste tentoonstelling van hedendaagse Chinese kunst en zeer niet-hedendaags bronswerk (het oudste uit de 16e eeuw v. Chr.) In de vierde plaats was het, zeker in vergelijking met voorgaande dagen, aangenaam weer. In de vijfde plaats tenslotte: Groningen is een stad waar het leuk rondwandelen is en die bovendien een ruime keus aan horecagelegenheden heeft. Een mogelijke dissonant dreigde: Jannie zag in de etalage van een modezaak een broek die haar aantrok. Ik heb in het algemeen een buitengewoon moeizame relatie met winkelende vrouwen, hoe aardig ik ze buiten dat winkelen ook vind. Maar Jannie gedroeg zich voortreffelijk: zij haalde de broek uit een rek, paste hem en schafte hem aan.

De NS zorgde voor twee potentiële minpuntjes. Op Amsterdam Centraal werd gemeld dat er een stroomstoring was bij Muiderpoort, waardoor wij voorlopig niet richting Amersfoort konden reizen. Wij maakten dus een omweg via Utrecht en wat mij betreft kan een treinreis niet lang genoeg duren. Op de terugweg stonden wij voor Ermelo gedurende zeventien minuten stil omdat een voorgaande trein opstartproblemen had. Wij besloten van deze minpuntjes geen punt te maken. Aangezien Jannie besloten had per 1 oktober jl. de pijp aan Maarten te geven, oftewel de lier in de wilgen te hangen, kortom vond dat haar werkzame leven lang genoeg geduurd had (48 jaar als ik het goed heb), maakte ook haar een paar minuten meer in de trein niets uit.

Het zal duidelijk zijn: de oudjes weten zich prima te vermaken.