woensdag 4 april 2012

Ruimte

Als uitgesproken stadsbewoner hoef ik er niet bang voor te zijn dat ik ooit dicht in de buurt van een windmolen kom te wonen. Ik heb dus alleen te maken met de voordelen ervan - schone en duurzame energieopwekking - en niet met de reële nadelen die in Trouw nog eens op een rijtje gezet worden: de slagschaduw die ze over je tuintje werpen, waarin jij van de zon wilt genieten en het hinderlijke geluid dat ze veroorzaken. Het laagfrequente geluid kan zelfs gezondheidsrisico's veroorzaken. Die problemen zorgen er weer voor dat de huizen die er al stonden voordat de windmolens geplaatst werden in waarde dalen. Dat mag je, zeker in deze tijd, ook een zeer reëel nadeel noemen. In de financiële plaatjes die de windenergielobby ons voorschotelt ontbreekt die schadepost.

Waar moet je dus windmolens neerzetten? Zo ver mogelijk van de bewoonde wereld. Een heel enkele keer rijd ik wel eens (mee) in een auto naar het noorden. Dan zie ik langs een dijk van de Flevopolder een hele rij windmolens staan. Dat is dus een prima plek. Langs twintig kilometer van de Afsluitduik kun je ook een hele rij van die dingen zetten. Langs de kusten van Groningen en Friesland liggen ook hele stukken dijk in de buurt waarvan geen woning te ontdekken is. En waar ze boorplatforms in zee zetten, kun je volgens mij ook windmolens plaatsen.

Dus waar willen de energiemaatschappijen en de planologen hun windmolenparken plaatsen? In zuidoost Drenthe en in de buurt van Houten, een groeigemeente bij Utrecht. Ja, dat is vragen om beroepsprocedures. De oplossing is eenvoudig. Bij de aanleg van windparken dient voldoende afstand te worden bewaard tot de bebouwing. In Frankrijk en Duitsland wordt een afstand van 1500 meter aangehouden, in Nederland van 400 meter. Ik kan me niet voorstellen dat Fransen en Duitsers gevoeliger zijn voor de nadelen van windmolens. Ze hebben daar alleen wat meer ruimte, wordt er dan gezegd. Wat een onzin. We hebben nog een hele lap IJsselmeer en een nog veel groter stuk continentaal plat. Er zal wel eens een vogel een doodklap krijgen en het uitzicht wordt ook wat anders, maar als we doorgaan met CO2 uitstoten, zijn er over een tijdje geen vogels meer en ook geen mensen om van het uitzicht te genieten.
x