woensdag 25 april 2012

Vriendschap

Het tripje naar Sevilla was inmiddels het negende jaarlijkse citytripje dat ik met de drie Jannen maakte. De jaren daarvoor maakte ik een jaarlijks tripje, aanvankelijk fietsend of wandelend en kamperend in Nederland, met een van hen. Met ons vieren komen we ook diverse keren per jaar bij elkaar om te bridgen onder het genot van bier en wijn. Tijdens zo'n bijeenkomst ontstond het plan een tochtje met ons vieren te maken. Dat bleek dus te bevallen.

We kennen elkaar intussen ruim vijftig jaar. We zijn alle vier opgegroeid in de Amsterdamse Rivierenbuurt, gingen naar dezelfde (gereformeerde) kerk en bijbehorende clubjes en gingen op een gegeven ogenblik gezamenlijk bridgen. Rond mijn dertigste raakten we, geografisch gezien, wat uit elkaar. De ene Jan en ik zagen elkaar nog steeds vrij vaak. Bij de andere twee Jannen ging dat net zo. Toen we elkaar weer eens tegenkwamen bij een feestje van een gemeenschappelijke vriend, besloten we de oude draad, qua bridgen, weer op te pakken.

Ik denk dat we hier toch wel van een bijzondere vriendschap kunnen spreken. We verschillen, uiteraard, in veel opzichten van elkaar en hebben totaal verschillende ervaringen. Twee Jannen hebben kinderen, een van hen inmiddels kleinkinderen. Eén Jan en ik hebben onze vrouw verloren, hij is weer getrouwd. Een andere Jan heeft een langdurige relatie, maar is nooit getrouwd. De derde Jan is nog niet zo lang geleden op een nette manier, zonder ruzies of andere 'toestanden' gescheiden en heeft zich, met redelijk succes, op het datingpad begeven. Tijdens onze gesprekken zijn er geen taboes. We hebben verschillende politieke opvattingen, maar er is nog nooit één kwaad woord gevallen. Tijdens onze tripjes wordt er nooit zwaar gediscussieerd over te bezoeken bezienswaardigheden. Meestal tijdens het ontbijt worden we het daarover snel eens. We laten een gepland bezoek ook net zo makkelijk weer vallen, als we het leuk vinden op een terrasje. Dan bestellen we nog een rondje, en nog één, en nog één. Zo'n kathedraal staat er over een paar jaar ook nog wel.

Over mijn ongelukje in Sevilla werd niet sentimenteel gedaan. Geen van de Jannen vond het nodig mij naar het ziekenhuis te vergezellen en ik vond het niet nodig hen van een interessante wandeling af te houden. Volgend jaar gaan we weer naar een boeiende stad. Voor die tijd gaan we nog wel eens bridgen of een dag lang films kijken.
x