zondag 31 augustus 2014

Leef!

Gisteren had de Volkskrant een artikel over de allerlaatste uitzending van ‘Knevel & Van den Brink. Het artikel had ook een link naar die uitzending. Ik klikte daarop. Een van de gasten was Laura Maaskant, die al eens eerder te gast was geweest vanwege het verschijnen van haar boek ‘Leef!’. (Er is ook een website met dezelfde titel.) Laura heeft kanker op verschillende plaatsen in haar lichaam en laat zich niet meer behandelen. Desondanks heeft zij een zeer positieve kijk op het/haar leven en getuigt daarvan. Zij vertelde dat zij veel reacties kreeg van mensen die, door haar geïnspireerd, ook veel moois zagen in allerlei gewone dingen, zoals een cocktail onder een palm in Thailand.

De verleiding om mijn Beggartalk van heden geheel te wijden aan 'Leef!' was bijzonder sterk. Ik heb de verleiding weten te weerstaan.

zaterdag 30 augustus 2014

Inflatie

Het is inmiddels al weer een jaar of twee geleden dat ik voor het laatst in het Concertgebouw was. Een ruim aantal jaren daarvoor kwam ik er zo'n tien keer per jaar. Wat me toen al niet alleen opviel, maar zelfs irriteerde, was dat zelf na het meest gewone concert het publiek massaal opstond bij het applaus. Omdat ik er nog altijd van uitging dat een staand applaus alleen gegeven werd bij een uitzonderlijk prestatie, bleef ik altijd hardnekkig zitten.

In Trouw van gisteren werd geschreven: Applausinflatie: het fenomeen heeft de laatste jaren sluipenderwijs bezit genomen van bijna alle Nederlandse theater- en concertzalen.

Waar ik me inmiddels bij neergelegd, zelfs aan geconformeerd, heb is wat ik de 'zoeninflatie' noem. Vroeger zoende je, als man, je vriendin/verloofde/vrouw, je moeder, je oma, eventueel een tante en dan had je het wel zo ongeveer gehad. Ik kan me niet herinneren dat ik mijn drie zusters vaak zoende. Het was naar mijn idee zelfs niet erg gebruikelijk de vriendin/verloofde/vrouw van een vriend te zoenen.

Op een gegeven momen werd het eenzijdig zoenen vervangen door het tweezijdig zoenen en nog weer een paar jaar later werd het drie maal zoenen. Bovendien werd er ineens veel meer gezoend, waarmee ik bedoel dat zelfs oppervlakkige kennissen werden gezoend. Eén eerdere ontmoeting was voldoende voor enkele zoenen. Ik zal best te weinig sociaal zijn, maar hoe geef je het tegenwoordig, als man, nog aan dat je het echt,  heel erg bijzonder fijn vindt die vrouw, op dat moment, op die plaats te ontmoeten? Moet dat verbaal? Dat worden na een tijdje ook weer clichés, want we gaan de teksten van enkele trendsetters overnemen. Moeten we er een bos bloemen tegenaan gooien? Maar wat doe je dan bij een toevallige ontmoeting? "Wat drink je van me?" is ook niet erg origineel.

Geruime tijd later
Ik heb een tijdje zitten nadenken en toen wist ik het: als je het echt leuk vindt haar te ontmoeten, schakel je je smartphone of je gewone mobieltje uit voor de tijd die de ontmoeting duurt.

vrijdag 29 augustus 2014

Tering!

Gisteren was ik in het Sint Lucas Andreas ziekenhuis voor de uitslag van de PET-scan en de bronchoscopie die op 13 augustus werden uitgevoerd. Nou, pas over twee maanden is duidelijk of ik tbc heb. Gelukkig kon ik me inhouden en riep ik niet 'Tering, hé, moet dat echt zo lang duren?' Geintje! Ik had uiteraard helemaal niet aan tbc gedacht, maar aan andere kwalen. Daarover bestaat ook nog geen duidelijkheid. Daarom moet ik volgende week donderdag terugkomen voor een longpunctie.

Als alles meezit blijft het bij een dagopname. Zit het tegen, dan krijg ik een klaplong en mag ik wat langer blijven. Na die punctie zal het ook nog wel een weekje duren voor ik een uitslag krijg.

De komende weken ga ik niet zitten doen of er niets aan de hand is. Ik realiseer me wel degelijk dat ik te horen zal kunnen krijgen dat ik longkanker heb. Als je die link hier boven heb gevolgd zie je dat je een longpunctie daarmee mag associëren. Ik had er sterk rekening mee gehouden dat ik die diagnose gisteren al te horen zou krijgen. Maar ik schreef hier al eerder, dat ik na een herseninfarct en een hartinfarct goed doorstaan te hebben niet zo snel in paniek raak. Ook de komende twee weken zal ik wel weer goed doorkomen. Daarna zie ik wel verder.

UPDATE (11.05 uur)
Zojuist werd ik gebeld door de longpoli van het Lucas. De uitslag van de longpunctie hoor ik vrijdag 12 september om 14.00 uur.

donderdag 28 augustus 2014

Elektrisch

We noemen hem tegenwoordig 'e-bike', de elektrische fiets. Ik heb er nu ruim twee jaar een en ben er nog steeds heel blij mee. Ik ben dan ook 75, heb artrose en COPD en dan kan je wel een steuntje gebruiken. Maar wat las ik nu in Trouw? Stoer en snel zijn ze, de nieuwe elektrische fietsen. Allang niet meer alleen geschikt voor ouderen die wel een steuntje kunnen gebruiken. Nieuwe modellen spreken juist jongeren aan. Maar ja, mijn e-bike (merk Giant) stopt met onderteuning zodra ik een snelheid van 25 km/u bereik.  Ik vind dat buiten de stad (in de stad rijdt ik nooit sneller dan 15 km/u) snel genoeg, maar met zo'n snelheid krijg je jongeren niet op de e-bike.

Er zijn inmiddels e-bikes waarmee de gewone doordeweekse fietser een snelheid van 45 km/u kan halen. Moeten we daar blij mee zijn? In een bepaald opzicht wel. Je hebt kans dat meer mensen voor woon-werkverkeer en bezoeken over niet te grote afstanden de (elektrische) fiets gaan gebruiken i.p.v. de auto en dat is natuurlijk mooi.

Boven het artikel in Trouw staat de kop: Hippe e-bike maakt vervuilende brommer en scooter overbodig. De snorfietsen, die officieel niet harder mogen dan 25 km/u, maken nu al de fietspaden onveilig, omdat er veel harder mee gereden wordt. Als de jongeren die met een snorfiets de maximumsnelheid overschrijden massaal gaan overstappen op de 'hippe' e-bike, houd ik mijn hart vast. Door zijn hoge maximumsnelheid (bij 45 km/u houdt de trapondersteuning op) geldt de speed pedelec (een Duits merk e-bike) formeel als een snorfiets, die binnen de bebouwde kom op het fietspad hoort en daar niet harder mag dan 25. Een bromfietsrijbewijs en blauwe kentekenplaat zijn verplicht, maar niet bepaald 'cool', en wie gaat dat controleren? (Onderstreping toegevoegd.)

woensdag 27 augustus 2014

Scheiding

Preses (= voorzitter van de synode) Karin van den Broeke van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) vindt volgens Trouw dat ieder mens het geloof 'nodig heeft om op een bepaalde manier te wortelen'. Vandaar dat ik zo ongeworteld ben. Gek genoeg heb ik daar helemaal geen last van. Veel gelovigen lijden nog altijd aan het misverstand dat ongelovigen er nooit echt in zullen slagen een min of meer gelukkig leven te lijden.

Het desbetreffende artikel in Trouw gaat overigens over iets heel anders. Koning Willem-Alexander zou er goed aan doen om meer te getuigen van zijn geloof. Vooralsnog brengt hij God in toespraken zelden ter sprake. Dat is 'opvallend', vindt Karin. Moet hij het voorbeeld volgen van Barack Obama, en veel andere Amerikaanse politci, die te pas en te onpas roepen: "God bless you and God bless America." ? Hoe vaker je zoiets roept, hoe krachtelozer het wordt.

Karin zou geen preses zijn als ze niet had doorgeleerd. Ze moet dus weten dat hier in Nederland, ook in de VS trouwens, kerk en staat gescheiden zijn. Het gaat dan niet aan, vind ik, dat een hoge vertegenwoordiger van de staat, bijvoorbeeld de koning, de premier, bij het uitoefenen van zijn/haar functie voortdurend zijn/haar persoonlijke geloof in zijn/haar God betrekt. Daarom heeft destijds het kabiner Den Uyl de zogenaamde 'bede' uit de troonrede verwijderd, Bij het afleggen van de eed hoef je al veel langer niet meer de wens uit de spreken dat God Almachtig je helpt. Er zijn nog wat van die rare restanten. Willem-Alexander is "bij de gratie Gods" koning der Nederlanden. ("Gratie Gods" kun je beter vervangen door "Gratie van de Oranjeverenigingen".) De 'koninklijke boodschap' waarmee het staatshoofd een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer stuurt eindigt nog altijd met "En hiermede bevelen Wij U in Godes heilige bescherming."

We zouden met ons allen toch wat vreemd opkijken (Geert Wilders zou over zijn nek gaan) als een Nederlandse hoogwaardigheidsbekleder in het openbaar "Allahoe akbar" (الله أَكْبَر) zou roepen.

dinsdag 26 augustus 2014

Doordraaien

Ergens las ik dat het komende TV-seizoen, dat binnenkort van start gaat, niets nieuws te bieden heeft. De wereld zal dus weer gewoon doordraaien, een aantal boeren zal wel weer een vrouw gaan zoeken, op Schiphol zullen mensen elkaar weer in de armen vallen, er zullen weer taarten gebakken worden en BN'ers zullen weer gekke capriolen gaan uithalen.

Het meest nieuwsgierig schijnt 'iedereen' te zijn naar 'Pauw zonder Witteman'. TV-critici stellen stuk voor stuk de brandende vraag: zal Jeroen (Pauw) het redden tegen Humberto (Tan). Alsof het om een wedstrijd gaat tussen publiek/VARA/Pauw en commercieel/RTL4/Umberto. Dan hebben we het natuurlijk niet over de kwaliteit van de shows, maar over het aantal kijkers dat beide weten te trekken.

RTL Late Night heb ik nog nooit gezien. Umberto 'ken' ik alleen uit de tijd dat hij iets deed bij Studio Sport.  Tegen de tijd dat 'Pauw & Witteman' begon lag ik meestal al in bed. Ik zag wel eens een herhaling. Jeroen heb ik dus ook niet zo vaak bezig gezien. Het zal dus nog geruime tijd duren voor ik een enigszins afgewogen oordeel over de pres(en)taties van beide heren kan geven. Aan welke criteria moet een talkshow overigens voldoen? Ik vermoed dat het boeiende ervan staat of valt met de gasten. Ik vrees dat wat dat betreft beide heren in hetzelfde vijvertje vissen. Ze zijn allebei, geloof ik, wel redelijk bekwame 'vissers'. Het is dus uiteindelijk de persoonlijke smaak van de kijkers wie de beste kijkcijfers haalt. En daarop moet het hele bedrijfsleven zijn reclamebeleid baseren. En wie de meeste commercials genereert 'wint'. Ik blijf redelijk op tijd naar bed gaan.

maandag 25 augustus 2014

Irritant

Er was ooit een tijd waarin tv-commercials voor wasmiddelen als de meest irritante werden beschouwd. Wat mij betreft wordt die rol tegenwoordig met verve gespeeld door de ketens van brilleveranciers als Pearl, Specsavers, Eyewish etc.

Specsavers is naar mijn beleving de meest irritante van allemaal. Zij immers doen het voorkomen alsof je met een bril van een andere leverancier, of zonder bril, niet kunt zien dat je voor een groep bejaarden staat i.p.v. voor een stel mensen die graag als idioten wensen te bewegen.

Pearl voert een aantal onnozele overvallers ten tonele die zich druk maken over het al of niet aanschaffen van een nieuwe bril, terwijl de politie met gillende sirenes tot op enkele meters is genaderd.

In de commercial van Eyewish wordt de klant een hartelijk "Welkom!" toegeroepen en zijn hand wordt geschud. Onlangs was ik bij Eyewish om mijn bril wat te laten bijstellen. Het duurde even voordat een van de twee aanwezige en zo te zien beschikbare krachten mij wilde opmerken, hij riep geen "Welkom!" en hij schudde mij ook niet de hand. Het enige aardige van opticiens is dat je altijd en overal niet hoeft te betalen als je enig klein onderhoud aan je bril laat verrichten.

zondag 24 augustus 2014

Norm

Trouw schrijft over het salaris dat Jan Peter Balkenende verdient (gemiddeld zeker 466.000 euro per jaar) als partner van accountants- en adviesbureau Ernst & Young (E&Y), duidelijk boven de naar hem vernoemde salarisnorm.

Je kunt dit bericht op twee manieren bekijken. Je kunt het als tamelijk tendentieus beschouwen. De zgn. Balkenendenorm geldt immers voor banen in de publieke sector. Ernst & Jong is een private onderneming en mag haar partners of medewerkers zoveel betalen als zij wil.

We kunnen het ook anders bekijken. E&Y, net als soortgelijke bedrijven KPMG en PWC, worden ook heel veel door organisaties in de publieke sector ingeschakeld. De prijs die daarvoor betaald moet worden, wordt mede bepaald door de salarissen die die bedrijven aan hun partners en medewerkers betalen. De bedrijven in de publieke sector berekenen dat door in de prijs die zij ons laten betalen. Mutatis murandis geldt dat natuurlijk ook voor de private bedrijven die zo'n accountants en -adviesbureau inschakelen. Kortom het zijn altijd jij en ik die de hoge salarissen betalen. Ook de salarissen van de bankdirecteuren, de CEO's van de oliemaatschappijen, de supermarktketens, noem maar op. Waarom zouden we de toepassing van de balkenendenorm niet wat uitbreiden?

zaterdag 23 augustus 2014

Onderzoek

Amsterdamse 65-plussers die moeten rondkomen met een inkomen van maximaal 110 procent van het wettelijk vastgelegde sociaal minimum kunnen sinds vorig jaar gratis gebruik maken van het openbaar vervoer in Amsterdam. Trouw schrijft daarover. De gemeente meldde donderdag dat 14.000 mensen het gratis abonnement hebben aangevraagd en 85 procent van die mensen er dagelijks tot wekelijks gebruik van maakt. (...) De mensen die gebruikmaken van het gratis abonnement, zeggen dat ze meer sociale contacten hebben en nu vaker de deur uitgaan om anderen te bezoeken. Het gaat hier nog een om een proef.

De proef loopt eind dit jaar af. Het gemeentebestuur heeft nog niet besloten of er een vervolg komt, maar liet wel weten daar onderzoek naar te doen naar aanleiding van de gunstige resultaten.

Wat moet de gemeente in gods naam nou nog onderzoeken?

vrijdag 22 augustus 2014

Achtergrond

Deze foto staat in de Volkskrant bij een interview met Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie Joël Voordewind, die - gedeeltelijk op eigen kosten, gedeeltelijk op kosten van een fonds - naar Erbil in Noord-Irak is gereisd, om daar met eigen ogen de situatie te kunnen waarnemen. Wat hij daarover vertelt (Er zijn hier al zeshonderdduizend vluchtelingen maar iedere dag komen daar tienduizenden vluchtelingen bij. - Het is dramatisch gesteld met de huisvesting. - De medische zorg laat te wensen over.) is niet bepaald nieuw. Daarvoor hoefde hij niet naar Erbil te reizen. Dat kon hij hier op tv zien of in de krsant lezen. Wilde hij, als christen, met name aandacht vragen voor de christenen die door de IS vervolgd worden? Heeft de Volkskrant daarom ergens een foto met christelijke vluchtelingen opgediept?  Als er onder de foto "Sjiitische vluchtelingen" of "Koerdische vluchtelingen" had gestaan had ik het ook geloofd. Is het trouwens van enig belang de etnische of religieuze achtegrond van vluchtelingen te vermelden? Wekken christelijke vluchtelingen hier meer medegevoel op dan jezidi's?

donderdag 21 augustus 2014

Mooi

Ik ben ook maar een gewone, doordeweekse oude man, dus ik kijk graag naar mooie, ook jonge, vrouwen. In Het PAROOL van gisteren was deze foto te zien:

Zij is Imaan Hammam, 17 jaar, woont in Amsterdam, Marokkaanse moeder, Egyptische vader. Zij is internationaal erkend mooi, want haar beeltenis verschijnt op de cover van de Amerikaanse uitgave van september van het blad Vogue. Nou, dan ben je echt niet lelijk.

Een Engelse uitdrukking luidt: "Beauty is in the eye of the beholder", oftewel : schoonheid is een nogal subjectief begrip. Je hoort mij niet zeggen dat Imaan lelijk is, maar mocht ik haar op straat tegenkomen, dan zou ik niet nog eens omkijken. Zou zij op hetzelfde terras zitten als ik, dan zou ik niet naar haar gaan zitten staren.

Mijn schoonheidsideaal, qua vrouw, is wel bekend. Ik heb altijd een foto van haar bij me, waar ik af en toe naar kijk, want ook zonder die foto is dat beeld glashelder voor me. Nu kent niet iedereen haar, dus zal ik maar eens zeggen welke filmactrices (o.a.) ik mooie, aantrekkelijke vrouwen vindt:
  • Catherine Deneuve;
  • Audrey Hepburn;
  • Fay Dunaway;
  • Jane Fonda;
  • Jodie Foster;
  • Sandra Bullock.
In mijn ogen zijn ze allemaal stuk voor stuk mooier dan Imaan.

Ik val dus niet direct op jonge vrouwen. De jongste uit het rijtje hierboven is Sandra Bullock. Zij is 50.

woensdag 20 augustus 2014

Omroep

Ik kijk zelden naar een van onze commerciële omroepen. Eigenlijk alleen als ze een keer een film in de aanbieding hebben die ik wel wil zien. Maar ik wist nooit zo goed waar ik dan wel naar moest kijken. Ik zag in de gids natuurlijk wel dat er zoiets was als Nederland 1, 2, en 3. Maar wat is Nederland? Dat is een land, ja, dat weet ik ook wel. Maar wat heeft dat met televisie of radio te maken? Krijg je daar voorlichting van de regering of zo? Worden die Trip en Steenhuizen door Rutte betaald om ons te vertellen wat we van Poetin, Oekraïne, Irak en de Islamitische Staat moeten vinden? 

Sinds gisteren weet ik het eindelijk. Nederland 1, 2, en 3 hebben niets met commercie te maken, want die zijn van ons, van het PUBLIEK! Daarom heten ze vanaf gisteren Nederlandse Publieke Omroep 1, 2 en 3. Dat is wel een hele mond vol, dus daarom mogen we ze gewoon NPO 1, 2 en 3 noemen. Nu zijn we met ons allen te stom omdat in een korte tijd te begrijpen, (en dan gaan we toch weer naar 'Hart van Nederland' kijken i.p.v. naar het Journaal bij de NPO) dus wordt er alles bij elkaar ongeveer twee ton (200.000 euro) uitgetrokken om dat NPO er bij ons in te stampen. Ook niet meer naar Radio 1 zoeken. Dat heet tegenwoordig NPO Radio 1. Drie maal raden hoe Radio 3 FM sinds gisteren heet.

dinsdag 19 augustus 2014

Jaartelling

Bij jaartallen zien we vaak de toevoeging 'v. Chr.' of  'n. Chr.' Ook A.D., anno domini (het jaar des Heren), wordt nog wel eens gebruikt. Het is allemaal heel duidelijk, iedereen weet wat je bedoelt, maar het is toch wat vreemd dat ik, en velen met mij, die niet geloven dat 2014 jaar geleden de zoon van God als mens geboren werd, hun jaartelling bij een fictieve gebeurtenis laten beginnen.

In een Engelse tekst kwam ik weer eens de term 'BCE' (het alternatief voor 'v. Chr'') tegen. Dat staat voor 'Before the Common Era'. '100 v.Chr.' wordt dus '100 BCE', '100 n.Chr.' wordt '100 CE'. Dat lijkt aardig voor atheïsten, of andere niet-christenen, maar ook die 'Common Era' begint nog steeds met die fictieve geboorte van Christus. Alleen de naamgeving verandert.

Joden en moslims hebben nog een eigen kalender, maar die wordt vooral gebruikt voor gebruiken en feesten van religieuze aard. De joodse kalender begint ook met een fictieve datum: de dag waarop de wereld verondersteld wordt te zijn geschapen (3761 BCE). De islamitische kalender begint in ieder geval met een algemeen erkend historisch feit: de tocht van Mohammed van Mekka naar Medina (in 622 CE). De Hindoes hebben diverse kalenders die wel veel op elkaar lijken, maar niet helemaal gelijk zijn.

Waarschijnlijk doordat de koloniserende landen, Engeland, Spanje, Portugal, Frankrijk en Nederland, overwegend christelijk waren, is de christelijke/westerse jaartelling de wereldstandaard geworden. Het zal niet makkelijk zijn alsnog een op wereldniveau geaccepteerde andere, niet religieus of politiek gebaseerde, kalender te bedenken. Waar moet je beginnen? Wat is het jaar 0? Welke niet relgieus of niet politiek 'geladen' tijdstip kun je daarvoo afspreken? Dan kom je al gauw in de astronomie terecht. Iets met de dierenriem (die kennen ze in alle beschavingen) of zo. Bijvoorbeeld het tijdstip waarop een aantal planeten op een mooi rijtje stonden. Daar moet toch uit te komen zijn? Dan zijn we ook af van het merkwaardige gegeven dat Christus een jaar of zes vóór Christus is (ofwel geacht wordt te zijn) geboren.


maandag 18 augustus 2014

Verwerken

Ik zat enigszins in dubio. Moet ik er nu wel over praten/schrijven of niet? Dan heb ik het natuurlijk over dat 'plekje' in mijn long dat er niet zou moeten zijn, maar dat er wel is en dat afgelopen vrijdag uitgebreid onderzocht is. Over tien dagen hoor ik de uitslag van die onderzoeken. Het lijkt me onmogelijk daar al die tijd niet aan te denken.

Ik schrijf er dus wel over. Ik denk er namelijk ook voortdurend aan. Niet in de zin van: 'O god, het zal toch geen longkanker zijn?' Ik lig er niet wakker van. Ik slaap niet slechter dan voorheen. Ik lig niet te piekeren.  Ik maak me geen zorgen. Dat kan ik altijd nog doen, als ik 28 augustus inderdaad 'slecht nieuws' hoor. Ook als ik 's middags een dutje wil doen, val ik gewoon in slaap.

Nu hoor ik sommige mensen al denken: 'Ja, doe maar lekker stoer. Het feit dat je er hier over schrijft geeft aan dat je wel degelijk iets van je af wilt schrijven.' Het ligt, denk ik, iets genuanceerder. Ik vermoed, dat als ik er voorshands helemaal geen aandacht zou besteden, deze en/of gene zich afvraagt: 'Gaat het wel goed met hem? Hij zit daar per slot van rekening maar in zijn eentje.' Dat valt ook wel weer mee. Afgelopen zaterdag was mijn jongste zus op bezoek. Ik heb toen gezegd dat ik in dit soort situaties heel goed alleen kan, vaak ook wil, zijn. A.s. zondag komen mijn goede vriendin Sylvia en haar man hier op de koffie. Hoe plezierig ik dat ook vind, ik zal ze precies hetzelfde zeggen.

Als Boukje dit zou kunnen lezen , zou ze het hevig oneens met me zijn. Ze wilde niet dat ik belangrijke dingen in m'n eentje ging zitten verwerken. Zij werd totaal onverwacht 'ervaringsdeskundige' en ik heb nog altijd de grootste bewondering voor de wijze waarop ze er mee omging en het met anderen, niet alleen met mij, deelde. Ik ben daar niet zo goed in. Dus laat me mijn gang maar gaan, maar mocht je meer willen weten, dan ga ik echt niet zeggen 'Bemoei je er niet mee.'

zondag 17 augustus 2014

Uitstel

Ja hoor, het is weer eens zo ver. Het PAROOL kopt: Meer uitstel Noord/Zuidlijn dreigt. Om nog even het geheugen op te frissen: de Noord/Zuidlijn zou in 2011 voor het eerst gaan rijden, van Amsterdam-Noord (op een steenworp afstand van mijn flat) naar Amsterdam-Zuid WTC. Dat zou dus oktober 2017 worden, een uitstel van zes jaar! Maar: Als niet wordt ingegrepen in de laatste fase van de bouw van de Noord/Zuidlijn, neemt de kans toe dat de lijn ook in oktober 2017 nog niet klaar is. (...) Een werkgroep concludeert dat de boven- en afbouw van de Noord/Zuidlijn nog veel voeten in aarde hebben. 'Het gaat om andere risico's dan bij het tunnelboren en opleveren van de ruwbouw, maar niet minder groot.' Volgens een woordvoerder worden de risico's veroorzaakt door de opeenstapeling van complexe processen, 'onder meer het samenvoegen van ingewikkelde veiligheids- en ict-systemen'.

Uit een ander artikel in Het PAROOL blijkt dat Amsterdam over niet minder dan 58 communicatiemedewerkers beschikt. Voldoende lijkt me om een persbericht samen te stellen (of een verklaring van een verantwoordelijk wethouder) waaruit blijkt dat het gemeentebestuurer er echt alles aan doet om het daarheen te leiden dat een van de eerste officiële daden van kroonprinses Amalia zal zijn mee te rijden met de eerste rit van de metro over de Noord/Zuidlijn.

zaterdag 16 augustus 2014

Onaangenaam

Gisteren begon ik hier de dag met een 'horrorverhaal', al kan ik me voorstellen dat niet iedere lezer het maltraiteren van een boek als horror ervaart. Het vervolg van de dag begon op echte horror te lijken. Om te beginnen moest ik de dag nuchter beginnen en met het drinken van een liter water. Ik drink nooit puur water. Ik meng het met koffie, thee of (soms) limonadesiroop.

Eerst nog even een vrolijke noot. Ik heb geen diabetes. Bij de voorbereiding van de PET-scan werd eerst mijn suiker gemeten: 5, 7. Veel beter kan niet. Zo'n scan is ook niet echt verschrikkelijk. Je ligt een klein half uur op je rug en wordt in en uit een apparaat geschoven. That's it. Zo lang je geen last hebt van claustrofobie is dat best uit te houden.

Na die scan ver(zieken)huisde ik naar het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis voor een bronchoscopie. Dat is andere koek. Het is natuurlijk heel knap dat ze een minicamera je luchtwegen in kunnen sturen om daar via een monitor eens goed te kunnen rondkijken, maar ik kan je verzekeren dat je daar niet vrolijk van wordt. Terwijl ze bezig waren hoorde ik de co-assistent met de longarts praten over een 'brush'. Dat is Engels voor 'borstel'. Na afloop heb ik het even gevraagd, maar het ging echt over een miniborstel, waarmee ze wat weefselcellen opveegden voor nader onderzoek. Twee verpleegkundigen verzekerden mij om het hardst dat ik het heel goed deed. Ik deed helemaal niets. Ik lag op mijn rug lijdend voorwerp te zijn en te wensen dat ze klaar zouden zijn. Ik heb in de loop der jaren al aardig wat onderzoeken en poliklinische behandelingen ondergaan. Deze was veruit de meest onaangename, al was het niet eens erg pijnlijk.

Even een kopje koffie drinken daarna was er niet bij, want mijn keel en neus waren met een soort spray enigszin verdoofd. Gedurende twee uur daarna mocht ik niet eten of drinken vanwege een grote kans op verslikken. Over twaald dagen hoor ik de uitslagen van de onderzoeken. Keep your fingers crossed!

vrijdag 15 augustus 2014

Horror

Dit zag ik gisteren in een film. Hoewel dat niet de bedoeling van de makers was, werd het hierdoor een horrorfilm. Wat maakt dit tot horrot? De wijze waarop die vrouw met het boek omgaat. Hetzelfde beeld zie ik ook wel eens in een trein of tram. Ik heb wel eens gehoord van mensen die een boek mee op reis nemen en elke bladzijde die ze gelezen hebben eruit scheuren en weggooien. Hoeven ze minder mee te sjouwen en niet te onthouden op welke bladzijde ze gebleven zijn. Ik nam in mijn rugzak ook altijd maar één boek mee. Die boeken staan nog altijd onbeschadigd, niet met een geknakte rug, in mijn boekenkast. Ik vouw ook niet de punt van de bladzijde waar ik gebleven ben. Daar heb je bladwijzers voor.

Ik zit ook altijd  met afschuw te kijken als iemand in een boek zit te schrijven of met een markeerstift aan de slag gaat. Ik krijg niet graag een boek cadeau, waarin de gulle gever iets geschreven heeft als "Bedankt voor de hulp bij de verhuizing" of zoiets.

Ik behandel boeken als mensen, met respect.

donderdag 14 augustus 2014

UItslag

Gisteren was ik bij de longpoli van het (Sint) Lucas (Andreas ziekenhuis). Daar was ik heengegaan omdat ik gebrouilleerd was met de longpoli van het BovenIJ ziekenhuis. Gisteren werden eerst nog wat longfunctieonderzoeken gedaan en aansluitend had ik een gesprek met de longarts over de uitslag van die en eerdere onderzoeken, zoals een CT-scan.

In ieder geval is nu duidelijk dat er verder niets gedaan kan worden aan wat ik ervaren heb als toenemende ademnood bij fysieke inspanning. Mijn longen werken op ruwweg 50% van de capaciteit van gezonde longen. De straf voor zo'n vijftig jaar stevig roken; eigen schuld, dikke bult. Ik zal het verder moeten doen met de 'pufjes' die ik al geruime tijd gebruik.

Er is nog wat meer ontdekt. Op de foto en CT-scan die zeer recent in het Lucas gemaakt zijn was op de rechterlong iets te zien wat nog niet te zien was op de foto die afgelopen mei in het BovenIJ ziekenhuis gemaakt werd. Iets snel groeiends dus. Voldoende aanleiding voor verder onderzoek en gelukkig kan dat op zeer korte termijn. Morgenochtend al moet ik mij in de vroege ochtend nuchter melden in het Anthonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis voor een PET-scan (PET = positron emissie tomografie) en een CT-scan. Daarvóór krijg ik eerst een kleine hoeveelheid radioactief glucose toegediend.

Van het Antonie van Leeuwenhoek ga ik door naar het Lucas voor een bronchoscopie. Daarbij gaan ze dus met een cameraatje in mijn luchtwegen kijken. Mogelijk wordt er iets meegenomen (een biopt, een stukje weefsel) voor verder onderzoek. Op 28 augustus hoor ik de uitslag van scans, scopie en (eventueel) biopt.

Ik kan me voorstellen dat deze of gene lezer denkt: 'O jee, het zal toch niet ...?' Ja, uiteraard dacht ik dat ook. Maar na een herseninfarct, een hartinfarct, een tia en wat mindere ongemakken van medische aard raak ik niet zo gauw in paniek. Het zou ook zomaar een infectie kunnen zijn. Ik kreeg dan ook een recept mee voor een antibioticum. Ik wacht eerst 28 augustus maar eens af. Daarna zie ik wel verder.

woensdag 13 augustus 2014

Stroomuitval

Sinds ik in de flat in Amsterdam-Noord woon kook ik op inductie. Dat bevalt me uitstekend. Er is één nadeel: als de stroom uitvalt, kun je niet koken. Dat gebeurde afgelopen zondag tegen zes uur. Ik had net de oven aangezet om voor te verwarmen, toen alle stroom in de keuken uitviel. Maar niet alleen in de keuken, ook in de rest van de flat. Nu leek het me sterk dat alle stoppen tegelijk waren doorgeslagen. Al gauw bleek dat ook de buren zonder stroom zaten. Maar terwijl ik nog met hen aan het praten was, (het was inmiddels kwart over zes) kwam de stroom weer terug. Toen ik naar Studio Sport ging kijken was de ovenschotel klaar.

Gisterochtend rond een uur of elf belde de buurman aan. Of ik ook zonder stroom zat. Niet dus. Ik had nog steeds stroom toen ik tegen één uur naar de fysiotherapeut vertrok. Toen ik tegen twee uur weer thuis kwam hadden de noeste werkers van Liander (dat over de kabeltjes gaat) voor de ingang inmiddels een fors gat gegraven. Desgevraagd zeiden zij dat er een kabeltje was doorgebrand. In mijn flat constateerde ik dat ook ik weer zonder stroom zat. Om half zeven ging ik vragen of het zin had te wachten op stroom of dat ik beter meteen maar een boterhammetje kon gaan eten. De Lianderianen adviseerden het laatste.

Geen stroom betekent ook: geen tv, geen radio, geen muziek, geen internet en na enige tijd ook geen boek lezen. Koffie of thee maken zat er ook niet in. Ik vond dat ik wel een extra glaasje wijn verdiend had.

Bij slapen heb je geen licht nodig, dus ik ben maar vroeg naar bed gegaan. Ik werd wakker doordat er op de voordeur van mijn flat werd geklopt. Het halletje waarop ook de lift uitkomt stond vol mensen. Een medewerker van Liander baande zich er een weg doorheen om mij een behoorlijk bedrag in cash geld te geven. Dat kreeg ik terug van het voorschot dat ik ze betaald had. Maar ik had helemaal niemand iets betaald! Toen werd ik echt wakker. Ik ging naar het toilet waar ik op twee manieren verlichting ervoer. Het liep tegen elf uur. Hoe lang er al weer stroom was, geen idee. Die is er nog steeds. Ik kon een mok thee maken en zo mijn dag op de gebruikelijke wijze beginnen.

dinsdag 12 augustus 2014

Religie

Trouw schrijft over de religie van de jezidi's dat deze elementen combineert uit het christendom, de islam en heidense geloven. We hebben dus christenen, moslims en heidenen. Betekent dat nu dat christenen en moslims (en mogelijk joden) iets hebben/kennen/doen wat al die heidenen, zoals hindoes, boeddhisten, sikhs, shintoïsten, sjamanen, duivelaanbidders etc. ontberen?

'Heidenen' doet denken aan iets primitiefs, onbeschaafds. Nou, die IS-rebellen zijn geen heidenen, maar (soennietische) moslims, maar de wijze waarop ze met niet-soennieten omgaan heeft weinig met beschaving te maken. En laten we eerlijk zijn: in de afgelopen eeuwen hebben de christenen er ook vaak een potje van gemaakt (en dan zeg ik het nog vriendelijk.)

In mijn jeugd heb ik geleerd hoe het volk Israël het 'beloofde land' introk.  Dat land was hen beloofd door Jahweh toen ze nog als slaven in Egypte werkten en woonden. Dat beloofde land was geen onbewoonde lap grond. Daar woonden mensen. Zij geloofden niet in Jahweh. Dat waren dus heidenen. In Deuteronomium 7:2 staat: Wanneer de HEER, uw God, u de overwinning op hen schenkt, moet u hen doden. U mag geen vredesverdrag met hen sluiten en hen niet sparen. Tegenwoordig zouden we dat genocide noemen en God gaf daar opdracht toe. ("God is liefde" hoor je wel eens zeggen, toch?)

Voor alle duidelijkheid: ik houd de joden van nu niet verantwoordelijk voor wat de Bijbel en de Thora over het volk Israël van toen (en zijn God) schrijven, zoals ik de Duitsers van nu niet verantwoordelijk houd voor de Holocaust en mezelf niet voor de slavernij en de politionele acties in Indonesië.

Eens temeer en ten overvloede tonen die IS-terroristen nog eens aan dat (het volgen van) een religie geen enkele garantie biedt voor een gelukkig leven van wie dan ook.

De schrijver Edgar Allan Poe schreef: All religion, my friend, is simply evolved out of fraud, fear, greed, imagination, and poetry.

maandag 11 augustus 2014

Yup

Amsterdam en het centrum in het bijzonder trekken steeds meer hogeropgeleiden aan. De yup neemt daarmee steeds grotere delen van de stad in bezit. De grachtengordel en Zuid kwamen hem al toe en de afgelopen jaren confisqueerde hij de Jordaan en delen van West en Oost. Dat schrijft politicoloog en Amsterdammer Arthur Claassen in Het PAROOL. Ik heb hier al eerder betoogd dat wat vroeger volksbuurten of 'achterbuurten' (de Jordaan en de Pijp) waren, tegenwoordig yuppenbuurten zijn; de woningen daar zijn allang niet meer te betalen voor 'de gewone man'.

Volgens Claassen is het duidelijk dat er een richtingenstrijd gaande is in Amsterdam, met als inzet het toekomstige karakter van de stad. Het is een strijd tussen ouderwetse stadsromantici als Holman (columnist van Het PAROOL) en nieuwerwetse yuppen. Ik mag mij zelf, denk ik, rekenen tot die "stadsromantici". Amsterdam hoort een beetje anarchistisch, rotzooierig te zijn. Ik stoor me niet zo gauw aan wat rommel op straat, graffiti, zwervers. (Hoogstens aan de talloze door rood rijdende fietsers, al horen die ook tot het straatbeeld, waar ik rekening mee houd.) De stadsromanticus wil het leven in de stad niet te veel reguleren.

De yup heeft een hekel aan onregelmatigheden. Hij houdt wel van een keurig aangeharkt buurtje. Van yogaklasjes, bakfietsen en lunchrooms. En van koffiebarretjes met een terras in de zon.

Het lijkt erop dat de aloude theorie opgeld doet. Eerst is er een rauwe arbeidersbuurt. Op enig moment is er geen werk meer en wordt de wijk overgenomen door bohemiens, kunstenaars, homo's, studenten en ander vrijzinnig gespuis. De buurt wordt levendig en inspirerend. Maar de yup ligt niet te slapen. Niet veel later neemt hij met zijn geld de buurt definitief over. De conservering is een feit. Als ik de berichten de laatste tijd een beetje goed volg lijkt het erop alsof  het "vrijzinnig gespuis" inmiddels ook Amsterdam-Noord heeft  ontdekt. De yuppen zullen dus volgen.

Mijn voorspelling: Amsterdam wordt de komende jaren mooier, netter, en saaier. Had ik veertien jaar geleden net zo goed in Den Haag kunnen blijven wonen?

zondag 10 augustus 2014

Godsdiensten

Oh, the Protestants hate the Catholics,
And the Catholics hate the Protestants,
And the Hindus hate the Muslims,
And everybody hates the Jews.

Dit is een deel van het liedje 'National Brotherhood Week' uit 1967 van de Amerikaanse cabaratier Tom Lehrer. Het zegt iets over de wijze waarop (de vertegenwoordigers van) de diverse godsiensten in de loop der eeuwen met elkaar zijn omgegaan. (En vaak nog omgaan.)

Dankzij het optreden van de IS-rebellen in Irak hebben we er weer een religieuze groepering bij leren kennen, de Jezidi's, waarover Wikipedia het volgende schrijft: "Jezidi's (ook yezidi of yazidi genoemd, in het Koerdisch: Êzidîtî of Êzidî) zijn aanhangers van een syncretistische geloofsovertuiging waarin men christelijke, islamitische (sjiitische), zoroastrische, manicheïstische, mithraïstische en heidense elementen terugvindt." (Voor de meer fundamentalistische christenen en islamieten is iedereen die niet to hun godsdienst behoort een heiden.)

In Irak vind je meer oude godsdiensten terug, bijvoorbeeld de Nestorianen, ook wel Assyriërs genoemd. Zij hebben een wat andere opvattting over Jezus dan de christenen. Nestorianen/Assyriërs komen ook in Iran en Syrië voor.

Tariq Aziz, o.a. vice-premier en minister van Buitenlandse Zaken in het regime van Saddam Hoessein en een van diens trouwste aanhangers was geen moslim, maar lid van de Chaldeeuws-katholieke kerk. Over het bewind van Saddam Hoessein valt veel negatiefs te zeggen, maar het was geen religieus bewind. Mede dankzij het voortvarend ingrijpen van de VS staan tegenwoordig sjiieten en soennieten weer lijnrecht tegenover elkaar, waarbij de soennietische IS-rebellen de slechte hoofdrol spelen.

De VS hebben weer eens militair ingegrepen, want ongeveer 40.000 jezidi's bevinden zich in een uitzichtloze positie op een berg, Niet ver daar vandaan ligt, in Koerdisch gebied, de stad Arbil. Daar bevinden zich tientallen Amerikaanse diplomaten en militaien. Zou het Amerikaanse ingrijpen daar misschien ook iets mee te maken hebben? Er wordt in dat gebied ook veel olie gevonden.

zaterdag 9 augustus 2014

Boycot

In Trouw lees ik dat de supermarkten Hoogvliet en Jumbo hebben besloten geen producten meer te verkopen die in nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever worden gemaakt. (...) "Er zijn meer landen die een grensconflict hebben", zegt een woordvoerder van het Israëlische ministerie van buitenlandse zaken. "Hun producten worden niet geboycot. Waarom worden wij anders behandeld?"

Hoezo "grensconflict"? Al bijna 50 jaar na de 'Zesdaagse oorlog' van 1967 houdt Israël buitenlands (voordien Jordaans) grondgebied bezet en tegen internationale rechtsregels in geeft zij haar burgers toestemming daar te gaan wonen en werken. Misschien kun je zelfs zeggen dat ze haar burgers aaanmoedigt daar te gaan wonen en werken. Op de Westoever wonen inmiddels rond de 300.000 Israëliërs. Het is niet onlogisch dat de Palestijnse bevolking van het gebied (en andere Palestijnen) zich tegen die kolonisatie verzet. Omdat de Palestijnen overwegend islamitisch zijn, is het niet echt vreemd dat andere islamieten solidair met hen zijn. Dat hangt samen met het begrip 'ummah': islamieten beschouwen zich als leden van één grote gemeenschap. Eerlijk gezegd vind ik het niet zo vreemd dat boze, vaak jonge islamieten tijdens demonstraties  niet zo duidelijk het verschil in ogen houden tussen 'Joden' en 'Israëliërs'.

Ik kan me ook goed voorstellen dat Joden in Nederland zich onbehaaglijk voelen bij kreten als "Joden dood". Zij immers kunnen net als veel andere Nederlanders het volledig oneens zijn met de Israëlische politiek m.b.t. het Palestijnse vraagstuk. Zij zouden kunnen doen wat, naar ik onlangs ergens las, Joodse studenten in Amerika in toenemende mate doen: expliciet afstand nemen van die Israëlische politiek.

Wat ik maar zeggen wil: wat mij betreft mogen andere supermarktketens zich bij de boycot door Hoogvliet en Jumbo aansluiten.

vrijdag 8 augustus 2014

Bijzonder

Het PAROOL had een vrij lang artikel over een Amstelveens meisje van 18, dat onlangs tijdens een vakantie in Zimbabwe ten gevolge van ongeluk was overleden. Natuurlijk is dat een verschrikkelijke gebeurtenis voor ouders, andere familieleden en vrienden, maar een unieke gebeurtenis is het niet.  Waarom wordt aan dit overlijden ineens zoveel aandacht besteed? Omdat er op Facebook over haar wordt geschreven, bij een foto, gemaakt door haar vader, waarop een aantrekkelijk meisje is te zien? Een lange pijpenkrul valt over haar gezicht. Mooie zware wenkbrauwen, van die ogen die groen maar ook bruin lijken te kleuren, wat sproeten en een volle mond die een beetje lacht. Ook verder in het artikel worden, zoals gebruikelijk, ("De mortuis nil nisi bene") vooral positieve eigenschappen belicht. Eén zin vond ik opmerkelijk: 'Ze was ambitieus, ijverig én sociaal, dat was zo bijzonder.' Zijn dat dan eigenschappen die elkaar in het algemeen uitsluiten?

Waarom schrijf ik dit? Ik lees wat af op het Internet, ook  veel krantenartikelen en ik let op taal(gebruik). Dat doe ik niet eens heel erg bewust. Sommige uitspraken (schriftelijk of mondeling) dringen zich a.h.w. op. Teksten in commercials doen dat ook vaak. Ik maak tijdens het tv kijken wel eens een aantekening, maar vaak doe ik daar helemaal niets mee.

Ik had voor vandaag al een stuk tekst geschreven. Die ging over een paginagrote advertentie waarin een aantal BN'ers zich uitspraken tegen antisemitisme. Daardoor ging ik weer nadenken over de oorlog tussen Israël en Hamas, maar daar had ik even niet zo veel zin in. En toen kwam ik  dat zinnetje hierboven tegen.

donderdag 7 augustus 2014

Vervolgen

Als ik de woorden 'bètablokkers'en 'fraude' in één krantenkop (i.c. in een kop in de Volkskrant) zie staan, word ik nieuwsgierig. Ik slik immers al negen jaar dagelijks bètablokkers.

De belangrijkste effecten van bètablokkers zijn:
• de bloeddruk daalt
• de hartslag verlaagt
• de hartspier trekt minder krachtig samen.

Bètablokkers worden ook incidenteel gegeven voorafgaande aan operaties aan andere lichaamsdelen dan het hart, omdat daarmee risico's verkleind zouden worden. Zouden worden, ja. Het proces wordt wereldwijd toegepast en is gebaseerd op de wetenschappelijke onderzoeken van de Nederlandse hoogleraar vasculaire geneeskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, Don Poldermans. Probleempje: In 2011 werd de hoogleraar echter ontslagen nadat aan het licht was gekomen dat hij onderzoeksdata had verzonnen en gemanipuleerd. In een rapport over de fraudezaak staat dat hij gegevens van 169 patiënten vervalste. Vorige maand werd daaraan een vervolgrapport toegevoegd waaruit blijkt dat Poldermans in meer publicaties slordig te werk ging.

Europese cardiologenvereniging ESC en de American Heart Association hielden hun richtlijnen na de affaire-Poldermans tegen het licht. Als de frauduleuze Rotterdamse onderzoeken worden weggelaten uit metastudies, blijft er weinig bewijs over voor het nut van bètablokkers bij operaties. Sterker nog: er zijn aanwijzingen dat ze de sterftekans juist verhogen. In januari stelden Britse cardiologen dat de fraude van Poldermans aan duizenden mensen het leven heeft gekost. (Onderstreping toegevoegd.)

Die Poldermans is zijn baan als hoogleraar kwijt. Maar ik heb nergens kunnen vinden dat hij ook verder vervolgd is, bijvoorbeeld door het Medisch Tuchtcollege. Is het Openbaar Ministerie nog van plan hem te vervolgen wegens de verantwoordelijkheid voor de dood van "duizenden mensen". Hij zal toch niet, net als die Twentse neuroloog, gewoon weer ergens als arts aan het werk zijn?


woensdag 6 augustus 2014

Flora

Gisteren bleef ik na het NOS-journaal 'hangen' bij Nederland 1. Ik had nog nooit een aflevering van 'Floortje Naar Het Einde Van De Wereld'  gezien en zoals de Heilige Schrift zegt: "Onderzoek alles, behoud het goede."

Het eerste wat me opviel was dat Floortje zichzelf diverse keren voorstelde als 'Flora', maar dat 'bekt' kennelijk niet lekker in de titel van een tv-programma van BNN, waar mensen naar kijken die in het algemeen wat jonger zijn dan ik.

Flora was op bezoek bij David (70) die al twintig jaar in zijn eentje op Restoration Eiland woont.


Ik was eigenlijk een beetje jaloers. Niet op Flora, op David. Zoiets zou ik ook wel eens willen. Geen twintig jaar, want uiteindelijk ben ik een stadsmens, maar een paar maanden zou ik het best uithouden. Ik denk daarbij aan Rottumerplaat, het onbewoonde Waddeneiland ten oosten van Schiermonnikoog.


In 1971 hebben Jan Wolkers en Godfried Bomans daar ieder een week in hun eentje, in een tent, doorgebracht. Ze hadden alleen dagelijks een kort radiocontact met de bewoonde wereld, i.c. met Willem Ruis van de VARA. Pas later werd bekend dat Bomans het absoluut niet naar zijn zin had en min of meer depressief werd, of zoiets.

Gezien mij  huidige fysieke toestand - artrose en copd - zou het verblijf in een tentje wat problematisch worden, maar ik ben er zeker van, gezien mijn ervaring in Lapland, dat ik het psychisch wel zou reddden. Ik zou het zelfs plezierig vinden.


dinsdag 5 augustus 2014

Erg



Zo'n beeld gaat je toch door merg en been? Een kind dat iets verschrikkelijks ziet. Is het Gaza? Is het Syrië? Is het Irak? Nee, maar ik heb het wel rechtstreeks overgenomen van een tv-uitzending. Nee, niet het journaal. Het beeld komt uit een commercial. Het lieve kind zit tussen, vooral, mannen te kijken naar Fox Eredivisie Live. Kan het nog erger?

maandag 4 augustus 2014

Rust

In Het PAROOL las ik over een nieuw bezoekerscentrum, dat afgelopen weekend van start ging in het Waterland. (Bij mij 'om de hoek' zou je kunnen zeggen.) Het ongeduld van de ondernemers laat zich begrijpen. Hagedoorn en Poldervaart presenteerden tien jaar geleden de eerste plannen voor het bezoekerscentrum, toen nog gepland naast de golfbaan bij Zunderdorp. Dat bleek het startschot te zijn voor een ambtelijke en bestuurlijke uitputtingsslag die drie jaar geleden eindigde met het definitieve nee van het stadsbestuur: geen concentratie van toeristische drukte in het landelijke gebied. Met de nieuwe plek op het voormalige sportterrein aan de Volendammerweg kunnen alle partijen leven en nu hebben de initiatiefnemers in stadsdeel, gemeente en provincie zelfs enthousiaste partners gevonden. (Onderstreping toegevoegd.) Nu is die concentratie van toeristische drukte dus kennelijk geen bezwaar meer. Het Amsterdamse deel van Waterland heeft met zijn prachtige polderland veel te bieden, maar het ontbreekt aan recreatieve bestemmingen: een toegankelijke stal of kaasmakerij, maar ook een uitspanning aan het water voor een kop koffie of een ijsje, een goed restaurant en een plek om te slapen. Ik zal het wel weer verkeerd zien, maar volgens mij is het Waterland één grote recreatieve bestemming, met name voor mensen die rust zoeken. Volgens mij zijn er in ons land al ruim voldoende toegankelijke stallen en kaasmakerijen voor mensen die geen kans zien zichzelf te vermaken met het wandelen of fietsen door een mooi, rustig landschap.

Om welk gebied gaat het hier eigenlijk? Zie het kaartje hieronder.


Het gaat ruwweg om het gebied dat wordt begrensd door de A10, de N247 en het IJmeer. Ik heb daar vrij vaak rondgefietst en inderdaad, je komt er niet veel gelegenheden tegen waar je een kop koffie of een ijsje kunt krijgen. Maar als je daaraan een onbedwingbare behoefte hebt, ben je, met de fiets, in no time in Monnickendam, Landsmeer, Ilperveld of Broek in Waterland. (De afstand Durgerdam-Monnickendam, - die rode streep - is, over de weg, acht kilometer. Hoe ver kun je van een kop koffie zijn?)

Nu is er, vlakbij de stad, nog een rustgebied dat zijn weerga nauwelijks kent en ideaal is voor fietsers en wandelaars. Ik vrees dat dat bezoekerscentrum, de kaasmakerijen en de toegankelijke stallen vooral bezocht zullen worden door mensen in auto's. Daar gaat weer een stukje rust.

zondag 3 augustus 2014

Down

Hoeveel BN'ers zijn er die nog niet verschenen zijn in een tv-programma met mensen met het syndroom van Down? Barry Atsma hadden we geloof ik nog niet gehad. Hij gaat het programma "Down for dummies" presenteren vanaf donderdag 7 augustus, bij BNN. Barry is niet zomaar uitgekozen: hij heeft een broer met Down.

Het is altijd weer hetzelfde: mensen met het syndroom van Down hebben zo hun beperkingen, maar zijn toch heel aardig, leuk, noem maar op. Er valt heel veel positiefs over hun te zeggen. Daar ben ik ook helemaal voor. Ik heb aardig wat van deze mensen ontmoet in de jaren dat ik bestuurslid was van een stichting die zich toelegde op de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap. Een deel van die mensen, een klein deel, had het syndroom van Down. Je zou haast zeggen dat ze een voordeel hebben ten opzichte van hun lotgenoten. Voor iedereen die ze ontmoet is het immers van meet af aan duidelijk dat je van hen geen grote intellectuele prestaties mag verwachten. Alles waarin ze met 'ons' kunnen meedoen, waarin ze 'normaal' zijn, is mooi meegenomen.

Het wordt hoog tijd dat we eens programma's gaan maken over mensen met een verstandelijke handicap, aan wie je dat niet één, twee, drie ziet. Net als die gezellige, leuke 'Downers' kunnen die ook vaak meer dan we denken. Er zijn voldoende plekken in het arbeidsproces, waar zij kunnen worden ingeschakeld, als er maar meer werkgevers bereid waren om hun zo'n plek te gunnen en er meer werknemers waren die hen als collega's willen accepteren.

zaterdag 2 augustus 2014

Afsluiten

Trouw heeft een artikel onde de titel Zes innovaties waar niemand op zat te wachten. Dat begint met het Iban, dat sinds gisteren gebruikt moet worden bij al je bancaire betalingen. Ja, die ene keer per jaar dat je een internationale overboeking moest doen, moest je even nazoeken hoe dat precies in zijn werk ging. Daarom is Iban in het leven geroepen: om het internationale betalingsverkeer te stroomlijnen.

Andere innovaties die genoemd worden zijn: de blower waarmee je afgevallen blaadjes bij elkaar blaast, digitale televisie, de iPhone, clippy. (Je kon geen twee letters typen in Word, of je werd ruw onderbroken in je schrijfarbeid door een infantiel grijnzende paperclip die je ongevraagd advies gaf over van alles en nog wat, op een manier die zelfs nog niet gepast zou zijn geweest om een vijfjarige met een ernstige leerachterstand toe te spreken.)

Nummer 6 is de OV-chipkaart. Toegegeven, dit is een twijfelgeval. Er zijn voordelen, maar een van de nadelen is, dat inmiddels de NS is begonnen met het afsluiten van de tunnels onder stations, vaak openbare looproutes, voor mensen die geen OV-Chipkaart bij zich hebben. Zo'n bekende tunnel is die van Amsterdam Centraal. Als je daar met de tram aankomt en je wilt naar de pont over het IJ, is het best handig als je door die tunnel heen kunt lopen. Maar dat is echt niet altijd zo geweest. Ik kan me nog de tijd herinneren, dat je een zogenaamd 'perronkaartje' moest kopen (voor een dubbeltje, geloof ik) of je moest een geldig treinkaartje hebben. (Je kon gokken dat je niet gecontroleerd werd en dat gebeurde ook niet vaak.) Er was ook een busdienst die alleen rondjes om Centraal heen reed. Die kon je gebruiken als je een overstapkaartje van bus of tram had of je betaalde in die bus één cent. (Je kreeg geen kaartje.)

Hoe vaak zal het nu voorkomen dat er iemand aankomt bij de centrumzijde van Centraal en naar de pont wil, maar niet met het openbaar  vervoer is gekomen en dus geen OV-chipkaart heeft, waarmee zhij door de poortjes komt? Wellicht af en toe een wandelaar die naar Eye of het Tolhuis gaat, maar die zal er geen bezwaar tegen hebben ook nog even rond Centraal te wandelen.

vrijdag 1 augustus 2014

Energie

Een artikel in de Volkskrant werpt ineens een ander licht op de burgeroorlog in Oekraïne: Behalve rampplek voor vlucht MH17 en frontlinie in de oorlog tussen Oekraïense troepen en pro-Russische soldaten, is het gebied tussen Donetsk en Slavjansk in Oost-Oekraïne ook een plek van grote gasreserves. Het is de plek waar Shell tot voor kort bezig was haar grootste schaliegasproject ter wereld te ontwikkelen. Het gasveld zou volgens de Oekraïners over tien jaar 10 miljoen kubieke meter schaliegas per jaar kunnen opleveren en later mogelijk het dubbele.

Schaliegas uit de grond halen schijnt niet erg best te zijn voor het milieu, maar dat vinden ze in Oekraïne, geloof ik, niet zo'n punt. Ze zijn daar nu vrijwel volledig afhankelijk van gas dat Rusland levert en ze kunnen dat nauwelijks betalen. Veel analisten, van Canadese en Europese denktanks tot aan de Financial Times, zagen de gasovereenkomsten (tussen Oekraïne en Shell) twee jaar geleden als een strategische zet tegen Rusland. Het kan dus nog wel tien jaar duren voordat met de feitelijke exploitatie van de gasbronnen wordt begonnen. Maa regeren (en oorlog) is vooruit zien.