dinsdag 29 oktober 2019

HOOGWAARDIG

Sinds kort houd ik mijn plastic afval gescheiden van de rest, omdat me pas kort geleden opviel dat er dichtbij Albert Hein een bak is waar je die rommel kwijt kunt. Maar nu ben ik weer aan twijfelen gebracht door een artikel In Trouw.


Heeft het wel zin, dat we plastic scheiden?


Het is maar net wie je spreekt: de partijen met een solide positie in de subsidiestromen van de gescheiden inzameling van plastic zeggen dat het héél goed gaat met de afvalscheiding. Nederland scheidt als een malle. Maar partijen die niet aan de geldkraan hangen zijn veel minder positief: gescheiden inzameling levert amper milieuvoordelen op, kost alleen maar veel geld en leidt per saldo tot nóg meer plastic in het publieke domein.

We betalen dus mee aan subsidies voor gescheiden inzamelen, maar het levert amper milieuvoordelen op. Er schijn hoogwaardig en laagwaardig plastic te zijn. Die moet je dus niet gezamenlijk in de daarvoor bestemde bakken gooien, want dan moeten alsnog weer ergens gescheiden worden.

In Weert mag de burger kiezen: hij kan zelf het plastic scheiden en naar een van onze afvalpunten brengen, of hij kan het plastic in de grijze restafvalbak gooien. Dan scheiden wij (de gemeente) het.

Een advocaat in Breda (...),gespecialiseerd in afvalzaken, denkt dat hoogstens vijftien procent van wat er wordt opgehaald, zinvol kan worden gerecycled. Dat zijn de hoogwaardige plastics. De rest is waardeloos, die kun je beter linea recta naar de verbrandingsoven brengen.

Ik lever graag een bijdrage aan het niet verder verslechteren van het milieu, maar kan iemand me dan even vertellen wat hoogwaardige plastics zijn?