donderdag 28 december 2017

ONTEVREDEN

Ik ben, vind ik, toch wat te vroeg begonnen met op nieuw dagelijks bloggen. Ik ben bepaald nog niet tevreden over de kwaliteit van wat ik hier de afgelopen dagen heb gepresenteerd.

Jullie begrijpen het al: ik verleng de pauze in het bloggen nog voor enige tijd. Je ziet wel wanneer ik weer begin.


woensdag 27 december 2017

THERAPIE

Sinds de zomermaanden had ik voortdurend last van een gevoel in mijn linkeroog alsof er een zandkorrel onder het ooglid zat. Het gevoel was er nooit een hele dag, het was niet pijnlijk, vooral irriterend, geen klacht waarmee je direct naar een arts gaat.

In oktober moest ik toch naar de oogarts om nastaar te late weglaseren. Die zag geen duidelijke oorzaak voor de irritatie. Hij adviseerde een tijdje mijn ogen te druppelen met 'kunsttranen'. Dat deed ik een tijdje zonder dat het echt hielp. Op een ochtend viel het de dame van de thuiszorg op dat mijn oog er nogal rood uitzag. Toch maar even naar de huisarts. Die schreef ontstekingsremmende druppeltjes voor, die ik een dag of vier moest gebruiken. Die leidden niet tot verbetering: het zandkorreltje bleef aanwezig. De huisarts schreef nog een keer een gel voor, die de thuiszorg wel wilde aanbrengen, maar die ook niet tot verbetering leidde.

Een week geleden voelde ik bij het 's ochtends wakker worden dat mijn ooglid min of meer was 'opgeklapt'. Dat zette mij aan het denken. Inmiddels heb ik al een dag of drie geen last meer van het zandkorreltje. Ik heb zelf een therapie bedacht. Mijn eerste plan was niet meer op mijn linkerzij te slapen, zodat mijn linkeroog niet direct in contact zou kunnen komen met mijn kussen. Maar op mijn rechterzij gaan liggen vind ik nogal moeilijk. Dat ga ik hier niet uitleggen. Ik volsta met te zeggen dat ik volledig buiten adem ben, als het me gelukt is. Bovendien heb ik vooral in mijn rechter heup artrose. Ik word altijd met pijn in die heup wakker. Ik ga nu slapen met mijn linker hand tussen mijn gezicht en het kussen. Werkt prima. Als ik weer eens bij de huisarts ben, zal ik hem vertellen dat dat beter werkt dan al die druppels.


dinsdag 26 december 2017

SFEER

Wat een prachtige dag was het gisteren! Ik had echt alles uit de kast gehaald om een feestelijke sfeer te creëren. Bijvoorbeld voor mijn twee vaste dagelijkse gasten: de mensen  van de thuiszorg die mijn steunkousen komen aan- en uittrekken. Ik kon zien dat ze echt genoten van de sfeer. Dat alles had wel een keerzijde: ik had nauwelijks tijd over voor het schrijven van een een goede tekst voor de blog van vandaag. Gelukkig hoef ik van Tweede Kerstdag niet zoveel werk te maken. Morgen dus weer een echte blog.


maandag 25 december 2017

TRADITIE

Vandaag precies 20 jaar geleden, Eerste Kerstdag 1997, werd ik wakker in mijn slaapzak in mijn tentje in Wannaka, een dorp aan de andere kant van deze aarde, in Nieuw-Zeeland dus. Het was aangenaam lenteweer, zonnetje, nauwelijks wind, iets boven de 20 graden. 's Ochtends heb ik wat rondgefietst, 's middags heb ik zitten lezen (een biografie van Richard Nixon), 's avonds heb ik voor het laatst in gezelschap van anderen een kerstmaaltijd genuttigd, in een restaurant op enkele minuten lopen van de camping. Ik kon aanschuiven aan een grote tafel waar zo ongeveer tien mensen omheen zaten.

Ik heb toen vier weken in Nieuw-Zeeland rondgetoerd, per fiets en bus en trein. Het is een schitterend land, maar het was niet echt mijn mooiste vakantie ooit. Achteraf gezien had ik, onbewust en onbedoeld, letterlijk afstand genomen van het overlijden van Boukje, een kleine anderhalf jaar daarvoor. Het heeft wel geholpen bij de verwerking. Van Boukje heb ik nog nooit afscheid genomen.

Alle Kerstdagen na 1997 heb ik alleen thuis doorgebracht. Dat is ook nu weer het geval. Ik wijk wel af van de traditie van een Kerstmaal van boerenkool met worst. Ik eet wel een oud-Hollands maal: hachee. Die is vannacht tot stand gekomen in de slow cooker. Ik drink er een Merlot bij die bij Gall en Gall in de aanbieding was en sluit af met een chocolade mouse.

maandag 4 december 2017

PAUZE

De kwaliteit van wat ik hier schrijf bevalt me de afgelopen dagen niet. Het is weer eens tijd voor een pauze. Kijk over een week of twee maar weer eens of ik  er weer een beetje vertrouwen in heb.


zondag 3 december 2017

BESCHRIJVEN

Eigenlijk vind ik voetbal best een aardige sport om naar te kijken, maar helaas hebben spelers, coaches en sponsors er gezamenlijk en in vereniging voor gezorgd, dat veel wedstrijden het bekijken niet meer waard zijn. Het resultaat is immers heilig. Merkwaardig genoeg vinden veel clubsupporters dat ook. Gelukkig is er Studio Sport, dat alleen de bekijkenswaardige delen van een wedstrijd laat zien.

Studio Sport heeft ook zijn nadelen. Dat vindt dat er over elke wedstrijd moet worden nagepraat, meestal met de coach, maar soms met een speler die wat bijzonders heeft gedaan, bijvoorbeeld een mooi doelpunt heeft gescoord. Vaak, gisteren ook weer, wordt zijn speler dan gevraagd te beschrijven wat hij deed. Wat is dat voor stomme vraag? Je hebt als kijker toch gezien, wat die voetballer gedaan heeft?. Als je dat niet meer zeker weet, ga dan naar 'Uitzending gemist'. Zo'n beschrijving maakt het ook niet duidelijker.

wat is er trouwens geworden van die klassieke vraag "Wat ging er door je heen?"

 

zaterdag 2 december 2017

CONTACTEN

Ik woon mijn hele leven in de Randstad en het grootste deel daarvan ook nog eens in Amsterdam. Heeft dat geleid tot mijn opvattingen over Zwarte Piet? Je hoort de laatste tijd immers nogal eens zeggen dat het anti-Zwarte Pietenfront zich voornamelijk in de Randstad bevindt en dat zij die willen vasthouden aan de traditionele Piet zich vooral op het platteland bevinden.

De linkse, hoger opgeleide anti-racistische types zouden ook voornamelijk aan het woord zijn in de opinievormende TV-programma's zoals journaals en talkshows. Nu heb ik het idee dat die opinievormende TV-porgramma's ook op het platteland veel bekeken worden. Zijn ze daar op het platteland ongevoelig voor of kijken ze daar uitsluitend naar de regionale TV? 'Mijn' regionale TV wordt ook in de Randstad gemaakt, maar daar kijk ik ook zelden naar.

Natuurlijk worden iemands opvattingen beïnvloed door mensen in zijn omgeving met wie hij regelmatig contact heeft. Maar ik heb in mijn dagelijkse leven vrij weinig directe contacten. Dit blog is het enige sociale medium waar ik iets mee doe en tot veel discussie leidt dat ook niet. Ik zit een belangrijk deel van de dag informatie, feitenmateriaal te verzamelen, via kranten, websites en TV-pogramma's. Ik neem niets voor zoete koek aan. Als je mijn meningen onzin zijn, hoor ik dat graag.


vrijdag 1 december 2017

ADVERTENTIES

Zou Geert Wilders zelf geloven dat er een rechter in Nederland is die hij ervan kan overtuigen dat premier Rutte de Nederlandse  bevolking discrimineert? Zo dom is hij natuurlijk ook weer niet. Waarom dan zijn aanklacht? Omdat alle kranten en audiovisuele media aandacht aan zijn aanklacht besteden. Omdat er bij Pauw over gediscussieerd wordt en mogelijk ook bij andere talkshows.

Is het werkelijk nodig dat de media aandacht besteden aan iedere scheet die Wilders laat? Waaraan heeft hij al die gratis publiciteit voor zijn waanideeën verdiend? Het schijnt verkeerd te zijn een politicus helemaal dood te zwijgen. Dat hoeft ook niet. Er kan gewoon vermeld worden wat voor standpunten hij in de Tweede Kamer inneemt. Er kan geschreven en gepraat worden over andere dingen die hij zegt of doet, zoals dat ook bij andere politici gebeurt. Maar over alle andere flauwe kulactiviteiten die hij uithaalt alleen maar om in de publiciteit te komen mag best gezwegen worden of heel minimaal bericht. Voor advertenties moet hij net als iedereen gewoon betalen.