woensdag 12 februari 2014

Mieremuiten

"Nou is er fantastisch mooi schaatsen te kijken en zit je er toch weer over te mieremuiten." Dat was de reactie van Roel uit Zoetermeer op mijn 'Beggartalk' van maandag. De term 'mieremuiten' is helemaal nieuw voor mij, maar ik vermoed dat het niet betekent dat Roel volledig instemt met wat ik in dat blog te berde breng. Dat vind ik prima. Ik heb graag tegenspraak. Het betekent immers dat ik mensen heb aangezet tot nadenken.

Ik wil wel het misverstand voorkomen dat ik (het verslag van) de 5.000 m niet 'fantastisch mooi' vond. Ik vond het schitterend. Ik ken Roel goed genoeg om te weten dat hij zat te smullen bij de beelden van Margot Boer toen ze zat te kijken naar de laatste rit op de 500 m. Zou ze derde (BRONS!) worden of toch weer vierde? Ze werd derde en daarmee de eerste Nederlandse vrouw die een Olympische medaille haalt bij de 500 m. Dat is minstens zo bijzonder als de '1, 2, 3' van de mannen bij de 5.000 en 500 m. Ik heb daar bewondering voor. Maar ik heb net zo veel bewondering voor de Koreaanse Sang-Hwa Lee, die voor de tweede keer goud op de 500 m won. Wat ik maar zeggen wil - en vaak genoeg ook gezegd heb - is, dat het mij niet uitmaakt of een Nederlander (m/v), bij welke sport dan ook, iets wint of verliest. Vanmiddag rijden de mannen de 1.000 m. Daar zou zomaar weer een Nederlander kunnen winnen, maar ik kan er best mee leven als Shani Davis voor de derde keer goud op deze afstand zou winnen. De Kazak Denis Koezin zou het ook kunnen worden. Of Stefan Groothuis. Of Michel Mulder. Moge de snelste winnen.
x