zaterdag 22 oktober 2011

Tentenkamp

Het is mij niet erg duidelijk wat de mensen van de 'Occupy-beweging' precies willen bereiken en hoe ze dat willen bereiken. Ik geloof dat "minder macht voor het grootkapitaal" een redelijke samenvatting is. Dat is natuurlijk tegen het zere been van de VVD: de voorzitter van de VVD-fractie in de Amsterdamse gemeenteraad heeft er al voor gepleit dat midden volgende week het tentenkamp op het Beursplein verdwijnt. Daar moet wat hem betreft niet de politie voor ingezet worden, dat moet in goed overleg tussen bezetters en burgemeester gebeuren. Het lijkt me bij voorbaat duidelijk dat die bezetters zich niet door Eberhard van der Laan laten overtuigen dat ze beter kunnen vertrekken. Het lijkt me even duidelijk dat beurshandelaren, bankdirecteuren en directeuren van beursgenoteerde bedrijven niet erg onder de indruk zijn van het tentenkamp en hetgeen daar bediscussieerd wordt. Ik denk dat er beter IN de beurs dan daarbuiten gekampeerd kan worden. Destijds werd het Maagdenhuis bezet, niet het plein ervoor.

Er is mij nog geen overduidelijke aanwezigheid van politici op het Beursplein opgevallen. En het zullen toch de politici moeten zijn die de wezenlijke veranderingen moeten doorvoeren. Het waren immers ook de politici Reagan en Thatcher die aan de wieg van de huidige crisis hebben gestaan met het doorvoeren van hun theorie over de supply-side economie: leg de producenten van goederen en diensten zo weinig mogelijk belastingen en regeltjes in de weg en het gaat iedereen goed. Het heeft in Amerika gezorgd voor het ineenstorten van een goed gereguleerd banksysteem voor spaarders en leners, wat de Amerikaanse belastingbetalers miljoenen heeft gekost. Het heeft in ons land geleid tot de aanbidding van de 'marktwerking' die ook zo nodig moest worden ingevoerd in de nutsbedrijven en de gezondheidszorg. Het is mij nog niet opgevallen dat het op die terreinen veel beter en goedkoper is geworden.

Gisterochtend luisterde ik naar een programma op Radio 1 over de slechte staat van de Nederlandse pensioenfondsen. Een deel van mijn huidige inkomsten komt van de twee grootste pensioenfondsen van dit land: het ABP en Zorg en Welzijn. In de tijd dat Lubbers minister-president was heeft de overheid 15 miljard gulden uit het ABP gegraaid. Als de overheid dat netjes zou teruggeven zou het met de dekkingsgraad van het ABP weer helemaal goed zitten en zouden ze daar niet hoeven denken over verlaging van mijn pensioen met tien procent. De bestuurders van het ABP blijken overigens voor een dagdeel vergaderen een bedrag van ruim 800 euro te ontvangen. Ze doen dat overigens 'in de tijd van de baas', want het besturen van een pensioenfonds is een bijbaan. (De meeste bestuursleden zitten daar namens een werkgevers- of werknemersvereniging.) Wellicht dat ze daarom niet in de gaten hebben gehad, dat er wellicht iets te riskant werd belegd in wat later zeepbellen bleken te zijn.

Ik wordt geacht in het ABP-bestuur vertegenwoordigd te zijn door FNV-voorman Xander den Uyl (hij is zelfs vicevoorzitter van het ABP), maar ik heb hem niet gekozen. Ik heb geen enkele invloed op de wijze waarop met mijn financiële tegoeden wordt omgesprongen. Misschien moet ik, met andere gepensioneerden, maar eens een tentenkamp in Heerlen gaan opzetten. Occupy het ABP!
x