zaterdag 15 juli 2017

REANIMEREN

De afgelopen dagen was/is er in diverse media veel aandacht voor het lot van de jonge Ajaxvoetballer Abdelhak 'Appie' Nouri. Het begon met hartproblemen tijdens een  oefenwedstrijd. Na reanimatie op het voetbalveld ging hij naar het ziekenhuis. Inmiddels is bekend dat er sprake is van ernstige hersenschade en dat de kans op herstel nihil is.

Ik moest even terugdenken aan het feit dat ik vrij kort geleden (14 mei om precies te zijn) in het holst van de nacht per ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht met hartproblemen. Het was lang zo erg niet als bij Appie. Ik kon zelf de huisartsenpost bellen en kon zelf de deur opendoen voor de ambulancebroeders. Reanimatie was niet nodig. Mijn hart deed wat raar, maar mijn hersenen bleven voldoende zuurstof ontvangen.

Ik moet er niet aan denken dat ik ooit in een situatie kom dat mijn hersenen te weinig zuurstof krijgen en de kans op herstel nihil is. Ik heb al eens een herseninfarct meegemaakt, een hartinfarct, een TIA en laatst dus dat boezemfibrileren. Ik ben niet constant bezorgd, maar ik houd er wel degelijk rekening mee dat zich nog eens een (ernstig) incident voordoet. Wat ik absoluut niet wil is doorleven met een onherstelbare hersenbeschadiging. Daarom schreef ik al in augustus 2013 dit hier in Beggartalk.

Wat krijgen we nu? Ga ik mezelf ineens versieren? Nou, nee. Ik loop, binnen de bebouwde kom,  sowieso meestal niet met ontbloot bovenlijf rond en als ik netjes aangekleed ben, zie je die 'versiering' niet. Die wordt verborgen door poloshirt of sweater. Je ziet wel dat ik een ketting draag. Het is dan ook geen versiering die eraan hangt. Het is een penning met deze mededeling:

Op de achterzijde staat de volgende tekst: "Ik verbied iedereen, onder alle omstandigheden elke vorm van reanimatie op mij toe te passen." Duidelijk, toch? Sinds enkele dagen hang ik elke ochtend die ketting om mijn hals. Dat heeft niets te maken met de recente onverwachte ziekenhuisopnamen. Al enige tijd vóór die opnamen heb ik die niet-reanimeerpenning aangevraagd bij de NVVE.

Mocht mij iets overkomen, dan zal ik daar niet erg lang mee moeten leven. Appie is pas 20. Hij en zijn directe omgeving zullen waarschijnlijk nog jaren moeten leven met de gevolgen van zijn hartfalen. Hoe blij moeten we zijn dat de moderne gezondheidszorg ons steeds weer in leven weet te houden?