dinsdag 31 juli 2012

Uitverkocht

Veel grote (sport)evenementen, zoals de Olympische Spelen, zouden niet of nauwelijks meer plaats kunnen vinden, althans niet op de huidige schaal, als ze niet door grote bedrijven gesponsord worden. Er zijn sporten waar ik graag naar kijk, maar je zult me nooit op een tribune vinden of langs de weg, bij de marathon of wielerwedstrijden. Zelfs een gratis kaartje voor Thialf, als daar het WK schaatsen wordt gehouden, zal ik vriendelijk, doch beslist, van de hand wijzen.  Elke sportwedstrijd van enig belang wordt immers ook wel en ook gesponsord live op TV uitgezonden. Ik kijk liever vanuit mijn eigen stoel naar die wedstrijden. Dan zie je ook echt alles en de meest interessante onderdelen worden ook nog eens herhaald weergegeven. De echte liefhebbers vertellen me dan dat het zo geweldig is om de sfeer op de tribunes mee te maken, maar ik vind het handiger om op door mij zelf uitgekozen momenten een kopje koffie of biertje te drinken of, als resultaat daarvan, een plasje te doen.

De sponsorende bedrijven krijgen meestal als dank van de organiserende sportbond een aantal kaarten. Die kunnen ze verdelen onder hun werknemers of hun relaties. Veel ontvangers van zo'n gratis kaartje voelen zich daarmee aardig opgescheept. Of ze houden helemaal niet van de betrokken sport, of van geen enkele sport, of ze kijken er, net als ik, liever via de TV naar. Ik zou zo'n kaartje dus niet aannemen, maar velen doen dat wel, om hun baas of hun relatie niet voor het hoofd te stoten. Gevolg is, en dat merken ze nu ook in Londen, dat grote delen van de tribunes leeg zijn, terwijl liefhebbers die graag een kaartje wilden kopen te horen kregen dat alles uitverkocht was.

In Londen mogen nu militairen en kinderen gebruik maken van de lege plaatsen, maar voor de echte liefhebber die noch militair, noch kind is, is dat niet dé oplossing. Waarom moeten die sponsors eigenlijk kaartjes krijgen? Omdat ze anders niet over de brug komen? Kom nou! Ze willen hun reclamebudget maar wat graag aan de sport besteden, want hun naam en logo komen voortdurend uitgebreid in beeld. Ze krijgen het alleenrecht om hun producten te verkopen. De sport zelf interesseert ze echt totaal niet. Zij hebben hun doel al bereikt voordat er ook maar één sporter een poot verzet heeft. Geef de kleine sponsors, de mensen die een duur kaartje kopen ook een eerlijke kans.
x

maandag 30 juli 2012

Schattig

"Daar doe je het toch allemaal voor!" De komende weken zullen we wellicht deze gevleugelde woorden nog vaker horen uitspreken, als weer een Nederlander (m/v)  als eerste over de finishlijn gaan of het hoogste aantal punten heeft gescoord. Jaren lang immers hebben ze de meeste geneugten des levens aan zich voorbij laten gaan voor dat ene moment, waarop ze die medaille om hun nek gehangen krijgen.

Maar het is niet alleen die medaille. Er loopt ook nog iemand in de buurt die de toepasselijke titel 'Prins van Oranje' draagt. Van hem krijg je een ferme handdruk of enkele zoenen. Daar zijn al die ontberingen toch wel mee goedgemaakt. En het kan niet op. Niet alleen die populaire echtgenote van die Prins staat er goedkeurend bij te lachen, voor het zelfde geld krijg je er nu ook nog de drie A'tjes bij: Amalia,  Alexia en Ariane. En als een van die hoogheidjes desgevraagd antwoordt dat ze "Hup, Holland, hup'! heeft geroepen, dan besluit je ter plekke nog vier jaar door te gaan met je alles te ontzeggen. Misschien is Amalia dan al oud genoeg om niet alleen meer te juichen, maar ook om zoenen uit delen. Vier jaar geleden heeft haar vader het hele dames hockey team afgewerkt. De heren hockeyers hebben wat om naar toe te werken.
x

zondag 29 juli 2012

Garantie

Hoe vaak moet ik het nou nog zeggen? Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst! Heel chauvinistisch Nederland zat gisteravond klaar om collectief een traantje weg te pinken bij het luisteren naar het Wilhelmus, dat zou worden gespeeld voor de vier Nederlandse meisjes, die even de 4 X 100 m vrije slag zouden winnen. Kenners van de Olympische geschiedenis weten dat ze in Australië ook aardig kunnen zwemmen en dat ze daar ook wel eens Olympische zwemkampioenen (m/v) hebben voortgebracht. Niet geheel toevallig  deden er gisteren ook weer een paar Australische meisjes mee in die finale.

'We' staan niet geheel alleen in onze teleurstelling. In het Verenigd Koninkrijk, en waarschijnlijk in de gehele Commonwealth, had men zich voorbereid op het luisteren naar het 'God Save the Queen' ter ere van Mark Cavendish die de wegwedstrijd bij het fietsen voor heren wel even zou winnen. Omdat ik gistermiddag een verjaardagsfeestje moest bijwonen, heb ik van dat wielrennen alleen de beginfase gezien.  Daarom heb ik ook maar twee keer de commentatoren horen zeggen dat Elisabeth vanachter haar paleisraam naar Cavendish zou wuiven. Als ze in Hilversum in gemeen overleg een grap bedenken, hoe lullig en voor de hand liggend ook, dan gebruiken ze hem ook zo vaak ze maar kunnen, ad nauseam.

Dus, lieve mensen, ga nou niet denken dat die gouden medaille voor Marianne Vos vanmiddag wel geramd zit. Dat dachten 'we' vier jaar geleden ook. Toen was ze ook dood geverfd, maar helaas ...! Misschien heeft Marianne vandaag wel niet de goede benen. Een lekke band behoort ook tot de mogelijkheden, zelfs als er geen spijkertjes gestrooid worden.

O ja, gisteravond zag ik nog een stukje van London Late Night. Toen bedacht ik wel: als we toch Ada Kok nog steeds ter beschikking hebben, waarom halen we dan Erica Terpstra steeds overal bij?
x

zaterdag 28 juli 2012

Slim

Ik heb er een paar keer naar gekeken: de quiz 'De Slimste Mens' die de NCRV tegenwoordig dagelijks om half negen op Nederland 2 uitzendt. Ik kijk graag naar quizzen. Dan kan ik controleren of mijn geheugen nog op het niveau van zestien jaar geleden zit, toen ik aardig succesvol was in 'Twee voor Twaalf'.

De NCRV heeft wel uitgepakt: Philip Freriks presenteert het geheel en Maarten van Rossem speelt jury. Vroeger was Maarten een commentator die ik vanwege zijn opinies  en commentaren wel mocht. Hij werd dan ook steeds meer gevraagd en dat is hem kennelijk zo zeer naar de kop gestegen, dat hij inmiddels een karikatuur van zichzelf is geworden.

De titel van de quiz is wat misleidend: er treden geen mensen als kandidaten op, maat BN'ers. Het interesseert waarschijnlijk geen mens wie de slimste BN'er is, als ze maar op een of andere manier 'leuk' doen. Het is nog niet zo makkelijk om het goede antwoord  op een vraag te geven, want de NCRV heeft van tevoren al bedacht wat 'goed' is. Als je vier dingen moet noemen die bij 'Beatrix' horen, moet je niet 'koningin' zeggen, want de NCRV' had 'staatshoofd' bedacht. "Wat is een synoniem voor vagina?" is bij de NCRV, op prime time nog wel, natuurlijk een 'gedurfde' vraag, maar Anne-Marie Jung (een actrice en zangeres van wie ik nog nooit gehoord had, maar dat ligt aan mij) gaf het juiste antwoord: "Poes." Persoonlijk vond ik zowel de vraag als het antwoord kut.Wat mijn kwalificatie van die quiz is? Het begint met een K en eindigt met UT.
x

vrijdag 27 juli 2012

Nakend

Nu hebben we dus een paar dagen zomerweer, met veel zon, maar nu worden we ineens door het RIVM gewaarschuwd voor de zonnekracht. Het was natuurlijk allang bekend dat teveel zonlicht niet goed is voor de huid, maar nu schijnen we extra te moeten oppassen, vanwege zonkracht zeven. Is dat nooit eerder voorgekomen? Ik kan me tenminste niet herinneren dat er ooit eerder zo'n waasschuwing is gegeven. Laat onze atmosfeer ineens veel meer UV door?

Vandaag mogen we echt klagen: het wordt niet allen zeer warm, het wordt ook nog eens ouderwets klammig. Ik heb een prima methode tegen kledingstukken die aan de huid plakken: ik  trek ze gewoon niet aan. Ik woon op de derde verdieping, tussen mijn flat en de overburen  ligt een afstand van zo'n honderd meter en daar staan ook nog eens aardig wat bomen. Ik  zal dus geen aanstoot geven als ik in mijn eigen huis in mijn nakende niksie rondloop. Direct zonlicht komt niet verder dan 1,50 m de kamer in en glas houdt nog aardig wat UV tegen, dus ik kom deze dag nog wel gezond door met een boek, muziek en nieuws via de radio. Vanavond krijgen we fikse regenbuien, met onweer en windstoten en vanaf maandag kunnen we er weer ouderwets over zeuren dat we zo'n rotzomet hebben. Heerlijk!
x

donderdag 26 juli 2012

Spelen

Er is geen ontkomen aan: vanaf vrijdag kun je elke dag de hele dag, via de NOS op Nederland 1 naar sport op de tv kijken. Ik heb daar geen bezwaar tegen, want naar sommige sporten kijk ik graag en wanneer je even wat anders wilt zien, is er keuze genoeg op andere publieke en commerciële netten. Ik vind wel dat op de publieke netten de andere zendgemachtigden zich niet met de Olympische Spelen en onze 'helden' moeten bezighouden. De NOS doet immers voldoende. Maar ik vrees het ergste.

Gisteren keek ik weer eens laat naar de tv. Ik viel midden in de Sportzomer van Mart Smeets. Daarna keek ik nog even naar het late Journaal. Ik verwachtte daarna een herhaling van de Sportzomer, zodat ik ook nog even het eerste deel daarvan kon zien, maar nee, er volgde een programma waar ik nooit naar kijk: de Tros TV Show. En jawel hoor; Ivo Niehe moest zo nodig ook nog een graantje van de Olympische Spelen meepikken, dus die ging babbelen met een paar Nederlandse sporters die best eens een medaille zouden kunnen behalen. Hij liet nog even een stukje zien van een vorig programma waarin hij gesproken had met vroegere Nederlandse medaillewinnaars, waaronder de bijna onvermijdelijke Erica Terpstra. Die zullen we, vrees ik, de komende weken nog wel vaker op de buis zien, al is ze al lang geen staatssecretaris meer en  is ze ook geen voorzitter van NOC*NSF meer. Kunnen ze bij de diverse omroepen nou echt niemand anders bedenken die een beetje enthousiast over sport kan doen?
x

woensdag 25 juli 2012

Strand

Gisteren heb ik, in tegenstelling tot wat ik hier schreef, niet uitgebreid in de zon gelegen. Ik ben ook niet bij het Baaiegatstrand geweest. Terwijl ik zat te ontbijten, schoot mij een ander strand te binnen, waar een paar dagen geleden iemand mij over vertelde. Dit strand bevindt zich ook binnen de gemeente Amsterdam en wel bij het nieuwste gedeelte daarvan: IJburg. Dit stadsdeel bestaat uit een aantal kunstmatige eilanden in het IJmeer. Hoewel er, geloof ik, al mensen woonden, toen ik in 1998 terugkeerde naar Amsterdam, was ik er nog nooit geweest.

Als je van water houdt en op een gunstige locatie woont, heb je vanuit je woning een mooi (en ruim) uitzicht, maar voor de rest is het een nieuwe woonwijk als elke andere. Op de punt van een van die eilanden ligt dus dat strand. Het was er behoorlijk druk, veel ouders met kinderen. Het is met de tram (lijn 26) te bereiken, dus wat bereikbaarheid betreft, heel wat aantrekkelijker dan de badplaatsen aan de Noordzeekust. Ik heb daar niet in de zon gelegen, want je moet daar wel iets bedekt houden en daar houd ik niet van. Maar er is dar ook een restaurant (Blijburg), met terras, waar ze redelijk eet- en drinkbare zaken verkopen. Daar heb ik een uurtje doorgebracht.

Op de terugweg kwam ik langs delen van Amsterdam waar ik in jaren niet geweest was. Ik ben de Schellingwouder brug weer eens over gefietst en de Zeeburgerdijk. In mijn jonge jaren kwam ik daar nog wel eens, omdat daar een Gereformeerde kerk (de grootste van Amsterdam, 1700 zitplaatsen) stond. Die is allang geleden afgebroken. Van daaruit is het maar een klein stukje naar de Plantage, de wijk rond Artis. Vroeger fietste ik vaak langs de Hoogte en Laagte Kadijk en het Entrepotdok. Toeristisch gezien niet het drukst bezochte deel van Amsterdam, maar ik vind het nog altijd heel bijzonder.

Vandaag ga ik wel naar dat Baaiegatstrand, want het wordt weer een zeer zonnige dag. De lucht is nu al weer in alle richtingen strak blauw.
x

dinsdag 24 juli 2012

Klagen

Terwijl ik dit schrijf is het al 15 graden in Amsterdam. Het wordt 27 graden. Weken lang hebben we zitten uitkijken naar de zon. Gistermiddag ging ik na mijn bezoek aan AH even een biertje drinken op een naburig terrasje. Uiteraard was ik niet de enige bezoeker. Er was één stel dat van het terrasbezoek afzag omdat ze dan in de zon moesten zitten. 

Ja, wat willen we nou? Eerst klaagt iedereen steen en been omdat het geen zomer is. Dan hebben we twee zonnige dagen op rij en we vinden het al weer veel te warm en is het niet uit te houden. En het is niet eens die bekende klamme warmte. We willen, kortom, gewoon klagen over het weer. Het is nooit goed of het deugt niet.

Mij zul je niet horen klagen. Ik trek straks een korte broek aan, een mouwloos shirt en stap op mijn fiets. Na een half uurtje fietsen, voornamelijk langs fietspadden, via Landsmeer en Oostzaan, ben ik bij het Baaiegatstrand  in het Twiske. Daar hoef je geen enkel kledingstuk aan te houden, dus ik ga daar uitgebreid vitamine D laten aanmaken. Dat strand ligt aan de Stootersplas, maar toen ik daar zondag was, zag ik daar niemand in het water. Een enkeling zag ik tot de enkels in het water gaan, maar de temperatuur daarvan is kennelijk nog niet bepaald aangenaam. Ik ben sowieso, wat water betreft, een koukleum. Uit ervaring in mijn Haagse periode weet ik dat ik zeewater pas eind augustus warm genoeg vind om me er in onder te dompelen. Misschien duurt de zomer dit jaar lang genoeg.
x

maandag 23 juli 2012

Billboard

De politie vang te weinig misdadigers en de rechters geven te lage straffen. Dat zijn veel gehoorde klachten aan de borreltafel en politici willen die klachten nog wel eens overnemen, zodat ze kunnen scoren bij verkiezingen. Het CDA en de VVD in (de gemeente) Den Haag willen daar iets aan doen: op billboards willen ze bekend maken welke misdadigers - met name van geweldsmisdrijven - opgespoord zijn en welke straf ze hebben gekregen. Dan weten de burgers dat het best wel meevalt en dat misdaad echt niet loont.


Als in een buurt een overval wordt gepleegd, is iedereen geschokt en willen ze dat de daders snel worden gepakt, wat de politie vervolgens vaak ook doet. Maar wat gebeurt erna? Mensen horen vaak niet wat voor straf iemand heeft gekregen. Dat zegt een vertegenwoordiger van het CDA in Trouw. Dat zal wel kloppen. Het zal een inwoner van de Haagse Schilderswijk  worst wezen of een overval in Zeewolde snel wordt opgelost en hoe streng de overvaller wordt bestraft. "Eigen overvaller eerst", toch? En al die billboards in de stad zullen de Hagenaars alleen maar sterken in de overtuiging dat het niet best gesteld is met de veiligheid in hun stad. Ze hadden er ook al over gelezen in hun krant en TV West had er ook al uitgebreid over gerapporteerd.

Een beetje misdaad komt diverse malen in het nieuws: 1. Direct na het bekend worden. 2. Diverse malen tijdens het onderzoek. 3. Bij het oppakken van de dader. 4. Bij het eerste proces. 5. Bij het proces in hoger beroep. Dat versterkt de indruk dat de misdaad welig tiert, want je hoort en leest er zo vaak over. Daar komen de billboards dan nog eens bij. Heb je weer een onderwerp voor aan de borreltafel.
x

zondag 22 juli 2012

Bank

De voedselbank kenden we al. Nu hebben we, zag ik in EénVandaag, ook de 'vakantiebank'. Mensen met kinderen kunnen gratis en toch voor niks een paar dagen in, bijvoorbeeld, Ponnypark Slagharen doorbrengen.

Ik vind het maar gedoe, die verschillende banken. Ik heb een suggestie: de geldbank.
x

zaterdag 21 juli 2012

Saai

Morgen komt er een einde aan de Tour de France 2012. Alleen pure pech kan nog voorkomen dat Bradley Wiggins dan zijn laatste gele trui van dit seizoen aantrekt. Op de laatste zondag immers wordt er niet  meer serieus om de hoofdprijzen gefietst en al wint hij vandaag niet de tijdrit, het is onvoorstelbaar dat hij daarin op een achterstand van enige betekenis wordt gefietst.

De Tour krijgt dit jaar een nog saaiere winnaar dan vorig jaar. Nadat hij de eerste tijdrit met overmacht had gewonnen, heeft Wiggins niet veel meer gedaan dan 'meefietsen'. Zijn mogelijke concurrenten deden sporadisch moeite hem 'eraf' te rijden. De enige renner die hem in de bergen nog uit het geel had kunnen fietsen, Christopher Froome, kreeg van zijn werkgever de opdracht zich in te houden, want ze hadden nu eenmaal afgesproken dat Wiggins dit jaar de Tour zou winnen.

Alleen op het tweede plan (etappewinst) was er nog wel eens wat leuks te zien. En dat Thomas Voeckler de bergprijs zou winnen zullen ook niet veel kenners voorspeld hebben. O ja, er deden ook Nederlanders mee, achttien maar liefst. We kunnen niet ontkennen dat ze pech hadden door betrokken te worden bij valpartijen, maar los daarvan hebben ze ook niet veel laten zien.

De NOS pakt dit jaar flink uit met 'Sportzomer'. 'We' zouden eens laten zien waarin een klein land groot kan zijn. Helaas, het EK voetballen werd een Nederlands drama. De Tour zorgde niet voor pleisters op Nederlands wonden. Als het weer niet al te mooi wordt, zal ik nog wel eens naar de Olympische spelen kijken. Het zal me worst wezen of 'wij' daarbij medailles halen. In ieder geval is de complete wereldtop van diverse sporten wel in Londen aanwezig en dus zal er af en toe wel iets te zien zijn dat minder saai is dan de Tour de France 2012.
x

vrijdag 20 juli 2012

Verzekeren

Als je tegen de klippen op liberaal bent, ben je tegen de verplichte verzekering tegen de kosten van gezondheidszorg.  Je moet immers zelf kunnen uitmaken welk risico je wilt lopen en waarom zou jij meebetalen voor de kosten die anderen (rokers bijvoorbeeld) maken door onverantwoord gedrag? Maar iedereen weet dat je vanwege een beetje kwaal of ongelukje al failliet kunt raken, dus een verzekering is zo gek nog niet en als die dan verplicht is, dan moet dat maar.

Wie een belangrijke uitgave gaat doen, gaat eerst even goed kijken waar zhij het gewenste product het goedkoopste kan krijgen. Je laat je niet alleen voorlichten door de producent of de verkoper, maar ook door onafhankelijke deskundigen, zoals een consumentenorganisatie. Er zijn maar weinig mensen die zelf kunnen bepalen waar ze de beste medische zorg kunnen krijgen. Dat laten ze over aan de verzekeraar die ze uitgekozen hebben, want die vrijheid heb je nog wel. Maar hoe weet je wat de beste verzekeraar is? Welke verzekeraar vindt de voor jou beste zorg tegen de laagste premie? Waar let die verzekeraar op?

In een kop in Trouw wordt weer eens een wijd open staande deur ingetrapt:
Bij verzekeraars komt geld op de eerste plaats.
Verzekeraars, of ze nu je huis, je auto of je gezondheidszorg verzekeren, zijn geen liefdadigheidsorganisaties. Ze hebben niet jouw belangen op het oog, ze willen zo veel mogelijk geld verdienen. Ze zijn dus niet op zoek naar de beste zorg voor jou, ze zijn op zoek naar de zorginstellingen waaraan zij zo weinig mogelijk hoeven te betalen. Ze worden ook nog eens gesteund door de overheid. Als zij roepen dat ze het allemaal niet meer kunnen betalen, laat de overheid jou meer (premie of eigen risico) betalen. Ja, zo risicoloos wil ik ook wel een bedrijf runnen, En ondertussen maar roepen dat zij door de marktwerking en concurrentie de beste en goedkoopste zorg leveren. Geloof jij dat nog?
x

donderdag 19 juli 2012

Aanloopverliezen

Er is, denk ik, geen land ter wereld waar, relatief bekeken, meer gefietst wordt dan in Nederland. Er zullen weinig Nederlanders zijn die geen eigen fiets hebben en vele hebben er twee, één voor dagelijks gebruik en één voor de ontspannende fietstochten. Met ons allen kopen wij jaarlijks rond de één miljoen fietsen.  Fietsen is een goedkope, gezonde en milieuvriendelijke vorm van vervoer.

Met name vanwege zijn milieuvriendelijkheid is de fiets een ideaal vervoermiddel in grote steden. Jaren gelden was dat de basis voor het 'witte-fietsenplan' in Amsterdam. Tegen geringe kosten kon je op vele plaatsen in de stad zo'n fiets pakken of weer achterlaten. Het plan werd een fiasco. Fietsen werden beschadigd en/of op verkeerde plekken achtergelaten. De kosten bleken te hoog.

In Trouw las ik: Veel Parijzenaars keken raar op toen (in 1907) hun burgemeester de oprichting van een openbaar fietssysteem aangekondigde dat het verstikkende verkeer in de Franse hoofdstad moest terugdringen. Vijf jaar later hebben al 138 miljoen mensen gebruik gemaakt van zo'n snelle stadsfiets. Aanvankelijk leek het plan in Parijs ook op een mislukking uit te lopen: In het eerste jaar verdwenen zo'n 8000 Vélibfietsen en werden er dubbel zoveel vernield. Factoren zoals de hoge kosten van de dienst, het abonnement en het chaotische en gevaarlijke verkeer in Parijs deden het initiatief aanvankelijk ook niet veel goed. Maar het ging toch goed: Van de totale stedelijke bevolking van 2,3 miljoen hebben (inmiddels) 225000 mensen een abonnement en sinds 2011 is Vélib winstgevend.

Al hebben we dan allemaal onze eigen fiets, die hebben we niet altijd bij ons. En hier zitten we ons nog druk te maken over een verhoging van de maximumsnelheid voor auto's. Niet omdat je dan zo veel sneller ergens aankomt, maar omdat het zo'n lekker gevoel geeft. Dat kost een hoop geld en zorgt voor veel overlast. Wat in Parijs (en in Melbourne en San Francisco) lukte, zou in in onze grote steden ook moeten lukken. Kunnen we dat geld voor die snelwegen niet beter besteden aan de aanloopverliezen van zo'n fietsproject in onze steden?
x


woensdag 18 juli 2012

Keurmerk

Je hebt nog altijd mensen die denken dat iets 'waar' is, omdat ze het in de krant hebben gelezen, of omdat ze het op tv hebben gezien. Het tegengestelde komt ook voor: je moet niet geloven wat je op tv hoort, want de tv-journalistiek is in de macht van 'links'. In Trouw lees ik dat ze bij de Universiteit van Amsterdam hebben uitgezocht dat de helft van de Nederlanders een "onafhankelijk keurmerk voor journalistieke kwaliteit" wil. Ik vraag me dan af hoe ze daar bij komen. Ik vermoed dat een of andere wetenschapper vond dat zo'n keurmerk er zou moeten komen. Die legt die vraag dan voor aan representatief aantal Nederlanders en wat blijkt? De helft van de ondervraagden vindt dat ook. Gen van de ondervraagden had ooit over die vraag nagedacht of journalistieke kwaliteit als een probleem gezien, maar als je zo'n vraag gesteld wordt, wil je wel zo aardig zijn om een antwoord te geven. Ik vindt dat best, maar moeten we nou meteen een soort 'Autoriteit Journalistieke Markt' oprichten, waarbij je een klacht kunt indienen als je in een krant die je toevallig in de trein vond een bericht leest, waarvan je de kwaliteit in twijfel trekt?

Zullen we eerst eens gaan bedenken wat 'journalistiek' is en wat er onder dat keurmerk moet vallen? Zijn Story en Privé journalistieke producten? Zijn de trouwe lezers van die bladen geïnteresseerd in het waarheidsgehalte van de artikelen daarin? Mogen de trouwe lezers van NRC-Handelsblad er blind op vertrouwen  dat al het 'nieuws' wat ze daarin lezen op spijkerharde feiten berust? De gezaghebbende Amerikaanse krant 'The New York Times heeft (of had) als motto; "All the news that fit to print". Die krant brengt dus het nieuw dat ze 'geschikt om te drukken' vinden. Een door het Witte Huis verstrekte persverklaring zullen ze daar ongetwijfeld 'fit to print' vinden, maar in het Witte Huis liegen ze er af en toe ook maar wat op los.

Het Nederlands heeft een aardige uitdrukking: liegen of het gedrukt staat. We hebben niet zo zeer een keurmerk voor journalistiek nodig, maar kritische lezers (en kijkers en luisteraars).
x

dinsdag 17 juli 2012

Wandelen

55 jaar geleden heb ik iets niet helemaal goed gedaan en/of niet helemaal optimaal ervaren. 55 jaar geleden liep ik de Vierdaagse in Nijmegen. Naar mijn idee was dat een flink stuk wandelen, vier maal 40 km. Ik was een grage wandelaar. Ik had diverse malen de Avondvierdaagse (3 x 15, 1 x 20 km) gelopen en enkelen eendaagse wandelingen, zoals de Trouwmars (30 km), georganiseerd door het dagblad Trouw. Die Vierdaagse leek me wel een aardige uitdaging en met een jongen die ik van het korfballen kende besloot ik die maar eens te gaan lopen.

Vandaag begint de Vierdaagse voor de zoveelste maal en er lopen ruim 40.000 mensen mee. De KRO gaat daar dagelijks verslag van doen. Gisteravond was er al een voorproefje. Frits van der Poel en Erik Hulzebosch, die geen van beiden ooit de Vierdaagse hebben gelopen, spraken met diverse deelnemers. Wat ik destijds als een flinke, maar verder gewone, wandeling beschouwde blijkt intussen geëvolueerd te zijn tot een bijna spirituele ervaring.  Iemand vergeleek het met mediteren. Het schijnt een enorme band te scheppen met die 40.000 andere wandelaars en je leven wordt erdoor veranderd. Het is een ervaring die je nooit meer vergeet.

Ik herinner me uiteraard dat ik die 4 x 40 km probleemloos heb uitgelopen, maar de enige specifieke herinnering die ik eraan heb is die van een Schotse doedelzakband waar ik tegen het einde van de derde dag een tijdje achteraan gelopen heb. Na zo'n dertig kilometer voel je het echt wel in je benen, maar die doedelzalmuziek was zo opzwepend, dat het leek of je net begon. Maar van een band met andere lopers heb ik nooit iets gemerkt. Met de jongen met wie ik liep heb ik daarna geen bijzonder contact gehad. We zijn geen vrienden geworden en nadat hij met korfballen stopte heb ik hem nooit meer gezien. Ik heb ook nooit de behoefte gevoeld elk jaar weer die Vierdaagse te lopen. Eigenlijk vond ik het, toen al, veel te druk. Twee jaar na die Vierdaagse maak te ik, met een vriend, mijn eerste wandeling in Lapland. Dat was andere koek. Berg op, berg af, geen nette wandelpaden, helemaal geen paden, geen nette brug over een rivier en ook nog eens een rugzak met zo'n 25 kg erin meesjouwen. Er waren geen EHBO'ers om blaren of ander fysiek ongemak te verzorgen. Er waren helemaal geen andere mensen. Dat was juist het mooie van die tocht. Zo'n tocht heb ik nog veertien keer daarna gemaakt. Dat zouden die 40.000 wandelaars ook eens moeten doen. Dan komen ze zichzelf nog eens tegen.
x

maandag 16 juli 2012

Weer

Het is weer eens zo ver. We hebben nog geen hittegolf gehad, dus hebben we, vindt zo'n beetje iedereen, een rotzomer. We zitten weliswaar pas op de helft, maar voor alle zekerheid kiezen velen toch maar voor een 'last minute' naar een plek in de buurt van de Middellandse Zee.

Ja, ik heb makkelijk praten, want ik zit niet op een camping op de Veluwe of in een bungalowpark bij de Noordzee. Ik zit lekker thuis en kan op de buienradar zien wat de beste tijd is om even gauw, tussen de buien door, boodschappen te doen.

Als ik nu naar buiten kijk en me voorstel dat ik dat weer vanuit mijn tentje zou bekijken, zou ik best tevreden zijn. Ik zie wolkjes, maar ook aardig wat blauwe lucht. Het water in de vijver waarop ik uitkijk is rimpelloos en de bladeren aan de bomen bewegen niet. Het lijkt me prima weer om buiten mijn tentje water te koken op een primus en een kop thee te maken en daarvan in de zon te genieten. Als het zo blijft stap ik na het ontbijt op de fiets. Ik neem wel mijn regenkleding mee, want je weet maar nooit. Er is een dikke kans dat ik na een paar uur fietsen die regenkleding ook nog aan moet trekken, al kan ik waarschijnlijk ook droog blijven door even ergens te schuilen en daarna gewoon verder te gaan. Dan heb ik een plezierige vakantiedag gehad.

De buren in de tent naast mij stonden wat later op, zagen de wolken en bedachten dat ze beter in de buurt van de tent konden blijven. Na een paar uur kregen zij hetzelfde buitje als ik. "Zie je wel, het regent hier altijd. Weer een vakantiedag verpest."

De meeste vakanties die ik beleefd heb, heb ik doorgebracht in streken die niet bekend staan om hun gegarandeerd goede weer: Nederland, Schotland, Zweden, Engeland, Ierland  en dan ook nog in een klein tentje. Ik ben diverse keren zeiknat geregend, maar geen van die vakanties is door de regen verpest. Als je tijdens je vakantie alleen maar in de zon wilt zitten, kun je inderdaad beter naar een Grieks eiland of een of ander Costa gaan. Maar als je gewoon in eigen land lekker wil wandelen of fietsen kan dat prima in Nederland, ook nu. Tussen de buien door valt er heel wat te genieten. Als je bij je tent of bungalow blijft, blijft het uitzicht ook steeds hetzelfde. Dan kun je net zo goed thuis blijven.
x

zondag 15 juli 2012

Klik HIER.
X

zaterdag 14 juli 2012

2013

Ik ben een geboren Amsterdammer en ik ben gek op die stad. Ik was heel blij, toen ik, na 23 jaar wonen in Den Haag, weer terug was in Amsterdam, waar ik nu al weer ruim 12 jaar verblijf. Nog altijd wandel of fiets ik graag lukraak, zonder vooraf bedachte route, door de stad, waarbij ik af en toe neerstrijk in een café voor koffie of een biertje. Nog leuker is natuurlijk bij mooi weer op een terrasje zitten en naar passanten te kijken.

Er zijn gelegenheden waarbij ik per se niet de stad inga, met name op Koninginnedag, maar 'feestelijkheden' als Sail ,de Gay Parade en de Uitmarkt mijd ik ook als de pest en uiteraard een eventuele huldiging van Ajax, als dat weer eens een kampioen wordt. Ik heb sowieso een hekel aan menigten en dat wordt alleen maar erger als een menigte uit niet-Amsterdammers bestaat. Hun gezelligheid is de mijne niet.

Nu las ik in Trouw dat 2013 een bijzonder jaar voor Amsterdam is. In 2013 bestaan de Amsterdamse grachten 400 jaar, vieren het Concertgebouw en het Koninklijk Concertgebouworkest hun 125e verjaardag, bestaat het Frans Halsmuseum in Haarlem 100 jaar, gaat het Rijksmuseum weer open, bestaat Artis 175 jaar en zijn er nog vele andere jubilea. Ook wordt uitgebreid stilgestaan bij de afschaffing van de slavernij 150 jaar geleden. (...) Amsterdam gaat talloze evenementen organiseren om het feestjaar 2013 luister bij te zetten. In de stad zijn op grote schermen concerten te zien, tijdens het nieuwe evenement Amsterdam 24H openen organisaties, instellingen en bedrijven 24 uur achter elkaar hun deuren voor het publiek en tijdens de expositie Chambres des Canaux is in 15 Amsterdamse grachtenpanden werk te zien van hedendaagse kunstenaars. Volgens mij moet het een kleine moeite zijn na te gaan welke Amsterdammers in 2013 100 (of 50) jaar bestaan. Die kun je voor een middagje op het Museumplein bij elkaar drijven en toezingen.

Ik zie al die buien al hangen. Alle Amsterdammers krijgen een 2013-pas waarmee ze korting krijgen bij de jubilerende instellingen. Als ik die pas in mijn bezit heb, zal ik die langs deze weg van tijd tot tijd ter beschikking stellen aan niet-Amsterdammers, die op beschaafde wijze een dagje Amsterdam willen doen.
x

vrijdag 13 juli 2012

Boete

In mijn jonge jaren was 'de eeuwige student' een begrip. Je kon toen járen over je studie doen, want het kostte je geen cent. Je had alleen ouders nodig die je wilden onderhouden. Op een gegeven moment werd, onder veel protest, het collegegeld ingevoerd, maar daar zijn we intussen wel aan gewend. Onder de druk van de bezuinigingen kwam het huidige kabinet met de 'langstudeerboete'. Wie zijn studie niet binnen een bepaalde tijd (plus één jaar) zou afleggen, moest een boete van 3000 euro betalen. Het parlement ging akkoord met de boete. Natuurlijk waren de studenten tegen; ze stapten naar de rechter, maar die gaf ze nul op het rekest.

Ik ben nooit een groot tegenstander van het collegegeld geweest. Iemand die een universitaire of hbo-studie afrondt, mag immers rekenen op een een redelijk betaalde baan. Het minste wat je kan doen is dus die dure studie, die door anderen via de belastingen betaald wordt, zo snel mogelijk afmaken. Als je geld hebt moeten lenen, tegen gunstige voorwaarden, om je collegegeld te kunnen betalen, kun je dat met je redelijke salaris wel weer terugbetalen.

Ik begrijp de studenten wel die zeggen dat er allerlei goede redenen zijn waarom deze of gene wat langer of zijn studie doet dan zhij van plan was. Maar wat ik niet begrijp is dat nu al bijna vaststaat dat na 12 september de afstudeerboete wordt teruggedraaid, want inmiddels is een meerderheid van de partijen die aan de verkiezingen meedoen, tegen die boete, zelfs de VVD, hoewel het een VVD-staatsecretaris was die het voorstel indiende, met instemming van een kabinet waarvan de VVD deel uitmaakte. Was die bezuiniging toch niet zo hard nodig? Hoe zit het dan met al die andere bezuinigingen? Wordt er nog een beetje nagedacht in Den Haag? Of wordt er alleen geluisterd naar 'de stem des volks'? De verhoging van de eigen bijdrage is ook niet zo populair. Kunnen ze daar ook niet nog eens over nadenken?
x

donderdag 12 juli 2012

Trots

Het overkomt me maar zelden, maar gisteren was het weer eens zo ver: ik voelde me ongelooflijk trots Nederlander te zijn. We hebben het toch maar weer eens geflikt en een paar duizend hectare aan ons landoppervlak toegevoegd. Natuurlijk hadden we Onze Hare Majesteit erbij gehaald om het sluitstuk te verrichten. Ze hoefde niet persoonlijk een schop ter hand te nemen om de laatste kubieke centimeters zand in het laatste geultje te gooien. Haar werd gevraagd op een knop te drukken.

Ben ik nou de enige die vindt dat hier een enorme kans gemist is om onze nationale trots een enorme 'boost' te geven? Het EK voetbal liep uit op een enorme teleurstelling. In de Tour de France rijden 'onze jongens' (onze "helden", onze "drie musketiers") al weer op een enorme achterstand. Ik kan wel janken als ik Geesink zie fietsen bij het onderschrift "arrière de la course". Beatrix had al die nationale ellende met één druk op de knop kunnen veranderen in nationale euforie. Dus wat hadden de ze daar moeten doen? Een grote ORANJE knop nemen. Maar wat gaven ze Onze Hare Majesteit? Een lullig rood knopje. Dezelfde kleur als die roos van de PvdA en die tomaat van de SP! Ja, zo kun je het 'wij-gevoel' wel vergeten. Dit kan alleen nog maar goedgemaakt worden door ook op een rood knopje te drukken als we die Hedwigepolder weer laten vollopen.
x

woensdag 11 juli 2012

Winst

Een paar dagen geleden schreef ik hier over dat plan voor een realityshow waarbij kinderen hun eigen pleeggezin mogen kiezen. In Trouw staat er weer een artikel over. Dat artikel eindigt zo: Bovenberg (regisseur van een eerder gemaakte documentaire over een gezinshuis) zegt dat de ophef rond het programma de aandacht vestigt op de pleegzorg. "Dat is pure winst."

Al weer een tijd gelden zond BNN een programma uit waarin donors zich konden aanmelden om een nier af te staan aan een persoon die op de wachtlijst stond. Iedereen sprak, vooraf, schande van dat programma. Achteraf bleek het ook 'fake' te zijn. Ook toen werd gezegd dat het toch goed was, dat het gebrek aan donororganen weer eens onder de aandacht gebracht was. Als ik me goed herinner is nadien gebleken, dat het programma nauwelijks of geen invloed heeft gehad op het aantal donors. Pleeggezinnen zijn er lang niet genoeg, ondanks alle oproepen die er gedaan worden. Een 'schokkend' programma zou daar naar alle waarschijnlijkheid niet echt veel aan veranderd hebben, net zo min als de ophef daarover.

Als er ergens ter wereld een ramp is gebeurd, willen 'we', als er veel artiesten bij gesleept worden, best een keer onze portemonnee open trekken. Ondertussen gaan er dagelijks mensen dood door gebrek aan voedsel of door ziektes die met simpele middelen te genezen zijn. Daarvoor is niet zo gek veel, maar wel structureel geld nodig. Maar hoe zit het ook al weer met 'onze' bereidheid om de ontwikkelingshulp op peil te houden?
x

dinsdag 10 juli 2012

Kwakzalverij

Een klein meisje komt huilend naar moeder. Haar hoofd doet pijn, want ze heeft zich gestoten. "Mamma zal er een kusje opgeven, dan verdwijnt de pijn." Mamma voegt de daad bij het woord en het meisje gaat vrolijk lachend weer haar eigen weg. Heeft mamma magische krachten die de pijn bestrijden? Het ligt er maar aan wat je onder 'magie' verstaat. Mamma's weten donders goed dat kusjes nergens tegen helpen. Ze weten ook dat het kind vooral troost nodig heeft, dat het vooral geschrokken is en dat de pijn ook zonder kusje vanzelf verdwijnt.

Er is weer eens discussie ontstaan over de homeopathie. In Trouw lees ik dat minister Schippers heeft besloten dat fabrikanten vanaf 1 juli niet langer mogen zeggen dat hun homeopathische oplossingen of pilletjes een geneesmiddel zijn tegen kwaal A of B. Pas als er wetenschappelijk bewijs op tafel komt, mogen zulke claims terug op de verpakking.Het artikel is geschreven door iemand die duidelijk niets ziet in homeopathie en het levert een stroom aan, zeer voorspelbare, reacties op. Ik ga mijn eigen, ook zeer voorspelbare, mening er niet aan toevoegen. Ik geef in overweging het artikel en de reacties te lezen.
x

maandag 9 juli 2012

Format

Ik ben geen boer, ik kan niet zingen, dansen of buitengewoon goed koken. Mijn flat is niet aan een totale make-over toe. Is er eigenlijk al ergens een 'format' bedacht, dat mij in staat stelt mee te dingen in een of andere wedstrijd die op prime time op tv wordt uitgezonden? Want het kan niet gek genoeg meer. Bij Talpa willen ze nu kinderen hun eigen pleegouders laten uitzoeken via een tv-show. Het 'excuus' is dan, dat er te weinig pleegouders zijn en dat op die manier pleegzorg positieve aandacht krijgt. In Trouw las ik dat Jeugdzorg hierover samen met Talpa wel wil nadenken.

Ik ben een single 70-plusser. Daar moet iets mee te doen zijn. Vieze oude man die ik ben zie ik de titel van boeiende serie al voor me: "Het groenste Blaadje". Het idee is dan dat diverse 70-plussers (de oude bokken) gaan daten met een stel jonge meiden (de groene blaadjes). De winnaar is uiteindelijk de oude man die erin slaagt een vriendinnetje te vinden met het grootste verschil in leeftijd. Theoretisch moeten natuurlijk die oude bokken vreselijk hun best doen om in de smaak te vallen, maar in de praktijk zal het erop neer komen dat vooral de groene blaadjes in beeld gebracht worden. Die trekken hun leukste kleertjes aan als ze uit eten, of naar de schouwburg gaan, maar een bezoek aan de sauna is uiteraard veel boeiender.

Nu maar afwachten of de ANBO aan het programma wil meewerken. Die vindt het misschien wel een goed idee om positieve aandacht te schenken aan 'de eenzame oudere man'. Alleen de titel zouden ze graag wat anders willen zien: "Het jongste maatje".
x

zondag 8 juli 2012

Zomerdag

Als je wilt weten hoe ik gisteren een zomerdag heb doorgebracht moet je dit lezen.
x

zaterdag 7 juli 2012

P

Ik had hier al een aardig stukje tekst staan, maar door een foutje ging dat verloren. Ik had geen zin meer om opnieuw te beginnen of een nieuw onderwerp te zoeken. Bovendien vertoont mijn toetsenbord nukken: als ik de letter P wil gebruiken moet ik extra hard op die toets slaan. Dat schiet niet erg op. Ik kap er dus mee en ga eerst de stofzuiger maar eens over mijn toetsenbord halen.
x

vrijdag 6 juli 2012

Poen

Gisteren las ik in Het Parool een opmerkelijke kop:

Cruijff: Spelers die voor poen spelen
hoeven niet naar Ajax te komen


Ik weet dat er nog steeds amateurs bij Ajax spelen, maar de club heeft zijn bekendheid toch vooral te danken aan spelers die voor een redelijke hoeveelheid poen spelen en als ze van buiten nieuwe spelers aantrekken, wordt er behoorlijk onderhandeld over de hoeveelheid poen die de nieuwe speler zal ontvangen. Als ik me goed herinner werd Cruijff, toen hij nog voor Ajax speelde, ook redelijk goed betaald en gelukkig voor hem hadden ze bij Barcelona niets tegen mensen die voor poen speelden.

Het artikel zelf is ietwat genuanceerder: Cruijff wil niet dat  Ajax buitensporig veel aan spelerssalarissen uitgeeft. Voor de poen moeten ze, net als hij destijds, maar ergens anders gaan vetballen.

We hoeven nu alleen nog maar te wachten tot Ajax twee keer achter elkaar verliest of totdat de club bij de aanvang van de winterstop niet op de eerste plaats blijkt te staan. Dan zal de Verlosser vast wel een suggestie hebben voor het aantrekken van een goede buitenlander, ongeacht diens salariseisen.
x

donderdag 5 juli 2012

Wedstrijd

Sport, met name topsport, is vermaaksindustrie geworden. Zo zeg ik het vriendelijk. In een onvriendelijke bui zeg ik: Topsport is verworden tot een vermaaksindustrie. Daarom verdienen topsporters vaak van die belachelijk grote hoeveelheden geld. Daar zou ik nog mee kunnen leven, als ik bij het aanschouwen van topsport ook werkelijk vermaakt werd.

Neem nou de Tour de France, het topevenement op wielrengebied. Dagelijks besteedt de tv veel uren aan die gebeurtenis. De inkomens van de wielrenners zijn iets minder exorbitant dan die van bijvoorbeeld voetballers en tennisser, maar een winnaar van de Tour, de Giro of de Vuelta mag ook wel op meer dan een miljoen per jaar rekenen.

De 'proloog' buiten beschouwing gelaten hebben we nu vier etappes van de Tour kunnen zien, maar ik kan niet zeggen dat ik me vermaakt heb. Ik heb vier dagen dezelfde beelden gezien, alsof je naar herhalingen zat te kijken. Je had precies hetzelfde gezien, als ze herhalingen van de Tour van vorig jaar hadden uitgezonden. Dan heb ik het over de etappes die niet in de Alpen en de Pyreneeën plaatsvinden. Elke dag zie je het zelfde stramien op het moment dat je 's middags je tv aanzet. Er is een kopgroep die een aantal minuten voor het peloton uit rijdt. De renners in die kopgroep maken zich geen enkele illusie dat ze de etappe zullen winnen, want ze weten dat op een gegeven moment het peloton echt gaat hardrijden, 'om de sprinters in stelling te brengen', en dat ze worden ingehaald. Zo lang er niet in de bergen wordt gefietst, kun je, als je op de hoogte wilt blijven, volstaan met het bekijken van, pak weg, de laatste tien minden van de etappe van die dag. Je mist hoogstens wat spectaculaire valpartijen, maar die worden wel een keer, of diverse keren, in een samenvatting getoond.

Ik heb het al eens eerder geschreven: wielrennen is van een individuele sport een teamsport geworden, waarin de ploegleiders bepalen wie op welk moment 'in dienst van' wie moet gaan rijden. Die ploegleiders zitten naar de zelfde tv-beelden te kijken als ik en geven telefonisch hun opdrachten door. Wee de 'knecht' die zich daar niets van aantrekt en 'voor eigen kans' gaat fietsen, oftewel probeert er een echte wedstrijd van te maken. Daar houdt de sponsor niet van en die maakt wel uit wie er moet winnen.

PS
Ik weet niet of de Alpe d'Huez dit jaar in het programma zit, maar als dat het geval is wordt er weer oeverloos gekletst over 'de Nederlandse berg' omdat er een paar keer een Nederlander heeft gewonnen. Zo was Bordeaux vroeger een 'Nederlandse' stad. Gisteren was de finale in Rouen. Daar is ook een keer of vier, vijf door een Nederlander gewonnen, maar ik heb Maarten en Herbert niet over een Nederlandse stad gehoord.
x

woensdag 4 juli 2012

Kindermisbruik

In de Sterrreclame zie je de afgelopen dagen een spotje voorbij komen waarin Diederik Samsom ons probeert te verleiden op 12 september a.s. op de PvdA te stemmen. Het spotje is er kennelijk op gericht ons 'de mens achter de lijsttrekker' te tonen. Je ziet hem in zijn huiselijke omgeving met partner en dochters. Van een van die dochters wordt vermeld dat zij gehandicapt is. De aard van de handicap wordt er niet bij vermeld, maar het is natuurlijk een mooi 'bruggetje' naar het pleiten voor goede 'zorg'.

Samsom maakt zich, naar mijn mening, schuldig aan kindermisbruik. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat zijn dochter hem spontaan gevraagd heeft of ze met hem op tv mag om de PvdA stemmen te bezorgen. Het was zijn idee, of het idee van zijn media-adviseurs. Een van Samsoms voorgangers, Wouter Bos, heeft zich terecht nog eens kwaad gemaakt over het feit dat zijn kind, buiten zijn wil en toestemming, in de publiciteit werd gebracht. Zijn directe voorganger Job Cohen maakte er in de verkiezingscampagne geen misbruik van dat zijn vrouw aan MS lijdt.

Het is in Nederland goed gebruik om het privéleven van politici buiten de politiek te houden, zolang ze daarbij niet de wet overtreden. Samson geeft met zijn tv-spotje de media ruim baan om op zoek te gaan naar details van zijn privéleven en dat van zijn omgeving. Wat voor handicap heeft dat meisje eigenlijk? Volgt ze speciaal onderwijs en, zo ja, kunnen we daar foto's maken? Lijkt me niet zo leuk voor dat meisje.
x

dinsdag 3 juli 2012

Slopen

Er staat nogal wat ongebruikte kantoorruimte in ons land. Er waren nu eenmaal mensen die visioenen hadden van veel geld verdienen door hun geld te beleggen in nieuwbouwkantoren. Achteraf blijkt nu dat er veel minder kantoorruimte nodig is dan er gebouwd is. Tja, op kantoorruimte die niet verkocht of verhuurd wordt verdien je geen cent. De landelijke overheid wil van een hoop van die leegstand af komen door simpelweg die gebouwen af te breken. Afbreken kost ook geld. In Het Parool lees ik: Amsterdam wil als eerste gemeente in het land een fonds oprichten om de sloop van oude kantoorpanden te bekostigen. (...) De verwachting is dat er jaarlijks 1,5 miljoen euro aan gemeentegelden naar de sloop van kantoren zal vloeien.

'Gemeentegelden' zijn belastinggelden, die ook zijn opgebracht door mensen die niets met de bouw van die overbodige panden te maken hebben, omdat ze a.) geen geld hadden om te beleggen, of b.) slim genoeg waren om niet in kantoorbouw te beleggen, of c.) niet zo nodig steenrijk hoefden te worden. Ik reken mezelf tot de categorieën a. en c. Ik denk ook wel eens: "Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten." Waarom moet ik meebetalen aan de de gevolgen van verkeerde beslissingen van geldjagers?  Toen ze nog geld verdienden werd er toch ook geen fonds gevormd, waarvan ik kon meeprofiteren? En hadden ze al die bouwactiviteiten niet beter kunnen besteden aan woningbouw? Voor zover ik weet is er nog steeds geen overschot aan woningen. Als de gemeente jaarlijks 1,5 miljoen euro wil steken in de bouw van extra betaalbare woningen zul je mij niet horen klagen.
x
x

maandag 2 juli 2012

Commentaar

Het aardige van tv is dat je 'live' allerlei dingen kunt meemaken, waarover onze voorouders alleen konden lezen, of in het beste geval veel later filmbeelden konden zien. Je hoefde als liefhebber van voetbal niet naar Polen of Oekraïne af te reizen, om alle wedstrijden van het EK van begin tot einde te zien. Gisterochtend kon ik er getuige van zijn dat André Kuipers vrijwel exact op het geplande tijdstip en de geplande plek in Kazachstan terug kwam op de aarde. Gistermiddag kon ik er getuige van zijn hoe een grote groep mannen om het snelst van Luik naar Seraing fietste. Dat kan ik de komende bijna drie weken nog dagelijks zien en dat zal ik ook redelijk vaak doen.

Af en toe denk ik wel eens, dat het toch wel leuker zou zijn om lijfelijk bij die gebeurtenissen aanwezig te zijn, omdat je dan niet hoeft te luisteren naar 'het commentaar'. Begrijp me goed: enige uitleg bij iets hoogtechnisch als de landing van een ruimtecapsule is nooit weg. Maar de mededeling dat de capsule daadwerkelijk is geland vond ik wat overbodig, want dat had ik met eigen ogen gezien. Een valpartij in de Tour wordt ook altijd ruim in beeld gebracht, waarbij Herbert Dijkstra of Maarten Ducrot vertellen dat het om een valpartij gaat. Na de wedstrijd wordt dan een Nederlandse renner in beeld gebracht die vertelt dat hij is meegegaan met een ontsnapping, maar dat hij niet de 'goede benen' had. Ja, dat had ik allemaal al gezien. Mij, en andere kijkers, hoeft ook niet voor de zoveelste maal verteld te worden dat Cancelara wel eens eerder een tijdrit gewonnen heeft en dat hij gisteren bij de finale van de rit 'van voren' zat was ook zonder toelichting wel duidelijk. Je kon hem namelijk herkennen aan die gele trui.

Natuurlijk kan ik het geluid uitzetten. Ik hoef zelfs helemaal niet te kijken, als ik al die ergernissen wil voorkomen. Maar soms vertellen ze wel eens iets wat ik niet weet. Daarvoor zijn, volgens mij, die commentatoren ook ingehuurd. Zo hadden ze het gisteren voortdurend over ene Peter Sagan, een talentvolle jonge renner, die dit jaar aal veel gewonnen heeft. Ik zie en lees niet alles, dus ik had nog nooit van hem gehoord. Ik vermoedde dat hij een Fransman was, maar het zou ook zomaar een Canadees kunnen zijn. Hesjedal is immers ook een Canadees en geen, zoals de naam doet vermoeden, Scandinaviër. Pas vlak voor het einde van de rit werd het me duidelijk gemaakt; Sagan is een Sloveen, Hoewel, even later werd hij een Slovaak genoemd. Als je dan toch commentaar geeft, doe het dan meteen goed.
x

zondag 1 juli 2012

Fusie

Al meer dan dertig jaar geleden besloten de grot protestantse en katholieke politieke partijen samen te gaan in het CDA. Bij de omroep zijn ze nu ook zo ver: KRO en NCRV willen per 1 januari 2014 fuseren. De Volkskrant is al geruime tijd geen katholiek dagblad meer, dus een fusie met Trouw zit er niet in, maar op zakelijk gebied werken ze allang samen binnen de Perscombinatie.

In mijn jeugd was het nog zeer gebruikelijk om als protestant je dagelijkse boodschappen bij protestantse middenstanders te doen. Een huwelijkspartner zocht je binnen je eigen kerkgenootschap. We zijn nog steeds niet af van alle uitingen van die verzuiling. Een katholieke Vakbond hebben we niet meer, maar nog wel een protestantse. We hebben nog een gereformeerde universiteit in Amsterdam en een katholieke in Nijmegen. We hebben nog steeds katholieke en protestantse scholen.

Het zal nog wel een tijdje duren voordat alle zich christelijk noemende kerken tot een fusie besluiten en als dat al gebeurt zullen allerlei splintergroepjes blijven vasthouden aan hun eigen identiteit en waarheid. Het Reformatorisch Dagblad, de EO, de SGP en de ChristenUnie peinzen er ook nog niet over hun zelfstandigheid op te geven. En laten we eerlijk zijn: een fusie tussen PvdA, GroenLinks en de SP zit er ook nog niet in.
x