vrijdag 31 januari 2014

Ramp

Morgen gaan we dus met ons allen Beatrix bedanken voor de 33 jaar gedurende welke zij ons staatshoofd heeft willen zijn. Dat wordt een feestelijke bijeenkomst. Maar is dat wel zo’n goed idee? Ja, dat feest, daar zal natuurlijk niemand tegen zijn, maar moet dat nu precies op 1 februari gevierd worden? Waarom is dat niet zo’n goede datum? Ik heb het niet zelf bedacht, maar ergens gehoord of gelezen. Op 1 februari is het precies 61 jaar geleden dat delen van ons land onder water kwamen te staan, omdat dijken en duinen het niet hielde tegen een combinatie van een springvloed en een noordwester storm. Meer een dag voor herdenking dan voor feest dus.

De watersnoodramp van 1953 was naar Nederlandse, zelfs naar Europese, begrippen met ruim 1800 doden een ramp van grote omvang, maar van een jaarlijkse herdenking op landelijk niveau is het bij mijn weten nooit gekomen. Er was net iets langer dan een jaar tv in Nederland, maar de meeste Nederlanders buiten de direct getroffen bieden hebben voor het eerst beelden van de ramp gezien via het  Polygoon Journaal in de bioscopen. Tegenwoordig wordt een natuurramp van enige omvang bijna in real time in het collectieve geheugen bijgeschreven. Ik herinner me vooral het feit dat ik als padvindertje met andere padvindertjes de huizen langs ging om kleding in te zamelen voor de mensen die alles kwijtgeraakt waren. Enkele dagen later hebben we op het terrein van een scheepswerf in Amsterdam Noord meegeholpen bij het sorteren van die kleding. Later bleek dat er veel meer kleding was ingezameld dan nodig was. Met Zweedse hulp werden op Schouwen-Duiveland houten bungalows gebouwd als tijdelijke opvang voor hen die hun huis waren kwijtgeraakt. Vele jaren daarna, misschien nog steeds, werden die bungalows als vakantiebungalows verhuurd.

Ik ben te weinig royalistisch om morgen naar de feestelijke dankbetuigingen te kijken, maar ik ben wel benieuwd of de watersnoodramp nog ter sprake komt. Als jij wel kijkt, laat het me dan even weten. 


x

donderdag 30 januari 2014

Boeken

Ik kwam nooit bij De Slegte, want ik ben nooit uit op koopjes of oude boeken. Ik kwam wel eens bij Polare op het Koningsplein in Amsterdam omdat dat voorheen Selexyx Scheltema was en ik heb nu eenmaal jaren geleden gewerkt bij Scheltema en Holkema toen dat nog in een mooi oud pand aan het Rokin gevestigd was.

Polare is de laatste tijd veel in het nieuws omdat het kennelijk op omvallen staat. Dat gaf Trouw aanleiding tot een een artikel waarin een aantal boekhandels, verspreid over het land, beschreven wordt die het nog steeds wel goed doen: Toch bestaan ze nog wel degelijk, de lokale helden, die tegen de stroom in groeien en bloeien. Die 'stroom' bestaat dan uit Bol.com en de e-books.

Onlangs las ik ergens de mening dat e-books helemaal geen bedreiging voor de boekhandel vormen, omdat voor veel lezers het e-book 'erbij komt', bijvoorbeeld voor tijdens de vakantie.. Ze blijven ook 'gewone' boeken kopen en lezen. Ik bestel wel eens boek bij Bol.com, maar dan gaat het om een boek waarvan ik al zeker weet dat ik het wil hebben, zoals onlangs het nieuwste boek van Donna Tartt. Maar bij Bol.com kan ik niet even binnen lopen om te zien of er iets nieuws is. Polare aan het Koningsplein was, wat mij betreft, behoorlijk achteruit gegaan. Ik lees vrijwel uitsluitend Engelse en Amerikaanse boeken en de afdeling Engelstalige fiction was bij Polare behoorlijk ingekrompen.

Het e-book is voor mij te laat uitgevonden. Ik had er direct een aangeschaft als het er geweest zou zijn toen ik nog met een rugzak op vakantie ging en slechts één boek kon meenemen. Ik lees ook nooit recensies. Ik wil nieuwe, mij onbekende, schrijvers 'ontdekken'. Ik wil ze onverhoeds tegenkomen tussen het mij bekende werk. Daarom houd ik er niet van dat boekhandels gaan reorganiseren. Dan zie ik niet meteen wat er nieuw is. Maar ik heb er wel begrip voor dat boekverkopers mij niet als de 'gemiddelde klant' zien. En gelukkig heeft Amsterdam een ruim aanbod aan goede en goed gesorteerde boekwinkels, waarvan twee op een steenworp afstand van Polare.
x

woensdag 29 januari 2014

Gemist

Dankzij de Olympische Spelen in een behoorlijk homofoob land wordt er de laatste tijd weer veel over homoseksualiteit gesproken. Gisteren zag ik bij de VARA op Nederland 2 het programma 'Out there' van en met Stephen Fry. Hij praat hierin met mensen in verschillende landen die het maar moeilijk hebben met homoseksualiteit. Ik heb nu geen tijd om er een korte samenvatting van te geven, maar ik raad je aan via 'Uitzending gemist' dit programma te bekijken. Vanavond om 11 elf uur kun je op Nederland 2 het tweede deel van dit BBC-programma zien. Kijken!
x

dinsdag 28 januari 2014

Boer

Mensen die mij enigszins kennen zullen me direct geloven als ik zeg dat ik afgelopen zondag niet gekeken heb naar 'Boer zoekt vrouw internationaal'. Het liefdesleven van een stel willekeurige agrariërs interesseert me nu eenmaal geen hout. Dat ze in een ver buitenland wonen maakt het wat mij betreft niet interessanter.

Wat mij vooral irriteert is dat de afficionado's van 'Boer' het niet kunnen laten over het wel en wee van die boeren te ouwehoeren, zodat ik tegen wil en dank met hun wederwaardigheden geconfronteerd wordt. De kranten schrijven erover. In radioprogramma's wordt erover gepraat. Andere tv-programma's, met name praatprogramma's, besteden er aandacht aan. IK mag blij wezen dat ik geen baan meer heb, want dan zou ik ook nog, min of meer gedwongen, bij het koffieapparaat over die boeren moeten (mee)praten.

De producenten van 'Boer' zijn er kennelijk van overtuigd dat het oorspronkelijke 'format' aan vernieuwing toe is. Vandaar dat de boeren deze keer in het buitenland gezocht werden.Volgend jaar zullen het waarschijnlijk autochtone inwoners van zo'n buitenland zijn die kunnen kiezen uit een aantal Nederlandse vrouwen die wel enige tijd willen optrekken met nomadische Toearegs of Mongolen. Ik betwijfel of er dan homo's en/of lesbo's onder de 'boeren' zijn.
x

maandag 27 januari 2014

Nuchter

Gisteren zag ik op tv, ik geloof in 'Andere tijden', een documentaire over de laatst verreden Elfstedentocht. Er waren drie 'hoofdpersonen' in deze documentaire: een wedstrijdrijder, een toerrijder en een brugwachter. Verhalen over de 'Tocht der tochten' gaan meestal gepaard met veel heroïsme. We hebben dit jaar nog nauwelijks vorst gehad, maar ik vrees dat, zodra zich ergens in Friesland een laagje ijs vertoont, het oeverloze geouwehoer over een mogelijke Elfstedentocht de kop opsteekt.

Begrijp me goed: mocht er dit jaar een Elfstedentocht gereden worden, dan zal ik van begin tot einde aan de tv gekluisterd zijn. Maar ik heb nog liever dat er geen Elfstedentocht gereden wordt, want ik houd niet van het langdurig koude weer dat daarvoor nodig is. Tijdens die roemruchte Elfstedentocht van 1963 zat ik in militaire dienst. Oefeningen in bos en hei waren toen geen pretje.

Het leukste uit die documentaire vond ik het nuchtere commentaar van die brugwachter. Hij zei het meeste te houden van temperaturen van 20 tot 23 graden en al dat ijs maakte dat hij dagen lang niets te doen had, al deed hij tijdens die Elfstedentocht de brug wel open voor wedstrijdrijders, zodat die niet hoefden te bukken. Wat mij betreft doet hij, als hij nog als brugwachter in dienst is, de hele winter zijn brug open voor schepen.
x

zondag 26 januari 2014

Links

In Wenen werd door de extreem-rechtse FPÖ een feest georganiseerd, waarbij ook rechtse politici uit andere Europese landen aanwezig waren. Linkse mensen gingen daartegen protesteren. Ik vermoed tenminste dat die mensen zich links noemen. Uiteraard kan ik wel mee voelen met mensen die bezwaar maken tegen extreem-rechtse ideeën. In de Volkskrant stond een klein berichtje over de gebeurtenissen. De actievoerders hadden spandoeken met teksten als 'weg met de nazi's'. Ook gooiden demonstranten winkelruiten in en werd de politie met flessen bekogeld.

Die demonstranten waren waarschijnlijk te jong om te weten wat de 'Kristallnacht' was. Die vond plaats in 1938 en was door de nazi's georganiseerd. Tijdens die nacht werden o.a. bij veel joodse winkels de ruiten ingegooid. De benaming verwijst daarnaar, maar er gebeurden nog wel ergere dingen. Veel joden werden tijdens die nacht vermoord.

Het groepsgewijs ingooien van winkelruiten en het bekogelen van de politie zijn naar mijn oordeel vormen van zinloos geweld en daarmee per definitie 'rechts'. Het zijn dus niet bij uitstek middelen om je afkeer van extreem-rechtse activiteiten mee duidelijk te maken.
x

zaterdag 25 januari 2014

Snel

Ik rijd nu al zo'n anderhalf jaar op een elektrische fiets en dat bevalt me nog steeds uitstekend. Voor het eerst in mijn leven bezit ik een vervoermiddel met mechanische aandrijving, met dien verstande dat ik niet vooruit kom, als ik zelf niets doe. Een snelheidsduivel zal ik er niet mee worden: zodra ik een snelheid bereikt heb van 25 km/u, staakt het motortje zijn werkzaamheden.

Inmiddels blijkt dat er een elektrische fiets is, waarmee je een snelheid van 45 km/u kunt bereiken. De introductie van de 'gewone' elektrische fiets heeft er al toe geleid dat meer oudjes brokken maakten bij het fietsen. Ik neem dan ook aan dat maar weinig oudjes zo'n snelle elektrische fiets zullen aanschaffen. Ik vrees dat over enige tijd de fietspaden onveilig gemaakt worden door jongeren die zo'n snelle elektrische fiets wel 'cool' vinden. Ze zien immers de bui al hangen dat ze met hun opgevoerde snorfiets van het fietspad verbannen worden en verplicht worden een helm te dragen. In de Volkskrant lees ik: Officieel valt de speed pedelec, zoals deze snelle elektronische fietsen genoemd worden, onder de categorie snorfiets en mag hij maximaal 25 kilometer per uur. Dat betekent dat je hem moet laten registreren bij de RDW, WA-verzekerd moet zijn en een blauw kentekenplaatje achter op de fiets moet schroeven. (...) 'Een speed pedelec hoort niet op het fietspad thuis, levensgevaarlijk', schrijft iemand op de website van Vogelvrije Fietser, het tijdschrift van de Fietsersbond. Een ander is het daarmee oneens: 'Wat een behoudende en puriteinse reacties allemaal.'

Ik reken me in dit geval tot de 'puriteinen'. Ik heb niets met 'snelheid op zich'. Als ik ergens op een bepaald tijdstip moet zijn, bepaal ik mijn vertrektijd zodanig dat ik daar zonder haasten kan komen, waarbij ik rekening houd met mogelijke vertragingen, of ik nu fiets of het openbaar vervoer gebruik. Ik ben dus altijd en overal op tijd, of eigenlijk (veel) te vroeg.

Ik ben bang dat de overheid, die ook graag duidelijkheid wil, regeltjes gaat bedenken voor elektrische fietsen. Dan moet ik t.z.t. naar het gemeentehuis, of de RWD om mijn fiets te laten registreren en een kentekenplaatje te ontvangen. Daar zal ik dan voor moeten betalen en dat alleen omdat anderen zo nodig 'oerend hard' willen fietsen.
x

vrijdag 24 januari 2014

Epidemie

Een, wat mij betreft: opmerkelijk, bericht in Het Parool: 'Einde Facebook nabij, 80 procent gebruikers verdwijnt'. Dat was de kop boven een artikel. Ergens tussen volgend jaar en 2017 zal 80 procent van de gebruikers het sociale medium de rug toekeren, waarna het een snelle dood zal sterven. Die verwachting is niet gebaseerd op harde gegevens: wetenschappers van de Amerikaanse Princeton University vergeleken de levenscyclus van Facebook met een model voor het verloop van besmettelijke ziektes. (...) Epidemiologische modellen zijn al eerder met succes gebruikt om te onderzoeken hoe ideeën zich verspreiden.

Ik kan er helemaal in komen dat Facebook op één lijn wordt gezet met een besmettelijke ziekte: ik  mijd Facebook, net als Twitter en What's App overigens, als de pest. Maar het gebruik van Facebook is zeer besmettelijk. Heel veel mensen gebruiken het welhaast tegen wil en dank. Of je het nu wilt of niet, je krijgt er talloze 'vrienden' bij. En al die 'vrienden' laten jou te pas en te onpas weten waar ze mee bezig zijn, hoe ze zich voelen,  wat ze voelen en wat ze met je willen delen.

Ik beschouw mezelf niet als een uitgesproken 'sociaal' type, maar ik heb van tijd tot tijd echt wel contact met deze of gene. maar dan wel op de momenten die ik zelf uitkies. Andere mensen mogen best proberen met mij contact op te nemen, maar niet omdat ik toevallig één van honderden anderen ben. Ik hoop dat die wetenschappers van de Princeton University gelijk krijgen.
x

donderdag 23 januari 2014

Overleven

In Trouw op het Internet wordt van tijd tot tijd een poll ('Polderpeil') gepubliceerd. Je kunt daarin je mening geven over een bepaalde stelling. Gisteren las ik de volgende stelling: Regelmatig een brief met de hand schrijven helpt ons moreel te overleven in een steeds harder wordende 21ste eeuw, meent socioloog Kees Schuyt. Goed idee?

Eerlijk gezegd vind ik het een stom idee. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst een brief geschreven heb, laat staan wanneer  ik er een met de hand geschreven heb. Naar alle waarschijnlijkheid was dat geen persoonlijke brief. Ik weet nog goed dat ik er een vreselijke hekel aan had in een handgeschreven brief een schrijffout te maken. Het was nu eenmaal vrijwel onmogelijk die fout op onzichtbare wijze te herstellen. Dat kan wel in teksten die met de computer geschreven worden. Ik gebruik altijd de automatische spellingcorrectie, niet omdat mijn Nederlands zo slecht is, integendeel, maar ik maak nu eenmaal wel eens een typefout.

Ben ik nu in moreel verval geraakt, omdat ik nooit meer brieven met de hand schrijf? Gaat onze maatschappij er in morele zin op vooruit wanneer we allemaal ineens weer brieven met de hand gaan schrijven en die per snailmail versturen? Volgens mij wordt alleen PostNL daar beter van en niet in morele, maar in financiële zin. Kees Schuyt is 71 jaar oud, dus met emeritaat. Weet hij wellicht geen raad met zijn vrije tijd en is hij wanhopig op zoek naar onderwerpen om iets over te schrijven? Kan hij de hierboven beschreven stelling wetenschappelijk onderbouwen of is het niet meer dan een persoonlijk gevoel? Ik vermoed het laatste.
x

woensdag 22 januari 2014

U

De teloorgang van de aanspreekvorm 'u' is een symptoom van een steeds verdergaande respectloze omgang in de samenleving, betogen Lotte Schouten en Noortje Pellikaan, in de Volkskrant. Moeten we nu concluderen dat men in de Engels sprekende landen al eeuwenlang respectloos met elkaar omgaat. Daar immers kan men niet kiezen tussen (Engelse vormen van) 'je' en 'u', maar wordt in alle gevallen 'you' gebruikt.

Ik geef eerlijk toe dat ik eraan heb moeten wennen, dat ik niet meer, of althans veel minder, met 'u' word aangesproken. Ik vind het nog altijd irriterend als ik in geschreven taal met 'jij' word aangesproken, maar daar zal ik over een paar jaar ook wel aan gewend zijn. Ik vraag me überhaupt nooit af of ik wel respectvol bejegend word. In mijn jeugd werd iedere volwassene die geen familie of goede bekende was met 'u' aangesproken. Dat had niets met respect te maken, dat was een regeltje dat je moest volgen. Zelf gebruik ik 'u' ook veel minder dan vroeger, terwijl in het algemeen mijn houding t.o.v. de medemens er niet minder respectvol op geworden is. Het gebeurt nogal eens dat mensen zich erover beklagen dat ze met te weinig respect bejegend worden, terwijl ik me afvraag waar ze dat respect dan wel mee verdiend menen te hebben.

Ik heb geen kinderen, maar zou ik die gehad hebben, dan zou ik er geen enkele moeite mee gehad hebben als die mij met 'Evert' en 'jij' aan zouden spreken. De meeste van mijn neven en nichten spreken mij niet aan als 'oom Evert', maar als 'Evert' en tutoyeren er vrolijk oplos. Ik heb nog meegemaakt dat ministers en staatssecretarissen met 'excellentie' werden aangesproken, maar ik heb al diverse malen gehoord dat bewindslieden in praatprogramma's getutoyeerd werden. Met Kamerleden gebeurt dat al veel meer. Als ik Geert Wilders zou ontmoeten, zou ik waarschijnlijk 'u' tegen hem zeggen, maar laat niemand daaruit de conclusie trekken, dat ik respect voor hem heb.
x

dinsdag 21 januari 2014

Grazers

Ik heb hier al eerder geschreven dat ik het onzin vind de Oostvaardersplassen een 'wildernis' te noemen. Op de website van Omroep Flevoland lees ik: Stichting Welzijn Grote Grazers gaat nu ook buiten de provincie lezingen geven om aandacht te vragen voor de Oostvaardersplassen. (...) De stichting wil het publiek wijzen op het in hun ogen dagelijkse dierenleed dat in de plassen plaatsvindt. Zo zou er sprake zijn van een structureel voedseltekort waardoor dieren sterven of moeten worden afgeschoten.

Ik heb wel eens beelden gezien van de trek van gnoes over de savannen van Oost-Afrika. Ze moeten daarbij wel eens rivieren oversteken. In die rivieren liggen krokodillen op de loer, die diverse gnoes te pakken nemen en dat gaat bepaald niet op zachtzinnige wijze. Je ziet ook wel eens dat een groep leeuwen zich gezamenlijk op een kleine gnoe stort. Ik heb nooit gehoord van een Stichting Welzijn Gnoes die zich het lot aantrekt van gnoes die het slachtoffer van zoveel wreedheid worden.

Er is in de Oostvaardersplassen geen sprake van een structureel voedseltekort, maar van een structureel grazersoverschot. Uithongering is de manier waarop de natuur ons op het bestaan van dat overschot wijst. We kunnen de Oostvaardersplassen nog wat onnatuurlijker maken door er aaseters als jakhalzen en gieren in te voeren. Die ruimen alle dode grazers netjes op.
x

maandag 20 januari 2014

Muziek

Overdag luister ik vrij vaak naar Radio 1. Die geeft veel nieuws, commentaar en discussies. Er wordt m.a.w. veel gepraat. Bij het begin van 2014 is daar verandering in gekomen. Veel vaker dan vóór 1 januari 2014 het geval was wordt het praten tegenwoordig onderbroken door muziek. Kennelijk hebben ze in Hilversum uitgevonden dat de gemiddelde luisteraar niet te lang achter elkaar naar gesproken woord wil luisteren. Dat zou best kunnen, maar ik denk dan dat die luisteraar uit zichzelf overstapt naar Radio 2, 3, 4, 5 of 6, of een van de vele andere radiozenders. Ik denk zelfs dat er diverse publieke radiozenders zijn om die keuze mogelijk te maken. Je kan zelfs uit verschillende soorten muziek kiezen.

De luisteraar kan zelf wel uitmaken of hij 10 of 15 minuten aan één stuk, of misschien nog langer achter elkaar, naar gesproken woord wil luisteren. Ik kan dat uren volhouden zonder overvallen te worden door de behoefte aan muziek. Als ik in gezelschap van iemand anders ben, breek ik de conversatie ook niet om het kwartier af om even naar een stukje muziek te luisteren. Ik heb in zo'n situatie ook geen muziek nodig om een scheiding tussen twee gespreksonderwerpen te markeren.

In mijn jeugd was ik verplicht twee keer per zondag naar gesproken woord (een preek) te luisteren. Maar weinig dominees waren begenadigde sprekers die langer dan een half uur de aandacht van de gemeente wisten vast te houden. Dan was je blij dat er tussendoor even gezongen werd. Als ze bij Radio 1 voor boeiende programma's zorgen, hoeven ze niet na te denken over daarbij passende muziek. De beste muziekzenders vind ik die, waarin nauwelijks of geen gesproken woord te horen valt.
x

zondag 19 januari 2014

Racisme

De discussie over het racistische karakter van Zwarte Piet hebben we nog maar net achter de rug, of we merken dat het nog gekker kan. Immer, Het Parool schrijft: De Duitse snoepjesmaker Haribo haalt dropsnoepjes uit de handel in Zweden en Denemarken omdat sommige consumenten ze zien als racistisch. Al weken kwamen klachten binnen over het snoepgoed. Dat meldden Zweedse en Deense media.

Volgens mij hebben hier de 'negerzoenen' al geruime tijd geleden een andere naam gekregen, maar zijn 'jodenkoeken' nog steeds onder die naam verkrijgbaar. Het woord 'neger' was jaren lang in onbruik, maar schijnt tegenwoordig weer te mogen. Ik hoor en zie het tegenwoordig tenminste weer redelijk vaak gebruikt worden.

Voor zover ik weet hebben ze in Brazilië de naam van de Rio Negro nog steeds niet veranderd, dus daar moeten wij het ook maar mee blijven doen. In Duitsland heb je nog steeds het 'Zwarte Woud' en in de 'Kop van Overijssel' ligt een plaats die we hardnekkig Zwartsluis blijven noemen, ook het Zwarte Water heet nog steeds zo. Moeten we een autochtone Nederlander die 'zwart' werkt niet eigenlijk een 'witwerker' noemen?
x

zaterdag 18 januari 2014

Column

Sven Kramer haalt hard uit naar politiek. Zo luidt de kop boven een artikel in Het Parool, dar verwijst naar een column van Kramer in de Telegraaf, waarin o.a. te lezen valt: 'Het kabinetsbeleid op het gebied van topsport is erg pover en dat stoort me. Normaal kijken ze in de politiek niet om naar sport, zeker niet naar topsport, maar nu het zo uitkomt proberen ze over de rug van de sport wél politieke statements te maken.'

De naam van Johan Cruijff schijnt ook regelmatig onder een column in de Telegraaf te staan, maar als ik het goed heb, wordt die column niet door hem, maar door een journalist van de Telegraaf geschreven. Ik stel me voor dat Kramer ook niet zelf schrijft, maar de Telegraaf toestemming verleent zijn naam onder een column te plaatsen, in ruil voor een financiële tegemoetkoming, neem ik aan.

Er is niets tegen dat journalisten van de Telegraaf in een column hun mening geven over het een of ander. Maar waarom zetten ze daar niet hun eigen naam onder? Denken ze dat (de inhoud van) het stuk aan kracht wint als dat door een BN'er, of een BS'er (bekende sporter) lijkt te zijn geschreven? Als Kramer iets schrijft over de technische aspecten van het snel schaatsen, ga ik hem niet tegenspreken, want hij heeft daar beduidend meer verstand van dan ik. Maar ik ga er niet zonder meer vanuit dat hij een beter inzicht heeft in de politiek. Is het beleid van de Telegraaf zich bij het geven van een mening te verschuilen achter een BN'er? Ik lees die krant nooit, dus ik weet  niet hoe vaak dit voorkomt. Het zou me trouwens niet verbazen.
x

vrijdag 17 januari 2014

Afplakken

Ik heb de webcam en de microfoon van mijn laptop niet afgeplakt en ga dat ook niet doen. Ik heb een goed antivirusprogramma op mijn laptop, maar mocht een hacker er desondanks in slagen controle over mijn webcam en microfoon te krijgen, dan zal hij daar weinig mee kunnen uitrichten. Hij zal niet meer te zien krijgen dan mijn hoofd tegen de achtergrond van mijn boekenkast en als hij wat hoort is dat hoogstwaarschijnlijk Radio 1 en een doodenkele keer een telefoongesprek. Ik betwijfel zeer of hij met die beelden en geluiden iets kan doen wat ten nadele van mij zou kunnen zijn. In Trouw lees ik ook nog eens: Iedereen hier doet een beetje lacherig over zo'n advies,(tot het afplakken) zegt Olaf van Miltenburg, redacteur van de technologiewebsite Tweakers. "Als je een normale computergebruiker bent met goede virusscanner die up to date is en je klikt niet op al te gekke dingen die binnenkomen, dan is zo'n advies ietwat overdreven", vindt hij. "Het is alleen zinnig voor een kleine groep die kwetsbaar is", aldus Van Miltenburg. "Bijvoorbeeld jongeren die zich nadrukkelijk presenteren op bepaalde websites kunnen slachtoffer worden van een hacker die wat meer over hen wil weten en hun laptop tot doelwit kiest. Maar die groep is ontzettend klein."

Momenteel brandt niet het lampje dat aangeeft dat de webcam aanstaat, maar dat zegt niets: dat kan een hacker hebben uitgezet. Het advies tot afplakken komt van de landelijk officier van justitie voor cybercrime Lodewijk van Zwieten. Die is een zaak begonnen tegen een 18-jarige computerhacker. Die zou op duizenden computers hebben ingebroken. Maar had die jongen nou voldoende tijd om de beelden van al die duizenden webcams te bekijken? Ik maak me voorshands nog geen zorgen.
x

donderdag 16 januari 2014

Snorren

Op een snorfiets mag je niet harder rijden dan 25 km/u. Daarom hoeven de berijders ervan ook geen helm te dragen. Nu weet iedereen dat de meeste snorfietsen zijn opgevoerd en veel harder rijden dan 25 km/u. Ze vormen daarom een gevaar op de fietspaden. In de grote steden wil men daarom de snorfiets weren van het fietspad en de helm verplicht stellen voor de snorfietsers . Het Parool schrijft er o.a. dit over: De Fietsersbond zegt dat de snorfiets al lang niet meer alleen iets voor oude dametjes is. 'Je hebt nu trendy, Italiaans aandoende scooters, waarop jongeren veel te hard rijden.' (...) De Fietsersbond vindt het wél een goed idee snorscooters op de rijweg te laten rijden. Onderzoek heeft volgens de bond uitgewezen dat de risico's daarvan aanvaardbaar zijn, zeker bij het verplicht dragen van een helm. De minister die over het verkeer gaat en 'Veilig Verkeer Nederland' zien helemaal niets in die plannen. Veilig Verkeer Nederland vindt dat de gemeente gewoon de wet moet handhaven en niet zomaar moet accepteren dat massa's opgevoerde snorfietsen rondrijden.

Ik kan me zeer goed voorstellen dat mensen liever geen helm dragen. Ik heb dat jaren geleden enkele weken gedaan in Nieuw-Zeeland, waar het ook voor het fietsen op gewone fietsen verplicht is, en ik vond het een ramp. Maar ik heb nog veel meer een hekel aan mensen die bewust de wet overtreden en daardoor anderen in gevaar brengen en dat alleen omdat ze een helm niet vinden passen bij hun life style.

Hoeveel agenten moet een gemeente inzetten om 'gewoon de wet te handhaven'. Tot hoeveel agressie (hoe onterecht ook) gaat dat leiden bij te hard rijdende snorfietsers? Hoeveel 'nette burgers' zullen van mening zijn dat de politie beter 'echte boeven' kan gaan vangen? Boets voor verkeersovertredingen, met name voor overtreding van de maximumsnelheid, zijn sowieso niet erg populair in dit land. Te hard rijden heeft, volgens mij, zelden te maken met de noodzaak ergens op tijd te moeten zijn en vooral met de 'kick'. Die jongelui moeten hun kick maar ergens anders vandaan halen. Daar heb je goede pilletjes voor.
x

woensdag 15 januari 2014

Afwisseling

Er zijn van die dagen waarop het nieuws lijkt te worden beheerst door één persoon of één gebeurtenis. Gisteren was dat Clarence Seedorf en zijn benoeming tot trainer van AC Milan. Matthijs van Nieuwkerk voelt zoiets  altijd haarscherp aan. Hij had dus een broertje van Clarence uitgenodigd naar DWDDrrrrr. Matthijs had tot voor kort een slechte verhouding met voetbal, Toen hij nog op Nederland 3 zat, werd zijn programma nogal eens ingekort door wedstrijden van de Champions League. Nu zijn programma op Nederland 1 zit, kan hij altijd een uur lang zijn gang gaan. Vroeger zag ik het totale programma van DWDDrrrrr nooit, want om 8 uur stapte ik over op het NOS-journaal. Nu zie ik het hele programma. Dat wil niet zeggen, dat ik het vreselijk goed vindt. Integendeel, ik vindt die Matthijs een van de meest irriterende personen die de publieke omroep voortbrengt. Maar omstreeks die tijd zit ik altijd te eten en daar passen geen programma's bij die te veel nadenken vereisen en nadenken is het laatste waartoe Matthijs uitnodigt en bovendien heb ik het recht mij van tijd tot tijd te ergeren aan wat de tv te bieden heeft en DWDDrrrrr is in ieder geval afwisselender dan 'Boer zoekt vrouw'

dinsdag 14 januari 2014

Voorbereiden

Als er niets meer tussen komt, gaat de Noord/Zuidlijn in Amsterdam in 2017 eindelijk rijden. Dat had in 2011 moeten gebeuren, maar zoals bekend kwam er af en toe wat tussen. Hoe dan ook, de verantwoordelijke politici en andere bestuurders hebben ruim de tijd gehad om de definitieve ingebruikname goed voor te bereiden. Maar wat lees ik nu in Het Parool? Het GVB vreest voor een tekort aan metrostellen in 2017, wanneer de Noord/Zuidlijn moet gaan rijden. Met de nieuwe lijn verwacht het vervoersbedrijf 200 duizend extra reizigers per dag. Onlangs zijn er 28 nieuwe M5-metrostellen besteld, maar met de vorige maand gemaakte afspraken over de uitvoering van het openbaar vervoer in Amsterdam, wordt getwijfeld of dat wel genoeg is. Moet ik hier verder nog wat van zeggen?
x

maandag 13 januari 2014

Delegatie

Onze Zijne en Hare Majesteit gaan dus fijn naar Sotsji om daar 'onze' schaatsers, snowboarders en andere wintersporters aan te moedigen. Premier Rutte en minister Schippers (van o.a. sport) gaan ook mee. Nederland handelt hiermee totaal anders dan bijvoorbeeld de VS, Engeland, Frankrijk, Duitsland en zelfs België. Die landen sturen geen of een tamelijk 'lichte' delegatie. Daarmee protesteren zij tegen de wijze waarop de Russische regering omgaat met de rechten van minderheden, met name die van de homoseksuele Russische burgers.

Ik kan me nog de tijd herinneren dat Nederland er als de kippen bij was om een waarschuwend vingertje op te steken als regeringen elders iets deden wat 'wij' niet helemaal niet in de haak vonden. Diederik Samsom kan ermee leven dat Willem-Alexander als erelid van het IOC erheen gaat en dat minister Schippers ook gaat om onze jongens en meisjes een hart onder de riem te steken. Maar Rutte, vindt Diederik, moet niet gaan.

Je kunt er natuurlijk donder op zeggen dat wanneer Willem-Alexander, Máxima, Mark of Edith een Russische official van enig belang tegenkomen, ze direct beginnen over de de rechten van onze homoseksuele medemens: 'Nederland waarschuwt Rusland voor de laatste maal.' Reken maar dat, dankzij hun inspanningen, Rusland binnenkort een paradijs wordt voor homo's en lesbo's.
x

zondag 12 januari 2014

Paradijs

Wikipedia zegt dit over Shangri-La: Shangri-La is de naam van het aardse paradijs uit het boek Lost Horizon, dat in 1933 geschreven is door de Engelse romanschrijver James Hilton. Dit boek is in 1937 en in 1973 verfilmd. Het gaat over vier Britten die een vliegtuigongeluk overleven en terechtkomen in een klooster aan de voet van de Tibetaanse berg Karakal. Het overweldigend mooie klooster draagt de naam Shangri-La. Shangri-La is synoniem geworden voor het aards paradijs, maar specifiek ook voor het beeld van een utopie in de Himalaya.

In het nieuws op Radio 1 over de brand in een Tibetaans dorp werd ook verteld dat de Chinese overheid een bepaalde regio de officiële naam 'Shangri-La' heeft gegeven. Sindsdien is het toerisme naar die regio sterk toegenomen. Daar begrijp ik dan weer niets van. Ik kan me niet voorstellen dat die regio alleen door de naamswijziging mooier of interessanter is geworden. Je kunt een braak liggend stukje grond met daarop een soort schuur, waar 15 mensen een jaar gaan bivakkeren 'Utopia' noemen, maar wordt het daardoor boeiend? Op Nieuws.nl lees ik: Utopia is vrijdagavond door een miljoen mensen bekeken. Dat is iets minder dan het aantal kijkers dat de dagen ervoor inschakelde op de nieuwe realityshow van SBS6, blijkt uit cijfers van Stichting Kijkonderzoek. (...) Het best bekeken programma van de vrijdag was het achtuurjournaal op Nederland 1 met bijna 2,4 miljoen belangstellenden. Je hoort mij niet zeggen dat het journaal 'de realiteit' weergeeft, maar om de een of andere reden  vind ik het toch geruststellend dat het achtuurjournaal al sinds jaar en dag het best bekeken tv-programma is.
x

zaterdag 11 januari 2014

Bacterie

Bedrijven laten in reclamefilmpjes graag BN'ers opdraven. Als Gianni Romme, ooit een groot schaatser, Head and Shoulders gebruikt, moet dat een goede shampoo zijn, die jij en ik ook graag gebruiken.

Annette Gerritsen kan ook aardig schaatsen: bij de Olympische Winterspelen in Vancouver won ze een zilveren medaille op de 1000 meter. Voor Danone mag ze nu schaatsen in een commercial voor Activia. Dat is een soort yoghurt waarin heel veel Bifidus ActiRegularis® (een bacterie) zit. Volgens die commercial gebruikt Annette ook Activia. Maar gaat ze daar nou beter van schaatsen?

Schaatsen is de sport die ik vrij goed volg. Daarom weet ik dat Annette bij de onlangs gereden Olympische Kwalificatiewedstrijden reed, om een kwalificatie van Bart Veldkamp te gebruiken, 'als een krant'. Ze zal Nederland dus volgende maand niet vertegenwoordigen in Sotsji. De bacteriën in die Activiayoghurt hebben kennelijk geen al te positieve werking. Je kunt net zo goed elke dag zo'n flesje Yakult drinken. Daar zit ook een bacterie in, waarvan nooit wetenschappelijk is aangetoond dat die enige positieve werking heeft.
x

vrijdag 10 januari 2014

Kritiek

Het PGGM heeft zijn beleggingen in Israëlische banken teruggetrokken, omdat die banken Israëlische nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever financieren. Ik geloof dat het de Israëlische ambassadeur in Nederland was, die de actie van het PGGM een voorbeeld noemde van de toenemende kritiek op Israël. Daarin klinkt, naar mijn idee, door dat het eigenlijk niet hoort: kritiek hebben op Israël.

Ik kan me nog zeer goed de 'Zesdaagse Oorlog' uit 1967 herinneren, toen we hier in Nederland als één man 'achter Israël' stonden. Gevolg van die oorlog was dat Israël delen van Egypte (de Gazastrook), Syrië (de Golanhoogte) en Jordanië (de Westelijke Jordaanoever) bezette. Nog niet zo lang geleden heeft Israël zich teruggetrokken uit de Gazastrook. De Westelijke Jordaanoever wordt allang niet meer gezien als bezet Jordaans gebied, maar (samen met de Gazastrook) als Palestijns gebied. De Golanhoogte wordt af en toe terloops genoemd als het over Syrië gaat.

Egypte en Jordanië hebben inmiddels (anders dan andere islamitische landen) de staat Israël erkend en onderhouden daarmee diplomatieke betrekkingen. Je zou mogen verwachten dat Israël zich houdt aan de Geneefse verdragen over het oorlogsrecht. Die verdragen verbieden het vestigen van de eigen bevolking in bezette gebieden. Israël mag een joodse staat zijn, het verwerpen van de Israëlische politiek ten opzichte van de bezette gebieden, maakt mij nog niet tot een antisemiet.x


donderdag 9 januari 2014

Cheque

De Volkskrant vertelt me dat er in Nederland 400.000 huishoudelijke werksters zijn. Die werken in het 'zwarte circuit'. Sociale voorzieningen zijn op hen niet van toepassing. Nederland kan de ruim 400 duizend huishoudelijk werksters uit het zwarte circuit halen door een voorbeeld te nemen aan België en Frankrijk. Daar zorgen zogenaamde dienstencheques ervoor dat particuliere huishoudens hun werkster wit kunnen betalen en dat de werkster belasting en pensioenpremie betaalt en is verzekerd tegen werkloosheid en arbeidsongeschiktheid. (...) In juni 2011 is in een internationaal verdrag afgesproken dat deze groep werknemers dezelfde arbeids- en sociale zekerheidsrechten moet krijgen als andere werknemers. Dat is in Nederland nu niet het geval, in tegenstelling tot de meeste andere Europese landen. (...) Als Nederland de dienstencheque invoert, koopt een particulier bij een schoonmaakbedrijf cheques in voor bijvoorbeeld 12,50 euro per stuk. Voor elk gewerkt uur krijgt de werkster één cheque.

Dat ziet er allemaal heel sociaal uit. Maar het lijkt me ook nodeloos ingewikkeld en bovendien fraudegevoelig: zo'n dienstencheque is natuurlijk vrij makkelijk na te maken.

Ik ben tegen zwart werk. Dus bij mij komt al een jaar of zes, aanvankelijk wekelijks, tegenwoordig tweewekelijks, een 'witte' werkster over de vloer. Die werkster is in loondienst bij een bedrijf en maakt dus gebruik van alle gebruikelijke sociale voorzieningen. Ze komt op een vast tijdstip. Wanneer ze ziek of met vakantie is kan ze vervangen worden door een andere werkneemster van dat bedrijf. Ik betaal dus niet de werkster, maar het bedrijf. Als het eens voorkomt dat het afgesproken tijdstip mij niet uitkomt en ik 24 uur daarvoor afzeg, betaal ik niets. Ik betaal overigens wel iets meer dan 12,50 euro per uur, maar dat heb ik er graag voor over, want ik heb een bloedhekel aan huishoudelijke klussen. Dat hebben meer mensen of ze hebben er geen tijd voor, maar waarom moet je ze dan 'zwart' laten doen? Ja, dat is goedkoper, maar waarom zou je die werkster niet de sociale voorzieningen gunnen, waar je zelf ook gebruik van maakt?
x


woensdag 8 januari 2014

Beleggen

Een niet geheel onbelangrijk deel van mijn inkomen ontvang ik van het ABP. De premies die ik gedurende het werkzame deel van mijn leven heb betaald worden door het ABP belegd in bedrijven die vermoedelijk een behoorlijke winst maken.  Een van die bedrijven was Tepco, het Japanse bedrijf dat die kerncentrales beheert die vanwege een aardbeving en een tsunami nogal beschadigd werden, waardoor radioactief (koel)water in het milieu terecht kwam. Het ABP heeft zijn aandelen Tepco van de hand gedaan, niet vanwege zorgen om het milieu, of omdat de winst op die aandelen wat ging tegenvallen, maar omdat Tepco het niet zo nauw neemt met de mensenrechten. Dat is een zeer respectabele reden. Om diezelfde reden belegt het ABP ook niet in bedrijven die landmijnen of clusterbommen produceren. Dat moet mij een warm gevoel geven, want ik ontvang mijn dagelijks inkomen niet graag over de ruggen van oorlogsslachtoffers heen.

Echt vreselijk principieel zijn ze nu ook weer niet bij het ABP. Dat geldt trouwens ook voor het pensioenfonds 'Zorg en Welzijn', waarvan ik ook nog een stukje inkomen ontvang. Beide fondsen beleggen namelijk wel in bedrijven die (onderdelen van) kernwapens fabriceren. Nu wordt er momenteel nergens een kernoorlog gevoerd, maar ik vind het toch een onprettig idee, hoeveel die pensioenfondsen er ook mee verdienen. Er zijn, dacht ik, nog voldoende bedrijven te vinden die op een nette manier winst maken, al is die winst wellicht wat lager dan bij de oorlogsindustrie. Daar wil ik, als dat het gevolg is, best een stukje inkomen voor opgeven.
x

dinsdag 7 januari 2014

Klimaat

Hoe zat het ook al weer met ons klimaat? Door al die broeikasgassen, die 'wij' uitstoten wordt het steeds warmer, zeggen 'ze'. Het was hier nog nooit zo warm op 6 januari. Hoewel, in de Amerikaanse staat Illinois, waarin o.a. Chicago ligt, is de noodtoestand afgekondigd omdat het daar vreselijk koud is en er grote pakken sneeuw liggen. Dat geldt trouwens ook voor Canada en andere staten in het noorden van de VS. De mensen daar wordt aangeraden thuis te blijven, terwijl ik gisteren van Noord naar Buitenveldert en terug fietste zonder dat ik behoefte aan handschoenen had. Hoe zit dat nu met ons klimaat?

maandag 6 januari 2014

Legaal

Zou het aantal Amerikanen dat Nederland bezoekt nu gaan afnemen? Als ze zonder angst voor de politie wiet willen gebruiken, kunnen ze dat immers dichter bij huis doen: in de staat Colorado. We zijn niet langer mee het land dat voorop loopt bij het gebruik van wiet. Colorado en al eerder Paraguay zijn ons voorbij gelopen. Het gebruik van wiet wordt daar niet alleen gedoogd, het gebruik en de handel erin worden/zijn daar gelegaliseerd. Dat kunnen we toch niet op ons laten zitten? Colorado is een tamelijk conservatieve staat en Paraquay staat volgens mij ook niet bekend om zijn vooruitstrevende politiek. In Het PAROOL las ik trouwens dat buurland Uruquay het gebruik van cannabis ook gelegaliseerd heeft, in de hoop daarmee de georganiseerde misdaad tegen te gaan. Dat lijkt mij een uitstekend argument. De 'drooglegging' in de VS in de twintiger jaren, waarbij productie en verkoop van alcohol verboden werden, heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de groei van de georganiseerde misdaad. Hier hebben 'afrekeningen in het criminele milieu' ook nog wel eens te maken met de nog steeds illegale productie van en handel in wiet. Als we 'marktwerking' nou ook eens loslaten op productie van en handel in wiet, daalt de prijs en daarmee de aantrekkelijkheid om je er, als broodwinning, mee bezig te houden
x

zondag 5 januari 2014

Bestelling

Wie is er nou slechter: de dief of de heler? Ik kom op die vraag door een artikel in Het PAROOL. Tot een aantal jaar geleden gold het centrum van Amsterdam - de brug bij de Oudemanhuispoort bijvoorbeeld - als dé plek om een gestolen fiets te kopen. Tegenwoordig kopen Amsterdammers hun fietsen op afspraak in het centrum én buiten het centrum. Ze kunnen hun wensen indienen: vrouwen- of herenmodel, de kleur, met of zonder handremmen. (...) De prijzen variëren en verschillen per fietsdealer. Eén van hen is Mike (40), een ervaren Amsterdamse fietsendief, die sinds drie jaar uitsluitend nog op bestelling levert. Hij rekent twintig euro per fiets.

Als je lang genoeg in Amsterdam, of welke grote stad ook, woont, ben je er bijna aan gewend, dat om de zoveel jaar je fiets gejat word. In Amsterdam werd in 2012 ruim 15.000 keer aangifte gedaan van fietsendiefstal. Het werkelijke aantal diefstallen ligt waarschijnlijk veel hoger. Waarschijnlijk wordt alleen aangifte gedaan van een gestolen fiets als die nog verzekerd is. Recentelijk las ik ergens dat tegenwoordig vooral elektrische fietsen gestolen worden.

Het 'fietsen stelen op bestelling' is nieuw voor mij. Het betekent dat er vrij veel 'nette' Amsterdammers zijn die via Mike of een soortgenoot een nieuwe fiets aanschaffen. Vandaar mijn vraag aan het begin van dit blog. Maar waar en hoe maak je contact met zo'n figuur? Volgens mij moeten ze het hebben van mond-op-mondreclame. Je bent immers een 'dief van je eigen portemonnee' als je een gestolen fiets vervangt door een nieuwe die je bij de reguliere fietsenhandel aanschaft, als je er een voor twintig euro kunt aanschaffen. Het zijn dus de 'nette' Amsterdammers die het stelen van fietsen, tenminste voor een deel, in stand houden.
x

zaterdag 4 januari 2014

Feestgedruis

Het is momenteel niet de meest aangewezen tijd om in Groningen te wonen. Als ik het goed heb, is het de provincie met de hoogste werkloosheidscijfers. Voor velen daar zal het dus moeilijk zijn de maandelijkse hypotheeklasten op te brengen. Je huis verkopen, als het je gelukt is elders een baan te krijgen, is ook niet zo eenvoudig. Bovenop de huizenmarktproblemen zoals we die in heel Nederland tegenkomen, kennen ze daar ook nog de aardbevingen die voor extra scheurtjes in muren, plafonds en vloeren zorgen, wat de verkoopbaarheid niet bevordert.

Het is niet altijd kommer en kwel geweest in Groningen. Er kon ook wel eens gelachen worden. Enkele decennia geleden heeft drs. P daaraan een forse bijdrage geleverd. Veel plezier daarmee.

x



vrijdag 3 januari 2014

Wildernis

Een citaat uit Trouw: Het woord 'wildernis' heeft in 2013 de discussies over natuur en natuurbeheer gedomineerd. En dat komt ontegenzeggelijk door het succes van de speelfilm 'De Nieuwe Wildernis' over de Oostvaardersplassen, die inmiddels meer dan 700.000 mensen naar de bioscoop wist te trekken. Volgens mij gaat het hier niet om een speelfilm, maar om een documentaire, die de hemel werd ingeprezen. Hij zou een vergelijking met de bekende natuurseries van de BBC met glans kunnen doorstaan. De film heb ik niet gezien, maar wel de eerste twee delen van de tv-serie die van het beschikbare materiaal is gemaakt. Ik heb ook vrij veel van die BBC-documentaires gezien en eerlijk gezegd vind ik die een stuk indrukwekkender dan 'De nieuwe wildernis'. Een cheetah die  een gnoe vangt is nu eenmaal boeiender dan een vos die een jonge grauwe gans vangt.

Over de Oostvaardersplassen heb ik al eens eerder geschreven. Een wildernis is het, volgens mij, absoluut niet. De vogels zijn daar, dacht ik, helemaal uit zichzelf gekomen. De meeste vossen en herten misschien ook wel, maar de runderen en paarden zijn daar door de mens gebracht. De konik, dat paard(je), komt in Polen en Wit-Rusland in het wild en min of meer gedomesticeerd voor. Het heckrund is een rund dat (door de gebroeders Heck) is gefokt door kruising van diverse andere rundersoorten, met als doel de oude oeros terug te brengen. De Oostvaardersplassen zijn net zoveel wildernis als Jurassic Park, maar minder gevaarlijk.

Hoewel, volgens Trouw, natuurorganisaties steeds meer gebieden ineens 'wildernis' gaan noemen, hebben we in Nederland natuurlijk nergens meer gebieden die ook maar enigszins op een wildernis lijken. Ook de Oostvaardersplassen worden 'beheerd' en dat beheer is van tijd tot tijd zelfs onderwerp van politieke discussie: Wel of niet bijvoeren? Wel of niet dode beesten opruimen? De grote natuurorganisaties hebben het succesvolle begrip massaal ingezet in hun eigen marketingcampagnes. Bij Staatsbosbeheer bijvoorbeeld is de wandelroute Apemeer van 4,2 kilometer plotseling een 'wilderniswandeling' geworden, maken de lichtjeswandelingen in deze donkere dagen opeens onderdeel uit van de 'winterse wildernis' en valt zelfs het midwinterhoornblazen in de Schoorlse duinen onder dit thema, terwijl dat tafereel doorgaans toch een iets andere uitstraling heeft.

Al een aantal jaren geleden las ik op een website van een bedrijf in de recreatiesfeer iets over 'avontuurlijke' vakanties in Nederland. Voor avontuur moet je hier met een fiets of brommer over de snelweg gaan rijden. Een wandeling over de vluchtstrook zal ook best avontuurlijk zijn. Het 'wildste' dier dat je hier kunt tegenkomen is het everzwijn, maar in de 'wildernis' van de Oostvaardersplassen heb ik hem niet gezien.

Het is best een aardige film en we hebben er nu eenmaal af en toe behoefte aan onszelf geweldig te vinden en een hype is natuurlijk ook nooit weg.
x

donderdag 2 januari 2014

Live

Gisterochtend kon je bij MAX/EO een herhaling zien van 'Frozen Planet in Concert'. Ik had de oorspronkelijke  uitzending gezien en vond het een totale mislukking. Begrijp me goed: die film is schitterend en het idee om de daarbij behorende muziek live door een symfonieorkest te laten uitvoeren is ook prima. Een paar jaar geleden heb ik in het Concertgebouw gekeken naar de beroemde stomme zwart-wit film uit 1925 'De Pantserkruiser Potemkin' van Sergei Eisenstein, waarbij de muziek, van Shostakovich, live door het Concertgebouworkest gespeeld werd. Ik vond het geweldig! Veel langer geleden zag ik in het Muziektheater de documentaire film 'Koyaanisqatsi' waarbij de live muziek werd gespeeld onder leiding van de componist Philip Glas.


Je kan thuis nog zo'n goede geluidsinstallatie hebben, mooier dan een live concert wordt het nooit. Live muziek bij een film heeft dus een duidelijke meerwaarde, vergeleken bij muziek die uit geluidsboxen komt. Het was dus een goede gedachte van MAX/EO liefhebbers in de gelegenheid te stellen de film te zien met begeleiding van live muziek. Vervolgens maakte MAX/EO een denkfout door te denken dat nog veel meer mensen hier van moesten genieten, wat zou kunnen door de gebeurtenis op tv te vertonen. De tv-kijkers hoorden dus geen live muziek, maar muziek via de meestal niet zo geweldige geluidsboxen van de tv.

MAX/EO ging nog een verkeerde stap verder. Het tv-publiek,  vond men daar, moest kunnen zien dat er een orkest was dat voor de muziek zorgde. Dus werden er beelden van orkestleden vertoond, vóór de filmbeelden, die daardoor minder goed te zien waren. Wat een meerwaarde moest opleveren werd een storende factor.

Zouden ze bij MAX en de EO nou niemand in dienst hebben die er even fijntjes op zou kunnen wijzen, dat een live uitzending thuis niet beter, wellicht zelfs slechter, klinkt dan een dvd?
x

woensdag 1 januari 2014

Voornemen

Het is de tijd van het jaar voor het maken van goede voornemens. Meestal doe ik daar niet aan (en ik ben al gestopt met roken), maar dit jaar doe ik dat wel. Dat heb je intussen kunnen vaststellen: ik blog weer!

Ruim twee maanden heb ik niet geblogd. Aanvankelijk beviel dat (het niet dagelijks 'moeten' produceren van een stuk tekst) wel. Maar ik ging het toch missen. Vrij vaak betrapte ik mezelf erop dat ik iets las of hoorde, waarover ik publiekelijk mijn mening wilde geven. Zo heb ik mij er. zoals gebruikelijk, vaak aan geërgerd, dat ik de afgelopen dagen 'feestelijk' moest vinden, dat het 'gezellig' moest wezen. Voor de zoveelste maal heb ik aangetoond dat het bepaald niet vreselijk is de zogenaamde 'feest'dagen helemaal alleen door te brengen. Ik heb de traditie op Eerste Kerstdag boerenkool met worst te eten doorbroken. Ik heb aardappelen en spruitjes met een sudderlapje gegeten. Smullen! Tweede Kerstdag en de daarop volgende vier dagen heb ik met veel plezier gekeken naar het schaatsen. Dankzij een lagedrukgebied hebben onze jongens en meisjes behoorlijk hard geschaatst. Dat belooft veel voor de komende Olympische Winterspelen

Gisteravond ben ik zonder veel verwachting begonnen aan de oudejaarsconference van Theo Maassen. Om half twaalf had ik nog steeds niet gelachen. Toen ben ik maar - dat is inmiddels ook een traditie - naar bed gegaan en van het gebruikelijke lawaai na twaalf uur heb ik niets gemerkt.

Mocht je het de moeite waard vinden dan kun je vanaf vandaag weer dagelijks kennis nemen van gedachtespinsels. Ik vind het altijd leuk als daarop gereageerd wordt.

O ja, het is 1 januari. Ik wens jullie allemaal een plezierig en voorspoedig 2014 toe.
x