zondag 3 maart 2019

HIKE

Heb jij wel eens in een groot gezelschap enthousiaste verhalen verteld over een plek waar je in je vakantie (in binnen- of buitenland) was en waar het zo ontzettend mooi en leuk was, vooral omdat er verder nauwelijks of geen toeristen kwamen? Nooit meer doen, want voor je het weet verschijnt er bij Lonely Planet een dikke gids over en organiseert Zoover er tochten naar toe en krijg je dit aangeboden:


Dat zal 'vroeger' best een leuk, rustig wandelgebied geweest zijn.
.

In het AD las ik een artikel over de twee jonge vrouwen die vijf jaar geleden verdwenen langs een wandelroute (de Pianista Trail) in Panama. Na een maandenlange zoektocht bleek de oorzaak van hun dood hoogstwaarschijnlijk een noodlottig ongeval.

Het gros van de backpackers dat afreist naar Panama, slaat Boquete in de provincie Chiriqui niet over; het is een walhalla voor hike-liefhebbers.
Dat was ik even vergeten: wat ik en velen met mij vroeger een wandeling door een natuurgebied noemde, heet tegenwoordig een hike;  vroeger ging je met een rugzak op stap, tegenwoordig ben je een backpacker. Los daarvan: zodra ik lees dat een plaats of een gebied een walhalla voor toeristen is, wordt dat gebied/die plaats direct van mijn lijst van mogelijke vakantie bestemmingen geschrapt. Oké, de kans dat ik nu nog op mijn scootmobiel door een natuurgebied ga crossen is behoorlijk klein, ik heb het nu natuurlijk over 'vroeger'.

Ik ben ook niet altijd even consequent: ik heb altijd enthousiast verhalen verteld over mijn hikes als backpacker in Zweeds Lapland en ik was echt niet de enige. Maar toch: mijn eerste hike door het natuurgebied Sarek (wel eens de laatste wildernis van Europa genoemd) vond plaats in 1964, mijn laatste en tiende hike in dat gebied een kleine 30 jaar.  later. het was echt niet drukker geworden. Die laatste hike maakte ik in mijn eentje en gedurende tien achtereenvolgende dagen heb ik geen ander mens gezien, laat staan gesproken.

Er zijn in die regio wel gemarkeerde wandelroutes - Kungsleden en Padjelantaleden ('leden' is Zweeds voor 'weg') - maar die lopen buiten Sarek, waar je helemaal je eigen route uitstippelt met kaart en kompas. Gelukkig trekt dat kennelijk weinig mensen aan. Het zou rond de Mount Everest wel eens drukker kunnen zijn.