dinsdag 26 april 2011

Hoogtechnologisch

Over kinderwens heb ik het hier al eens eerder gehad. Die zegt me niets, maar als mensen er veel voor over hebben aan die wens te voldoen, maak ik er geen bezwaar tegen dat ik meebetaal aan de (medische) kosten daarvan. Maar waar eindigt de kinderwens en begint de obsessie?

In Trouw las ik een uitvoerig artikel over Lisanne (28) en Tjibbe (38). Lisanne en Tjibbe hebben drie gezonde kinderen die langs geheel natuurlijke weg verwekt en geboren zijn. Na de geboorte van de laatste, nu een jaar geleden, moest in verband met een levensbedreigende bloeding de baarmoeder van Lisanne verwijderd worden. "Toen ik dat hoorde, stortte mijn wereld in", vertelt Lisanne in haar lichte woonkamer, met rondslingerend speelgoed, een driewieler en een vrolijke slinger van geboortekaartjes (nog van Lucas) voor het raam. Haar toekomst leek ineens heel grauw: "Ik zei: had mij maar niet uit narcose gehaald. (...) Ik ben nog niet klaar, dat zeggen mijn lijf en hoofd en hormonen. Ik heb nog niet gegeven wat ik kan en wil geven." Haar man vult aan: "Onze kinderwens is oprecht."

Lisanne en Tjibbe willen dus nog een kind en mogelijk nog meer. Jolande, een vriendin van Lisanne, bood spontaan aan als draagmoeder te fungeren. Dat kan met een embryo ontstaan uit een eicel van Lisanne en zaad van Tjibbe. Dat heet hoogtechnologisch draagmoederschap, die in Nederland alleen kan worden uitgevoerd in het VU Medisch Centrum. Dat wil die operatie niet uitvoeren bij paren die al twee kinderen hebben. Dat stond niet eens in de protocollen, omdat bij de opstelling daarvan geen mens eraan gedacht had dat stellen met meer dan twee kinderen zoiets nog zouden willen. (Het staat nu wel in de protocollen.) Lisanne en Tjibbe gaan nu naar een ziekenhuis in België, dat hiertoe in beginsel wel bereid is.

Ik vind mezelf redelijk liberaal: wat mij betreft schakelen Lisanne en Tjibbe nog een hele reeks draagmoeders in, waarbij ik er vanuit ga dat geen ziektekostenverzekering de kosten zal vergoeden. Maar als ik de wens van Lisanne en Tjibbe wat overtrokken vind, vind Tjibbe dat ik te makkelijk oordeel. Ik ben dus kennelijk ook wat "verkrampt".

In het team van het Belgische ziekenhuis dat het verzoek moet beoordelen zit ook een psychiater. Die zou tegen Lisanne moeten zeggen: "Mevrouw, als u als moeder van drie gezonde kinderen liever niet uit de narcose had willen ontwaken, moet u ook eens gaan nadenken over andere zaken dan hoogtechnologisch draagmoederschap. Daarvoor hoeft u niet naar België te komen. Ook in Nederland zijn goede psychiaters."
x