maandag 25 maart 2019

CADEAU

Ik had er echt niet op gerekend, maar ik heb gisteren toch nog een cadeau gehad, een cadeaubon ter waarde van wel vijf euro. Wie de gulle gever was? Niemand minder dan de ANWB. Die bon moet ik dan wel besteden in één van hun eigen winkels of de webshop.

Moet ik het nu leuk of attent vinden dat de ANWB mij niet alleen feliciteert, maar ook nog een presentje geeft? Echt niet! Er is echt geen werknemer bij die organisatie, die het ook maar een haar interesseert welk lid op welke dag jarig is. Ooit heeft een ICT'er een programma geschreven dat de computer van de ANWB de opdracht geeft dagelijks rond acht uur zo'n e-mailtje te sturen aan ieder lid dat op die dag jarig is.

Ik heb eens gekeken waaraan ik die cadeaubon bij de ANWB zou kunnen besteden. Ik kwam niet verder dan (fiets)kaarten, maar die heb ik al van alle provincies in Nederland. En wat moet je nog met een kaart, als je met de routeplanner van Google maps precies kunt zien hoe je je van hot naar haar moet fietsen.

Gisteren heb ik mij door de taxi van Valys naar Hoorn laten brengen waar ik wat rondgetoerd heb. Ik heb daar ook geluncht. Ik vond dat ik daarbij, vanwege de feestelijkheid wel een rood wijntje mocht drinken. In een tent waar ik  later nog een cappuccino dronk, wemelde het van de kleuter(tje)s. Na een tijdje zag ik waarom: die zaak beschikt over een inpandige zandbak.

De terugreis was bijna met hindernissen gepaard gegaan. Ik had als vertrekpunt voor de terugreis Station Hoorn opgegeven. Op zo'n tocht door een plaats weet je niet van tevoren waar je op een gegeven moment bent. In een plaats van de omvang van Hoorn ben je nooit ver van het station. Je krijgt van Valys altijd een e-mail ter bevestiging van de afspraak. Ik kijk daar zelden naar, maar gisteren gelukkig wel. Daarin stond dat ik opgehaald zou worden bij station Hoorn Kersenboogerd. Resultaat van enig bellen was dat ik nog wat vroeger opgehaald werd dan oorspronkelijk was afgesproken. Het kan dus ook goed gaan bij .Valys.
 
Gisteravond werd ik aangenaam verrast. Het restaurant, waar ik gisteren voor de derde keer at, wordt gerund door een moeder en dochter. Vanavond is het restaurant niet open. Dat vonden beide dames niet leuk voor mij. Ik kreeg dus een (ingevroren) uiensoepje voor de lunch mee en een snert voor het avondeten en daarbij ook nog eens een klein flesje wijn, omdat ik jarig was. Ik zei toch al dat het een alleraardigst bungalowpark is? Als ik weer eens een lang weekend (of langer) wegga, zou dit zomaar mijn  bestemming kunnen zijn.