vrijdag 6 augustus 2010

Poortjes

In veel NS-stations in de grotere steden tref je tegenwoordig allerlei commerciële bedrijven aan. Uiteraard de al decennialang aanwezige boeken-en-krantenshops, maar AH To Go zit ook al bijna overal, drank- en fastfoodverkopers tref je overal aan, bloemenwinkels, ETOS, noem maar op. De winkels liggen vaak aan een centrale hal of tunnel, die van twee kanten bereikbaar is, zoals in Amsterdam CS. Dat is handig als je vanuit de tram naar de pont moet, want om het station heen lopen kost aardig wat meer tijd.

In Leiden Centraal hebben ze ook zo'n centrale hal met winkels. Je kunt er vanuit de stad naar binnen, maar ook aan de andere vanaf het aangrenzende terrein van het LUMC. Omdat het station vrijwel tegen het centrum van de stad aanligt, worden die winkels ook vrij veel bezocht door mensen die helemaal niet met de trein vertrekken. En daar gaat, las ik in Trouw, een probleem opstaan. Er staan al van die poortjes waar je met een ov-chipkaart kunt inchecken. Daar kun je tegenwoordig gewoon doorheen lopen, maar over enige tijd kun je daar echt alleen maar doorheen met een geldig vervoersbewijs. Een medewerkster van de AKO boekhandel op het station zegt dat ongeveer tien procent van de klanten niet-reizigers zijn. "Veel mensen die in de buurt werken komen hier dagelijks hun krantje of hun sigaretten halen. Die inkomsten lopen we straks mis."

Kun je die poortjes niet ergens anders plaatsen? De gemeente zag de toegangskastjes liever op de perrons of onderaan de trappen, maar uit onderzoek van ProRail blijkt dat dit tot gevaarlijke situaties kan leiden. Ik neem maar aan dat ProRail dat goed onderzocht heeft en dat het dus wel zo zal zijn. De gemeente Leiden en NS liggen hierover dus behoorlijk met elkaar in de clinch en volgens mij totaal onnodig.

Heeeel lang geleden verkocht de NS zogenaamde perronkaartjes. Die schafte je verplicht aan als je niet met de trein ging, maar wel binnen het station moest zijn, bijvoorbeeld om je oude grootmoeder uit te zwaaien en haar koffer in de trein te zetten. Die kaartjes kostten (uit mijn hoofd) een dubbeltje. Ik schafte het wel eens aan in de hierboven omschreven situatie: als ik van de tram naar de pont moest. Ik had het ook niet kunnen doen, want de kans op controle was zeer gering, maar ik was een nette jongen. Nu had ik toevallig een vraagje voor de Klantenservice van NS en omdat ik ze toch aan de lijn had legde ik het 'Leidse probleem' voor en verhaalde over dat oude perronkaartje. Wat bleek? Bij de NS wordt er al over gedacht zo'n systeem opnieuw in te voeren. Als de Klantenservice mij dat vertelt, heeft de NS dat dan niet aan de gemeente Leiden verteld? Vreemd.

Intussen weet ik hoe je, wanneer je 'op saldo' met de NS reist en een weekendje of langer weggaat, in bepaalde situaties aardig kunt besparen. Het is niet netjes, maar mijn veronderstelling dat het kon werd door Klantenservice bevestigd. Ik ben nog steeds netjes, dus ik zal het niet doen, maar ik denk dat doorgewinterde 'bezuinigers' de mogelijkheid ook al ontdekt hebben.
x