zaterdag 21 april 2012

Grote schoonmaak

Dat de wereld is vergeven met op velerlei wijzen gestoorde figuren werd mij de afgelopen week weer eens fijnzinnig duidelijk door het proces dat nu in Noorwegen gevoerd wordt tegen A.B. Wat een volkomen sick fuck is dat, met zijn vergenoegzame rotkop en dat ranzige glimlachje. Hoe verknipt kan je wezen zeg. Ik mag toch hopen dat ze er daar voor gaan zorgen dat hij nooit meer in de maatschappij terug kan keren. De doodstraf of levenslang zou de uitspraak moeten zijn, zo gaf hij zelf aan. Nou, dat kan geregeld worden. Stel hem teleur door hem tot (de daar maximale) 21 jaar te veroordelen en leg hem vervolgens geen strobreed in de weg door hem zelf te laten zorgen voor de uitvoering van zijn eerste voorkeur. Opgeruimd staat netjes.
Zo, even lekker kort door de bocht en ongenuanceerd mijn hart gelucht. Ik voel me meteen een stuk beter.
Maar ik realiseer me natuurlijk direct dat de werkelijke waarheid heel anders ligt. Dat iedere verdachte het wettelijke recht heeft op een eerlijk proces. Dat we niet meer in de Middeleeuwen leven (je moet maar eens opzoeken wat "we" met Balthasar Gerards hebben gedaan). Dat we ons allemaal moeten verdiepen in (sociale) achtergronden, zielenroerselen, geestelijke vermogens, omgevingsfactoren etc. etc. Dat we mogen/moeten straffen, maar ook resocialiseren. Misschien zelfs vergeven... Voelt dit beter?
Nou, mooi van niet! Handen afhakken, met gloeiende tangen stukken vlees uit zijn lijf rukken, vierendelen en onthoofden. Dat zal tegemoetkomen aan het rechtsgevoel en de gevoelens van de slachtoffers. Nee, daar wisten ze in de Middeleeuwen wel raad mee, met van die figuren. Opgeruimd staat netjes, toch?