woensdag 10 maart 2010

Duivelseiland

Zelfs een geboren en getogen en niet meer zo jonge Amsterdammer kan van tijd tot tijd nog iets nieuws over zijn stad leren. In Het PAROOL van vandaag las ik een artikel over de uitslagen per wijk en buurt van de gemeenteraadsverkiezingen. Daarin werd de buurt 'Duivelseiland' genoemd. Ik had daar nog nooit van gehoord en ging op zoek. Wikipedia gaf het antwoord. In het kaartje hieronder heb ik de in die buurt gelegen blokken met lichtblauw aangegeven. Het is vlak bij het Concertgebouw (linksboven) en ik heb drie jaar lang op nog geen 5 minuten lopen bij die buurt vandaan gewoond. Aan het begin van de vorige eeuw was het een wat afgelegen buurtje, dat genoemd werd naar de bekende Franse strafkolonie.

Decolleté

Zoals alle voorgaande jaren dat ik het van het bestaan ervan afwist, heb ik ook dit jaar de live-uitzending van de Oscaruitreiking gemist. In de eerste plaats omdat er maar heel weinig vooraf te voorziene gebeurtenissen van zodanig belang zijn dat het de moeite waard is er voor op te blijven. De enige keer van welke ik me herinner dat ik dat gedaan heb, was de landing van de eerste mensen op de maan. In de tweede plaats vind ik het volkomen onbelangrijk waarom een klein clubje mensen één bepaalde film (of boek, of liedje, of popster, of wat dan ook) het beste vindt uit een lange rij andere. De uitverkiezing heeft vooral commerciële waarde voor de winnaar. Opmerkelijk dit jaar was dat Sandra Bullock (die ik geen geweldige, maar wel heel leuke actrice vind) niet alleen de Oscar ontving als beste actrice, maar ook de Razzie als slechtste actrice (in een andere film). Ze was nog zo sportief om die Razzie persoonlijk in ontvangst te nemen, wat maar weinig acteurs doen.

Willem Boevink (columnist van Trouw) was wel de hele nacht wakker gebleven. Die Oscaruitreiking werd in Amerika uiteraard voortdurend onderbroken door commercials en die tijden werden in Hilversum volgepraat door een aantal mensen onder leiding van Bridget Maasland. Op het laatst, schrijft Willem,  kon ik alleen nog maar hologig in het decolleté van Bridget staren, maar zelfs dat had na vieren in de ochtend zijn spanning verloren. Je moet namelijk bij zo'n uitzending eerst heen door de genomineerden en de prijzen voor het beste geluid, de beste kleren,  de beste muziek, de beste animatie en de beste broodjes  tijdens de opnamen en natuurlijk het commentaar daarop van de gasten van Bridget. En niet te vergeten de acceptance speeches, u weet wel, die goed ingestudeerde spontane bedankjes. ("Ik wil vooral de tante van mijn buurmeisje bedanken, die mij zo goed geleerd heeft hoe je de mooiste revers op een herencostuum kan maken.")

Aardig is ook wat Willem schrijft over Kathryn Bigelow, beste regisseur met 'Hurt Locker'. Er werd vooral de nadruk gelegd op het feit dat zij de ex is van James Cameron, een andere genomineerde, voor 'Avatar'. Commentator Dana Linssen vond dat Kathryn een film gemaakt had 'als een vent'. Als een man zo'n opmerking zou maken zou hij, terecht, worden uitgemaakt voor seksist. Ik heb noch 'Hurt Locker', noch 'Avatar' gezien. Het eerste kan ik makkelijk goedmaken, want ik heb een dvd gekregen (ik zeg niet van wie) met gedownloade en illegaal gekopieerde versie. Misschien geef ik hier t.z.t. nog wel mijn oordeel.
x