maandag 26 juni 2017

ACHTERHAALD

Een paar dagen terug schreef ik hier over de oecumenische viering op Roze Zaterdag in de Sint Jan van Den Bosch. Afgelopen zaterdag schreef Trouw weer uitgebreid over

De Roze Zaterdag die (niet) doorging

Wat intussen ook wel duidelijk is geworden, dacht ik, is dat de bisschop van Den Bosch heeft toegegeven aan de bezwaren van een kleine groep conservatieve gelovigen in zijn bisdom, waaronder "de aartsconservatieve pastoor Toon Teugel van de parochie Sint Ontcommer". (Citaat van rkboulevard.wordpress.com.)

Waarom wordt er tegemoet gekomen aan de achterhaalde ideeën van een kleine groep? We zien dat niet alleen in Den Bosch. Om een meerderheidscoalitie te kunnen vormen moeten andere partijen zich neerleggen bij de opvattingen van de ChristenUnie over euthanasie en hulp bij zelfdoding. Niemand dwingt de ChristenUnie en hen die het met deze partij eens zijn ervan af te zien dat een God het einde van hun leven bepaalt. De partij zou erop zijn minst mee kunnen instemmen dat regelgeving met betrekking tot het levenseinde een politiek 'vrije kwestie' wordt: in het parlement mag iedere partij en ieder parlementslid geheel naar eigen oordeel stemmen.

In een democratie zal een meerderheid niet onbeperkt haar mening opleggen aan een minderheid, maar het mag ook niet zo zijn dat een minderheid op basis van haar particuliere ideeën de realisering van de ideeën van de meerderheid frustreert. De ChristenUnie en andere christelijke partijen moeten er toch echt eens aan wennen dat, volgens het CBS, al in 2015 de helft van de bevolking aangaf niet godsdienstig te zijn. En je mag volgens mij rustig aannemen dat onder de andere helft, die aangaf wel godsdienstig te zijn, nog aardig wat mensen zijn die er wat liberaler over denken dan de ChristenUnie.