donderdag 28 januari 2010

Vrienden

Mensen die zich bezighouden met 'Hyves' of 'Facebook' willen nog wel eens pronken met het feit dat zij enkele honderden 'vrienden' hebben. Als ik zo iets lees, denk ik hetzelfde als wanneer ik, bijvoorbeeld, een Amerikaanse president een Nederlandse premier 'mijn vriend' hoor noemen. Die Hyves- en/of Facebookverslaafden voegen iedereen met wie zij een keer enkele digitale woorden gewisseld hebben aan hun vriendenlijst toe.

In een blog van de Volkskrant (over die Facebookvrienden) lees ik dat de evolutionair antropoloog Robin Dunbar in de negentiger jaren van de vorige eeuw heeft vastgesteld dat het menselijk brein in staat is tot het onderhouden van maximaal 150 vriendschappen. Zo'n mooi afgerond getal maakt mij weer wantrouwig. Hoe weet Dunbar zo zeker dat het er geen 151 of 149 zijn? Het lijkt me niet iets wat je makkelijk kunt turven. Wat verstaat Dunbar trouwens precies onder 'vriend'? Dunbar definieert vriendschap als iemand om wie je geeft en met wie je minstens één keer per jaar contact hebt. Ja, als één contact per jaar al voldoende is om iemand vriend(in) te noemen, kun je die 150 wel halen. Maar als je werkelijk om iemand geeft vind ik één contact per jaar wat dunnetjes. Met 150 vrienden moet je elke vijf dagen met twee verschillende vrienden contact hebben. Je zou een administratie moeten bijhouden om na verloop van een jaar tevreden te kunnen vaststellen dat je met alle 150 minimaal één keer contact hebt gehad.

Uit mijn hoofd kan ik zo een rijtje aardige mensen opnoemen die ik één keer per jaar ontmoet, omdat zij familie of vriend zijn van een een familielid of vriend van mij wiens verjaardag ik bezoek en zij daar ook jaarlijks zijn. Hoe aardig ik die mensen ook vind en hoe leuk ook om ze weer eens te ontmoeten, ik haal het niet in mijn hoofd die mensen dan ook maar meteen als vrienden te bestempelen. De rest van het jaar denk ik namelijk geen moment aan ze. Als ik zou horen dat er iets ergs of iets leuks met ze gebeurd zou zijn, zou ik daar heel even bij stil staan, maar al vrij snel doorgaan met waar ik mee bezig was. Ik zou het erg of leuk vinden voor die vriend(in) om wie ik wel iets of veel geef. Als ik vanuit dat aspect een lijstje met vriend(inn)en opmaak, haal ik met enige moeite de vijfentwintig. Daar kun je nog een aantal familieleden bij optellen. Ik vind dat ruim voldoende.
x