zondag 26 april 2020

ZINGEN

Omdat we morgen niet massaal naar buiten mogen, moeten we morgenochtend onze nationale verbondenheid vieren door om 10:00 uur de tuin in, of het balkon op te gaan om daar met begeleiding van het Concertgebouworkest het Wilhelmus te zingen.

Zowel aan de voorkant als aan de achterkant van mijn flat is een balkon. Als ik daar morgenochtend al zal staan, is dat vooral om te kijken/luisteren naar wie er allemaal meezingt. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst het Wilhelmus heb (mee)gezongen, maar dat is zeker enkele tientallen jaren geleden.

Het Wilhelmus is pas sinds 1932 ons officiële volkslied. Daarvoor zongen 'we' het nogal racistische Wien Neêrlandsch bloed door d'aderen vloeit, Van vreemde smetten vrij.  Het Wilhelmus is niet als volkslied geschreven en dat is misschien maar goed ook. Vooral omdat doelgeschreven volksliederen nog wel eens ronkende teksten hebben als "Deutschland, Deutschland über alles" (dat overigens noot meer gezongen wordt; men zingt nu het derde couplet van het oorspronkelijke Deutschlandlied). of ons vorige volkslied. Spanje heeft dat handig opgelost. Dat land heeft een alleen muzikaal volkslied. Eigenlijk dus een volkdeuntje.

Het Wilhelmus is wel vaak populair geweest, maar nooit als volkslied bedoeld geweest. De tekst wordt toegeschreven aan Marnix van St.Aldegonde, als eerbetoon aan Willem van Oranje, de muziek is gebaseerd  op een oud soldatenlied.

Natuurlijk ken ik de tekst van het eerste en zesde couplet van het Wilhelmus uit mijn hoofd. Die is er op de lagere school al ingeramd. Waarom zing ik toch niet mee?.

Ik ben niet Willem van Nassauwe en ik ben ook niet van Duitsein bloed. Ik durf echt niet te zeggen dat ik "tot in den doet" "den vaderland getrouwe" zal zijn.

Ik ben geen Prins van Oranje. Dat kan in Nederland uitsluitend de vermoedelijke mannelijke troonopvolger zijn. We hebben nu een Prinses van Oranje. Amalia is daarmee de eerste.

Vrij ben ik wel, maar ik durf van mezelf niet te zeggen dat ik "onverveert" (onbevreesd) ben en de koning van Spanje heb ik van ze lang zal hij leven nog niet geëerd. Ik eer onze eigen koning niet eens, althans niet in die functie en privé ken ik hem nu eenmaal niet.

Het zesde couplet, dat met name gezongen wordt in de Nieuwe Kerk in Amsterdam tijdens de bijeenkomst op 4 mei voorafgaande aan de kranslegging, is voor mij als atheïst veel te christelijk.