donderdag 20 februari 2014

Kippenvel

Er gaat bijna geen dag voorbij of we zien een paar mannen of vrouwen in een oranje outfit die van een of andere bobo een bosje bloemen krijgen aangereikt. Een dag later zien we dezelfde mannen of vrouwen klaar staan om een medaille te krijgen omgehangen en nog een bosje bloemen te krijgen. We zien die beelden niet alleen in een directe uitzending, maar ook nog in het NOS-journaal, bij Studio Sportwinter en als het meezit ook nog bij Pauw & Witteman, waarbij ze van commentaar worden voorzien door Mart Smeets.

Kan het mooier? Jazeker kan dat! Gisteren schaatste Carien Kleibeuker de 5.000 m. Acht jaar geleden had ze dat ook gedaan bij de Olympische Winterspelen in Turijn. Daarbij kwam ze niet verder dan de tiende plaats. Gisteren kwam ze, na Martina Sáblíková en Ireen Wüst, op de derde plaats en mocht ze dus een bosje bloemen in ontvangst nemen. Maar dan komt pas het mooiste: na die ceremonie komt er een meisje op haar toe lopen. Het is de vijfjarige Annemijn, de dochter van Carien. De Volkskrant beschrijft het veel mooier dan ik het kan: Annemijn zit in de gang, op een glanzende tegelvloer, te wachten tot haar moeder, Carien Kleibeuker, klaar is met alle interviews over de bronzen medaille op de olympische 5 kilometer. Het vijfjarige meisje jengelt niet, stoort niet, dreint niet. Ze lijkt volkomen gewend aan de concentratie en overgave, waarmee haar mama het schaatsvak uitoefent.

Vanmiddag worden de medailles uitgereikt. Je mag toch hopen dat Annemijn weer in de buurt is als we het Tsjechische volkslied achter de rug hebben. Ik zou het zo mooi vinden, als Carien de bronzen medaille dan even om de hals van die kleine Annemijn hangt. De beelden daarvan zullen bij de volgende Olympische Winterspelen nog herhaald worden en opnieuw voor kippenvel zorgen.
x