maandag 22 september 2008

Bezweren

De regering van de Verenigde Staten gaat volgens Trouw
$ 900.000.000.000,00 (negenhonderdmiljard dollar) pompen in het bezweren van de 'kredietcrisis'. Het plan van Paulson (de minister van Financiën) zou gebaseerd zijn op de aanpak in de jaren tachtig van een diepe crisis in het spaarbankwezen.

Niet geheel toevallig heb ik al jaren een boek in huis getiteld: "In$ide Job, The looting of America's Savings and Loans". Wat Trouw "een diepe crisis" noemt, noemt de subtitel van het boek bij de juiste naam: "looting"; dat betekent: "plundering". Met 'Savings and Loans' (S&L's) wordt bedoeld een stelsel van vaak plaatselijke of regionale spaarbanken, die ook veel hypotheken verstrekten. Die banken waren onderhevig aan streng overheidstoezicht en de overheid stond garant voor 100.000 dollar per spaarder, mocht zo'n bank failliet gaan. Onder president Reagan werd besloten het toezicht op deze S&L's te dereguleren. Het gevolg was dat door incompetentie en grootschalige fraude de ene na de andere bank failliet ging. De regering stond garant voor miljarden dollars. De auteurs schatten in 1989 dat in de (toen) komende dertig jaar iedere Amerikaanse belastingbetaler 3000 tot 5000 dollar per jaar kwijt zou zijn aan het wegwerken van de financiële last die de regering op zich genomen had.

De Amerikaanse burgers hebben dus nauwelijks die schuld uit de tachtiger jaren weggewerkt, of een nog veel grotere schuld dient zich aan: negenhonderdmiljard dollar. Het is, uiteindelijk, niet de regering die de schuld wegwerkt: opnieuw zullen de gewone belastingbetalers die negenhonderdmiljard dollar moeten opbrengen.

We moeten hier wel duidelijk zijn: de kredietcrisis is geen natuurramp, waar niemand schuld aan heeft. De kredietcrisis is het rechtstreekse gevolg van het beleid van een klein aantal mensen die rijk wilden worden (en het ongetwijfeld geworden zijn) en van overheidsbeleid dat de vrije markt zijn gang wil laten gaan. Miljoenen Amerikaanse belastingbetalers zullen het de komende tientallen jaren in hun portemonnee merken. In mindere mate zullen wij en de burgers over de hele wereld het merken.

Af en toe denk ik weer eens aan de beginregel van een oud lied:

Ontwaakt, verworpenen der aarde!