vrijdag 24 december 2010

Maatregelen

Al ben ik dan geen vriend van het huidige kabinet, het kan best eens voornemens of plannen hebben die ik als positief beoordeel. Maar dan wel graag concrete plannen, niet alleen maar 'doelstellingen' of 'convenanten'. Neem nou het landbouwbeleid. Op gezag van Trouw neem ik aan dat het kleine Nederland, na het grote Amerika, de tweede exporteur van landbouwproducten ter wereld is. Uit economisch oogpunt is dat natuurlijk heel mooi, want we verdienen er miljarden aan. Maar landbouw is de meest milieuvervuilende activiteit van de mens, goed voor bijna een derde van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen en de daarbij behorende klimaatverandering. Het kan niet anders of onze landbouw zal daar een flinke steen aan bijdragen

Wat zijn nu de doelstellingen van het VVD/CDA-kabinet? De omzetgroei van duurzame producten moet met 15 procent omhoog, de voedselverspilling moet met 20 procent omlaag in 2015, vindt het huidige kabinet. Daarbij past echter geen overheid die normen oplegt en kaders stelt. We weten allemaal dat de VVD niet van regeltjes houdt en dat het CDA heel veel houdt van de akkerbouwers, de tuinbouwers en de veetelers. Dus met ons geld zal de overheid wel weer een campagne verzinnen om ons ervan te overtuigen dat we beter duurzame voeding kunnen eten, al is die dan duurder dan de 'gewone' voeding. Ze zal ook de vertegenwoordigers van de landbouworganisaties vragen eens voor een goed gesprek naar Den Haag te komen. Die hebben er helemaal geen bezwaar tegen hun handtekening te zetten onder een tekstje waarin staat dat ze flink hun best zullen doen wat minder CO2 en methaan te gaan produceren. Het gaat immers alleen maar om een inspanningsverplichting, niet om een resultaatverplichting. In 2015 of 2020 kunnen ze altijd zeggen: "We hebben echt vreselijk ons best gedaan, maar helaas, het is ons niet gelukt. En we moeten wel zo, want anders doen ze het in India of China veel goedkoper. Jullie zitten toch niet te wachten op 'Boer zoekt geld'?"

Ik weet best dat we hier voor een ingewikkeld probleem staan. Ik wil echt niet onze agrarische stand van het ene jaar op het andere armlastig maken. Maar ik weet ook dat als we dit probleem overlaten aan 'het vrije spel der maatschappelijke krachten' we geen stap verder komen. Producenten willen nu eenmaal produceren, zo veel mogelijk. Marian Thieme maakt een aardige vergelijking die ook in Trouw te lezen is: Als je als overheid stelt dat we de duurzame weg opmoeten, mag je best duidelijke kaders stellen. Dat geeft bedrijven zekerheid en de consument wordt gevrijwaard van foute, want onduurzame producten. Kijk eens hoe dat is gegaan met de invoering van loodvrije benzine. Dat was snel voor elkaar omdat de overheid maatregelen nam. Precies, geen convenanten, maatregelen. Daarvoor hebben we de overheid ingehuurd.
x