vrijdag 16 januari 2009

Haat

"Hamas, Hamas, joden aan het gas." Deze weerzinwekkende leus werd gebruikt tijdens recente anti-Israëldemonstraties door deelnemers met een moslimachtergrond. Zonder iets te willen goedpraten wil ik er op wijzen dat deze leus niet door rel-Marokkanen of rel-moslims is bedacht. Als ik me goed herinner werd deze leus al vrij lang geleden voor het eerst massaal gebruikt door autochtone voetbalsupporters die daarmee van hun afkeer van de voetbalclub Ajax wilden blijk geven. Deze leus heeft nu het SP-kamerlid Harry van Bommel in opspraak gebracht. Hij liep voorop in een demonstratie waarin deze leus door een aantal deelnemers werd gescandeerd en heeft zich daarvan niet meteen en nadrukkelijk gedistantieerd. Sterker nog: hij nam duidelijk deel aan het scanderen van "Intifada!" 'Intifada' is een Arabisch woord dat 'opstand' betekent. Het wordt meer in het bijzonder gebruikt ter aanduiding van de Palestijnse (volks)opstand tegen de Israëlische bezetting van de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en delen van de Hoogte van Golan. Het zijn niet uitsluitend de Hamas, Hezbollah, Al Quaida, de PLO, meer gematigde Arabische/islamitische groeperingen en regeringen, het Palestinacomité en Gretta Duisenberg die zich bij herhaling tegen die bezetting keren. Ook een toch gematigd te noemen persoon als Dries van Agt heeft zich daar bij herhaling fel tegen gekeerd.

Je kunt je met recht afvragen of Harry van Bommel bij die demonstratie handig heeft geopereerd, maar als Bram Moskowitz, zoals ik in De Telegraaf las, de Amsterdamse hoofdofficier van justitie verzoekt vervolging tegen Van Bommel in te stellen wegens het aanzetten tot haat, discriminatie en geweld, draaft hij wel heel erg ver door. In de aloude stijl van De Telegraaf worden nieuwsvoorziening en opinie weer eens door elkaar gehaald door in een onderschrift bij een foto Van Bommel en Duisenberg als Israëlhaters te betitelen. Ik haat Israël niet, maar ik wordt niet automatisch antisemiet als ik bepaalde aspecten van de Israëlische politiek volledig afkeur. Ik word evenmin een Palestijnenhater als ik bepaalde activiteiten van Hamas en Hezbollah afkeur. Israël houdt al meer dan 40 jaar buitenlands grondgebied bezet en keurt goed dat Israëlische staatsburgers zich daar metterwoon vestigen. Israël onthoudt anderhalf miljoen Palestijnen in de Gazastrook van een regelmatige invoer van voedsel, medicijnen en andere voor een geordend bestaan noodzakelijke materialen. Daar worden heel normale Palestijnse burgers heel erg pissig van. Dat is geen enkel excuus voor het afschieten van raketten op Israëlische burgers, maar het geweld dat Israël daar tegenover stelt is ook naar mijn mening in hoge mate disproportioneel. Zelfs al zou het waar zijn dat Hamas burgers, waaronder kinderen, als 'menselijk schild' gebruikt, dan nog zouden verantwoordelijke politici en soldaten die in militair opzicht volstrekt superieur zijn aan de tegenstander zich vele malen moeten bedenken voor zij voor lief nemen dat zij met elke gewapende strijder een veelvoud aan burgers doden. 'Collateral casualties' (bijkomende slachtoffers) is een inmiddels ingeburgerde term, maar dat maakt hem niet minder afschuwelijk.

De Holocaust is meer dan voldoende rechtvaardiging voor de wens van Joden te leven binnen algemeen internationaal erkende grenzen, zonder vrees voor geweld of discriminatie op grond van etniciteit of geloof. Maar het is op zijn minst onzuiver bij kritiek op de staat Israël de massamoord op Joden zelfs maar als een schijn van rechtvaardiging voor gebruik van extreem geweld te gebruiken. Harry van Bommel zegt in Het PAROOL: "Ik krijg nu trouwens ook heel veel steunbetuigingen uit Joodse kring. Een man schreef mij dat hij zich soms schaamt om Jood te zijn. Hij meldde zich meteen aan als lid van de SP."