donderdag 20 november 2008

Amber


Ruim 50.000 duizend Nederlanders hebben zich, een week nadat de mogelijkheid daartoe geopend werd, aangemeld voor 'Amber Alert', las ik in de Volkskrant. Dat betekent dat zij via sms of e-mail een bericht krijgen als er een kind ontvoerd is, met de gegevens van dat kind. De term is afkomstig uit Amerika en genoemd naar het negenjarige meisje Amber dat in de negentiger jaren van de vorige eeuw werd ontvoerd en vermoord. Het idee achter dit waarschuwingssysteem is dat 24 uur na een ontvoering de kans op signalering van het kind zeer snel afneemt.

Moeten we nu blij zijn met dit nieuwe systeem? Ik heb zo mijn twijfels. Uit onderzoek in Amerika blijkt dat 98% van de als vermist opgegeven kinderen uit eigen beweging van huis is weggelopen en zich bij familie of vrienden blijkt te bevinden. In Amerika zijn - naar schatting - in 8 jaar tijd 33 kinderen dank zij Amber Alert levend teruggevonden. Vertaald naar Nederland (al vermoed ik dat er Nederland iets minder ontvoerd wordt) zouden dat er hier 2 in acht jaar zijn. Je kunt natuurlijk zeggen: elk systeem is goed al wordt er maar één ontvoerd kind in de vijftig jaar op tijd mee teruggevonden. Maar ik zie nog wat andere bezwaren.

50.000 mensen lijkt heel veel, maar als een kind in Den Helder ontvoerd is en je krijgt daar in Winterswijk een mededeling van op je mobieltje, ren je niet direct de straat op. En laten we nou eens aannemen dat de ontvoerder zich ook bij Amber Alert heeft aangemeld. Die weet dan meteen wat hem te doen staat: het kind buiten het gezicht van anderen houden. Dan moeten we maar hopen dat hij niet in paniek raakt.

Dan heb je nog de valsmeldingen. Je ziet een kind dat naar jouw idee voldoet aan de beschrijving in de e-mail, die je de vorige avond gekregen hebt. Maar wat stond daar ook al weer precies in? Was het nu een donkerblauwe of lichtblauwe muts? 1.20 m of 1.30 lang? Voor alle zekerheid toch maar even de politie bellen. Nooit geschoten is nooit raak, toch?

Tot nu toe maakt de politie in dit soort gevallen gebruik van een politiebericht direct na de tv-journaals of van 'Opsporing verzocht', dat volgens een ouder bericht uit de Volksrant vooral oudere dames bereikt die zich niet zo vaak in de buurt van een plaats delict ophouden, aldus het landelijk Openbaar Ministerie. Een meer succesvolle methode (maar dat gaat uiteraard niet alleen om vermiste kinderen) blijkt een vermelding in het gratis ochtendblad SP!TS: Ruim 10 procent van de misdrijven die in het gratis tabloid werden behandeld, zijn dankzij de rubriek GEZOCHT opgelost.

Amber Alert wordt hier alleen gebruikt bij "urgente vermissingszaken" (onderstreping toegevoegd). Ik vraag me dan af: hoe lang heeft de politie nodig om te beslissen dat een vermissingszaak urgent is? De beslissingstijd gaat van die 24 uur af, lijkt me. Of zijn er dan al gegevens bekend over een mogelijke ontvoerder en worden die ook in de sms'jes en e-mails vermeld? Tot hoeveel valsmeldingen leidt dat dan weer?

Het lijkt zo lekker modern om overal de moderne communicatietechnieken voor te gebruiken. Het geeft een onterecht gevoel van zekerheid. Maar ja, op dit terrein is er minstens zo veel onterecht gevoel van onzekerheid.