maandag 2 augustus 2010

Democratie

Een al wat bejaarde uitspraak: "Democratie is de dictatuur van de helft plus één." Het is bepaald niet uitgesloten dat we binnenkort een kabinet krijgen dat overeind wordt gehouden door de steun van een 'partij' die - ik zeg het heel voorzichtig - de rechten van de mens niet geheel gelijkwaardig over de inwoners van het land wenst te verdelen. Denkend aan 'Animal Farm' van George Orwell lijkt de leus: "Alle godsdiensten zijn gelijk ... eh ... dat wil zeggen ... als ze op de Bijbel of de Tenach zijn gebaseerd."

De meerderheid van de bevolking staat, althans voorlopig, achter zo'n kabinet. Kunnen we nu zeggen dat daarmee zo'n kabinet 'democratisch gelegitimeerd' is? Ik ben niet zo pessimistisch dat ik dit als de eerste stap naar de afgrond beschouw. Zo lang houdt zo'n kabinet het niet vol. Maar ik vind het toch een enigszins veeg teken dat twee onverdacht democratische partijen het aanvaardbaar achten de uitvoering van hun plannen mogelijk te maken door het aanvaarden van steun van een 'partij' die op zijn best er een wat verwaterde opvatting van democratie op nahoudt.

Het wezen van de democratie is niet dat de meerderheid besluiten mag nemen waaraan ook de minderheid zich zal moeten houden. Het wezen is dat de meerderheid de grondrechten - zoals vrijheid van godsdienst en vrijheid van pers - te allen tijde zal waarborgen, ook als de opvattingen van de minderheid niet overeenkomen met die van de meerderheid. Die waarborgen, waarop Geert Wilders terecht, maar tot vervelens toe, een beroep doet, worden door de PVV niet aan alle minderheidsgroepen toegezegd. Daarmee maakt zij zich ongeschikt tot regeren. Een partij die, uit pragmatische overwegingen, wel haar steun aanvaardt, heeft een keuze gemaakt: voor vieze handen.
x